شک در نجاست در حدیث و روایات(کارشناس:مجید)

با سلام

نه افراط نه تفریط ، به رساله مراجعه کنید :

عن محمد بن أحمد بن يحيى، عن أحمد بن الحسن، عن عمرو بن سعيد، عن مصدق بن صدقة، عن عمار، عن أبي عبدالله (عليه السلام) ـ في حديث ـ قال: كل شيء نظيف حتى تعلم أنه قذر، فإذا علمت فقد قذر، ومالم تعلم فليس عليك.

«درخواست چند نمونه حدیث داشتم که دلالت دارد بر اینکه "اگر یقین ندارید نجس شده و یا نجاست سرایت کرده،پاک است"
به دلیل اینکه بسیاری از ما،بیش از حد شرعیات نجاسات را رعایت میکنیم و این هم بعضاً ریشه در فرمایشات بعضی اساتید دارد که خود فقه و حدیث خوانده اند.»
با صلوات بر محمد وآل محمد
وسلام وعرض تبریک میلاد مولی الموحدین علی (ع)
آن چه در سوال شما مطرح گردیده است یک قاعده فقهی بوده و معروف به قاعده «طهارت »می باشد .در این قاعده حکم به طهارت همه اشیاء می کند ،تا زمانی که نا پاکی ونجاست آن ها ثابت نشده است .بنابر این هر گاه در پاکی (طهارت)وناپاکی (نجاست )چیزی شک شود ،به کمک این قاعده ، به طهارت آن حکم می شود. برای اثبات این قاعده به چند روایت استدلال شده است ؛از جمله روایت امام صادق (ع)«کل شی نظیف حتی تعلم انه قذر ، فاذا علمت فقد قذر وما لم تعلم فلیس علیک؛هر چیزی پاک و طاهر است تا این که بدانی آن چیز نجس است .پس هنگامی که در یافتی نجس است ، آن چیز نجس می شود وتا زمانی که علم به آن پیدا نکردی پاک است .
بی شک قاعده طهارت در شبهات موضوعی به کار می آید مانند این که شک شود آیا عصاره انگور ،شراب شده یا نه ؟یا کسی شک کند که لباسش به چیز نجسی بر خورد کرده است یا نه؟در این گونه موارد به طهارت حکم می شود . اما در شبهات حکمی ، درباره به کار بردن قاعده طهارت اختلاف وجود دارد؛ اکثر اصولین در شبهه حکمی ، به کار بردن قاعده طهارت را درست می دانند ، مانند این که حیوانی از آمیزش حیوان طاهر و حیوان نجس ، متولد گردد و اسم هیچ یک از آن دو حیوان بر او اطلاق نگردد، در این مورد بیش تر علما ، به طهارت این حیوان حکم نموده اند .(اصطلاح نامه اصول فقه)
التماس دعا