ايذاء حيوانات و حشرات

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ايذاء حيوانات و حشرات

سلام
به اين صفحه مراجعه كنيد
ايا ايذاء، كشتن حيوانات و حشراتي همچون مورچه و... اخلاقي است.
http://fararu.com/fa/news/111867/%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%BA-%D8%A8%D8%A7-%D9%BE%D8%AA%D9%83-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%85%D9%8A%D8%B1%D9%85-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85-18
من به صورت تجربه انسانهاي زيادي رو ديدم كه به خاطر اذيت كردن حيواني دچار مشكل شدند
حالا نميدونم ايا حرمت هم دارد يا خير؟

با سلام.

خدا لعنتشان كند

پيامبراعظم(صلى الله عليه وآله) به مناسبت هاى مختلف، سخنان متعددى در مورد حقوق حيوان ها و اذيت نكردن آن ها فرموده است كه در ذيل به بيان گوشه اى از آن ها مى پردازيم.

ـ اگر كسى گنجشكى را بيهوده بكشد، روز قيامت در پيشگاه خدا فرياد مى زند و مى گويد: فلانى مرا بيهوده كشت بدون آن كه از اين كشتن، سودى ببرد! و نگذاشت كه من از حشرات زمين، استفاده نمايم و چيزى بخورم!6

ـ هر كس گنجشكى را بدون رعايت حق آن بكشد، خداى تعالى در روز قيامت از او بازخواست كند. سؤال شد كه اى رسول خدا! حق گنجشك چيست؟ فرمود: اين كه او را ذبح كند، نه اين كه گردنش را بِكَنَد.7 ـ هر حيوانى پرنده يا غير پرنده كه به ناحق كشته شود، روز قيامت از قاتل خود شكايت خواهد كرد.8

امام موسى بن جعفر(صلى الله عليه وآله) از پدران بزرگوارش(عليهم السلام)نقل مى كند كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله)فرمود:

در دوزخ، زنى را ديدم كه گربه اش از هر طرف او را گاز مى گيرد، علتش اين بود كه آن زن در دنيا اين حيوان را بسته بود، بدون آن كه غذايى به او بدهد يا آزادش نمايد تا خودش حيوانى را شكار كند.9
در روايات ديگرى، از عذاب آتشين آن زن خبر داده و فرموده است:

زنى به خاطر رفتار با يك گربه، مستوجب آتش دوزخ شد و عذاب گرديد، چون گربه اى را بسته بود و او را آزاد نمى كرد تا براى خودش غذايى پيدا كند، به اين دليل، از گرسنگى مرده بود.10
ابن عباس مى گويد كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله) از كشتن هر جاندارى نهى فرمود؛ مگر آن كه آزار برساند.11

رسول رحمت، نه تنها از كشتن جانداران منع مى كرد، بلكه دستور مى داد كه شبان گاهان مواظب باشند تا مبادا موجود ريز و حشره كوچكى، حتى به طور نادانسته و غير عمدى، زير پا از بين برود. فرموده آن پيامبراعظم در اين باره چنين است:

چون پاسى از شب بگذرد، كمتر بيرون برويد، زيرا براى خداوند، چرندگان (و موجوداتى) است كه در آن ساعت آن ها را در زمين مى پراكند.12

أنس بن مالك (خادم آن جناب) مى گويد: رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمودند: «مورچه را نكشيد»!13 هم چنين در روايت معتبرى نقل شده است كه: پيامبراعظم، نهى فرمود از اين كه آن چه را مورچه با دست و دهان حمل مى كند، بخورند.14

مالك بن أنس نوشته است كه پيامبر (صلى الله عليه وآله) با اين كه كشتن زنبور را جايز مى دانست، اما دوست نداشت كه لانه آن ها را با آتش بسوزانند.15

باز آن رسول رحمت (صلى الله عليه وآله) از آزار و شكنجه حيوان با آتش نهى نمود و فرمود:
هيچ كس نمى تواند با آتش، ديگرى را شكنجه و عذاب نمايد، مگر خدا. بنابراين، سوزاندن حيوان با آتش جايز نيست.16

طبق نوشته نسائى و احمد، يك نفر پزشك در محضر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) از قورباغه و استفاده دارويى از آن سخن به ميان آورد. آن حضرت (صلى الله عليه وآله) بى درنگ، آن

پزشك را از كشتن قورباغه نهى فرمود.17 هم چنين آن جناب، شكار كردن را دوست نداشت و مى فرمود: هر كسى به دنبال شكار رود از امور اخروى، غافل مى گردد.18 طبق روايت ديگرى، آن رسول مهربان (صلى الله عليه وآله) هرگز صيد نكرد و به اين كار نيز امر نفرمود.19 روايت ديگرى نيز حاكى است كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله) از اذيت (كشتن) حيوان ها نهى فرمود، مگر آن كه (حيوان حلال گوشت و) براى خوردن باشد.20

شداد بن اوس مى گويد كه پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله) فرمودند: خداوند، بر همه چيز احسان نوشته است؛ چون ذبح كنيد، نيكو ذبح نماييد، كارد را تيز كنيد و ذبيحه را زود راحت كنيد.21
آن رسول رحمت (صلى الله عليه وآله)، شخصى را ديد كه گوسفندى را خوابانيده و در حالى كه پا بر گلوى او نهاده، كارد را تيز مى نمايد و گوسفند به او نگاه مى كند. حضرت به آن شخص فرمود: «مى خواهى او را ذبح كنى يا دو بار او را بميرانى؟!»22

پيامبر اسلام، يك اعرابى را ديد كه با عصا گوسفندان خود را مى زد، فرمود: « او را بياوريد؛ اما او را نترسانيد»! وقتى كه او را آوردند، به او فرمود: « گوسفندان را با عصا مزن، بلكه به رفق و نرمى، آن ها را پيش و پس كن».23

فردى مى خواست كه حيوانش را بگيرد؛ چون حيوان با نشان دادن يك كاسه يا دامن صاحبش براى خوردن جو يا نمك، شرطى شده بود، صاحب حيوان با دست خالى و بدون جو يا نمك، چنان كرد و مچِ حيوان را گرفت. حضرت پيامبراعظم(صلى الله عليه وآله)كه اين صحنه را تماشا مى كرد، ناراحت شد و فرمود: «چرا به اين حيوان دروغ گفتى؟! نبايد او را فريب مى دادى!»24

در يكى از جنگ ها وقتى زن يكى از انصار اسير شده بود و موفق شد با شترى از شتران پيامبر(صلى الله عليه وآله) از محل اسارت بگريزد، چون خود را به مدينه رساند و خدمت پيامبر(صلى الله عليه وآله) رسيد، گفت: نذر كرده ام اگر نجات يافتم، شتر را قربانى كنم. پيغمبر فرمود:
چه بد پاداشى به شتر داده اى! تو را حمل كرده و نجات داده، آن گاه تو مى خواهى آن را نحر كنى؟! بدان كه نذر در آن جا كه معصيت خداوند است و يا تو مالك آن حيوان و چيز نذر شده نيستى، درست نيست و منعقد نمى شود.25

موسى بن جعفر به نقل از پدران بزرگوارش(عليهم السلام) مى فرمايد كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله)از كنار گروهى عبور كرد. آن گروه، مرغ زنده اى را در يك جاى بلندى بسته بودند و با تير و كمانْ به آن تير اندازى مى كردند! آن رسول رحمت (صلى الله عليه وآله) تا اين صحنه را مشاهده كرد، فرمود: اينان، كيانند؟! خدا لعنتشان كند!26
رسول رحمت، حضرت محمد بن عبدالله(صلى الله عليه وآله) نه تنها از اسير كردن انسانى راضى نبود، بلكه در بند كردن و اسير نمودن حيوانى را هم نمى پسنديد و از اين كار بر حذر مى داشت و فرمود:
هيچ خانواده اى نيست كه سگى را ببندد و نگهدارد[اسير نمايد]، مگر آن كه هر روز از عمل ايشان، قيراطى (مقدارى) كم شود، به جز سگِ موذى، سگ شكارى، سگ حافظ زراعت يا حافظ گوسفند [و در روايت ديگر] و سگ نگهبان خانه.27

ناگفته نماند كه از بين بردن حيوان موذى، جايز است. يكى از موذيان، سگ هار و ولگرد است، اما
از ديدگاه اسلام، در همين موارد نيز جايز نيست كه سگ هار و ولگرد را حبس كنند تا از گرسنگى و تشنگى بميرد، بلكه بايد آن را به طور خاصى از بين ببرند. نكته ديگر، اين كه در اسلام، كشتن سگ ها نيز ديه دارد، به گونه اى كه خون بهاى سگ شكارى، چهل درهم و سگ نگهبان، بيست درهم تعيين شده است.28

گزارش مورخان حاكى است كه آن رسول رحمت (صلى الله عليه وآله) هنگامى كه با سپاه اسلام براى فتح مكه مى رفت سگى را ديد كه بر بچّه هايش زوزه مى كشيد و آنان شيرش را مى خوردند. به جُعَيْل بن سُراقه فرمود كه كنار (و جلو) آن حيوان بايستد و از او مراقبت نمايد تا مبادا سپاهيان كه از آن جا مى گذرند به او و بچّه هايش، آسيبى برسانند.29

نفرين رسول، بر مُثله كنندگان حيوان ها!

پيامبراعظم (صلى الله عليه وآله)، دوست نداشت كه حتى گوش و دُمِ يك حيوان را ببرند يا آن را اخته كنند، چه رسد به كشتن حيوان! طبق حديثى، رسول رحمت فرمود: لعنت خدا بر كسى كه حيوان ها را مُثله نمايد.30 در روايت ديگرى آن جناب از اخته كردن اسب ها نهى فرموده است.31


منابع:
6. قال (صلى الله عليه وآله): «مَنْ قَتَلَ عصفوراً عبثاً، جاء يوم القيامة يعجّ الى الله تعالى يقول: يا ربّ انَّ هذا قَتَلَنى عَبَثَاً لَمْ يُنْتَفَعْ بى و لم يدعنى فآكل مِنْ حشارة الأرض» (علامه مجلسى، بحارالانوار، ج 64، ص 4 و ج 61، ص 270 و 306. و نيز ر. ك: كمال الدين دُمِيْرِىْ، حياة الحيوان، ج 2، ص 118 و علاءالدين متقى هندى، كنزالعمال، حديث 39971 به نقل از: محمد محمدى رى شهرى، ميزان الحكمه، ج 3، ص 1348، ح 4537.
7. قال (صلى الله عليه وآله): «ما من انسان يقتل عصفوراً فما فوقها بغير حقّها الا سأله الله عنها. قيل يا رسول الله و ما حقّها؟ قال: أن يذبحها فيأكلها و أن لا يقطع رأسها و يرمى به»( علامه مجلسى، همان، ج 64، ص 306 و كمال الدين دُمِيْرِىْ، همان، ج 2، ص 120).
8. «ما من دابّة طائر و لا غيره يُقْتَلُ بغير الحقّ الا ستُخاصِمُه يَومَ القيامة» (محمد محمدى رى شهرى، همان، ج 3، ص 1346، ح 4536).
9. قال رسول الله (صلى الله عليه وآله)«...و رأيت فى النار صاحبة الهرّة تنهشها مقبلةً و مدبرةً، كانت أوثقها لم تكن تطعمها و لم ترسلها تأكل من حشاش الارض» (راوندى، نوادر، ص 28 به نقل از: علامه مجلسى، همان، ج 64، ص 268، ذيل ح 30 و ج 65، ص 65، ح 24 و محمد محمدى رى شهرى، همان، ج 3، ص 1346، ح 4533. و نيز ر. ك: كمال الدين دُمِيْرِىْ، همان، ج 2، ص 251).
10. ر. ك: كمال الدين دُمِيْرِىْ، همان، ج 2، ص 382 و محمد محمدى رى شهرى، همان، ج 3، ص 1346، ح 4533.
11. «نهى رسول الله(صلى الله عليه وآله) عن قتل كل ذى روح الا أن يُؤذى» (متقى هندى، همان، حديث 39981 به نقل از: محمد محمدى رى شهرى، همان، ج 3، ص 1348، ح 4539).
12. تيسير الوصول الى جامع الاصول، ج 4، ص388، به نقل از: خاتم النبيين، ص 487.
13. قال(صلى الله عليه وآله): « لا تقتلوا النمل»! در روايت ديگرى فرمود: «لا تقتلوا النملة!» (كمال الدين دُمِيْرِىْ، همان، ج 2، ص 369، 372، 347 و 397 و نيز ر.ك: مجلسى، همان، ج 64، ص 244 و 291).
14. «ابى عبدالله(عليه السلام) قال: نهى رسول الله(صلى الله عليه وآله) أن يؤكَل ما تحمله النملة بفيها و قوائمها» (تهذيب الاحكام و حياة الحيوان، ج 2، ص 267 به نقل از: علامه مجلسى، همان، ج 64، ص 261، ح 12 و كمال الدين دُمِيْرِىْ، همان، ج 2، ص 370).
15. مالك بن أنس «... كان رسول الله(صلى الله عليه وآله) يكره احراق بيوتها بالنار» (كمال الدين دميرى، همان، ج 2، ص 10).
16. «فأن النبى (صلى الله عليه وآله) قد نهى عن تعذيب الحيوان بالنار و قال: « لا يعذب بالنار الا الله تعالى» ؛ فلا يجوز احراق الحيوان بالنار...؛ و فى مناهى النبى أنه نهى أن يحرق شىء من الحيوان بالنار» (علامه مجلسى، همان، ج 64، ص 244؛ مجالس الصدوق، ص 254 255 ؛ شيخ صدوق، من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 3 به نقل از: علامه مجلسى، همان، ص 267، ح 24).
17. «أن طبيباً ذكر ضِفْدعاً فى دواء عند رسول الله(صلى الله عليه وآله) نهى رسول الله، عن قتلها» (به نقل از: شمس الدين محمد جوزيه، الطبّ النبوىّ، ص 122 و 259) نويسنده كتاب قانون نوشته است: كسى كه از خون يا گوشت قورباغه به عنوان دارو يا هر عنوان ديگرى بخورد، بدنش ورم مى نمايد و رنگش تغيير مى كند و منى او بدون اختيار خارج مى شود تا اين كه بر أثر همين عوارض مى ميرد به همين دليل طبيبان، استعمالش را ترك كرده اند( به نقل از: همان، ص 259 260).
18. علامه مجلسى، همان، ج 65، ص 281، ح 29.
19. شعرانى، منح المنة فى التلبس بالسنة، ص 33 به نقل از: سيد محمد عبدالحى كتانى، نظام الحكومة النبوية (المسمى التراتيب الأدارية)، تحقيق عبدالله خالدى، ج 2، ص 66.
20. «نهى (صلى الله عليه وآله) عن تعذيب الحيوان الاّ لمأكله» (كمال الدين دُمِيْرِىْ، همان، ج 2، ص 363).
21. «ان الله كتب عليكم الاحسان فى كل شىء؛ فاذا قتلتم، فأحسنوا القتلة؛ و اذا ذبحتم، فأحسنوا الذبحة وليحدّ أحدكم شفرته و ليرح ذبيحته(علامه مجلسى، همان، ج 65، ص 315. «و فى رواية اخرى نهى النبى صلى الله عليه و آله عن ذبح الحيوان الا لأكله» (همان، ج 64، ص 8).
22. «عن بن عباس، انه قال: مرّ رسول الله(صلى الله عليه وآله) على رجل واضع رجله على صفحة شاة و هو يحد شفرته و هى تلحظ اليه يبصرها. قال(صلى الله عليه وآله) أفلا قتل هذا أو يريد أن يميتها موتتين» (نورالدين هيثمى، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج 4، ص 33).
23. ابن اثير، اسد الغابه، ج 1، ص 336 به نقل از: خاتم النبيين، ص 485.
24. جوادى آملى، به نقل از: سايت بازتاب (دى ماه 1384).
25. احمد بيهقى، السنن الكبرى، ج 10، ص 75.
26. «موسى بن جعفرعن آبائه(عليهم السلام) قال: مرّ رسول الله(صلى الله عليه وآله) على قوم نصبوا دجاجةً حيةً و هم يرمونها بالنبل؛ فقال: من هؤلاء (؟!) لعنهم الله!» (نوادر راوندى، ص 43 به نقل از: علامه مجلسى، همان، ج 64، ص 268، ح 30).
27. «روى عنه(صلى الله عليه وآله) انه قال: من أمسك كلباً نقص من عمله كل يوم قيراط؛ الا كلب ضار، او حرث، او ماشية» در برخى روايات آمده است: «نقص...قيراطان» (صحيح بخارى، ج 3، ص 67؛ مسند احمد بن حنبل، ج 2، ص 8، 37 و 60 (الا كلب الضار)، 101، 113 (قيراطان) و... و عوالى الئالى، ج 3، ص 452).
28. ر. ك: شيخ صدوق، المقنع، ص 534.
29. «لما سار رسول الله(صلى الله عليه وآله)...نظر الى كلبة تهر عن اولادها و هن حولها و يرضعنها، فأمر جُعَيل بن سراقة أن يقوم حذاءها فلا يعرض لها أحد من الجيش و لا لأولادها» (محمد بن يوسف صالحى شامى، سبل الرشاد فى سيرة خير العباد، ج 5، 212 و ج 7، ص 29.
30. قال (صلى الله عليه وآله): «لعن اللهُ مَن مثّل بالحيوان» (متقى هندى، همان، ج 9، ص 66، حديث 24971 به نقل از: محمد محمدى رى شهرى، همان، ج 3، ص 1344، ح 4522) و نيز «قال (صلى الله عليه وآله): لعن اللهُ مَن يُمَثِّلُ بالْبَهائم» (متقى هندى، همان، ج 9، ص 67، حديث 24985).
31. «نهى (صلى الله عليه وآله) عن خِصاء الخيل و البهائم» (همان، ج 9، ص 66، حديث 24977).

قضیه چیه ! یعنی این مگسایی که تو خونمون هی می گردن رو هم نباید کشت ...... اینجور که من متوجه شدم نباید پرندگان رو هم کشت ....اما هر سال حدودا50-60 تا انواع پرنده اونم تو شب می کشم یعنی کلا اشتباه بود! اما پس خوردن گوشت پرنده حرامه در این صورت . در مورد مثله کردن حیوانات هم مگه مثله همون تیکه تیکه کردن نیست ؟ پس چرا گاو و گوسفند رو تیکه تیکه می کنند ؟

bossm;216196 نوشت:
یعنی این مگسایی که تو خونمون هی می گردن رو هم نباید کشت

[=Times New Roman]سلام
مراجعه بفرمائید:
http://www.askdin.com/thread12894.html

[=Times New Roman]http://www.askdin.com/thread17553.html

سید علی جان;216054 نوشت:
سلام به اين صفحه مراجعه كنيد ايا ايذاء، كشتن حيوانات و حشراتي همچون مورچه و... اخلاقي است. http://fararu.com/fa/news/111867/%DA...D9%84%D9%85-18 من به صورت تجربه انسانهاي زيادي رو ديدم كه به خاطر اذيت كردن حيواني دچار مشكل شدند حالا نميدونم ايا حرمت هم دارد يا خير؟


با عرض سلام و احترام خدمت جناب سید علی جان گرامی و تشکر از سئوال شما

طبق نظر آیت الله خامنه ای رفتار ظالمانه با حیوانات شرعا جایز نیست . (1)

همیشه سالم و موفق باشید

پی نوشت:
1. آیت الله خامنه ای ، استفتائات سایت معظم له به آدرس:
http://www.leader.ir/tree/view.php?parent=n9223&catid=49

از سادات محترم بابت تفصيل خوبشون متشكرم
انشاءالله كه ديگه همچين رفتارهايي رو حداقل در اين مرزو بوم نبينينم
موضوع قفل شده است