این است تبلیغ اسلام ...

خاطره ای از آیت الله دکتر بهشتی:
یكی دو هفته پیش، جوانی به منزل ما آمد. سلام علیكم ـ و علیكم السلام.
(با یك قیافۀ حق به جانبی) بنده فلانی هستم. مبلّغ اسلامی در آمریكا.
ـ خوب بفرمایید آقا چه درس هایی خوانده اید؟
ـ هیچی، دو سه سال بعد از دیپلم، یك خرده از ادبیات عربی... یك چیزهایی خواندم، به اندازۀ یك مبلغ! (این قدر مبلغ را یك دستی می گرفت كه می گفت به اندازۀ یك مبلغ چیز یاد گرفته ام!)
ـ خوب دیگر چی...؟ از نظر خودسازی ها و...؟
ـ (با شوخی گفت) اسلام اگر برای همه، چیز خوبی نیست برای ما كه بحمدالله چیز خوبی است.
آن گاه از جیبش نوشته ای به انگلیسی درآورد كه ترجمه اش این بود: «چون جناب ثقة الاسلام سبط فلان مرحوم برای تبلیغ عازم آمریكا هستند، به مؤمنین توصیه می شود از وجود ایشان استفاده كنند. »
این نوشته را داده بود به دار الترجمۀ دادگستری، ترجمۀ رسمی كرده بود و آن را در جیبش گذاشته بود... من واقعا متأثر شدم، به او حالی كردم كه تو اقلاًّ به خانۀ من اشتباهی آمده ای، گفت مرا راهنمایی كنید.
گفتم: دو راهنمایی به شما می كنم:
یكی این كه: شما از خودتان دربارۀ اسلام یك كلمه هم حرف نزنید، فقط حق دارید اگر برخی از نوشته های افراد صاحب نظر را به فارسی می فهمید، به انگلیسی بیان كنید.
دوم این كه: سعی كن آن جا سوژۀ روزنامه های یهودی ضد اسلام نشوی. (چون سوژه خیلی خوبی برای روزنامه های ضد اسلام آنجا بود.)
گفت: بله آقا! من قم بودم، طلاب جوان خیلی با علاقه پیش من می آمدند و خیلی خوشحال بودند!
گفتم: خدا آن ها را هدایت كند!
این ها تبلیغ اسلام نیست. تبلیغ اسلام راهش این است كه اقلاًّ خود این آقا كه پا می شود به آن جا می رود، نمونۀ عملی زندگی اسلامی باشد. راست باشد، درست باشد، با آگاهی حرف بزند، از روی ناآگاهی سخنی نگوید، نه دربارۀ اسلام، نه دربارۀ مكتب ها و ادیان دیگر، دغلی نكند، دكانداری نكند، بهره كشی نكند، با دیگران با رفتاری متناسب با اخلاق اسلامی رفتار كند. این است تبلیغ اسلام.

منبع: ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره10.