آیا نبوت و امامت خاص انسان زمینی هست؟!

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا نبوت و امامت خاص انسان زمینی هست؟!

سلام دوستان

من سوالی داشتم و اون اینکه آیا فقط برای ما مردم زمین پیامبر مبعوث شدن یا برای موجودات فضایی هم پیامبر فرستاده شدن (با توجه به این قسمت قران که خدا میگه برای همه اقوام بشارت دهنده ای فرستاده شد تا اتمام حجت شود!)

2-آیا ائمه برای موجودات طبق بالاتر هم نظارت دارن مثلا امام زمان الان همزمانی که ما رو نگاه میکنه مردم سیارات دیگر رو هم نگاه میکنه و مخلوقات سایر آسمانها ( مثال اینکه پیامبر می گفتن اکثرا پری و ملکه هایی بزرگ با کرک و پر مخملی بودن)

Izraeel;213619 نوشت:
سلام دوستان من سوالی داشتم و اون اینکه آیا فقط برای ما مردم زمین پیامبر مبعوث شدن یا برای موجودات فضایی هم پیامبر فرستاده شدن (با توجه به این قسمت قران که خدا میگه برای همه اقوام بشارت دهنده ای فرستاده شد تا اتمام حجت شود!) 2-آیا ائمه برای موجودات طبق بالاتر هم نظارت دارن مثلا امام زمان الان همزمانی که ما رو نگاه میکنه مردم سیارات دیگر رو هم نگاه میکنه و مخلوقات سایر آسمانها ( مثال اینکه پیامبر می گفتن اکثرا پری و ملکه هایی بزرگ با کرک و پر مخملی بودن)

با سلام خدمت شما دوست گرامي


تمام موجوداتي كه داراي اختيار و تكليف هستند ،هدايت گري نيز دارند و اين يك دليل عقلي است هرچند كه دلايل نقلي نيز اين مدعا را اثبات مي كند.


تمام پيامبران الهي از انسانها برگزيده شدند، پيامبر(ص) و امامان معصوم(ع) نه تنها براي اهل زمين بلكه براي تمام هستي پيامبر و امام هستند . عالم وابسته به این رابطه و هسته مرکزی است. امام واسطه بین خدا و خلق است. او واسطه فیض الهی است. امام ریسمان الهی است که انسان‌ها باید به آن چنگ بزنند تا از فنا و نابودی در امان باشند.


امام صادق علیه السلام فرمودند:


«الحجه قَبْلَ الْخَلْقِ وَ مَعَ الخلق وَ بَعْدَ الخَلق»؛ حجّت خدا پیش از خلق بوده و با خلق هم همیشه بوده و بعد از خلق هم خواهد بود.(اصول كافى جلد 1 صفحه: 250 رواية: 4)


شرح روایت:«حجّت» در این روايت كنايه از وجود مقدّس امام است و اشاره به اين جهت است كه خداوند متعال قبل از ايجاد ممكنات، اوّل نور مقدّس امام را خلق كرده است و اين نور همينطور همراه اين موجودات هست. و بعد از آنكه اين نشئه به پايان مي­رسد باز هم این نور هست و پايان پذير نيست و اين نور مقدس حجّت و امام است .(شرح حديث از آيت‌الله مجتبي تهراني ، به نقل از سايت http://www.mojtabatehrani.ir)

قرآن در دو مورد به طائفه جن و چگونگي عقايد و شريعت آنان اشاره كرده , يكي آيات 29 تا 31 سوره احقاف , و ديگري تمام آيات سوره جن . آنچه كه در آيات سوره احقاف به كار رفته , نشان مي دهد كه جن پيش از بعثت پيامبر(ص ) از دين موسي (ع ) پيروي مي كرده است . آيه مي فرمايد: ((انا سمعنا كتابا" انزل من بعد موسي مصدقا" لما بين يديه يهدي الي الحق ; ما كتابي را شنيديم كه بعد از موسي نازل شده , و به سوي حق هدايت مي كند)). اين كلام به تعبير علامه طباطبايي , اشعار و بلكه دلالت دارد بر اينكه جنيان نامبرده به دين موسي و كتاب آن جناب مومن بوده اند, (علامه طباطبايي , ترجمه تفسير الميزان , ج 18, ص 350, نشر مركز فرهنگي رجائ).


همچنين انعقاد بابي تحت عنوان ((جن به محضر ائمه (ع ) مي آيند و مسائل ديني خود را مي پرسند...)) در كتاب اصول كافي است كه نشان مي دهد طائفه جن تحت ولايت و امامت ائمه (ع ) قرار دارند, (اصول كافي , ج 1, ص 394, طبع آخوندي ).

از برخی احادیث هم می توان به عنوان قرینه استفاده کرد :

در زیارت نامه ائمه علیمه السلام هم عباراتی به چشم می خورد که تا حدی مؤید این معنااست در زیارت امام رضا و امام جواد علیهم السلام می خوانیم:

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا (مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ) .... وَ حُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى ...یعنی ....و حجت تو بر کسانی که بالای زمین و زیر خاکند.

با توجه به این که برای انسانها عبارت «علی الأرض» یا «من فی الأرض» مناسبت تر است انتخاب عبارت «من فوق الأرض» می تواند تا حدی موجودات مافوق زمینی را تداعی کند. « من لایحضره الفقیه / شیخ صدوق /ج2/ص600 و مستدرک الوسایل/ محدث نوری/ج10/ص 410»


از جمله شواهد بر عموميّت، رواياتى است كه در ذيل آيه مباركه (إِنّا عَرَضْنَا اْلأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَاْلأَرْضِ وَالْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَأَشْفَقْنَ مِنْها وَحَمَلَهَا اْلإِنْسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُومًا جَهُولاً)( سوره احزاب (33): آيه 72) وارد شده، كه فرموده اند: هي ولاية أميرالمؤمنين عليه السلام;( . الكافى: 1 / 413، حديث 2، المناقب، خوارزمى: 134)

منظور از امانت، ولايت على بن ابى طالب عليهما السلام است.


ابن شهرآشوب خبرى را از محمّد بن حنفيّه روايت كرده كه امير مؤمنان على عليه السلام فرمود:

خداوند امانت مرا به آسمان هاى هفت گانه در قبال ثواب و عقاب قرار داد. آسمان هاى هفت گانه گفتند: پروردگارا! در مقابل ثواب و عقاب امانتت را بر ما قرار مده; آن را بدون ثواب و عقاب حمل خواهيم كرد و خواهيم پذيرفت.

همانا خداى تعالى امانت و ولايت مرا بر پرندگان عرضه كرد و نخستين پرنده هايى كه ايمان آوردند و تصديق كردند بازهاى سفيد و گونه هاى پرستو بودند و نخستين پرنده هايى كه آن را انكار كردند جغد و عنقا بودند. از اين رو خدا بر آن دو پرنده لعن فرستاد و آن دو را از رحمت خود دور كرد. اما جغد در روز نمايان نمى شود; چرا كه پرندگان او را دشمن مى دارند و عنقا نيز در درياها مخفى شد و ديده نمى شود.

خداى تعالى امانت مرا بر زمين ها نيز عرض نمود، در پى آن هر زمينى كه به ولايت من ايمان آورد و تصديق كرد خداوند آن را مكانى پاك و پاكيزه قرار داد و گياهان و ميوه هاى آن قطعه زمين را شيرين و گوارا قرار داد و آبش را زلال; و هر زمينى كه امامت و ولايت مرا انكار كرد، آن را شوره زار قرار داد و گياهانش را بسيار تلخ و ميوه هايش را خاردار و تلخ قرار داد و آب هايش را نيز شور و تلخ قرار داد.

سپس فرمود: «و اين امانت را انسان پذيرفت»; يعنى امت تو اى محمّد! ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و امامت آن حضرت را با دو اصل پاداش و عقاب پذيرفت در حالى كه انسان بر خويشتن ستمكار و بر فرمان پروردگارش نادان است; آن كس كه اين امانت را به حقيقت ادا نكند، بسيار ستمكار و مستبد خواهد بود. (مناقب ابن شهرآشوب: 2 / 141 و 142)

(با پیشوایان هدایتگر (ج 1) تألیف: (آیت الله سید علی حسینی میلانی (مد ظله)))

همچنين براي اطلاعات بيشتر رجوع كنيد:تفسيرنمونه و الميزان ذيل آيات 29و 30 سوره احقاف و همچنين سوره جن)

موضوع قفل شده است