بررسی هویت اسلامی انقلاب های منطقه

به نام خدا

رهبر انقلاب تونس فردی است به نام «راشد الغنوشی» . این فرد انقلابی سال ها در تبعید بود و هنگام پیرزو شدن انقلاب تونس به کشورش بازگشت.می دانید علت تبعیدش چه بود؟

جرم او انتشار کتاب ولایت فقیه امام خمینی(ره) است او کسی که نظریه ولایت فقیه امام را قبول کرد و به خاطر استقامتش بر اندیشه های امام رنج تبعید را تحمل کرد او خواهان برپایی حکومت اسلام است.

بنابراین معلوم می شود که انقلاب تونس بی ارتباط با انقلاب اسلامی ایران نیست بلکه الهام گرفته از اندیشه ناب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) است.

در پست های بعد به رابطه علمای اسلام و به خصوص تشیع (اصلا فقط تشیع زیرا علمای اهل سنت قیام علیه حکام حتی اگر طاغوت باشد را جایز نمی دانند)در انقلاب های منطقه خواهیم پرداخت.

بله فرق است اما اصل موضوع همان است اصل موضوع حکومت اسلام است

انقلاب بحرین

این انقلاب واضح ترین انقلاب است از نظر اسلامی بودن است البته شاید بگویید بحرین ها می گویند « لا شیعیه لا سنیه » بله می گویند همانطور آقای سید علی جان گفتند آزادی خواهی سیاسی است . لیکن در راس آن آیت الله شیخ عیسی قاسم قرار دارد که سال ها در قم تحصیل کرده و از اوضاع و شرایط ایران آگاه است و این اتفاقات پس از برگشت آیت الله عیسی قاسم اتفاق افتاد . حدود 2 سال پیش اکثریت مجلس بحرین را حزب الوفاق تصاحب کرد که رئیس آن شیخ علی سلمان روحانی جوان است. به نظر بنده حقیر این انقلاب در راستای روشنگری این افراد بوده است.

[="indigo"]سلام
[="darkolivegreen"]کسی درباره انقلاب بحرین سوالی نداره اگه سوال ندارید بریم انقلاب بعدی[/][/]

[="darkred"]انقلاب لیبی[/]

معمر قذافی رهبر لیبی: «انقلاب اسلامی ایران یک انقلاب مردمی و مترقی در جهان نوین است و تمام مسلمانان جهان امیدهای بسیاری بدان بسته‌اند. انقلاب اسلامی ایران چهرۀ حقیقی اسلام را به همه جهانیان عرضه کرد.

مصطفی عبدالجلیل رئیس شورای انتقالی لیبی گفت: قانون جدید لیبی بر اساس شرع مقدس اسلام خواهد.

[="black"][/]

[="darkred"]انقلاب مصر[/]
[="black"]اول به شخصیت سید قطب توجه کنید.
سید قطب (۹ اکتبر ۱۹۰۶ - ۲۹ اوت ۱۹۶۶ ) نویسندهٔ نظریه‌پرداز مصری و عضو اخوان المسلمین مصر بود.

شهرت او بیشتر به سبب بازنگری وی در تأثیر اصول‌گرایی اسلامی بر تحولات اجتماعی و سیاسی، به ویژه کتاب «نشانه‌های راه» (معالم فی الطریق) است. در کتاب تفسیر جامع قرآن، «فی ظلال القرآن الکریم» برداشت‌های مدرنی از مفاهیمی اسلامی نظیر «جهاد»، «جاهلیت» و «امت» مطرح شده‌است. این کتاب جایگاه مهمی در اندیشه‌های وی دارد.

قطب در روستای موشه در استان اسیوط مصر به دنیا آمد. پدرش حاج قطب ابراهیم، از محترمین و فعالان اجتماعی محل خود بود.

دوران ابتدایی را در همان روستا گذراند. از کودکی به آموختن قرآن پرداخت و در سن ۱۰ سالگی حافظ کل قرآن کریم شد.

از آنجا که پدرش عضو حزب وطنی اللواء بود، هر هفته جلسات بحث و بررسی مسائل مهم مصر و جهان اسلام در منزلش برگزار می‌گردید که وی نیز در آنها به طور فعال شرکت داشت.در انقلاب ۱۹۱۹ مصر، در حالی که بیش از ۱۳ سال نداشت، وی نیز همراه پدرش برای مردم سخنرانی می‌کرد و آنها را به جهاد و مقاومت ترغیب می‌نمود.

در سال ۱۹۲۰ برای ادامه تحصیل به قاهره رفت. در ۱۶ سالگی وارد دانشگاه عبدالعزیز شد. پس از آن به دانشگاه دارالعلوم راه یافت. وی در دوران دانشجویی، از دانشجویان مستعد و با پشتکار بود و توجه استادانش را به خود جلب کرد.

پس از دوران دانشجویی، به استخدام وزارت تعلیم و تربیت در آمد.

او به عنوان نویسنده و منتقد اغلب اوقاتش را صرف ادبیات می‌کرد. رمانی به نام اشواک (خارها) نوشت و حتا با نقدهایش نجیب محفوظ، رمان‌نویس مصری را از گمنامی درآورد.

در سال ۱۹۳۹ کارمند وزارت معارف مصر شد. برای تحصیل دربارهٔ سیستم‌های آموزشی بین سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۰ با بورسیه تحصیلی به ایالات متحد رفت و مدرک کارشناسی ارشد خود را از کالج آموزشی ایالت کلرادو (نام فعلی‌اش دانشگاه شمال کلورادو است) دریافت کرد. «عدالت اجتماعی در اسلام» را که اولین اثر نظری مهمش در حوزهٔ نقد اجتماعی مذهبی است، در خارج از کشور در سال ۱۹۴۹ منتشر کرد.

مسائل زیادی در آمریکا بود که انتقاد شدید قطب را برمی‌انگیخت: نژادپرستی، مادی‌گرایی، آزادی فردی، سیستم اقتصادی، آرایش‌گران ناشی، ابتذال، ممنوعیت طلاق، هیجانات ورزشی و اختلاط «حیوانی» جنسیت‌ها (حتا در موقع رفتن به کلیسا). و از حمایت نکردن آمریکا از مبارزات مردم فلسطین نیز به شدت انتقاد می‌کرد. در مقاله‌ای که پس از بازگشت از آمریکا در مصر منتشر کرد، از رفتارهای جنسی در آمریکا به شدت انتقاد کرد:

دختر آمریکایی کاملاً به افسونگری‌های بدنش آگاه است. او می‌داند که افسون‌گری در چهره‌اش، چشمان نافذ و لب‌های تشنه‌اش نهفته‌است. او می‌داند که پستان‌های گِردش، باسن بزرگش، ران‌های خوش‌ترکیبش و ساق‌های صافش افسون‌گرند. او همهٔ این‌ها را می‌داند باز هم آن‌ها را نمی‌پوشاند.

و در مورد سلیقهٔ موسیقی دختر آمریکایی نوشت:

«موسیقی جازی را که سیاه‌پوستان بنوازند، ترجیح می‌دهد تا هم عشقش به هرج و مرج را ارضا کند و هم سلیقهٔ جنسی‌اش را...»

قطب نتیجه می‌گیرد که جلوه‌های اصلی زندگی آمریکایی «بَدْوی» و منزجرکننده‌است. در سال ۱۹۵۳ از خدمات دولتی استعفا داد تا به اخوان‌المسلمین بپیوندد و بعدها تأثیرگذارترین مبلّغ این گروه شد. مکتب فکری او اکنون به عنوان قطبی‌گری شناخته می‌شود.

هم اخوان‌المسلمین و هم قطب از ارتباط نزدیک‌شان با جنبش افسران آزاد در زمان کودتای ۱۹۵۲ و پس از آن راضی بودند. بسیاری از اعضای اخوان‌المسلمین انتظار داشتند که ناصر دولتی اسلامی تشکیل دهد، دست کم یک دموکراسی اسلامی. اما خیلی زود رابطهٔ میان اخوان‌المسلمین و افسران آزاد که موفقیت‌هایی در انقلاب کسب کرده بودند، تیره شد. افسران آزاد نه انتخابات برگزار می‌کردند و نه حاضر بودند مصرف الکل را ممنوع کنند. خیلی زود معلوم شد که اصول اسلامی اخوان‌المسلمین و ایدئولوژی سکولار ناصریسم با هم سازگار نیستند.

پس از تلاش برای ترور جمال عبدالناصر در سال ۱۹۵۴، دولت مصر به تأدیب اخوان‌المسلمین پرداخت. قطب و بسیاری دیگر از اعضای اخوان‌المسلمین را به خاطر مخالفت‌های شفاهی با سیاست‌های دولت حبس کرد. قطب در زندان دو اثر بسیار مهمش را نوشت: تفسیری بر قرآن (فی ظلال القران الکریم) و مانیفست اسلام سیاسی‌اش با عنوان «نشانه‌های راه». این آثار اندیشه‌های نهایی قطب را تشکیل می‌دهند، او در این کتاب‌ها بر مبنای تفسیرهایی از قرآن، تاریخ اسلام و مسائل اجتماعی و سیاسی مصر ادعاهایی افراطی و ساختارشکنانه مطرح کرده‌است.

قطب با وساطت نخست‌وزیر وقت عراق، عبدالسلام عارف، از زندان آزاد شد، اما هشت ماه بعد در اوت ۱۹۶۵ دوباره بازداشت شد. او متهم به طراحی برای سرنگونی دولت بود و به دادگاهی فرستاده شد که عده‌ای آن را دادگاهی نمایشی می‌نامند. اغلب اتهامات او مستقیماً برگرفته از کتاب معالم فی الطریق بود. او در دادگاه سرسختانه از عقایدش دفاع کرد. دادگاه قطب و شش عضو دیگر اخوان‌المسلمین را به اشد مجازات یعنی اعدام محکوم کرد. در ۲۹اوت ۱۹۶۶ سید قطب به دار آویخته شد.[/]