●•▪• فـــریاد مهتـــاب •▪•● چادر نماز من کجاست؟

اکنون آنها میتوانند با خیال راحت علی را به مسجد ببرند.
علی نگاهی به همسرش می کند و فضه را صدا میزند و از او می خواهد که فاطمه را کمک کند چرا که اکنون دیگر محسن ، شهید شده است.
ملائکه همه در تعجب از صبر علی هستند.
آری این همان عهدی است که پیامبر در روزهای آخر زندگی خود از علی گرفت.
آن لحظه ای که پیامبر به او گفت: علی جان ! بعد از من ، مردم جمع می شوند ، حق تو را غصب م کنند و به ناموس تو بی حرمتی می کنند ، تو باید در مقابل همه اینها صبر کنی.
و علی هم در جواب پیامبر چنین گفت: ای رول خدا ، من در همه این سختی ها و بلاها صبر میکنم.
چرا علی باید همه اینها را به چشم خود ببیند و صبر کند؟
برای اینکه امروز ، اسلام عزیز به صبر علی نیاز دارد ، فقط صبر اوست که می تواند اسلام واقعی را حفظ کند.
علی علیه السلام خود و همسرش را فدای دین خدا می کند ، آری ، این خاندان آماده اند کتا همه هستی خود را برای دفاع از دین خدا فدا کنند.
این آغاز راه است ، محسن اولین شهید این راه است ، کربلا هم در پیش است...

فاطمه اکنون بر روی زمین افتاده است ، مردم این شهر فقط نگاه می کنند!!!
وای بر شما ای مردم!
مگر شما به چشم خود ندیدید که پیامبر هرگاه فاطمه را میدید با احترام در مقابلش می ایستاد؟

چرا این قدر زود فراموش کردید که فاطمه پاره تن پیامبر شماست

[="Black"]

[="Navy"]وقتی فاطمه (س) متوجه می شود که خلیفه برای کشتن علی (ع) نقشه ریخته است بسیار ناراحت می شود.
آنها حق علی (ع) را گرفتند ، فدک را غصب کردند ، اکنون می خواهند علی(ع) را هم از فاطمه بگیرند.
دیگر نمی توان سکوت کرد ، وقت فریاد است.
فریادی به بلندای تاریخ.
فریادی که حق را یاری کند.
او چادر خود را بر سر کرده و همراه با زنان بنی هاشم به سوی مسجد حرکت میکند. وقت نماز نزدیک است ، مسجد پر از جمعیت است.
همه مسلمانان در فکر این هستند که فاطمه برای چه کاری به مسجد آمده است!
سکوت بر فضای مسجد ، سایه افکنده است. ناگهان فاطمه آهی از عمق وجود میکشد.
نمی دانم این آه چیست که همه مردم را به گریه می اندازد.
آه فاطمه قیامتی بر پا کرده است، فریاد گریه از همه جا بلند است.
لحظاتی بعد سکوت به مسجد باز می گردد ، فاطمه سخن خود را آغاز میکند:[/]

[="DarkRed"]من خدای متعال را به خاطر همه نعمت هایی که به ما داده است شکر میکنم.
گواهی می دهم که پدرم ، محمد فرستاده اوست ، خدا او را برای هدایت مردم فرستاد و او برای هدایت مردم ، سعی بسیار نمود تا آن زمان که به جوار رحمت الهی رفت.
ای مردم! پیامبر ، قرآن را در میان شما به یادگار گذاشت و شما میدانید که در این قرآن ، همه دستورهای آسمانی آمده است ، اگر شما به قرآن عمل کنید به سعادت خواهید رسید.[/]

[="Purple"]این دستورات قرآن است که برای سعادت شماست:[/]
[="Red"]توحید[/][="purple"]، قلب شما را از شرک و بت پرستی پاک می کند.[/]
[="red"]نماز[/] [="purple"]، باعث می شود که فروتنی خود را نسبت به خدا نشان بدهید.[/]
[="red"]روزه [/][="purple"]، سیاهی ها را از دل شما بر طرف می کند.[/]
[="red"]حج[/][="purple"]، باعث می شود که فروتنی خود را نسبت به خدا نشان بدهید.[/]
[="red"]ولایت ما [/][="purple"]، اهل بیت ، باعث می شود تا اختلاف در میان امت اسلامی به وجود نیاید...[/]

[="DarkGreen"]ای مردم شما می دانید که من فاطمه هستم و پدرم محمد است.
پدر من بود که بت ها را شکست و دشمنان حق را نابود کرد.
شما ، آبهای آلوده و غذاهای پست می خوردید و زبون و خوار بودید ، پدر من بود که شما را از آن وضع نجات داد و شما را عزیز نمود.
آیا به یاد دارید هرگاه که دشمنان اسلام به جنگ شما می آمدند پدرم ، علی را برای مقابله با آنها می فرستاد؟
علی می رفت و هیچگاه میدان را ترک نمی کرد و تا دشمنان را نابود می کرد از میدان باز نمیگشت.
برای همین او عزیزترین شخص نزد پدرم بود ، آری ، هنگامی که جنگ سخت می شد شما فرار میکردید.[/]

[="Black"]چه شد که وقتی پیامبر از دنیا رفت کینه های خود را آشکار ساختید و به دنبال شیطان دویدید؟
چه شد که فریب شیطان را خوردید و راه را گم کردید؟
به راستی ، چقدر زود ، عهد و پیمان خود را (که در غدیر بسته بودید) فراموش کردید.
هنوز پیکر پاک پیامبر روی زمین بود که در سقیفه دور هم جمع شدید و کاری را که نباید می کردید انجام دادید.
شما می گویید که از ترس فتنه ، عجله کردیم و خلیفه را انتخاب نمودیم ، چرا دروغ می گویید؟
شما به دنبال فتیه ها رفتید ، شما دعوت شیطان را اجابت کردید و گمراه شدید.
شما سخن پیامبر را در مورد علی(ع) رها کردید و به دنبال هوس های خود رفتید ، شما به خاندان پیامبر خود خیانت کردید. (نقد الرجال)[/]

[="Indigo"]همه مردم سکوت کرده اند و به سخنان فاطمه (سلام الله علیها) گوش میدهند.
اکنون او رو به انصار می کند و می گوید:

ای کسانی که دین پدرم را یاری کردید!
چرا به دادخواهی من جواب نمی دهید؟
این چه ضعف و ترسی است که در شما می بینم؟
چقدر زود شما تغییر کردید.
شما قدرت و نیرو دارید. من می دانم برای شما بسیار آسان است که از حقوق ما دفاع کنید.
آگاه باشید که من گفتنی ها را گفتم ، من میدانستم که ترس و ذلت شما را فرا گرفته است ، اما چه باید می کردم ،سینه ام تنگ شده بود.
من می خواستم با شما انمام حجت کرده باشم.
"به زودی کسانی که ستم کردند خواهند دانست که سرنوشت آنها چه می باشد"[/]
(نوادر الراوندی ، فضل الله راوندی)

[="DarkGreen"]سخنان فاطمه به پایان می رسد ، همه مردم در فکر فرو رفته اند ، آیا درست بود که ما این گونه مزد زحمات پیامبر را دادیم؟
آنها به یاد سخنان پیامبر می افتند که فرمود: "فاطمه پاره تن من است" ، اما ما با پاره تن پیامبر چه کردیم؟[/]

[="Red"]

[="black"]

عده ای از مردم می خواهند به عیادت فاطمه (س) بیایند ، اما فاطمه گفته است که به هیچ کس، اجازه ملاقات ندهند.
او می خواهد در این روز آخر زندگی به حال خودش باشد.
سلمی ، در کنار فاطمه است.
علی (ع) هم در کنار فاطمه نشسته است ، گاهی فاطمه از هوش می رود و گاه به هوش می آید.
حسن ، حسین ، زینب و ام کلثوم در کنار مادر نشسته اند و آخرین نگاه های خود را به او می کنند.
نزدیک اذان ظهر است ، علی با فاطمه خداحافظی می کند و به سوی مسجد حرکت می کند.

فاطمه ، سلمی را صدا می زند و با کمک او بر می خیزد، وضو می گیرد و لباس جدید خود را به تتن می کند و خود را خوشبو می کند.

[="darkred"]آری ، فاطمه می خواهد به دیدار خدا برود.[/]

او از سلمی می خواهد تا چادر نماز او را بیاورد.
سلمی ، چادر نماز فاطمه را می آورد و به او می دهد.
هنوز تا اذان ظهر فرصت باقی است.
او روی خود را به سوی قبله می کند و چنین می گوید:

فاطمه دست خود را زیر گونه خود می گذارد و چادر خود را بر سر می کشد.

سلمی از اتاق بیرون می رود.[/]

صدایی به گوش فاطمه می رسد ، کسی او را صدا می کند: