خسر الدنيا و الاخره كيان اند؟

هو الخسران المبين

و من الناس من يعبد الله على حرف فان اصابه خير اطمانّ به و ان اصابته فتنه انقلب على وجهه خسر الدنيا و الا خره ذلك هو الخسران المبين
حج : 11

و از ميان مردم كسى است كه خدا را با ترديد مى پرستد.

اگر خيرى به او رسد، دلش بدان آرام گيرد، و اگر آزمايشى پيش آيد، رخ بر تابد.
در دنيا و آخرت زيان بيند و آن زيانى آشكار است .:Sham:

((حرف )) يعنى طرف ، و ((يعبدالله على حرف ))، يعنى اين شخص در وسط و حقيقت بندگى نيست و در گوشه آن قرار گرفته است (تحريف شى ء هم يعنى به يك طرف بردن آن ).
((انقلب )) به معنى بازگشتن است و ((انقلاب )) هم به معناى انصراف و برگشتن ؛ و ((انقلب على وجهه )) يعنى صورت خود را به عقب بر نمى گرداند، گويى هميشه از ايمان بيگانه بوده است .
((خسر)) و ((خسران )) و ((خسار)) يعنى نقصان و كم شدن و نيز يعنى نقصان راس المال و سرمايه و از بين رفتن آن .
بايد توجه داشت كه خاسران دنيا و آخرت از مسلمانان اند و سخن از كفار و مشركان نيست : ((من يعبدالله )) (كسانى كه خدا را عبادت مى كنند)، لكن اين سرمايه بندگى و دين خدا را، كه بزرگ ترين سرمايه بشر است ، در معرض زوال و نقصان و نابودى قرار مى دهند.
اينان بر طبق فرمايش ‍ حضرت امام حسين (عليه السلام )، كه به هنگام ورود به كربلا به اصحاب خود فرمودند، همان بندگان و بردگان دنيايند كه دين را هم براى تامين دنياى خود انتخاب كرده اند و اساس آرامش و اضطراب آنان برخوردارى از دنيا يا محروميت از آن است .
الناس عبيد الدنيا و الدين لعق على السنتهم يحوطونه ما درت معايشهم فاذا محصوا بالبلاء قل الديانون (1) (مردم بنده دنيايند و دين همچون لقمه اى ليسيده بر زبانهايشان است . مادامى كه معيشت و زندگانى آنها وسعت و فراخى داشته باشد، آن را حفظ مى كنند، ولى هنگامى كه با ابتلائات امتحان شوند، دين داران كم مى شوند.)
آيات 15 و 16 سوره زمر و 32 اعراف و 23 يونس نيز گوياى اين مطلب است .