سوال در مورد آیه 55 سوره الزمر
تبهای اولیه
وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ( 55 )
و بهترين دستور کتابي را که بر شما از جانب خدايتان نازل شده است پيروي کنيد پيش از آنکه عذاب (قهر خدا به کيفر گناهان) بر شما ناگهان فرود آيد و شما آگاه نباشيد. ( 55 )
سوال من در مورد عبارت بهترين دستور کتابي را که بر شما از جانب خدايتان نازل شده است پيروي کنيد است... منظور از بهترین دستور در این آیه چیست. با تشکر
وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ( 55 )و بهترين دستور کتابي را که بر شما از جانب خدايتان نازل شده است پيروي کنيد پيش از آنکه عذاب (قهر خدا به کيفر گناهان) بر شما ناگهان فرود آيد و شما آگاه نباشيد. ( 55 )
سوال من در مورد عبارت بهترين دستور کتابي را که بر شما از جانب خدايتان نازل شده است پيروي کنيد است... منظور از بهترین دستور در این آیه چیست. با تشکر
در بين تمام تفاسيري كه از اين آيه شريفه شده است بهترين و جامعترين تفسير فرمايشات حضرت علامه طباطبائي اعلي الله مقامه الشريف در تفسير الميزان است كه فرمودند :
" وَ اتَّبِعُوا أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذابُ بَغْتَةً وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ".
اين خطاب عام است و مانند خطابهاى قبلى هم شامل مؤمن و هم كافر مي گردد، براى اينكه قرآن عزيز در باره هر دو طايفه نازل شده است.
و در اين آيه دستور مي دهد به اينكه از بين آنچه از ناحيه خدا نازل شده، بهترش را پيروى كنند، حال ببينيم معناى بهتر چيست؟ بعضى «2» گفته اند: مراد پيروى احكام آن از حلال و حرام است، نه داستانهاى آن. بعضى «3» ديگر گفته اند: منظور پيروى عزائم يعنى واجبات و محرمات آن است، (نه مستحبات و مكروهات)، بعضى «4» ديگر گفته اند: مراد دستوراتى است كه بدان امر و از آن نهى كرده، چون بجا آوردن واجبات و مستحبات و اجتناب از محرمات و مكروهات. بعضى «5» ديگر گفته اند: پيروى ناسخ آن است، نه منسوخ. و بعضى «6»
ديگر گفته اند منظور از جمله" ما أنزل" تمامى كتابهاى آسمانى است، و منظور از" احسن- بهتر" آنها قرآن است. پس پيروى از بهترين دستورى كه نازل شده همان پيروى از قرآن است. و انصاف اين است كه جمله" وَ أَسْلِمُوا لَهُ" كه در آيه قبلى بود، شامل مضمون همه اين اقوال مي شود. پس حمل كردن آيه" وَ اتَّبِعُوا أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ" بر يكى از آنها تقريبا تكرارى است بيجهت.
و بعيد نيست مراد از" أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ" خطابهايى باشد كه به طريقه به كار بردن حق عبوديت در راه امتثال خطابهاى الهى اشاره مىكند، چه آنها كه مربوط به عقايد است و چه آنها كه مربوط به اعمال، مانند خطابهايى كه دعوت به استغراق در ذكر خداى تعالى مىكند.
و نيز دعوت به حب خدا و تقواى از او به حق، و به اخلاص دين براى او مىكند، چون پيروى اين خطابها انسان را به حياتى طيب زنده مىكند و روح ايمان را در او مىدمد و اعمالش را صالح مىسازد، و او را در ولايت خدا يعنى كرامتى كه ما فوقش كرامت نيست، داخل مىنمايد.
__________________________________________________
(2 و 3 و 4 و 5 و 6) روح المعانى، ج 24، ص 16، مجمع البيان، ج 8، ص 503.
ترجمه الميزان، ج17، ص: 427 و 248
منظور از بهترین دستور در این آیه چیست. با تشکر
با سلام
در اينكه منظور از اتَّبِعُوا أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ (از بهترين چيزى كه از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده پيروى كنيد) چيست مفسران احتمالات متعددى دادهاند.
آنچه از همه بهتر به نظر مىرسد اين است كه دستوراتى كه از سوى خداوند نازل شده مختلف است بعضى دعوت به واجبات و بعضى مستحبات، و بعضى مشتمل بر اجازه مباحات است، منظور از احسن انتخاب واجبات و مستحبات مىباشد، با توجه به سلسله مراتب آنها.
بعضى نيز آن را اشاره به قرآن در ميان كتب آسمانى دانستهاند به قرينه آنچه در آيه 23 همين سوره" زمر" آمده است كه قرآن را" احسن الحديث" (بهترين سخن) ناميده: اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِيَ.(تفسير نمونه، ج19، ص: 504 و نیز رک:تفسير شريف لاهيجي، ج3، ص: 881)
علامه نیز می نویسد:
منظور از" أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ" همان خطابهايى است كه با باطن انسانها سر و كار دارد، و مىخواهد آنجا را اصلاح كند، مانند خطابهايى كه به يادآورى خدا و محبت ورزيدن به او، و ترس از او و اخلاص دين براى او دعوت مىكند، هم چنان كه آيه" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْيِيكُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ" قريب به همين معنا را افاده مىكند.( ترجمه الميزان، ج17، ص: 427)