تاسوعا
تبهای اولیه
اهمیت روز تا سو عا بدان جهت نیست که حضرت عباس (ع) در این روز به شهادت رسیده است .
آن حضرت مانند دیگر یاران امام حسین (ع)در روز عاشورا به شهادت رسید
اهمیت ین روز بدان جهت است که در آن روز حوادث شکل گرفتهاند، و آن رخدادهایی هستند که در سال 61 هجری در سرزمین کربلا پیش آمد.
در همه ایام محرم به امام حسین(ع) و یاران حضرت سخت گذشت و ظلمها روا داشته شد اما ظلمها و سختیها در روز تا سوعا و عاشورا را چند برابر شد و به اوج خود رسید.
روز نهم محرّم امام حسین(ع) و یارانش در محاصرة نیورهای کوفه بودند. روزی بود که آب را روی اهل بیت(ع) و یاران امام بسته بودند و اهل بیت از نظر آب در تنگنا بودند.
راهها همه تحت کنترل بود تا کسی به امام نپیوندد. تهدیدهای سپاه «عمر سعد» جدّیتر و حالت تهاجمی آنان به سوی خیمهها بیشتر میشد.
عصر روز تاسوعا ابن سعد طبق دستوری که از «ابن زیاد» دریافت کرده بود، آمادة جنگ با امام شد.
گروهی از سپاه کوفه به سوی خیمهگاه امام تاختند. امام کنار خیمهاش نشسته و به شمشیر تکیه داده بود.(1)
امام صادقع(ع) فرمود: «تاسوعا روزی است که حسین و اصحاب او در کربلا محاصره شدند و سپاه شامیان بر ضدّ آنان گرد آمدند.
ابن زیاد و عمر سعد نیز از فراهم آمدن همة سواران خوشحال شدند و آن روز، حسین(ع) و یاران او را ناتوان شمردند و یقین کردند
که دیگر برای او یاوری نخواهد آمد و عراقیان نیز او را پشتیبانی نخواهند کرد.(2)
خلاصه اینکه حوادثی که در تاسوعا به وجود آمد،
مانند حوادث روز عاشورا بودند که بر امام و یاران بسیار سخت گذشت
، از این رو همان گونه که روز عاشورا اهمیت دارد وسر نوشت ساز است ، روز تاسوعا نیز اهمیت داشته وسر نوشت ساز می باشد.
پینوشتها:
1ـ جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص 91 ـ 92.
2ـ مقتل الحسین، خوارزمی، ج 1، ص 182.