ظهور > قبل از ظهور

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ظهور > قبل از ظهور

سفيانى و دجال كيستند؟
بر گرفته از کتاب : حضرت مهدى عليه السلام فروغ تابان ولايت
در آستانه ظهور حضرت مهدى (عج ) نشانه هاى ديگرى نيز بروز مى كند از جمله خروج سفيانى و دجال (118) است سفيانى از جانب شام ، برمى خيزد. (119)
و افراد ديگرى نيز كه تا 30 يا 60 كذاب در روايات ذكر شده است (120) ، اينها همه پرچم مخالفت بر مى افروزند و سرانجام بدست ياران مهدى (عج ) و به رهبرى آن حضرت شكست مى خورند و به هلاكت مى رسند، از جمله از شكست خوردگان گروه 000/10 نفرى ((بتريه )) است كه در مسير كوفه با سپاه قائم (عج ) جنگ كنند و همگى به هلاكت مى رسند، امام در كوفه كاخهاى ستمگران را ويران مى سازد و همه منافقين توطئه گر بدست ياران مهدى (عج ) به هلاكت مى رسند. (121)
در وصف سفيانى آمده كه او از نسل ابوسفيان است از پليدترين مردم ، سرخ مايل به زرد رنگ است (در ظاهر مقدس مآبى مى كند) و ذكرش اين است : يا رب ، يا رب ، يا رب ، سرانجامش دوزخ است ، آنقدر پليد است كه كنيزش را كه از او بچه دار شده زنده به گور مى كند. (122)
و به نقل ديگر امام باقر عليه السلام : در شام سه گروه داراى پرچم ، خروج مى كنند: اصهب ، ابقع و سفيانى . (123)
به هر حال سفيانى پليد با دار و دسته اش بر ضد حضرت مهدى (عج ) قيام مى كند.
مهدى (عج ) به مردم فرمان مى دهد به جنگ اين دشمن خدا و دشمن خودتان برخيزند.
سپس خود حضرت مهدى (عج ) همراه مسلمانان براى جنگ با سفيانى از مكه به شام رفته و در شام با او مى جنگد سرانجام سفيانى و دار و دسته اش ، شكست مى خورند و سفيانى زير درخت بغوطه دمشق به هلاكت مى رسد. (124)
و در بعضى از روايات آمده : ارتش و طرفداران او براى جنگ با مهدى (عج ) به مكه مى روند، وقتى كه در راه به سرزمين ((بيدا)) رسيدند، بقدرت الهى مسخ مى گردند و يا در زمين فرو مى روند. (125)
كوتاه سخن آنكه : ((سفيان )) يك طاغوت پليد داراى يك رژيم جهنمى است كه با ويژگيهاى خاص با انقلاب جهانى مهدى (عج ) مخالفت مى كند و شكست مى خورد. (126)
اما در مورد دجال بايد گفت : او نيز يك طاغوت حيله گر ديگر است . طبق نقل امام صادق عليه السلام ، اميرمؤ منان على عليه السلام در ضمن خطبه طولانى فرمود:
((حضرت مهدى (عج ) با يارانش از مكه به بيت المقدس مى آيند و در آنجا بين آن حضرت با دجال و ارتش دجال جنگ واقع مى شود، دجال و ارتشش مفتضحانه شكست مى خورند، بطوريكه از اول تا آخر آنها به هلاكت مى رسند و دنيا آباد مى شود و حضرت مهدى ، عدالت و قسط را در جهان بپا مى دارد.
طبق روايتى : آن حضرت دجال را در كناسه كوفه به دار مى زند.)) (127)
خروج دجال در روايات اهل تسنن و در تورات و انجيل نيز آمده است .
اوصاف و ويژگيهاى او نيز در روايات ذكر شده . (128)
به هر حال آن حضرت ، دجال يعنى آن طاغوت حقه باز و پر تزوير را نيز كه به جنگ مهدى (عج ) برمى خيزد شكست مى دهد و طبق بعضى از روايات ، آن حضرت ، حضرت عيسى عليه السلام را در كشتن دجال در سرزمين فلسطين كمك مى كند. (129)
آرى رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم به على عليه السلام فرمود:
((بدانكه فرزندم از كسانى كه به تو و شيعيان تو ستم كردند در دنيا انتقام مى گيرند، و خداوند در آخرت آنها را غذاب مى نمايند.
سلمان پرسيد: او كيست ؟
پيامبر صلى اللّه عليه و آله و سلم فرمود: او نهمين فرزند حسين عليه السلام است كه پس از غيبت طولانى ظاهر مى شود و فرمان خدا را اعلام مى كند و دين خدا را آشكار مى سازد و از دشمنان خدا انتقام مى گيرد و سراسر زمين را همان گونه كه پر از ظلم و جور شده ، پر از عدل و داد مى نمايد.)) (130)
ضمنا روشن شد كه رهبران مخالف ديگر نيز، طاغوتها با طاغوتچه هايى ديگر روى زمينند.

پي نوشت :
مؤ لف : محمد محمدى اشتهاردى
118- اثباة الهداة ، ج 7، ص 397.
119- اثباة الهداة ، ج 7، ص 391 و 392.
120- بحارالاءنوار، ج 52، ص 209 و اعلام الورى ، ص 426.
121- كشف الغمه ، ج 3، ص 364 بحار، ج 52، ص 338.
122- اثباة الهداة ، ج 7، ص 397 بحار، ج 52، ص 213 (از نسل عتبة بن ابى سفيان ).
123- اعلام الورى ، ص 428.
124- المجالس السنيه ، ج 5، ص 723 اين درخت بلند و پر شاخه اى است كه در آن هنگام در حيره است (اثباة الهداة ، ج 7، ص 168)
125- اثباة الهداة ، ج 7، ص 239.
126- المجالس السنيه ، ج 5، ص 723، بحار، ج 53، ص 10.
127- اثباة الهداة ، ج 7، ص 142 176.
128- در اين باره به بحارالاءنوار، ج 52، ص 194 و 195 مراجعه شود.
129- المجالس السنيه ، ج 5، ص 710.
130- اثباة الهدة ، ج 7، ص 137 علائم بسيار ديگرى نيز ذكر شده كه براى رعايت اختصار از ذكر آنها صرف نظر شد

سرزمين يمن و يماني موعود
1 - احاديثى كه در مدح يمن ويمني ها وارد شده

" من أحب أهل اليمن فقد أحبني ، ومن أبغض أهل اليمن فقد أبغضني "

* على بن أبي طالب از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل مى كند كه آن حضرت فرمود : كسى كه اهل يمن را دوست بدارد مرا دوست داشته است وكسى كه با اهل يمن دشمنى كند مرا دشمن داشته است .

* وهيب بن حفص ، از ابوبصير ، از امام باقر عليه السلام نقل كرده كه فرمود : زمانى كه ببينيد آتشى از سمت مشرق مانند ستون بلندى سه يا هفت روز پديدار شده است آمادهء فرج آل محمد عليهم السلام ( قيام حضرت مهدى عليه السلام ) باشيد اگر خداوند متعال بخواهد ، كه خداوند عزيز و حكيم مىباشد . . . سپس حضرت فرمود : خروج سفيانى و يمانى و خراسانى در يك سال ودر يك ماه ودر يك روز پشت سر هم ( مثل دانه هاى تسبيح ) واقع شده وگرفتارى وبلا وناراحتى از هر سو روى مىآورد ، واى بر كسيكه با آنها مخالفت نمايد . در ميان آنها پرچمى هدايت كننده تر از پرچم يمانى يافت نمى شود . زيرا آن پرچم هدايت استكه بسوى حضرت صاحب الزمان ( عليه السلام ) دعوت مى نمايد . زمانى كه يمانى خروج كند ، فروش اسلحه به مردم و به مسلمانان حرام مى گردد . وزمانيكه يمانى خروج كند همراه او قيام كن كه پرچم او پرچم هدايت مى باشد . وهيچ مسلمانى حق ندارد با او مخالفت كرده وسر پيچى نمايد هر كه چنين كارى كند از اهل آتش خواهد بود . زيرا او به حق وبه راه مستقيم دعوت مىنمايد .

* ابو ايوب خزاز ، از عمر بن حنطله آورده كه گفت از امام صادق عليه السلام شنيدم مىفرمود : قبل از قيام قائم [ عليه السلام ] پنج نشانه روى خواهد داد : صيحه [ آسمانى ] ، خروج سفيانى ، فرورفتن سفيانى و پيروانش ، در زمين ، كشته شدن يك انسان پاك ( نفس زكية ) ، خروج يمانى . راوى به امام عرض كرد : فدايت شوم ، اگر فردى از اهل بيت تو قبل از اين نشانه ها خروج كند ، با او همراهى كنيم ؟ [ حضرت ] فرمود : خير ، فرداى آن روز اين آيه را تلاوت كردم : ( إن نشأ ننزل عليهم من السماء آية فظلت أعناقهم لها خاضعين ) ( اگر بخواهيم بر آنها نشانه اى از آسمان مى فرستيم وگردنهايشان در مقابل آن نشانه خاضع مىگردد ، به او عرض كردم : آيا منظور از صيحه اين است ؟ فرمود : آگاه باش ، اگر اين باشد گردن دشمنان خدا فرود خواهد آمد .

* ابو ايوب خزاز ، از عمر بن حنطله آورده كه گفت از امام صادق عليه السلام شنيدم مىفرمود : قبل از قيام قائم [ عليه السلام ] پنج نشانه روى خواهد داد : صيحه [ آسمانى ] ، خروج سفيانى ، فرورفتن سفيانى و پيروانش ، در زمين ، كشته شدن يك انسان پاك ( نفس زكية ) ، خروج يمانى . راوى به امام عرض كرد : فدايت شوم ، اگر فردى از اهل بيت تو قبل از اين نشانه ها خروج كند ، با او همراهى كنيم ؟ [ حضرت ] فرمود : خير ، فرداى آن روز اين آيه را تلاوت كردم : ( إن نشأ ننزل عليهم من السماء آية فظلت أعناقهم لها خاضعين ) ( اگر بخواهيم بر آنها نشانه اى از آسمان مى فرستيم وگردنهايشان در مقابل آن نشانه خاضع مىگردد ، به او عرض كردم : آيا منظور از صيحه اين است ؟ فرمود : آگاه باش ، اگر اين باشد گردن دشمنان خدا فرود خواهد آمد .

از علي عليه السلام روايت كرده است كه مىفرمايد : من در خانهء أم سلمة خدمت پيامبر صلى الله عليه وآله بودم كه عده اى از اصحاب برآن حضرت وارد شدند از جمله سلمان وابوذ ومقداد وعبدالرحمان بن عوف . سلمان عرض كرد : اى رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) براى هر پيامبرى وصى و دو سبط وجود دارد چه كسى وصى توست ودو سبط تو كيستند ؟ حضرت پس از لحظه اى سكوت فرمود : اى سلمان خداوند چهار هزار پيامبر را برگزيد ( شايد اصل حديث / 124000 يكصدوبيست وچهار هزار باشد همانگونه كه در روايات زيادى وارد شده است ) وبراى آنها چهار هزار وصى وجانشين وهشتهزار سبط ( نوه دخترى ) قرار داد ، سوگند به كسيكه جانم در دست اوست من بهترين انبياء وپيامبران وجانشين من بهترين جانشينان ودو سبط ونوهء من بهترين نوه ها هستند . . . ودر يك حديث طولانى پس از آنكه امامان اهل بيت خود را شمرد ، فرمود : هرگاه خداوند بخواهد ، امام آنها از ايشان غايب خواهد شد و او دو غيبت دارد كه يكى طولانى تر از ديگرى خواهد بود .
آنگاه حضرت رسول ( صلى الله عليه وآله ) متوجه ما شد وبا صداى بلند فرمود : بر حذر باشيد زمانى كه فرزند پنجم از فرزندان امام هفتم از فرزندانم پنهان شود ، علي عليه السلام فرمود : گفتم : اى رسول خدا ( ص ) اين غيبت چيست ؟ حضرت فرمود : سكوت ، تا وقتى كه خداوند به او اجازه ظهور بدهد ، آنوقت از دهى در يمن كه به آن " أكرعة " مىگويند ظهور خواهد نمود ، عمامه اى بر سر دارد و زره مرا پوشيده وشمشير من ، ( ذوالفقار ) را بگردن انداخته ، منادى فرياد مىكند كه اين مهدى ( عليه السلام ) خليفه خداست از او پيروى نمائيد ، زمين را آكنده از عدل وداد مى نمايد همانگونه كه از ستم وظلم پر شده است واين هنگامى است كه در دنيا هرج ومرج باشد وبعضى ، بر برخى ديگر يورش ببرند ، وبزرگ بر كوچك وقوى بر ضعيف رحم ننمايد ، در اين هنگام است كه خداوند اجازه ظهور خواهد داد .

ربا (نزول ) و رشوه در زمان نزديك ظهور
آياتي كه در قرآن راجع به ربا (نزول ) آمده بسيار عجيب ميباشد مانند آيه 279 و278 سوره بقره كه مي فرمايد :
يا ايها الذين امنوا اتقوا الله و ذروا ما بقي من الربا ان كنتم مومنين فان لم تفعلوا فاذنوا بحرب من الله و رسوله ........
اي كساني كه ايمان آورده ايد تقوا پيشه كنيد و ربا را رها كنيد اگر ايمان داريد پس اگرربا را رها نكنيد خدا و رسول خدا با شما جنگ خواهند كرد .
خيلي عجيب است يعني اگر كسي ربا بخورد مانند معاويه و يزيد شده است .
حال ببينيم روايات چه مي فرمايند .
قال رسول الله (ص) :
و عندها يظهر الربا ،يتعاملون بالرشي و يوضع الدين و ترفع الدنيا [1]
در آن زمان ربا شايع و زياد مي شود و كارها با رشوه انجام مي يابد .دين را كنار گذاشته و دنيا را بزرگ مي دانند :
قال رسول الله (ص):
لياتين علي الناس زمان لايبقي احد الا اكل الربا فان لم ياكله اصابه غباره [2]
زماني ميآيد كه كسي يافت نمي شود جز اينكه ربا مي خورد اگر هم نخورد گرد و غبار ربا به او مي رسد .
استاد ما ايت الله مجتهدي درباره اين روايت مي فرمود : يعني اگر كسي ربا هم نخورد اگر با ربا خوران درارتباط باشد و غذاي آنها را بخورد اثر ربا بر او هم مي نشيند .
يكي از دلائل عقلي حرام بودن ربا و رشوه آن است كه اوضاع اقتصادي جامعه را دگرگون ميسازد و اختلاف طبقاتي زياد مي شود و....
امام عسكري فرمودند : زماني مي آيد كه ...... اگر به مقام و منصبي برسند از رشوه اشباع و سير نمي شوند .[3]
امام علي (ع) فرمودند : به نام هديه ،رشوه مي گيرند .[4]

پي نوشت :
[1] بشاره الاسلام ص 26
[2] نهج الفصاحه ج 2 ص 500
[3] حديقه الشيعه
[4] مهجه البيضاء ج 3 ص 343

موضوع قفل شده است