جمع بندی قبر وزیر حضرت سلیمان(ع)، جناب عاصف بن برخیا کجاست ؟

تب‌های اولیه

11 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
قبر وزیر حضرت سلیمان(ع)، جناب عاصف بن برخیا کجاست ؟

بنام خدای داود وحضرت سلیمان

قبرمحترم وزیر حضرت سلیمان عاصف بن برخیا درکدام شهروروستا واقع است؟

سلام

با توجه به محل حکوت حضرت سلیمان ع در اورشلیم به احتمال زیاد قبر ایشون هم باید همونجا و یا درنقطه ای در فلسطین باشه.

یا علی مددی

چون مرگ آصف نزدیک شد به او وحی شد که فرزندش را جانشین خود کند و آنچه از نور و حکمت نزدش بود به او واگذارد(1)
به گفته بعضي ها آرامگاه آصف بن برخیا در روستای پاسنگ بالا از دهستان قرولان شهر ستان گالیکش استان گلستان قرار دارد و برای مردم بومی با نام بابا تکیه شناخته می شود. (1)
از محل دفن «آصف بن برخيا» اطلاع دقيقى به دست نيامده است ولي بعضي نيز مي گويند قبري در روستاى مزار - از توابع شهرستان گناباد، استان خراسان رضوى - منسوب به ايشان است، تنها يك شهرت قديمى در اين منطقه است.
در اين باره كرامات زيادى از اهالى منطقه نقل شده است و اكنون نيز اعتقادات خاصى در اين باره دارند، و از قديم‏الايام بزرگان منطقه وصيت مى‏كردند كه بدنشان كنار «پير آصف» در روستاى مزار دفن شود؛ زيرا اين منطقه را متبرّك مى‏دانستند.

ولي هيچکدام سند تاريخي ندارد و بعيد به نظر مي رسد که دست باشد
1.اعلام قرآن، مرکز فرهنگ و معارف، پیشین، ص 111.
2. ويکي فقه دانشنامه حوزوي به نقل از پژوهشکده باقرالعلوم عليه السلام

مجدد بنده منابع تاریخی وتفسیری را گشتم ولی از محل دفن آصف گزارشی نیامده است ، این گزارش برایم جالب بود که درصورت درست بودنش آصف غایب شده است
حديث مفصّلى در كافى از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه مختصر مفاد آن اينست كه آصف بن برخيا وصى حضرت سليمان مدتى در بنى اسرائيل بود پس از آن مدتى غائب شد باز ظاهر گرديد و مدتى بين آنها بود سپس با آنها وداع كرد و گفت ديگر ملاقات نزد صراط و بخت النصر بر بنى اسرائيل مسلط شد
أطيب البيان في تفسير القرآن، ج‏3، ص: 28

با سلام

آصف، نام وزیر یا کاتب یا ندیم حضرت سلیمان (ع) است و در روایات و داستانهای حضرت سلیمان (ع) نام او برده شده است.[1]
ظاهراً او یکی از نزدیکان و دوستان خاص سلیمان (ع)‌بوده و می‌گویند خواهرزاده سلیمان نبی (ع) بوده است.[2] او نزد سلیمان دارای مقام و منزلت بوده در حضور و غیاب سلیمان هر وقت می‌خواستم وارد خانه او می‌شده[3].
در روایات و تفاسیر همه جا آصف وزیری خردمند، سیاستمدار و مدبر معرفی شده است. آصف از بنی‌اسرائیل و براساس بعضی منابع، هم دوران کودکی سلیمان بوده است.[4]

آصف بن برخیا در قرآن
نام آصف در قرآن صریحاً‌ ذکر نشده ولی در داستان حضرت سلیمان (ع) آمده است که ایشان، از اطرافیان خود می‌خواهد تخت ملکه سبأ (بلقیس) را به آنجا بیاورند:
« قَالَ يَا أَيُّهَا المَلَؤُا أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ »[5]
«(سلیمان گفت) ای بزرگان کدام یک از شما تخت او را برای من می‌آورد پیش از آنکه به حال تسلیم نزد من آیند»
ابتدا یکی از جنیان می‌گوید:
«قَالَ عِفْريتٌ مِّنَ الْجِنِّ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَ»[6]
«عفریتی از جن گفت: من آن را نزد تو می‌آورم پیش از آنکه از مجلست برخیزی »
اما در مقابل شخص دیگری می‌گوید من تخت بلقیس را در کمتر از یک چشم به هم زدن نزد آنها حاضر خواهم نمود که قرآن کلام او را چنین نقل می‌کند:
« قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ »[7]
«کسی که دانشی از کتاب داشت گفت: پیش از آنکه چشم بر هم زنی آن را نزد تو خواهم آورد»

علم آصف بن برخیا:
اینکه این علم چه علمی بوده، در آن بحث وجود دارد، برخی گویند منظور آگاهی او بر کتب آسمانی است، بعضی احتمال داده‌اند لوح محفوظ باشد و نیز بسیاری از مفسران و غیر آنها گفته‌اند؛ این مرد با ایمان از اسم اعظم الهی باخبر بوده (همان نام بزرگی که هر چیز در برابر آن خاضع می‌گردد).[8]
به هر حال آنچه آصف می‌دانست از علم سلیمان (ع) بود که به فرمان خدا نزد آصف به ودیعه نهاده شده بود تا مردم در امامت و جانشینی او اختلاف نکنند.[9]
بنابراین معلوم می‌شود آصف دارای ارتباطی با خداوند بوده که هر چه از پروردگارش درخواست می‌کرده و برآورده می‌‌شده و این علم از سنخ علوم فکری و اکتسابی نبوده است.[10]
اینکه خود سلیمان (ع) تخت را نیاورد و مأموریت را به آصف واگذار کرد ممکن است به خاطر این بوده باشد که آصف وصیََّ او بود و سلیمان می‌خواست در این لحظه حساس، موقعیت او را به همگان معرفی کند، به علاوه استاد، شاگردان خود را در مواقع لازم می‌‌آزماید تا شایستگی آنها را به دست آورد.[11]
گفته‌اند آصف وضو گرفت و دو رکعت نماز خواند، آنگاه دعا کرد و در یک چشم برهم زدن تخت ظاهر شد.[12]
برخی گویند اسم اعظمی که آصف خداوند را با آن خواند «یا حی یا قیوم» بوده و یا «الله الرحمن» و به عقیده برخی «ذالجلال والاکرام» و به عقیده برخی دیگر «یا الهنا واله کل شیء الهً واحداً لا اله الا انت» بوده است.[13]
در روایات بسیاری می‌خوانیم اسم اعظم 73 حرف است که یک حرف آن نزد آصف بن برخیا بود و 72 حرف آن نزد امامان (ع) است و یک حرف مخصوص ذات پاک خداست.[14]
چون مرگ آصف نزدیک شد به او وحی شد که فرزندش را جانشین خود کند و آنچه از نور و حکمت نزدش بود به او واگذارد.[15]

[1] . خرمشاهی، بهاءالدین، دانش‌نامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان و ناهید، 1377، چاپ اول، ج 1، ص 39.
[2] . مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1374، چاپ دوازدهم، ج 15، ص 469.
[3] .شبستری، عبدالحسین، اعلام قرآن، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، 1379، چاپ اول،‌ص 20.
[4] . مرکز فرهنگ و معارف، اعلام قرآن از دایره المعارف قرآن، قم، بوستان کتاب، 1385، ج1، ص 109.
[5] . نمل/ 38 (ترجمه آیات از آیت الله مکارم شیرازی می‌باشد)
[6] . نمل/39.
[7] .نمل/40.
[8] .تفسیر نمونه، پیشین، ص 470- 49.
[9] . اعلام قرآن، مرکز فرهنگ و معارف، پیشین، ص 112.
[10] . طباطبائی، محمدحسین؛ تفسیر المیزان، ترجمه محمد باقر موسوی همدانی،‌بی‌جا، نشر بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی، 1370، چاپ چهارم، 15، ص 563.
[11] . تفسیر نمونه، پیشین، ص 471.
[12] .اعلام قرآن، مرکز فرهنگ و معارف،‌پیشین، ص 113.
[13] .اعلام قرآن، مرکز فرهنگ و معارف،‌پیشین، ص 111.
[14] . تفسیر نمونه، پیشین، ص 473.
[15] . اعلام قرآن، مرکز فرهنگ و معارف، پیشین، ص 111.

مقبره آصف




از محل دفن «آصف بن برخیا» اطلاع دقیقى به دست نیامده است و آنچه امروزه در روستاى مزار - از توابع شهرستان گناباد، استان خراسان رضوى - منسوب به ایشان است، تنها یک شهرت قدیمى در این منطقه است.
در این باره کرامات زیادى از اهالى منطقه نقل شده است و اکنون نیز اعتقادات خاصى در این باره دارند، و از قدیم‏الایام بزرگان منطقه وصیت مى‏کردند که بدنشان کنار «پیر آصف» در روستاى مزار دفن شود؛ زیرا این منطقه را متبرّک مى‏دانستند.
در کتاب «تاریخ و جغرافیاى گناباد» آمده است:
«آقاى حاجى على توکلى دبیر فرهنگ قدیم گناباد مى‏گوید: قدمت این روستا به هفت قرن مى‏رسد و لوح سنگى یافت شده است که به زحمت خوانده مى‏شود و مربوط به 500 سال قبل بوده است».
در تحقیقاتى که درباره این سنگ نوشته در سال 1373 انجام گرفت، تنها
برخى از سالخوردگان روستا گفتند: در قدیم سنگ نوشته‏اى در کنار حوض روستا بود که این اشعار بر آن حک شده بود:
تو امیرى و پادشاهِ همه‏
خسرو از تو پناه مى‏طلب‏
اى پناه من و پناهِ همه‏
و در پایان آن، نوشته شده بود : عزت شاه ولد خواجه على.
* بعضى احتمال داده‏اند که قبر «آصف بن برخیا» در این منطقه نیست و شاید قبر دیگرى باشد مانند: قبر خواجه خزراء یا یکى از پیروان حسن صباح، ولى با توجه به مستندات تاریخى صحیح نیست.
تابنده، سلطان حسین؛ تاریخ و جغرافیاى گناباد: 125.

سلام من رفتم سر قبر عاصف بن برخيا توي گاليكش

جایی خونده بودم عاصف بن برخیا جن بوده..فکر می کنم توی بحارالانوار بود...آیا جن بوده یا انسان؟:Gig:

شاید منظورتان از قبر آصف دو قبری است که در ایران منسوب به ایشان است:
یک: در روستای پاسنگ بالا از دهستان قرولان شهرستان گالیکش استان گلستان قرار دارد و برای مردم بومی با نام بابا تکیه شناخته می شود.(1)
دو: بعضي نيز مي گويند قبري در روستاى مزار - از توابع شهرستان گناباد، استان خراسان رضوى - منسوب به ايشان است،

سه: مزاری نیز منسوب به آن حضرت در بخش زاوه واقع در 70 کیلومتری شرق تربت حیدریه واقع در خراسان رضوی قرار دارد. این مکان در مجاورت روستاهای «ساق» و «قلعه ی آقا حسن» در دامنه کوهی معروف به کوه چشمه واقع شده است.
ساختمان مزار منسوب به آصف بن برخیا (علیه السلام) در طول صد سال گذشته سه بار بازسازی شده است. تذکره ای درباره ی این بقعه با استناد به اظهارات یکی از مُعمِّرین این منطقه به نام حاج غلامحسین عمرانی از اهالی روستای ساق که بیش از 100 سال از عمر وی می گذرد، تنظیم گردیده و در آن آمده است:

ولي ظاهراً اين سه موضوع تنها يك شهرت قديمى در اين مناطق است و مستندات تاريخي ندارند.

Dexter2009;245243 نوشت:
جایی خونده بودم عاصف بن برخیا جن بوده..فکر می کنم توی بحارالانوار بود...آیا جن بوده یا انسان؟

به بعضی ایشان را از جنیان مومن دانسته اند(1) ولی اختلافی است
1. البدايةوالنهاية،ج‏2،ص:23

پرسش:
قبر وزیر حضرت سلیمان (علیه السلام)، جناب عاصف بن برخیا کجاست.؟

پاسخ:
آصف بن برخیا وزیر حضرت سلیمان بود. نام آن حضرت در زبان عبری «اَساف» و نام پدرش «بِرِکْیاه» بود.(1) و در روایات و داستان های حضرت سلیمان (علیه السلام) نام او برده شده است.(2) ظاهراً او یکی از نزدیکان و دوستان خاص سلیمان (علیه السلام) بوده و می‌گویند خواهر زاده سلیمان نبی (علیه السلام) بوده است.(3)
نام آصف در عهد عتیق چند بار ذکر شده ولی در قرآن صریحاً‌ ذکر نشده بلکه در داستان حضرت سلیمان (علیه السلام) آمده است که ایشان، از اطرافیان خود می‌خواهد تخت ملکه سبأ (بلقیس) را به آنجا بیاورند: « قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ »؛ کسی که دانشی از کتاب داشت گفت: پیش از آنکه چشم بر هم زنی آن را نزد تو خواهم آورد.(4)

طبق بعضی از نظرات آن چه آصف می‌دانست از علم سلیمان (علیه السلام) بود که به فرمان خدا نزد آصف به ودیعه نهاده شده بود تا مردم در امامت و جانشینی او اختلاف نکنند.(5)
درباره سرانجام زندگی حضرت آصف (علیه السلام) آگاهی چندانی در دست نیست و در کتب دینی اسلامی و متون یهود نیز اشاره ای به مدفن آن حضرت نشده است.
چون مرگ آصف نزدیک شد به او وحی شد که فرزندش را جانشین خود کند و آن چه از نور و حکمت نزدش بود به او واگذارد.(6)

اما در ایران سه قبر به ایشان منسوب است:
ـ یک: در روستای پاسنگ بالا از دهستان قرولان شهرستان گالیکش استان گلستان قرار دارد و برای مردم بومی با نام بابا تکیه شناخته می شود.
ـ دو: بعضي نيز مي گويند قبري در روستاى مزار - از توابع شهرستان گناباد، استان خراسان رضوى - منسوب به ايشان است.
ـ سه: مزاری نیز منسوب به آن حضرت در بخش زاوه واقع در 70 کیلومتری شرق تربت حیدریه واقع در خراسان رضوی قرار دارد. این مکان در مجاورت روستاهای «ساق» و «قلعه آقا حسن» در دامنه کوهی معروف به کوه چشمه واقع شده است.
ولي ظاهراً اين سه موضوع تنها يك شهرت قديمى در اين مناطق است و مستندات تاريخي ندارند.

ـــــــــــــــــــــــــــــ
(1) کتاب مقدس، کتاب اول تواریخ ایام، 39/6ــ43؛ 16/15.
(2) خرمشاهی، بهاءالدین، دانش‌نامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان و ناهید، 1377، چاپ اول، ج 1، ص 39.
(3) مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1374، چاپ دوازدهم، ج 15، ص 469.
(4) نمل/ 40.
(5) شبستری، عبدالحسین، اعلام قرآن، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، 1379، چاپ اول،‌ج 1، ص112.
(6) اعلام قرآن، پیشین، ج1، ص 111.

کلیدواژه: آصف بن برخیا، قبر، محل دفن سلیمان

موضوع قفل شده است