چرا پس از شهادت امام حسین بر در خانه ها نعل آویزان می کردند؟

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا پس از شهادت امام حسین بر در خانه ها نعل آویزان می کردند؟

جایی بحث بود که پس از شهادت امام حسین بر در خانه ها نعل اسب آویزان می کردند برای تیمن و تبرک، لطفا در این باره توضیح بدین.

با سلام

یکی از آثار تبلیغات و شستشوی فرهنگی همین مورد است که همه چیز بعکس شده وجای حق وباطل عوض میشود .... بعد ازرحلت پیامبر (ص) و انحراف دین که پسر آخرین پیامبر خدا را با آن وضع فجیع کشتند در اثر تبلیغات پسر هند جگر خوار ر، روز عاشورا متبرک گشت .....

صاحب کتاب چهره خونين ، ص 368، به نقل از آثار الباقيه ، ص 319 و كتاب التعجب ، ص46نوشته :

ابوريحان بيرونى مى گويد: ستم هايى كه به حسين بن على عليه السلام كردند در هيچ ملتى با بدترين افراد انجام ندادند. او را با شمشير و نيزه و سنگ باران از پا درآوردند و سپس اسب بر بدنش تاختند.

بعضى از اين اسب ها به مصر رسيدند. گروهى از مردم نعل اين اسب ها را كندند و براى تبرك بر در خانه هاى خود نصب كردند و اين عمل در ميان مردم مصر سنتى شد كه بعد از آن هر كس بالاى در خانه خود نعل نصب مى كرد.

اما در نسخه ای که نزد اینجانب است فقط آمده :

«و فعل به [أي بالحسين (ع)] و بهم ما لم يفعل في جميع الامم باشرار الخلق من القتل بالعطش و السيف والاحراق و صلب الرؤوس و اجراء الخيول علي الاجساد» از امويان بر حسين بن علي و خاندان و ياران وي مصائبي در رسيده که نظير آن مصيبتها در هيچ امتي بر شرار خلق نرسيده تا چه رسد به مردمان پاک سرشت؛ ماند کشتن با تشنگي و شمشير و احراق و مصلوب نمودن سرها دواندن اسبها در روي اجساد.اثار الباقیه عن القرون الخالیه

ودر باره راندن اسبها بر اجساد شریفشان:

[=traditional arabic]بنقل از لهوف وتاریخ ابی مخنف و ... آمده : بأنه بعد مقتل الحسين عليه السلام : ( نادى عمر ابن سعد في أصحابه : من ينتدب للحسين فيوطئ الخيل ظهره ، فانتدب منهم عشرة وهم إسحاق بن حوية الذي سلب الحسين عليه السلام قميصه ، وأخنس بن مرثد ، وحكيم بن الطفيل السنبسي ، وعمروبن صبيح الصيداوي ، ورجاء بن منقذ العبدي ، وسالم بن خيثمة الجعفي ، وواحظ بن ناعم ، وصالح بن وهب الجعفي ، وهانئ بن ثبيت الحضرمي ، واسيد بن مالك ، فداسوا الحسين عليه السلام بحوافر خيلهم حتى رضوا ظهره وصدره . قال : وجاء هؤلاء العشرة حتى وقفوا على ابن زياد فقال اسيد بن مالك أحد العشرة :
نحن رضضنا الصدر بعد الظهر * بكل يعبوب شديد الاسر

البته ما این عمل مردم شریف مصر را که دوستدار اهل بیت بوده و هستند حمل بر نیکی میکنیم .

همچنین بعضی نظرات دیگر هم مطرح است :

در ايالات متحده امريکا نصب نعل اسب به عنوان نماد شانس و برکت بر سردر خانه ها يکي از رايج ترين خرافات است. البته امريکايي هاي خرافاتي مدام سر اينکه نعل اسب را سربالا يا سرپايين به در خانه بکوبند، جر و بحث دارند. عده اي فکر مي کنند نعل اسب شانس مي آورد و اگر بخواهيم آن را به جايي نصب کنيم، بايد سربالا باشد. چون در اين حالت تاثيرش بيشتر است. بعضي ها هم معتقدند اگر يک نعل اسب بالاي تخت خواب شان بياويزند، محال است کابوس ببينند-.

ابوريحان بيرونى مى گويد: ستم هايى كه به حسين بن على عليه السلام كردند در هيچ ملتى با بدترين افراد انجام ندادند.
او را با شمشير و نيزه و سنگ باران از پا درآوردند و سپس اسب بر بدنش تاختند. بعضى از اين اسب ها به مصر رسيدند. گروهى از مردم نعل اين اسب ها را كندند و براى تبرك بر در خانه هاى خود نصب كردند و اين عمل در ميان مردم مصر سنتى شد كه بعد از آن هر كس بالاى در خانه خود نعل نصب مى كرد. (1)
روايت شده كه خون امام حسين عليه السلام از جوشش نيفتاد تا اين كه مختار بن ابى عبيده ثقفى خروج كرد و به انتقام خون امام حسين عليه السلام هفتاد هزار نفر را كشت . مختار گفت : من براى امام حسين عليه السلام هفتاد هزار نفر را كشتم ، به خدا قسم اگر جميع اهل زمين را مى كشتم جبران آن ناخنى را كه از آن حضرت گرفته مى شد نمى گردد. (2)
در تاریخ آمده : یزید (علیه لعنه) در عصر عاشورا بعد از به شهادت رساندن امام حسین (ع)و یارانش دستور داد اسب ها ( که نعل تازه شده بودند) را بر بدن شهدای کربلا تازاندند .
یزیدیان این روز را روز برکت و پیروزی نام نهادند که در زیارت عاشورا هم به آن اشاره می شود (...یوم تبرکت بهی بن امیه و ....)و برای افتخار بر این پیروزی (قتل خاندان مطهر پیامبر )و رواج تفکر شیطانی خودنعل اسبهای خود را کندند و در سراسر شهر ها و کشورها گرداندند...شهر به شهر و کشور به کشور به نشانه ی پیروزی .
در شامات در عراق در قسطنطنیه در روم در ایران و در سراسر جهان مدرن 1400 سال قبل...
و این شد سبب آنکه در سرتاسر جهان از 1400 سال پیش تاکنون نعل اسب را نشانه ی برکت و شانس و پیروزی می دانند
اين خرافه به اروپا هم رسيد شايد ایناعتقاد از اسپانیا به اروپا رسیده (اندلس قدیم)به اندلسی ها هم از امویان این اعتقادرسیدهامویان به عنوان تبرک نعل اسب نگه میداشتن اما اروپایی ها چون معنی تبرک رونمی دونستن میگفتن شانس میاره
حالا امویان ایناعتقادو از کجا آورده بودن ؟
تو عاشورا بعداین که 10 تا اسب روی پیکر امام حسین (ع) تاختتند 40 تا نعل اسب ها رو به عنوانتبرک در آوردن و بین خودشون تقسیم کردناین نعل ها رو از خونه هاشون آویزون می کردنو بعد از مدتی به عنوان یک شی با ارزش به هم می فروختند ، تا اینکه تقلبی این نعلها هم اومد و کم کم آویزون بودن یه نعل تو خونه ها یه رسم شد.
[1] چهره ي خونين، ص 368، به نقل از آثار الباقيه، ص 319 .

[2] ترجمه ي اثبات الوصيه، ص 311.

همچنین برخی از منابع معتبر که این داستان را روایت کرده اند :

آيت الله جوادي آملي : تبرك جستن به نعل اسب از موهومات بعد از حادثه كربلا است . به اين جهت كه اين اسب ها »نعوذ بالله « آدم هاي خارج از دين را لگدكوب كرده اند پس با ارزش مي باشند, چنان كه برخي از فرقه هاي اسلامي دهه ي محرم را جشن مي گيرند و متاسفانه فرهنگ ناشايست نعل اسب به طور ناآگاهانه در ميان برخي شيعيان نيز رواج يافته است . شايد هم برخي كوبيدن نعل اسب به گمان خود براي سالم ماندن وسيله نقليه و تندروي آن بدانند.
-
علامه کراجکی نکات تلخ و عبرت آموزی را بیان کرده است :
خانواده هایی در شام پس از حادثه کربلا با عناوین تازه ای معرفی شدند. مانند:
بنو السراویل ::فرزندان کسی بودند که لباس امام حسین را برداشته بودند
بنو السرج::فرزندان آنانی بودند که بر پیکر امام اسب تاختند و پس از جنگ نعل اسب ها را به مردم به قیمت بالایی فروختند و مردم نعل ها بر سر در خانه خود آویختند و به آن افتخار کردند
1.علامه کراجکی در صفحه ی 45 کتاب ((التعجب))

" صلّی اللّه علیک یا شیب الخضیب "

[=tahoma][=&quot]با تشکر از دوستان عزیزی که به این پرسش، پاسخ دادند. [/][/]

[=tahoma][=&quot]بنده در منابع جستجویی انجام دادم و به نکاتی رسیدم که دوستان اشاره فرمودند. اما نکاتی را یادآور می شوم. یکی اینکه این مطلب در کتاب التعجب از کراجکی امده که وی در واقع از سر تعجب از رفتار برخی از اهل سنت دوران خودش (قرن 5 ق) این کتاب را نوشته است و از جمله به این مساله اشاره کرده است. اما بنده هر چه گشتم در منابع تاریخ اسلام نامی از بنوسرج نیافتم. حتی تاریخ مدینه دمشق نیز به چنین طائفه ای اشاره نکرده بود. البته بنده یادم هست زمانی که کودک بودم وقتی به روستا می رفتیم برخی از خانه ها بر در ورودی زین اسب آویزان می کردند و آن را خوش یمن می دانستند. به هر حال، [/][=&quot]در گذشته، مردم، بالاي در خانه‏ ها، مغازه‏ ها و گرمابه‏ ها نعل اسب مي‏آويختند و به اين کار اعتقاد داشتند، بي‏آنکه از پيشينه‏ ي اين باور غلط آگاه باشند، ريشه‏ي منحوس آن اين بود که پس از شهادت امام حسين عليه ‏السلام به فرمان عمر بن سعد، گروهي براي تفاخر برسم اسب‏هايشان نعل تازه زدند و با آنها بر روي بدن‏هاي مطهر شهيدان تاختند و بدين‏سان سينه و پشت شهيدان زير سم اسبان نرم شد. هنگام بازگشت اسب ‏تازان به کوفه، عده‏اي بر آن نعل ‏ها بوسه زدند و آنها را بر ديده نهادند و براي تبرک، بالاي در خانه ‏هايشان آويختند.[/][/]

[=tahoma][=&quot]بعدها بزرگاني چون «ابوريحان بيروني» پرده از راز اين کار نابخردانه برداشتند و مردم را آگاه کردند. متأسفانه تا حدود پنجاه سال پيش نيز اين کار رايج بود و چيزي که نحس محض وپليدي صرف بود، مايه ‏ي تيمن و پايه‏ ي تبرک تلقي مي ‏شد تا اينکه با رونق يافتن حسينيه‏ ها و مسجدها و تلاش عالمان آگاه، اين سنت خرافي از ميان برداشته شد. [ صفحه 197و198] عزادار حقیقی، محمد شجاعی، چاپ محیی.[/][/]

[=tahoma][=&quot]متن عربی: أمّا بنو السرج: فأولاد الذين أسرجت خيله لدوس جسد الحسين عليه السّلام، و وصل بعض هذه الخيل إلى مصر، فقلعت نعالها من حوافرها و سمّرت على‏ أبواب الدور ليتبرّك بها، و جرت بذلك السنّة عندهم حتّى صاروا يتعمّدون عمل نظيرها على أبواب دور أكثرهم. کراجکی، التعجب من أغلاط العامة، صص116- 117؛ عماد الدین طبری، كامل البهائي في السقيفة، ج‏2، ص: 123[/][/]
موضوع قفل شده است