آیا حق تشریع امامان معصوم (ع) با خاتمیت پیامبر (ص) مغایر است

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا حق تشریع امامان معصوم (ع) با خاتمیت پیامبر (ص) مغایر است

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و عرض ادب خدمت پاسخگوی محترم سایت و دوستان عزیز
سوالی که در بسیاری از مجامع بر علیه شیعه مطرح میگردد این است که آیا ائمه علیهم السلام حق تشریع دارند یاخیر؟ البته این مسلم است که ائمه خودشان فرمودند که هر حدیثی از ما به شما رسید و مخالف قرآن بود آن را کنار بگذارید. ویا فرموده اند اذا حدثتکم بشیئ فاسألونی عنه من کتاب الله

اما مثلا آیا امامان معصوم میتوانند یک عمل مباح را برای همیشه حرام اعلام کنند. اگر اینطور است پس خاتمیت پیامبر چه فایده ای دارد؟ اگر قرار است بعد از پیامبر هم تشریع ادامه داشته باشد، خداوند میتوانست همه امامان علیهم السلام را پیامبر قرار دهد.

muhammad-aga;177520 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و عرض ادب خدمت پاسخگوی محترم سایت و دوستان عزیز
سوالی که در بسیاری از مجامع بر علیه شیعه مطرح میگردد این است که آیا ائمه علیهم السلام حق تشریع دارند یاخیر؟ البته این مسلم است که ائمه خودشان فرمودند که هر حدیثی از ما به شما رسید و مخالف قرآن بود آن را کنار بگذارید. ویا فرموده اند اذا حدثتکم بشیئ فاسألونی عنه من کتاب الله

اما مثلا آیا امامان معصوم میتوانند یک عمل مباح را برای همیشه حرام اعلام کنند. اگر اینطور است پس خاتمیت پیامبر چه فایده ای دارد؟ اگر قرار است بعد از پیامبر هم تشریع ادامه داشته باشد، خداوند میتوانست همه امامان علیهم السلام را پیامبر قرار دهد.


با سلام و تشکر:Gol:

مسأله خاتمیت، یکی از ضروریات دین اسلام است، و بدین معناست که سلسله پیامبران الهی به پیامبر اسلام ختم می شود و پس از او هیچ پیامبری نیامده و نخواهد امد، قرآن و روایات متواتر آشکارا بر این مسأله تأکید دارند.

آیه ی 40 سوره احزاب، حدیث منزلت و روایتی که نبی اکرم (ص) خود را به خشت آخرین بنای نبوت، تشبیه می کند و بسیاری احادیث دیگر از این دست به این مسأله اشاره دارند.

از سویی همه مسلمانان به مرجعیت و وثاقت قرآن و سنت قطعی پیامبر اعتقاد دارند؛ چنانکه قرآن می فرماید: این قرآن را بسوی تو فرود آوردیم تا برای مردم آنچه را بسوی ایشان نازل شده است توضیح دهی. (نحل، 44)

همچنین پیامبر اکرم (ص) در حدیث ثقلین، یکی از احادیث متواتر اسلامی که در کتابهای حدیثی معتبر شیعه و سنی ذکر شده، اهل بیت (ع) را همطراز قرآن معرفی می کند،(مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج 7، ص 122)، یعنی همانگونه که قرآن از هر نوع تحریفی مصون است، اهل بیت نیز از هرگونه خطای فکری و عملی مبرایند.

علاوه بر این، نبی اکرم (ص)، در حدیث سفینه، اهل بیت خود را به کشتی نوح تشبیه کرده که هر کس سوار آن شود، از امواج طوفان رهایی یابد و هر که مخالفت ورزد، هلاک و غرق شود.(حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ص 151).

نیز، قرآن در آیه تطهیر به صراحت اظهار می دارد که خداوند رجس را از اهل بیت (ع) برداشته است و مقصود از رجس نیز روشن است؛ هر نوع پلیدی فکری و روحی و رفتاری؛ از اینرو گفتار و کردار ائمه معصومین (ع) همانند قرآن حجیت دارد.

نتیجه ای که حاصل می شود عبارت از اینست که بین مسأله خاتمیت و ولایت تشریعی و مرجعیت علمی امامان معصوم (ع) هیچگونه ناسازگاری نیست، رسالت امامان معصوم (ع)(ولایت تشریعی آنها) در تداوم ولایت تشریعی و وظایفی است که نبی اکرم (ص) بر عهده داشته اند. یعنی رسالت تبیین و تفسیر احکام و شرایع الهی، با این تفاوت که دریافت و ابلاغ وحی، به معنای اصطلاحی ان که اختصاص به پیامبران الهی دارد خاتمه یافته است.

از اینرو احکام و دستورات صادره از سوی امامان معصوم (ع)، خارج از چارچوب احکام و دستورات دین الهی، کتاب قرآن و شریعت نبی خاتم نیست.

در تأیید مطلب فوق، کلينى با سند خود روايت مى‏كند از زُرَارَة كه گفت: من از امام جعفر الصّادق عليه السّلام راجع به حلال و حرام پرسيدم‏:

قَالَ: حَلَالُ مُحَمَّدٍ حَلَالٌ أبَداً إلَى يَوْمِ الْقِيَمَةِ، وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ أبَداً إلَى يَوْمِ الْقِيَمَةِ. لَا يَكُونُ غَيْرَهُ وَ لَا يَجِى‏ءُ غَيْرُهُ‏. و قال: قال علىٌّ عليه السّلام: مَا أحَدٌ ابْتَدَعَ بِدْعَةً إلَّا تَرَكَ بِهَا سُنَّةً.

«فرمود: حلال محمّد حلال است هميشه تا روز قيامت، و حرام او حرام است هميشه تا روز قيامت. غير او نمى‏باشد و غير از او چيزى نخواهد آمد. و فرمود كه على عليه السّلام فرمود: هيچ كس نيست كه بدعتى بگذارد مگر آنكه بدان سُنَّتى را ترك نموده است.»(«اصول كافى» ج 1، ص 58)


موفق باشید ...:Gol:

muhammad-aga;177520 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و عرض ادب خدمت پاسخگوی محترم سایت و دوستان عزیز
سوالی که در بسیاری از مجامع بر علیه شیعه مطرح میگردد این است که آیا ائمه علیهم السلام حق تشریع دارند یاخیر؟ البته این مسلم است که ائمه خودشان فرمودند که هر حدیثی از ما به شما رسید و مخالف قرآن بود آن را کنار بگذارید. ویا فرموده اند اذا حدثتکم بشیئ فاسألونی عنه من کتاب الله

اما مثلا آیا امامان معصوم میتوانند یک عمل مباح را برای همیشه حرام اعلام کنند. اگر اینطور است پس خاتمیت پیامبر چه فایده ای دارد؟ اگر قرار است بعد از پیامبر هم تشریع ادامه داشته باشد، خداوند میتوانست همه امامان علیهم السلام را پیامبر قرار دهد.

با سلام خدمت همه عزیزان و تشکر از استاد ارجمند جناب صدیق برای کامل شدن بحث بنده حقیر نیز مطالبی را عرض می کنم : در اسلام هیچ کس حق تشریع از جانب خود را ندارد و نمی تواند از جانب خود امری را حلال یا حرام کند ، حتی پیغمبر اکرم (ص) چنین حقی ندارد و مشرع احکام تنها خداوند متعال است ؛ آیه قرآن در این رابطه خطاب به پیامبر اکرم ( ص) می فرماید : وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاويلِ (44)لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْيَمينِ (45)ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتينَ (46)فَما مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حاجِزينَ (47) :
یعنی ای پیامبر اگر تو بخواهی از جانب خود مطلبی را به ما نسبت دهی با دست راستم (کنایه از قدرت )
تو را می گیرم و رگ گردن تو را می زنم و هیچ کس را یارای مقاومت نیست و نمی تواند تو را نجات دهد )[=Calibri][1] ".
لذا هر آنچه پیامبر اکرم (ص) بیان می کند قطعا وحی از جانب الهی است و سخن خداوند متعال است ، پس به طریقه اولی امامان شیعه حق تشریع ندارند و هرگز نمی توانند از جانب خود حکمی را صادر و یا نسخ کنند ؛ بلکه هر آنچه بیان می کنند از جانب خداوند متعال است .
شاید بپرسید پس این فتواهایی که بعد از نبی گرامی اسلام (ص) بیان کرده اند چطور است ؟ در جواب باید گفت : هر چه را که امامان معصوم (علیهم السلام) بیان کرده اند متن اسلام و ادامه اسلام بوده است و علم به حکم آن را یا از پیامبر گرامی اسلام(ص) به ارث برده اندو یا مستقیما از جانب خداوند متعال به آنان الهام می شود . چنانکه در روایات بسیاری از اهل بیت (علیهم السلام)وارد شده است بر روی این نکته تاکید شده است ؛ به طور مثال در روایات بسیاری بیان شده در اواخر عمر مبارک پیغمبر اسلام (ص) ایشان دو کتاب ارزشمند به نام "جفر و جامعه " را به امیرالمومنین(ع) املاء نمودند و حضرت آنها را نوشتند و از هر امامی به امام بعدی منتقل شده است .
در این روایات بیان شده در کتاب "جفر" علم تمام انبیاء و اوصیاء و علم به حوادث گذشته و آینده وجود دارد ؛ و در کتاب "جامعه " نیز علم به احکام شریعت تا روز قیامت و آنچه را که مردم به آن نیاز دارند وجود دارد و امام با در دست داشتن این دو کتاب از تمام خلایق بی نیاز است .
در نتیجه تمام احکامی که امام بیان می کند به هیچ وجه تشریع جدید نیست ، بلکه ادامه شریعت اسلام است و ادامه بیانات نبی گرامی اسلام ؛ بنده در این جا تنها به یک مورد آنها اشاره می کنم و آن اینکه امام صادق (ع) می فرماید : " عِلْمُنَا غَابِرٌ وَ مَزْبُورٌ وَ نَكْتٌ فِي الْقُلُوبِ وَ نَقْرٌ فِي الْأَسْمَاعِ وَ إِنَّ عِنْدَنَا الْجَفْرَ الْأَحْمَرَ وَ الْجَفْرَ الْأَبْيَضَ وَ مُصْحَفَ فَاطِمَةَ ع وَ عِنْدَنَا الْجَامِعَةَ فِيهَا جَمِيعُ مَا تَحْتَاجُ النَّاسُ إِلَيْهِ فَسُئِلَ عَنْ تَفْسِيرِ هَذَا الْكَلَامِ فَقَالَ أَمَّا الْغَابِرُ فَالْعِلْمُ بِمَا يَكُونُ وَ أَمَّا الْمَزْبُورُ فَالْعِلْمُ بِمَا كَانَ وَ أَمَّا النَّكْتُ فِي الْقُلُوبِ فَهُوَ الْإِلْهَامُ وَ أَمَّا النَّقْرُ فِي الْأَسْمَاعِ فَحَدِيثُ الْمَلَائِكَةِ ع نَسْمَعُ كَلَامَهُمْ وَ لَا نَرَى أَشْخَاصَهُمْ وَ أَمَّا الْجَفْرُ الْأَحْمَرُ فَوِعَاءٌ فِيهِ سِلَاحُ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ لَنْ يَخْرُجَ حَتَّى يَقُومَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ وَ أَمَّا الْجَفْرُ الْأَبْيَضُ فَوِعَاءٌ فِيهِ تَوْرَاةُ مُوسَى وَ إِنْجِيلُ عِيسَى وَ زَبُورُ دَاوُدَ وَ كُتُبُ اللَّهِ الْأُولَى وَ أَمَّا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ ع فَفِيهِ مَا يَكُونُ مِنْ حَادِثٍ وَ أَسْمَاءُ مَنْ يَمْلِكُ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ وَ أَمَّا الْجَامِعَةُ فَهُوَ كِتَابٌ طُولُهُ سَبْعُونَ ذِرَاعاً إِمْلَاءُ رَسُولِ اللَّهِ ص مِنْ فَلْقِ فِيهِ وَ خَطُّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع بِيَدِهِ فِيهِ وَ اللَّهِ جَمِيعُ مَا تَحْتَاجُ إِلَيْهِ النَّاسُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ حَتَّى إِنَّ فِيهِ أَرْشَ الْخَدْشِ وَ الْجَلْدَةِ وَ نِصْفِ الْجَلْدَةِ ".[=Calibri][2]

[=Calibri][1]- الحاقه 44.

[=Calibri][2] -بحار الانوار ، موسسه الوفاء بیروت , لبنان ؛1404 ق ؛ ج 26 ص 18

موضوع قفل شده است