عرفان صادق یا کاذب؟

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
عرفان صادق یا کاذب؟




امیر مومنان علی علیه السلام می فرماید:

فَالتَمِسُوا ذَلِکَ مِن عِندِ اَهلِهِ، فَاِنَّهُم عَیشُ العِلمِ، وَ مَوتُ الجَهلِ.
هُمُ الَّذِینَ یُخبِرِکُم حُکمُهُم (حِلمُهُم) عَن عِلمِهِم، وَ صَمتُهُم عَن مَنطِقِهِم وَ ظَاهِرُهُم عَن بَاطِنِهِم؛ لَا یُخَالِفُونَ الدِّینَ وَ لَا یَختَلِفُونَ فِیهِ فَهُوَ بَینَهُم شَاهِدٌ صَادِقٌ وَ صَامِتٌ نَاطِقٌ.

پس رستگاری را از اهل آن جستجو کنید، که اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله رمز حیات دانش و راز مرگِ جهل و نادانی هستند.
آنان که حکمتشان شما را از دانش آنان و سکوتشان از منطق آنان و ظاهرشان از باطنشان اطلاع می دهد. نه با دین خدا مخالفتی دارند و نه در آن اختلاف می کنند، دین در میان آنان گواهی صادق و ساکتی سخنگوست.

نهج البلاغه، خطبه 147، (صفحه 193 ترجمه محمد دشتی).

این حدیث زیبا رو به عنوان مقدّمه ای برای ورود به بحث عرفانهای نوظهور داشته باشیم. همون عرفانهای کاذبی که این روزها مشتریان خاص خودش رو داره، البتّه یکی از اونها رو در پست قبل اشاره کردیم و شاید دلیل اصل و اساسی اون؛ جدا شدن از معارف ناب اهل بیت باشه، یا به عبارت دیگه جستن رستگاری از غیر اهلش.