جایگاه دانشمندان اهل كتاب و كافر در جهان آخرت

و همچنین جایگاه کسانی که وجدان بیدار دارند ولی به خدا و روز قیامت ایمان ندارند کجاست؟
مثلا مثل کسانی که همیشه حقیقت را می گویند، حق کسی را ضایع نمی کنند، به دیگران کمک می کنند، آزارشان به کسی نمی رسد و ......

به نام خدا
با سلام و تشکر از سوال خوبتان:Sham:
با توجه به این که ما (شیعه) درباره مسئله نجات قائل به این هستیم که هرکس مصداق این آیه «إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ الَّذينَ هادُوا وَ النَّصارى‏ وَ الصَّابِئينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ »*
باشد نجات می یابد و از آتش دوزخ در امان است، می توانیم بگوییم این افرادی که بیان فرمودید اگر چه در بهشت اعلی و در مراتب بالای بهشت راه و جایگاهی ندارند اما بر طبق آیه قرآن دچار عذاب هم نمی شوند.

*.«در حقيقت، كسانى كه [به اسلام‏] ايمان آورده، و كسانى كه يهودى شده‏اند، و ترسايان و صابئان، هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان داشت و كار شايسته كرد، پس اجرشان را پيش پروردگارشان خواهند داشت، و نه بيمى بر آنان است، و نه اندوهناك خواهند شد.» سوره بقره، آیه 62

درباره تفسیر این آیه بد نیست بدانیم که این آیه قانون كلى نجات‏ را بیان می فرماید.
آن جا که ضمن تعقيب بحث هاى مربوط به بنى اسرائيل، قرآن به يك اصل كلى و عمومى، اشاره كرده مى‏گويد:
آنچه ارزش دارد واقعيت و حقيقت است، نه تظاهر و ظاهر سازى، در پيشگاه خداوند بزرگ ايمان خالص و عمل صالح پذيرفته مى‏شود" كسانى كه به پيامبر اسلام ايمان آورده‏اند و همچنين يهوديان و نصارى و صابئان (پيروان يحيى يا نوح يا ابراهيم) آنها كه ايمان به خدا و روز قيامت آورند و عمل صالح انجام دهند پاداش آنها نزد پروردگارشان ثابت است"
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هادُوا وَ النَّصارى‏ وَ الصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ
و بنا بر اين" نه ترسى از آينده دارند و نه غمى از گذشته" وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ *
مطالعه آياتى كه بعد از اين در سوره مائده آمده است نشان مى‏دهد كه يهود و نصارى به خود مى‏باليدند كه دينشان از اديان ديگر بهتر است و بهشت را دربست منحصر به خود مى‏دانستند.
شايد همين تفاخر ميان جمعى از مسلمانان نيز بود، آيه مورد بحث مى‏گويد:
ايمان ظاهرى مخصوصا بدون انجام عمل صالح، چه از مسلمانان باشد و چه از يهود و نصارى و پيروان اديان ديگر بى ارزش است، تنها ايمان واقعى و خالص به خدا و دادگاه بزرگ قيامت كه با كار نيك و عمل صالح و توام باشد در پيشگاه خدا ارزش دارد، تنها اين برنامه موجب پاداش و جلب آرامش و امنيت مى‏گردد.**
*سوره بقره - آیه 62
** تفسیر نمونه، ج1، ص284-283

ولي اگر كار خيري بكند ان چنان كه هر بنده خدايي كار خيري در مقابل ديگر بندگان خدا انجام مي دهد خداوند مي فرمايد:

إِنَّ اللَّـهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (1)
خداوند پاداش محسنين را ضايع نمي كند

حتما كساني كه احساني در حق بنده خداي با صداقت مي كند نزد خداوند ماجور اند

ولي حال روي ديگر سكه را ببينيم
اين كه اين عالمان بي خبر از وجود دين حق و اسلامي هستند كه طبق فرموده قران :

إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّـهِ الْإِسْلَامُ (2 ) دين نزد خداوند اسلام است

اين مساله دو صورت دارد :
اين عالمان يا عمدا به دنيال دين حق نبودند
يا به كل جاهل بودند

يعني يا خودشان مي دانستند كه ديني هست و شنيده بودند كه چنين ديني امده است ولي تلاشي براي اشنايي با اين دين انجام ندادند و تقصير داشتند در اشنايي با ان دين حق

و دسته ديگر هم كه درفلان جزيره دور افتاده فلان كشور است كه اصلا خبري از اسلام و دين حق ندارد و فقط ديني كه از اباء و اجداد و علماء قبلي خود اموخته است را اموزش مي دهد
و صد البته كه اموخته هاي اينها هم نبايد مخالف صريح عقل و فطرت باشد

دسته اولي باز تقصير دارد و كوتاهي كرده است ولي نسبت به اولي كه از روي علم عناد مي ورزيد فرق دارد ولي باز گناه كار است و عذاب قصور خود را خواهد چشيد

ولي دسته سوم كه اصلا خبري نداشته است و واقعا جاهل بود و اموخته هايي بر خلاف فطرت و عقل صريح ندارد عند الله ماجور است

پي نوشت:
1- ايه 120 سوره توبه
2- آيه 19 سوره ال عمران