بیایید بهم احترام بگذاریم!!!

حسن خلق آرى! بى ‏تفاوتى نه‏

از نظر اسلام، حسن خلق هرگز به اين معنا نيست كه اگر با منكرى روبه رو شديم، دربرابر آن سكوت كرده، لب‏خند بزنيم، يا در برابر اعمال زشت ديگران واكنش منفى نشان ندهيم، زيرا برخورد منفى و توأم با تندى و خشونت، زمانى مذموم و ناپسند است كه پاى بى‏ اعتنايى به دين و ارزش‏هاى والاى آن در ميان نباشد و گرنه رنجيدن نزديك‏ترين افراد به انسان نيز اگر به دليل حفظ ارزش‏ها و پاى ‏بندى به آن باشد، نه‏ تنها زشت نيست، بلكه در رديف مهم‏ترين وظايف شرعى و از مراتب نهى از منكر است.

اسلام براى حسن خلق به طور مستقل ‏ارزش قائل است، هر چند شخص خوش ‏اخلاق ،مؤمن نباشد، از نظر اسلام مورد احترام است، مؤمنان بايستى نسبت به هم خوش‏رفتار باشند. در برخورد با كافران و مجرمان نيز اصل بر خوش‏رفتارى است، مگر آن كه خوش‏رفتارى با آنان مفسده ‏اى در پى‏ داشته باشد.

قرآن كريم در اين باره مى ‏فرمايد:

«أُدْعُ إِلى‏ سَبيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتى‏ هِىَ أَحْسَنُ ...»
با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت نما! و با آن‏ها به روشى كه‏ نيكوتر است، استدلال و مناظره كن! ....

روشهاى احترام
ما بـه خاطر نسبتها و روابطى كه با دیگران داریم، با آنها نشست و برخاست مى كنیم ولازمه كه شيوه هايى مناسب با شأن و مقام آنها در نظر بگیریم.
احترام به ديگران ممكن است به دو روش صورت بگيرد:

یکی گفتارى و دیگری رفتاری

يك مسلمان در مقام گفتار با ديگران لازم است که سخنان نيك و سنجيده بگويد و با زبانى خوش آنان را مورد خطاب قرار دهد، قرآن كريم مى فرمايد:
(...قُولُوا لِلنّاسِ حُسْناً)
با مردم به خوبى سخن گوييد.

احـتـرام در عـمـل و كـردار هم بـسیار مورد توجه قرار گرفته است به گونه ای که در سیره ی پیامبر خدا صلی الله علیه وآله وسلم میبینیم که
آن حضرت روشهايى از احترام را عملا به ما مى آموزد؛ هنگامى كه برادران دينى بر آن بـزرگـوار وارد مـى شـدند، به احترامشان از جا بر مى خاست ، براى آنان جا باز مى كرد و زير انداز پهن مى نمود، حتى گاهى عباى خود را از دوش كشيده براى ديگران مى انداخت ، براى تـكـيـه دادنـشان بالش فراهم مى ساخت و اگر برادر دينى اش از راه دور مى آمد، چند قدمى به استقبالش رفته و او را به آغوش مهر مى كشيد و پيشانى اش را مى بوسيد.

روش عملی احترام به دیگران

امام صادق علیه السلام از پيامبر صلی الله وعلیه وآله نقل فرموده است كه سه چيز دوستى انسان را براى برادر مسلمانش خالص مى‏ گرداند:

1- با خوشرويى او را ملاقات كند.

2- در مجلس به او جا دهد.

3- او را با بهترين نامها بخواند.

همانگونه که رفـتـار نـيـک ديـگـران ، بـر انسان تائثير مثبت مى گذارد. نـاپـسـنـديهاى اخلاقى مردم نيزدارای تائثير سوئی است. هنر انسانهاى فرزانه آن است كه از رفتارهاى ناپسند ديگران هم عبرت و درس مى آموزند.
وظیفه ی ما در برابر گفتار دیگران این است که نسبت به سخنان آنان بايد تحمل و صبورى نشان دهیم وبه کلامشان گوش دهیم تا سخنشان بـه پـايـان بـرسـد. بـريـدن حـرف ديـگـرى شـيـوه اى نـاپـسـنـد و دليل كم ظرفيتى و بى ادبى است .ویکی از نشانه های عدم احترام به دیگران است.

در سـيـره اخـلاقى حضرت رسول (صلى الله عليه و آله و سلم ) و مجلس آن حضرت ، آمده است كه :
من تكلم ، انصتوا له حتى يفرغ
كسى كه سخن مى گفت ، به او گوش مى دادند، تا سخنش به پايان برسد.

البـتـه ايـن تـعـليـمـى بـود كـه از مـجـالسـت بـا اسـوه ادب و اخـلاق ، حـضـرت رسول (صلى الله عليه و آله و سلم )، آموخته بودند و خود آن حضرت عملا چنين بود و با رفتار به آنان اينگونه درس آموخته بود.

درباره حضرت رضا (عليه السلام ) نيز، از ابراهيم بن عباس روايت است كه :
و ما راءيت قطع على احد كلامه حتى يفرغ منه

آن حـضرت را هرگز نديدم كه سخن كسى را قطع كند، مگر آنكه آن شخص از سخن خويش فارغ شود.

همان که قرآن فرموده واستاد نقل قول کردند:
حکمت موعظه حسنه جدال احسن
برای شرح این کلمات می توانید به تفاسیر مراجعه فرمایید ودر صورت امکان برای ما هم یادداشت کنید.ممنون می شوم.

احترام به ديگران‏
انسان موجودى قابل احترام است، زيرا كرامت و شرافتى ستودنى دارد؛ تا جايى كه گل سرسبد موجودات و جانشين خدا در روى زمين شده است. اين عظمت و بزرگى به اندازه ‏اى است كه جبرئيل امين در شب معراج، هنگام نماز به نبى‏ كرم صلى الله عليه و آله اقتدا مى ‏كند و او را برخود مقدّم مى ‏دارد، وقتى آن حضرت مى ‏فرمايد:
شما جلو باش، جبرئيل مى ‏گويد:

«إِنّا لانَتَقَدَّمُ اْلأدَمِيّينَ مُنْذُ أُمِرْنا بِالسُّجُودِ لِأدَمَ عليه السلام»

ما از هنگامى كه مأمور شديم بر آدم عليه السلام سجده كنيم، بر آدميان پيشى نمى‏ گيريم.

احترام به انسان در دو بُعد قابل بررسى است. يكى ابعاد شخصيّتى و حيثيّتى مورد احترام او و ديگرى تبيين روش‏هاى تكريم او.

گونه‏ هاى احترام‏

در اسلام، براى حفظ حرمت انسان و زندگى اجتماعى او، قوانين ويژه‏ اى وضع شده، به ‏گونه‏ اى كه اگر كسى جان، مال و ناموس ديگران را مورد تجاوز قرار دهد و يا آبروى آنان را خدشه‏ دار سازد تحت پيگرد قانونى قرار مى‏ گيرد و در مواردى حدود الهى در مورد او به اجرا درمى ‏آيد.

گونه‏ هاى احترام عبارتند از:

الف- احترام به جان‏

اسلام، جان انسان را از همان آغاز آفرينش كه نطفه‏ اى بيش نيست‏ مورد حمايت قرار داده و كسانى كه جان ديگران را به خطر مى ‏اندازند، به‏ شدّت نكوهش كرده است. قرآن كريم در اين باره مى ‏فرمايد:
«... مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِى الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَميعاً وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَميعاً»
هر كس انسانى را بدون ارتكاب قتل يا فساد در روى زمين بكشد، چنان است كه گويى همه انسان‏ها را كشته؛ و هر كس انسانى را از مرگ رهايى بخشد، چنان است كه گويى همه مردم را زنده كرده است.

ادامه دارد...

نهج البلاغه حكمت 411
با آن كس كه تو را سخن آموخت به درشتي سخن مگو،و با كسي كه راه نيكو سخن گفتن به تو آموخت،لاف بلاغت مزن.

مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَميعاً

ب- احترام به مال‏

اهمّيّت اموال مردم نيز در رديف جان آن‏ها است. از اين رو، پيشوايان دينى در كنار سفارش به حفظ خون ديگران tاحترام به مال آنان را نيز متذكّر شده‏ اند. احترام به اموال مردم، شامل امانت‏دارى، پرهيز از تصرّف غير مجاز و بدون رضايت صاحب مال، پرداخت حقوق مالى و بدهى مردم، حفظ و نگه‏دارى و مانند آن مى,‏شود. اين حريم‏ها براى آن است كه اموال تباه نگردد، انسان ها كشته نشوند، كينه‏توزى و نزاع در جامعه رواج پيدا نكند، كسب و كار ترك نشود و مردم با آسودگى خاطر اموالشان را براى رفع نيازهاى يكديگر به جريان بيندازند

ج- احترام به ناموس‏

دين مبين اسلام احترام به ناموس ديگران را يكى از امور بسيار مهم مى‏ داند، از اين رو، با وضع مقرّرات و محدوديّت‏هايى همانند دستور به «پوشش» براى زنان و بازداشتن مردان از «چشم ‏چرانى» و ... حريمى را براى ناموس ديگران تعيين نموده و هتك آن را مورد نكوهش قرار داده است.
رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در اين باره مى‏ فرمايد:

«لَيْسَ مِنَّا مَنْ خانَ مُسْلِماً فِى أَهْلِه‏ وَ مالِهْ »

از ما نيست كسى كه به اهل و مال مسلمانى خيانت كند.

د- حرمت آبرو
حيثيّت و آبرو محورى است كه بيش‏تر روابط انسان با مردم و توجّه آن‏ها به او، بر گرد آن مى‏ چرخد، بدين جهت ديگران نسبت به آبروى مؤمن دو وظيفه مهم دارند: يكى حفظ آبروى او و ديگرى دفاع از آن.

1- حفظ آبرو
مهم‏ترين راه حفظ آبروى برادر دينى، پوشيدن كاستى ‏ها و زشتى ‏هاى‏ اوست. از اين رو، خداى بزرگ با اين‏كه از عيان و نهان بشر آگاه است، عيوب او را برملا نمى‏ سازد. پس براى انسانى كه خود از كاستى و عيب خالى نيست: چگونه روا است كه به جست‏وجوى عيوب و نواقص ديگران بپردازد و يا با سخن‏ چينى و غيبت و ... در پى بدنام ‏كردن و آشكارساختن لغزش‏هاى آنان باشد؟
راه ديگر اين‏كه از سبك ‏كردن و تحقير او بپرهيزد، بنا بر اين، مسخره‏ كردن مؤمن، برجسته ‏نمودن نقص‏هاى ظاهرى او، سرزنش وى به خاطر خطاهايى كه خواسته يا ناخواسته مرتكب شده است، تندى و خشونت در برابر درخواست وى و همچنين نگاه حقارت‏ آميز به او، به‏ ويژه اگر در جمع ديگران باشد، هتك آبروى او محسوب مى ‏شود.

نتيجه اين‏كه هرگونه برخورد و سخن ‏سرايى كه موجب تزلزل شأن و مرتبه برادر يا خواهر دينى بشود، از نظر اسلام نكوهيده است.

2- دفاع از آبرو

هر مسلمانى وظيفه دارد به اندازه توان خويش، نگذارد كه ديگران آبروى برادر دينى ‏اش را خدشه ‏دار سازند. مردى در حضور رسول اكرم صلى الله عليه و آله از كسى بدگويى كرد، در همان جا فرد ديگرى در مقام دفاع از او برآمد.
حضرت فرمود:
«مَنْ رَدَّ عَنْ عِرْضِ أَخيهِ كانَ لَهُ حِجاباً مِنَ النَّارِ»
كسى كه جلوى آبروريزى برادر مؤمنش را بگيرد، از آتش دوزخ در امان است.

احترام به حقوق ديگران‏

انسان موجودى اجتماعى است و در كنار ساير همنوعانش به صورت دسته‏ جمعى زندگى مى ‏كند. بنابراین همانطور که می دانید بقا و تداوم زندگى اجتماعى در گرو وجوداحترام متقابل است.

ما در زندگى اجتماعى خود ناگزيرهستیم که آنچه را از مردم انتظار انجام آن را داریم، خود مقيّد به رعايت آن باشیم و با مردم آن گونه رفتار كنیم كه توقّع داریم با ما رفتار شود. اگربخواهیم جان، مال، آبرو و ناموس ما محترم باشد.باید نسبت به داشته های دیگران نیزمحترمانه برخورد نماییم. اگر از بخل و كينه و حسد ديگران نسبت به خود بيزاریم و از مردم انتظار خيرخواهى و احسان داریم باید خود در انجام این امور پیش قدم باشیم وارزش دیگران را حفظ كنیم.

قرآن كريم، انجام ‏ندادن وظايف اجتماعى را از سوى فرد، همراه با انتظار انجام آن از سوى اجتماع، نكوهش فرموده و آن را نشانه بى‏ خردى انسان مى ‏داند و مى‏ فرمايد:
«أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتابَ أَفَلا تَعْقِلوُنَ»

سوره بقره آیه 44

آيا مردم را به نيكى وامى ‏داريد و خود را فراموش مى ‏كنيد در حالى كه كتاب خدا را تلاوت مى ‏كنيد. آيا عقل خود را به كار نمى ‏گيريد؟

پس بايد دانست كه جامعه بر عهده هر يك از اعضاى خود حقوقى دارد كه همگى به اداى آن موظّفند .

از امام صادق عليه السلام درباره حق مؤمن بر مؤمن سؤال شد، آن حضرت فرمود:
«... أَيْسَرُ حَقٍّ مِنْها أَنْ تُحِبَّ لَهُ ما تُحِبُّ لِنَفْسِكَ وَ تَكْرَهُ لَهُ ما تَكْرَهُ لِنَفْسِكَ ....»

بحارالانوار ج74 ص224

كم‏ترين ميزان حقوق برادرت بر تو آن است كه آنچه را براى خودت دوست مى ‏دارى براى او نيز دوست بدارى و آنچه را براى خودت نمى ‏پسندى، براى او نپسندى.

سلام بزرگوار.

فکر میکنم علت این مسئله تفاوت دیدگاه ها ، اعتقادات و فرهنگها باشه. این سایت هم یک سایت آزاد هست البته تا زمانی که به بی حرمتی کشیده نشه. اختلاف دیدگاهها مسئله ای ایجاد نمی کنه در صورتی که طرفین منطقی و با احترام برخورد کنند. مسلما کسی که مسخره می کنه یا با کنایه می زنه حرفی برای گفتن نداره و مطمئن باشید مدیران محترم با این گونه کاربران برخورد خواهند کرد.

خواه ناخواه در مجموعه ‏اى كه كار گروهى انجام می شود، اختلاف سليقه و نظر ویا حتی ایده وعقیده ممکن است سبب برخى از برخوردها و خطاها شود.در مرحله ی اول بهترين نوع برخورد با اين گونه اشتباهات، چشم پوشى و رعايت اصل «تغافل» است. تغافل به معناى ناديده انگاشتن، چشم پوشى و خود را به غفلت زدن است وچه بسا همین امر، سبب جذب و سازندگى مى ‏شود و به تدريج، این نوع رفتار ما بر رفتار طرف مقابل تأثیر خواهد گذاشت.

امام صادق عليه السلام مى‏ فرمايند:

«صَلاحُ حالِ التَّعايُشِ وَ التَّعاشُرِ مِلْا مِكْيالٍ ثُلْثاهُ فِطْنَةٌ وَ ثُلْثُهُ تَغافُلٌ»
فضاى زندگى و معاشرت سالم، پيمانه‏ اى است كه 23 آن را زيركى و 13 آن را تغافل پر مى ‏كند.

بحارالانوارج78ص241

اميرمؤمنان عليه السلام نیزمى ‏فرمايد:
«مَنْ لَمْ يَتَغافَلْ وَ لا يَغُضَّ عَنْ كَثيرٍ مِنَ الْاموُرِ تَنَغَّصَتْ عيشَتُهُ»
آن كس كه در بسيارى از امور تغافل و چشم پوشى نكند، زندگى ‏اش ناگوار مى ‏شود.
شرح غررالحکم ج5 ص445

سلام به عشر بزرگوار و گرامی
بنده با شما موافقم که بی ادبی به هیچ وجه نباید ولی:
نکته اول: دقت داشته باشید افراد از فرهنگ های مختلفند و گاها حرفی در فرهنگ آنها بی ادبی تلقی نمی شود ولی به نظر ما بی ادبیست.
یکی از دوستان می گفت: با کسی رفتم سفر به شهری و در آن شهر لحظه ای از همسفرم دور شدم و وقتی برگشتم در حال زدن فردی از بومی های همان شهر دیدمش.
بهش گفتم: چه کار میکنی؟ چرا این بنده خدا رو میزنی؟
گفت: بی ادبی کرده پس حقشه.
گفتم: چی گفته مگه؟
گفت: فلان کلمه رو.
خندیدم و جداش کردم و گفتم: این بنده خدا بی ادبی نکرده به لهجه و فرهنگ خودش حرف بدی نزده و نمی دونسته از این حرف بدت میاد.
نکته دوم: اینکه بله بی ادبیهایی هست اما این سایت برای همینه که به همین افراد یاد بده که بی ادب نباشند و تحمل حرف مخالف رو داشته باشند و یا قدرت فهمشونو بالا ببرند.
نکته سوم: اینکه ما توسط این بی ظرفیتی ها توان اخلاقی خودمونو بالا می بریم و حلم و شکیبایی و سعه صدر رو تمرین می کنیم، خواه اینها بفهمند و هدایت شوند یا نه:

• سلام وتبریک سال نو به دوستان گرامی خوشحالم از اینکه با شما اشنا شدم. در مورد احترام باید گفت که اگر کسی به دیگران احترام میگذارد در حقیقت برای خود ارزش قائل شده است.

همه جیز از منیت هست بنظرم عشر گرامی:Gol:...

حرف اگه برای رضای خدا باشه کوه رو به سجده وادار میکنه...

متاسفانه من انسان خوبی نیستم وگرنه حرفها من اثر میزاشت...

از دیشب بخاطر فرار از تنهائی اومدیم نظر میدیم راجبه تاپیکها ، ولی دوستان نمیدونم گیر کارشون

کجاست ....

البته ایشالا خدا من و ادم کنه..

ولی من دوستدارم صحبتها در یک فضای دوستانه باشه ...

خب ما مسلمونیم ،

پیامبر ما گفت من برانگیخته شدم تا اخلاق رو بیاموزم به شما ....

الله و اعلم ...

امان از خودبینی که همش درون من هست .

سلام عشر گرامی:Gol:

احترام و من میگم حالا ولش ، من میگم بیایم اگه بهم احترام نمیزاریم لااقل دل همدیگه رو

نشکنیم با حرفها و نوع ادبیاتمون در تاپیکها...

بعضی از دوستان مطالب و کپی پیس میکنن و به خیال خودشون خیلی میفهمن !!!!

و دیگران رو میخوان بیسواد جلوه بدن!!

من با کپی پیس کردن مطالبشون کاری ندارم ، با ادعاهاشون مشکل دارم...

این و که میگم اگی در تاپیکها سر بزنید میبینین که چه فخرفروشی و غروری در اونها نمایان

هست ، متاسفانه وقتی تذکر هم میدیم تاپیکمون حذف میشه....

بگذریم ، بلاخره منم خدائی دارم....

قران میگه تنها ملاک برتری افراد نزد خدا تقواست....

به نظرم تقوای این دوستان با تقی وا میشه !!!

من فکر میکنم دلیل غیبت امام زمان ما با این رفتارها رابطه مستقیم داره ،

از ایجاد همچین موضوعی تشکر میکنم ، ولی میخواستم بگم تا زمانی که یک عده غرور و تکبر داشته

باشن کاری از پیش نمیبریم.....

:Gol:

سلام ....

ایا بعضیها اون چیزی که نشون میدن هستن؟؟؟؟؟

ایا صرف اینکه یکنفر تاپیکهای زیادی ایجاد میکنه و عضو قدیمی هست باید

باعث بشه با هر ادبیاتی که میتونه با دیگر کاربران حرف بزنه؟؟؟؟

ایا نابرابری یکنوع بی احترامی نیست؟؟؟

من میگم اگه ما جای خدا بودیم شیطون از درگاهمون نمیروندیم!!!!

میگفتیم بابا حالا به ادم سجده نکرد که نکرد ، بلاخره عضو قدیمی درگاه من هست....

خدا رو شکر که ما خدا نشدیم.....

[="arial"]