نکاح علی(ع) و فاطمه(س) در عالم ظاهر
تب‌های اولیه
[=Arial][="]نکاح علی و فاطمه(ع) در عالم ظاهر
[/] [/][=Arial][="]برگرفته از کتاب "زن طائر فردوس یا ساحر دوزخ" نوشته یعقوب قمری شریف آبادی
[/][/]
[=Arial][="]
[/][/]
[=Arial][="]نور رحمانی علی(ع) و فروغ رحیمی زهرا(س) که در نهاد الهی آدم و حوَا(ع) به ودیعت گذاشته شده بود، در وجود پیراسته از حجاب سلسهء انبیای الهی روان گشت و حقایق جهان تابشان در ضمیر تابناک پیامبران حق پرده‌نشین باطن گردید تا آنکه در عصر طلوع شمس فروزان مصطفوی، آن پرده‌نشینان سرای غیب در عالم شهود رخ نمودند.[/][/]
[=Arial][="]مهتاب ولایت علی(ع)، در کعبهء امن الهی از دامان عفیف فاطمه بنت اسد درخشیده و زهرهء حقیقت فاطمه(س)، در حریم انس پیامبر(ص) از دامان مطهر خدیجه کبری طالع شده، عالم ظاهر با طلیعهء روح‌بخش و طلعت قدسی‌شان روشنی یافت. دو وجود مبارکی که در ملا اعلا شهد وصال نوشیده و در بزمگاه قرب، جام وحدت چشیده بودند، اینک به ارادهء ربوبی در سرای دنیا ظهور نمودند و ذرّه ذرّهء کائنات از زمزم وجودشان سرمست گشته و بهترین الگوی کمال و نیکوترین جلوهء جمال برای هدایت رهپویان طریق معنا پدیدار شده، اسرار رحمانی و معارف رحیمی از مرآت جهان‌نمای علی و فاطمه(ع) درخشیدن گرفت؛ دو وجود گرانبهایی که در محضر منوّر محمد مصطفی(ص) از غبار اغیار در امان ماندند و صدف وجود پیامبر اکرم(ص) درّ آکنده از صفای عرفان علی(ع) و گوهر عشق و ایمان زهرا(س) را از زنگار سراچهء خاک مصون داشت تا آنکه حقیقت رحمانی و سرّ رحیمی‌شان عیان شود.[/][/]
[=Arial][="]
[/][/]
[=Arial][="]و بدین طریق، رسول اکرم(ص) سرآمد پیامبران الهی که حقیقت آیهء (ثُم‌َّ أَنْشَأْناه‌ُ خَلْقاً 'اخَرَ فَتَبارَک‌َ اللّه‌ُ أَحْسَن‌ُ الْخالِقین‌َ) در وجود مقدسش جلوه‌ای تام و تمام داشت، به خاطر عظمت و کرامت ضمیرش، شایسته و پذیرای دو مبارک نوری گردید که در عصر هیچ یک از رسولان الهی، ظهور ننمودند و همواره در حریم غیب، نقاب بر رخساره داشتند.[/][/]
[=Arial][="]فاطمه زهرا(س)، کنیز زیباروی الهی که محبوب‌ترین زن در پیشگاه پیامبر اکرم(ص) بود، در ماوای عفاف و پاکی پدر زیست و علی مرتضی(ع) که عزیزترین مرد در نزد رسول خدا(ص) بود، در بهشت قدس نبوی تطهیر یافت؛ آن‌چنان که شجره طیّبهء دین را عاشقانه صیانت می‌نمود و به عنوان همراهی دل‌آگاه، پیوسته همدم ضمیر منیر پیامبر(ص) بود.[/][/]
[=Arial][="]و محمد مصطفی(ص) که تلالو نور قدسی را در مرآت شفاف علی مرتضی(ع) به نظاره می‌نشست، هردم از حمایتهای خالصانه و همراهی صادقانهء او در راه پر فراز و نشیب خود بهره برده و دل دردمندش با دیدار رخساره آسمانی علی(ع) قرار یافته، شعاع مهر و محبت خود را بر سیمای ماهگون علی(ع) می‌افشاند؛ چنان که خطاب به محبوب‌ترین عزیزانش، فاطمه زهرا(س) چنین فرمود:[/][/]
[=Arial][="]«قسم به خدایی که پدرت را به عنوان پیامبر برانگیخت، هیچ‌گاه بر علی خشم نگرفتم و هرگاه به چهرهء علی می‌نگریستم، ناراحتی و خشم از من برطرف می‌شد».[/][/]
[=Arial][="]از این‌رو، رسول ختمی مرتبت(ص) پیوسته علی مرتضی(ع) را همدم احوال و محرم اسرار خویشتن می‌دید و از ابراز ارادت و مودت خود نسبت به او دریغ نورزیده و در معرفی عظمت و شکوه باطنی علی(ع) کوتاهی نمی‌نمود تا آنجا که محبوب‌ترین عزیزان خویش و عظیم‌ترین امانت الهی، فاطمه اطهر(س) را به او سپرد؛ چه اینکه فاطمه را تنها شایستهء کسی می‌دید که سیمای حق و حقیقت در آسمانها و زمین، و ساقی عشق و معرفت در فردوس برین بود و حصار امن و کهف دلارام ولایتش را یگانه ماوای گوهر نفیس دختر خویش می‌دانست.[/][/]
[=Arial][="]
[/][/]
[=Arial][="]آن‌گاه که علی(ع) به قصد خواستگاری از پاره تن رسول خدا(ص)، فاطمه زهرا(س)، قدم در کاشانهء پر مِهر محمد مصطفی(ص) نهاد، برق شادمانی چهرهء مبارک رسول اکرم(ص) را فرا گرفت و رخسارهء نورانی حضرتش گل‌افشان شد، اما چون عرق شرم و حیا بر پیشانی آسمانی علی مرتضی(ع) نشست و طریق سکوت در پیش گرفت، پیامبر(ص) لب به سخن گشوده و تفسیر کنندهء شوق باطنی و عشق سرشار علی(ع) گردیده و به تزویج خجستهء دو نور مبارک اشارت فرمود و فاطمه زهرا(س) که تمام هستی‌اش در اراده و خواست پدر خلاصه می‌شد، با سکوتی برخاسته از اوج عفاف و پاکدامنی، مُهر تایید بر تصمیم پدر زد و راضی به خشنودی او گردید.[/][/]
[=Arial][="]وصلت فرخنده‌ای که نوید خیر و برکت را در حریم جان رسول خدا(ص) سر می‌داد و نوای قدسی را در گوش دل حضرتش(ص) مترنم می‌ساخت که: «اگر علی را نمی‌آفریدم، برای دخترت، فاطمه هیچ همتایی بر روی زمین از آدم و غیر او، وجود نداشت».[/][/]
[=Arial][="]
[/][/]
[=Arial][="]پیامبر اکرم(ص) که مژدهء درخشش اختران عصمت و هدایت را در ازدواج آسمانی بهترین زوج عالم می‌شنید، خطاب به علی(ع) فرمود: «اُمِرْت‌ُ بِتَزْویجِک‌َ مِن‌َ السَّماءِ؛ (ای‌علی!) دربارهء ازدواج تو از جانب آسمان مامور شدم». کروبیان سرای قدس و فرشتگان عالم ملکوت نیز به یمن این تزویج مبارک پایکوبی کردند و حریم نبوی آکنده از شعف روحانی و مشحون از رایحهء دلپذیر رحمانی گشت و شجرهء طوبی از نسیم بهشتی چنان محفل خجسته‌ای، به دو مروارید آسمانی بارور شد و ندایی قدسی به مبارکی آن ازدواج معنوی در گلشن هستی طنین افکن شد که: «کنیز خودم، فاطمه، دختر حبیبم محمد را به بنده‌ام علی، پسر ابی‌طالب، تزویج نمودم».[/][/]
[=Arial][="]
[/][/]
[=Arial][="]همان‌طور که در ملا اعلا به امر و ارادهء الهی توسط حضرت روح‌الامین، منصوره زهرا و قمر ولا از زمزم وصال نوشیدند، در عالم ظاهر نیز به دست مطهر و مقدّس محمد امین(ص) شهد قرب چشیدند و حضرتش والاترین امانت قدسی را در دستان با کفایت برگزیدهء خدای رحمان، امیر مومنان علی(ع) سپرد و کوثر زلال توحید و معرفت را به دست ساقی ربّانی، علی(ع) نهاد.[/][/]
[=Arial][="]و این‌گونه وجود تطهیر شدهء فاطمه(س) به صراحت (أَلطَّیِّبات‌ُ لِلطَّیِّبین‌َ) تنها شایستهء پیشگاه طهارت پیشهء ماه تابان ولا، علی مرتضی(ع) گردید و نهاد مطهر علی(ع) نیز به دلالت (اَلطَّیِّبُون‌َ لِلطَّیِّبات‌ِ) سزاوار درّ صیقل یافتهء زهرهء زهرا(س) شد و هلال قمر ولایی، وجود منّور زهرهء فاطمی را در آغوش کشید و گلزار خوشبوی فاطمه(س) را نگهبانی صادق گشت و خدای رحمان او را به چنان شکوه و عظمتی مکرم ساخت که به اشارهء نبوی، احدی لایق آن نبوده است:[/][/]
[=Arial][="]«ای علی! خدای متعال تو را به کرامتی تکریم نمود که هیچ کس را به مانند آن، کرامت نبخشید. به درستی که تو را به تزویج دخترم فاطمه در آوردم، بنابر آنچه خدای رحمان تو را به فاطمه تزویج نمود».[/][/]
[=Arial][="]
[/][/]
[=Arial][="]و این چنین، علی مرتضی(ع) یکتا خزانه‌دار اسرار حق و باده گردان لطایف ذات مطلق، پذیرای گلبوتهء بهشتی فاطمه طیبه(س) در حصار امن خویش گردید تا از آن، شهد مصفای توحید و تجرید را پیمانه سازد و صهبای طهور عشق و عرفان را به کام تشنهء عاشقان و عارفان آستانش بنوشاند؛ شجرهء طیّبه‌ای که تنها دستان کیمیاگر علی(ع) می‌توانست ثمراتی دلگشا و میوه‌هایی روح‌فزا را از آن برگیرد؛ چنان که صادق آل طهارت(ع) فرموده:[/][/]
[=Arial][="]«اگر امیرمومنان، علی(ع) با فاطمه(ع) وصلت نمی‌کرد، هرگز تا روز قیامت همتایی برای فاطمه بر روی زمین، از آدم و غیر او وجود نداشت».[/][/]
پایگاه اینترنتی نویسنده: www.foroughemahtab.com,net,org
نشانی پست الکترونیکی:
[="]نکاح دو نور منزه علی(ع) و فاطمه(س) در رفیع اعلا[="]
[="]برگرفته از کتاب "زن طائر فردوس یا ساحر دوزخ" نوشته یعقوب قمری شریف آبادی [="]
[="]منصورهء زهرا(س) زیبنده‌ترین نقش وجود در نگارستان معنا و خوشبوترین ریحانهء بهشتی در ملأ اعلاست که از نور عظمت الهی به ظهور رسیده و بر سریر عزت و شکوه رحیمی جلوه‌گشایی نموده، خزانهء جمال بی‌مثالش در مأمن سلطان ولایت قرار یافته است.
[="]او وجه دلربای جنت لقاست که رخسارهء زیبایش فراخنای فردوس برین را در برگرفته و بر فراز مسند شرافت ربوبی به تاج ولایت علی(ع) مفتخر گردیده است؛ چه اینکه بحر ناشناخته و بیکران وجود فاطمهء اطهر(س) را هیچ همتایی جز اقیانوس موّاج و بی‌پایان حقیقت علی اعلا(ع) نیست؛ چنان که امام صادق(ع) می‌فرماید: «منظور خدای عزّوجل‌ّ از (مَرَج‌َ الْبَحْرَیْن‌ِ یَلْتَقِیان‌ِ، بَیْنَهُما بَرْزَخ‌ٌ لا'یَبْغِیان‌ِ) علی و فاطمه است که دو دریای عمیق علم‌اند و هر یک بدون دیگری باقی نمی‌مانند».
[="]آنچه در آسمان حق‌ّ و حقیقت رخ نموده و در فضای عالم معنا جلوه‌گر شده، این است که تنها همدم و همتای زهرهء درخشان منصورهء زهرا(س) مهتاب فروزندهء علی اعلا(ع) می‌باشد* که به بیان صادق آل طهارت(ع) هرگز کفوی برای وصلت حضرتش به جز علی مرتضی(ع) در پهنهء گیتی وجود نداشته است؛ وصلت و پیوند خجسته‌ای که به شرافت «أَنَا زُوِّجْت‌ُ فِی الرَّفیع‌ِ الْأَعْلی' وَ کان‌َ مَلاّ' کی فِی السَّما´ءِ»، آوازهء دلنوازش گسترهء آسمانها را در نوردیده و عقد آن دو نور مبارک توسط فرشتهء وحی الهی، جبرائیل(ع) و فرشتهء رزق ربوبی، میکائیل(ع) در ملکوت اعلا به منصهء ظهور نشسته است. رسول ختمی مرتبت(ص) در این‌باره می‌فرماید: «عقد نکاح علی و فاطمه را جبرائیل و میکائیل در آسمان بستند».
[="]خلوتیان سراپردهء انس و شاهدان مجلس وصلت نورانیشان، خیل عظیم ملائکة‌اللّه بودند که همواره از فروغ وصال قدسی‌شان به آوای خوشدلی مترنم گشته، از ثمرات نثار شده در محفل ملکوتی‌شان برخوردار گردیدند:
[="]«همانا خدای تعالی به جبرائیل وحی فرمود که نور را به ازدواج نور در آور، و این درحالی بود که ولی‌ّ و سرپرست، اللّه بود و خطبه‌خوان، جبرائیل و نداکننده، میکائیل و دعوت‌کننده، اسرافیل و نثار کننده، عزرائیل و شاهدان [مجلس عقد] ملائکه بودند». و چون علی با فاطمه ازدواج نمود، میوه‌های بهشتی بر ملائکه نثار گردید.
[="]مبارک وصلت و فرخنده ازدواجی که خوشبوترین شکوفه‌ها و زیبنده‌ترین میوه‌های وجود را به ارمغان آورد و فرقدین پر فروغ حسن و حسین(ع) را به تلالو نشاند؛ چرا که تنها از دو دریای وجود علی(ع) و فاطمهء زهرا(س) است که لؤلؤ و مرجان درخشان حسنین(ع) بر گسترهء عالم غیب و شهود پرتو افشانی می‌کند و یگانه مصباح هدایت را فراروی حقیقت‌جویان وادی طلب برمی‌افروزد و سفینهء نجات بشریت را برای شیفتگان کمال و جمال مطلق، روان می‌سازد.
پایگاه اینترنتی نویسنده: www.foroughemahtab.com,net,org
نشانی پست الکترونیکی: