درباره ي چگونگي شير خوردن حضرت سيدالشهدا(ع) در دوران كودكي

تب‌های اولیه

2 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
درباره ي چگونگي شير خوردن حضرت سيدالشهدا(ع) در دوران كودكي

آيا امام حسين(ع) به صورت طبيعي از مادر خويش ـ حضرت فاطمه(س) ـ شير خورده است يا براي شيرخوردن آن حضرت از دايه اي استفاده كردند، (گفته مي شود كه امام حسين(ع) از هيچ بانويي شير نخورده بلكه از انگشت پيامبر(ص) شير خورده است)؟

گمنام;5191 نوشت:
آيا امام حسين(ع) به صورت طبيعي از مادر خويش ـ حضرت فاطمه(س) ـ شير خورده است يا براي شيرخوردن آن حضرت از دايه اي استفاده كردند، (گفته مي شود كه امام حسين(ع) از هيچ بانويي شير نخورده بلكه از انگشت پيامبر(ص) شير خورده است)؟

دربارهی چگونگی شیر خوردن حضرت سیدالشهدا(ع) در دوران کودکی، سه احتمال وجود دارد:
الف ـ آن حضرت از مادر خویش حضرت فاطمه(س) شیر خورده باشد؛ مثل دیگر کودکان که به هنگام تولد از سینهی مادر شیر میخورند؛
ب ـ آن حضرت (به سبب اختلاف سنّی کمی که با برادرش امام مجتبی(ع) داشته است ـ مرحوم محدث قمی آن را به مقدار اقل مدت حمل دانسته و اقل مدت حمل شش ماه است ـ از دایه شیر خورده باشد. مرحوم محدث قمی در تأیید این مطلب روایتی را از اصول کافی از حضرت رضا(ع) نقل میکند که: «ما بین امام حسن و امام حسین(ع) یک طهر و شش ماه و ده روز واقع شده است؛(اصولکافی، کلینی، ج 1، ص 366 - مترجم سيد جواد مصطفوي، كتاب فروشي علمية اسلاميه)
ج ـ آن حضرت از هیچ زنی چه حضرت فاطمه(س) چه غیر حضرت فاطمه(س) شیر ننوشیده است؛
اما آن‌چه بررسی روایات به دست میدهد، احتمال اول را منتفی میسازد؛ چون حضرت فاطمه(س) در آن ایام بیمار بودند و شیر در سینهی آن حضرت خشکیده بود و به این مطلب در روایات تصریح شده است؛ لیکن بعضی از روایات، ارتضاع آن حضرت از هر زنی، چه حضرت فاطمه(س) و چه غیر آن حضرت، را منکر شدهاند؛ از جملهی این روایات که ابن شهرآشوب و شیخ صدوق در علل الشرایع و مرحوم محدث قمی در منتهی الآمال آوردهاند، این است که: هنگام ولادت امام حسین(ع)، حضرت فاطمه(س) بیمار گشت و شیر ایشان خشک شد، تا این که از شیر دادن ناتوان گشت؛ از این رو پیامبر اکرم(ص) مُرضِع و دایهای طلب کردند، ولی یافت نشد؛ پس خود آن حضرت به حجرهی حضرت فاطمه(س) آمدند و انگشت ابهام خویش را در دهان حضرت سیدالشهدا(ع) گذاردند و او هم میمکید و حتی بعضی نقل کردهاند که زبان مبارک را در دهان امام حسین(ع) میگذاشت و آن حضرت میمکید. نقل شده است که خداوند متعال تا چهل شبانه روز رزق و روزی امام حسین(ع) را در زبان پیغمبر اکرم(ص) قرار داده بود، پس گوشت و خون امام حسین(ع) از گوشت و خون پیامبر اکرم(ص) رویید (منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ص 206)
مرحوم کلینی در اصول کافی از امام صادق(ع) نقل میکند که امام حسین(ع) از انگشت ابهام پیامبر اکرم(ص)شیر نوشیده است و او مدت آن را دو یا سه روز میداند و در ادامه مینویسد: هیچ فرزندی جز حضرت عیسی بن مریم(ع) و حسین بن علی(ع) شش ماهه متولد نشد که بماند(اصول کافی، کلینی، ج 2، ص 366)
اما در مورد احتمال دوم که آن حضرت از دایه شیر خورده باشد، روایاتی نقل کردهاند که آن حضرت دایهای داشته است به نام امالفضل بنت حارث ـ زن عباس بن عبدالمطلب ـ و این روایات به این مضمون است
صاحب «مستدرک الصحیحین» به سند خود از امالفضل نقل میکند:
همانا امالفضل بر رسول خدا(ص) وارد شد؛ پس گفت: ای پیامبر خدا، من دیشب خوابی دیدم که بسیار سخت و دشوار بود! پیامبر اکرم(ص) دوباره فرمودند: چه دیدی؟ گفت: همانا سخت و ترسناک بود! پیامبر اکرم(ص) دوباره فرمودند: آن چه بود؟ گفت: دیدم مثل این که قطعهای از جسم و بدن شما جدا شد و در دامن من افتاد! پس، پیامبر(ص) فرمودند: خوابی که دیدهای خیر باشد؛ به خواست خدا دخترم فاطمه(س) پسری به دنیا میآورد، آنگاه در دامان تو قرار میگیرد؛ سپس فاطمه(س) حسین(ع) را به دنیا آورد، و او در دامان من قرار گرفت و دایهاش شدم
ابنسعد نیز در «طبقات الکبری» به سند خود از سماک بن حرب نقل میکند:
به درستی که امالفضل همسر ـ عباس بن عبدالمطلب ـ گفت: ای پیامبر خدا، من در خواب دیدم مثل این که عضوی از اعضای بدن شما در خانهی من است، پیامبر(ص) فرمودند: آنچه دیدهای خیر باشد! دخترم فاطمه(س) پسری به دنیا میآورد و تواو را شیر میدهی به شیر فرزندت «قُثَم» سماک بن حرب گفت: پس فاطمه(س) حسین(ع) را به دنیا آورد؛ سپس کفالت و دایگی او را به امالفضل سپرد...
بنابراین بررسی روایت گوناگون به دست میدهد که امام حسین(ع) با توجه به اعجاز گونه بودن تمام خصوصیات آن حضرت از انگشت ابهام پیامبر(ص) شیر نوشیده است و این موضوع از نظر علمای شیعه صحیح و قابل اعتماد است، اگر چه علمای اهل سنّت آن را ذکر نکردهاند.
بنابراین، در مقام پذیرش این موضوع و در تعارض بین این روایات اینگونه میتوان جمع نمود که: امام حسین(ع) ابتدا دو یا سه یا حتی چهل روز از انگشت پیامبر شیر خورده است و سپس بقیهی مدت را در دامان امالفضل گذرانیده، او پرورش و تربیت امام حسین(ع) را عهدهدار بوده است؛ چرا که این اعجاز پیامبر(ص) مانع از شیر خوردن آن حضرت در دو سال تمام (حولین کاملین) ـ که از اسباب و علل عادی میباشد ـ نمیگردد

موضوع قفل شده است