آیا منظور حضرت زهرا فدک میخواست همون چند درخت خرما بود؟

سلام
موقعیت جغرافیایی فدک

فدک دهکده ای در شمال مدینه بود که تا آن شهر دو یا سه روز راه فاصله داشت . این دهکده در شرق خیبر و در حدود هشت فرسنگی آن واقع بود و ساکنانش همگی یهودی شمرده می شدند . امروزه فاصله خیبر تا مدینه را حدود 120 یا 160 کیلومتر ذکر می کنند .

1 . معجم البلدان، یاقوت حمومی، ج 5و6، ص 417 .
2 . دانشنامه امام علی (ع)، ج 8، ص 355 (مقاله فدک) .
3 . همان، ص 351 .

فدک و رسول خدا (ص)

در سال هفتم هجرت، پیامبر خدا (ص) برای سرکوبی یهودیان خیبر که علاوه بر پناه دادن به یهودیان توطئه گر رانده شده، از مدینه به توطئه و تحریک قبایل مختلف علیه اسلام مشغول بودند، سپاهی به آن سمت گسیل داشت و پس از چند روز محاصره دژهای آن راتصرف کرد .
پس از پیروزی کامل سپاه اسلام - با آن که اختیار اموال و جان های شکست خوردگان همگی در دست پیامبر (ص) قرار داشت - رسول خدا (ص) با بزرگواری تمام، پیشنهاد آنان را پذیرفت و به آن ها اجازه داد نصف خیبر را در اختیار داشته باشند و نصف دیگر از آن مسلمانان باشد . بدین ترتیب، یهودیان در سرزمین خود باقی ماندند تا هر ساله نصف درآمد خیبر را به مدینه ارسال دارند .
با شنیدن خبر پیروزی سپاه اسلام، فدکیان که خود را همدست خیبریان می دیدند، به هراس افتادند; اما وقتی خبر برخورد بزرگوارانه پیامبر (ص) با خیبریان را شنیدند، شادمان شدند و از رسول خدا (ص) خواستند با آنان همانند خیبریان رفتار کند . پیامبر خدا (ص) این درخواست را پذیرفت .

تاریخ الطبری، محمدبن جریر طبری، ج 2، ص 302و303;

فتوح البلدان، ابوالحسن بلاذری، ص 42;السقیفة و فدک

تفاوت فقهی حکم خیبر و فدک

رفتار رسول خدا درباره فدک و خیبر یکسان می نماید; ولی این دو سرزمین حکم همسان ندارند . مناطقی که به دست مسلمانان تسخیر می شود، دو گونه است:
1 . مکان های که با جنگ و نیروی نظامی گشوده می شود . این سرزمین ها که در اصطلاح «مفتوح العنوة » (گشوده شده با قهر و سلطه) خوانده می شود،
به منظور تقدیر از تلاش جنگجویان مسلمان در اختیار مسلمانان قرار می گیرد و رهبر جامعه اسلامی چگونگی تقسیم یا بهره برداری از آن را مشخص می سازد . منطقه خیبر، جز دو دژ آن به نامه های «وطیح » و «سلالم » ، این گونه بود .
2 . مکان هایی که با صلح گشوده می شود; یعنی مردم منطقه ای با پیمان صلح خود را تسلیم می کنند و دروازه های خود را به روی مسلمانان می گشایند .
قرآن کریم اختیار این نوع سرزمین ها را تنها به رسول خدا (ص) سپرده است و مسلمانان در آن هیچ حقی ندارند .
فدک و دو دژپیش گفته خیبر این گونه فتح شد . بنابراین، ملک رسول خدا (ص) گشت . طبری مورخ بزرگ می گوید: «و کانت فدک خالصة لرسول الله (ص) لانهم لم یجلبوا علیها بخیل و لا رکاب; فدک ملک خالص پیامبر خدا (ص) بود . زیرا مسلمانان آن را با سواره نظام و پیاده نظام نگشودند .»

5 . الاحکام السلطانیة، ابوالحسن ماوردی، ص 139 .
6 . تاریخ الطبری، ج 2، ص 302 .
7 . حشر (59) : 6 .
8 . تاریخ الطبری، ج 2، ص 302 .

ارزش اقتصادی فدک

درباره ارزش اقتصادی فدک بسیار سخن گفته اند . برخی از منابع شیعی درآمد سالیانه آن را بین بیست و چهار هزار تا هفتاد هزار دینار نوشته اند و برخی دیگر، نصف در آمد سالیانه آن را 24هزار دینار نگاشته اند . ابن ابی الحدید معتزلی از یکی از متکلمان امامی مذهب چنان نقل می کند که ارزش درختان خرمای این ناحیه با ارزش درختان خرمای شهر کوفه در قرن هفتم برابر بود .

به نظر می رسد می توان تا حدودی ارزش واقعی اقتصادی آن را از یک گزارش تاریخی زمان خلافت عمربن خطاب دریافت . وقتی خلیفه دوم تصمیم گرفت فدکیان یهودی را از شبه جزیره عربستان اخراج کند، دستور داد نصف فدک را که سهم آنان بود، از نظر زمین و درختان و میوه ها قیمت گذاری کنند . کارشناسان ارزش آن را پنجاه هزار درهم تعیین کردند و عمر با پرداخت این مبلغ به یهودیان فدک، آن ها را از عربستان بیرون راند .
بنابراین، می توان ارزش اقتصادی فدک در زمان رسول خدا (ص) و ابوبکر را چیزی نزدیک به این مقدار دانست .
اختلاف حضرت زهرا (س) با حکومت بر سر فدک چگونه بود؟
گزارش های منابع شیعی و سنی نشان می دهد حضرت زهرا (س) و حکومت هر یک دو ادعا درباره فدک داشتند .
الف) ادعاهای حضرت زهرا (س)

چنان که نزد شیعیان مشهور است، حضرت زهرا (س) فدک را ملک خود می دانست و برای اثبات مالکیت خود دو راه را به صورت طولی پیمود; یعنی وقتی از راه اول نتیجه نگرفت سراغ راه دوم رفت . این دو راه عبارت است از بخشش و ارث .
1 . بخشش (نحله)

عمده منابع شیعی و نیز منابع متعدد اهل سنت این نکته را بیان می کنند که نیمی از فدک در سال هفتم هجری به ملکیت شخص پیامبر اکرم (ص) درآمد و پیامبر (ص) - طبق آیه «و آت ذالقربی حقه; ( حق خویشان خود را بپرداز» - آن را به حضرت فاطمه زهرا (س) بخشید .
حضرت فاطمه (س) پس از پیامبر اکرم (ص) برای اثبات این ادعا حضرت علی (ع) و ام ایمن را گواه قرار داد . حکومت سخن حضرت زهرا (س) را نپذیرفت و بااین بهانه که اولا حضرت علی (ع) در این گواهی صاحب نفع است و ثانیا - حتی اگر شهادت علی (ع) پذیرفته شود - در اثبات امور مالی گواهی دو مرد یا یک مرد و دو زن لازم است، گواهی امام علی (ع) و ام ایمن را رد کرد .

بحارالانوار، مجلسی، ج 29، ص 123 .
همان، ص 116 .
شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 16، ص 236 .
السقیفة و فدک، ص 98 .
النص و الاجتهاد، سید عبدالحسین شرف الدین، ص 61 .
اسرا (17) 26 .
شرح نهج البلاغه، ج 16، ص 268و275 .
همان، ص 214و220; فتوح البلدان . ص 44

ارث

پس از آن که حکومت شهادت گواهان حضرت (س) را نپذیرفت، حضرت زهرا (س) از راه دیگر وارد شد و از حکومت خواست میراث پدرش را که فدک نیز بخشی از آن است، به او واگذار کند و در این مورد به نص آیه قرآن درباره ارث متمسک شد:
«یوصیکم الله فی الولادکم للذکر مثل حظ الانثیین . . . ;
خداوند به شمار درباره [ارث] فرزندانتان سفارش می کند که سهم پسر دو برابر دختر است . . . .»

ظاهر این آیه عام است و انبیا و غیر انبیا را شامل می شود . ابوبکر در برابر این آیه چنان استدلال کرد که انبیا از خود ارث باقی نمی گذارند .

حضرت زهرا (س) فرمود: چگونه است که هر گاه تو درگذشتی فرزندانت از تو ارث می برند; اما ما از رسول خدا (ص) ارث نمی بریم؟ ! آن گاه به آیات دیگر قرآن که در موارد مختلف از ارث پیامبران گذشته سخن به میان آورده است، تمسک جست;

مانند آیه ششم سوره مریم و آیه شانزدهم سوره نمل .

در آیه ششم سوره مریم، حضرت زکریا بیان می دارد که «خداوندا، من از خویشانم که پس از من وارثانم خواهند شد، بیمناکم . . . پس فرزندی به من عطا کن که از من و آل یعقوب ارث برد .»

در آیه شانزدهم سوره نمل از ارث بردن سلیمان پیامبر، از پدرش داوود پیامبر سخن به میان آمده است .

سؤالی که در این جا به ذهن می رسد، آن است که اگر حضرت زهرا (س) می توانست فدک را از طریق ارث به دست بیاورد، باید می دانست پیامبراکرم (ص) وارثان شرعی دیگری به عنوان همسران دارد و فدک تنها از آن حضرت (س) نمی گشت . پس چرا از ابوبکر می خواهد تمام فدک را از طریق ارث به او واگذار کند؟
در پاسخ باید گفت:

1 . حضرت (س) تمام فدک را شرعا از آن خود می دانست و چون ادعای بخشش او را نپذیرفتند، به ادعای ارث متوسل شد .
2 . اگر آن را از راه ارث به او می دادند، در این هنگام طبق قانون ارث اسلام تنها 18 آن میان تمام همسران پیامبر (ص) تقسیم می شد و 78 آن به حضرت (س) می رسید . بنابراین، طبیعی می نمود که حضرت (س) به جهت فراوانی سهمش ادعای خود را در ظاهر به صورت کلی بیان دارد .

شرح نهج البلاغه، ج 16، ص 217 .
نساء (4) : 11 .
شرح نهج البلاغه، ج 16، ص 218و251 .
واضح است، با توجه به بیمناکی حضرت زکریا از وارثان فعلی خود، مراد او از ارث در این جا ارث در امور مالی است نه ارث نبوت و حکمت که این دو قابل ارث نیستند و خدا به هر کس بخواهد عطا می کند .
لاحتجاج، طبرسی، ج 1، ص 144 .
نساء (4) : 12 .

رفتار زمامداران اسلامي در طول تاريخ با فدک

بررسي عملكرد حاكمان و رفتار متناقص آنها با مسأله فدك نمايانگر اين است كه بعضي از آنها سرزمين فدك را جزء اموال دولت و حكومت دانسته، نه مال خصوصي دختر پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ ، و برخي نيز فدك را جز اموال، فاطمه(س) و فرزندان او مي دانستند، بنابراين هر كدام با سليقه شخصي با آن رفتار كرده اند.
رفتار و عملكرد زمامداران اسلامي در طول تاريخ به سه دوره تقسيم مي شود: الف) دوران سه خليفه اول ب) دوران بني اميه ج) دوران بني عباس

فدك در دوران خلفاي سه گانه:
1- خليفه اول (ابوبكر) سرزمين فدك را از دست زهراء ـ سلام الله عليها ـ دختر پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ گرفت و او را از ملك خويش محروم ساخت و آنرا جزء درآمد عمومي دولت و بيت المال قرار داد و از ثروت عظيم آن در ايام سلطنت خويش استفاده كرد.(1)
2- خليفه دوم (عمر بن خطاب) با اينكه در سمت مشاوري ابوبكر، اصرار زياد بر تصرف فدك و ممانعت از ارجاع آن به دختر پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ داشت و نگذاشت ابوبكر آن را به صاحبش برگرداند،(2) ولي در ايام زمامداريش آن را به وارثان و فرزندان زهرا ـ سلام الله عليها ـ برگرداند.(3)
به نظر مي رسد اين تصميم خليفه دوم در بازگرداندن سرزمين فدك به خاندان پيامبر و وارثان دخترش - با اينكه خودش در ماجراي غصب آن نقش اساسي ايفاء كرد - از روي ناچاري و تعديل افكار عمومي باشد. چون در زمان خلافت ابوبكر به دليل ظلم و ستمي كه در حق خاندان پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ بعمل آمد و مال شخصي آنها را غصب كردند، افكار عموم مردم كه از طرفي ناظر بر اين اذيت و آزارها و از طرفي هم متوجه حقيقت و واقعيت مطلب بودند، نسبت به خليفه بدبين گشت.
3- خليفه سوم (عثمان بن عفان) نيز در ايام خلافتش دوباره اين سرزمين را غصب كرده و در تصرف آن حتي از روش خليفه اول هم تعدي كرده و آن را به مروان بن حكم واگذار كرد، مروان هم تا پايان خلافت عثمان از آن استفاده مي كرد.
بعد از پايان يافتن ايام خلافت عثمان، آنچه كه از مجموع كتابهاي تاريخ برداشت مي شود اين است كه، علي بن ابيطالب ـ عليه السلام ـ سرزمين فدك را از دست مروان بن حكم گرفت و با اقتدا به پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ آن را از اموال شخصي فاطمه ـ سلام الله عليها ـ دختر پيامبر بشمار آورد و به عنوان ميراث، خود و اولادش آن را در اختيار گرفته و درآمدش را به صلاحديد خود مصرف مي نمود.(4)

فدك در دوران خلافت حاكمان بني اميه:
1- معاويه بن ابوسفيان در دوران زمامداريش سرزمين فدك را از فرزندان زهرا ـ سلام الله عليها ـ گرفته و به تصرف خويش درآورد و آنرا بين سه نفر تقسيم كرد. يك سوم آن را به مروان بن حكم و يك سوم آن را به عمر بن عثمان و يك سوم آن را به پسرش يزيد بخشيد، بعد از آنها به مرور زمان همه آن سرزمين در اختيار عمر بن عبدالعزيز درآمد.(5)
2- عمر بن عبدالعزيز در دوران سلطنتش، تصميم گرفت اين سرزمين را به صاحبانش برگرداند. به استاندارش در مدينه نامه اي نوشت كه فدك را به فرزندان فاطمه ـ سلام الله عليها ـ تحويل نمايد، اما متأسفانه اطرافيانش در اين تصميم بر او ايراد گرفته و او را تحت فشار قرار دادند كه اين عمل بر خلاف روش خليفه اول و ديگر خلفاء گذشته است و تهديد كردند كه عدول از طريقه آنها جايز نيست. پس به ناچار سرزمين فدك را نگهداشت ولي درآمد آن را به فرزندان فاطمه ـ سلام الله عليها ـ تحويل مي داد.(6)
3- بعد از عمر بن عبدالعزيز، يزيد بن عبدالملك در زمان حكومتش، چشم طمع به در آمد فدك انداخته و آن را در اختيار گرفته و از سودهاي بدست آمده آن، استفاده مي كرد و بر خلاف عمر بن عبدالعزيز راضي نشد درآمد آن را به اولاد فاطمه ـ سلام الله عليها ـ برساند و آنها را از حقشان محروم كرد.
و اين ظلم و تعدي به عترت پيامبر و غصب حق آنها تا پايان حكومت بني اميه ادامه پيدا كرد.(7)

فدك در دوران خلافت حاكمان بني عباس:
1- ابوالعباس سفاح هنگاميكه به حكومت رسيد شايد بخاطر تثبيت موقعيت خود و جلب نظر بعضي از هاشميين، يا بدلايلي ديگر فدك را به عبدالله بن حسن از نوادگان امام حسن ـ عليه السلام ـ رد كرد.(8)
2- منصور عباسي در ايام زمامداريش فدك را از اولاد امام مجتبي ـ عليه السلام ـ گرفته و به تصرف خويش درآورد.(9)
3- پس از منصور، مهدي عباسي فدك را به صاحبان آن بر گرداند.
4- موسي بن مهدي عباسي بعد از پدرش متأسفانه بناء را بر ظلم و تعدي گذاشته و سرزمين فدك را غصب كرد پس از او هم ماجراي فدك بهمين منوال توسط ديگر خلفاء بني عباس ادامه پيدا كرد تا اينكه زمان حكومت مأمون فرا رسيد.(10)
5- مأمون عباسي يكي از حاكمان بني عباس است كه در ماجراي فدك به راه صواب رفته، چون حقيقت مطلب را مي دانست و از اساس ماجرا اطلاع داشت به استاندارش در مدينه نوشت:(11) فدك از آنِ فاطمه دختر پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ بوده كه پدرش به او بخشيده بود و حق او ضايع شد. تا اينكه گفته: اين مطلب روشن و مسلم است و تاريخ آن را گواهي مي دهد. پس الان لازم است به صاحبانش برگردد و به دستور او بازگردانده شد.(12)
6- متوكل عباسي در ايام حكومت ظالمانه اش، اين سرزمين را از وارثان دختر پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ گرفته به شخصي به نام عبدالله بن عمر بازيار واگذار كرد عبدالله بن عمر هم به مردي به نام بشر بن بني اميه دستور داد يازده درختي كه در اين سرزمين توسط پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ غرس شده را قطع كند پس بشر هم آنها را قطع كرد و اعضايش فلج شد. بعد از متوكل هم هيچ يك از حاكمان آن را به اولاد فاطمه برنگرداند و اين ماجرا بصورت ظلم و تعدي ادامه پيدا كرد.
ازدست به دست شدن فدك مي توان نتيجه گرفت كه اين ملك مالكي داشته كه به زور ازدستش غصب گرديد ازاينروي درطول دوران مختلف تاريخ تعامل يكدست با آن نشد ،براساس شواهد معتبر حق وملك مسلم حضرت زهرا (سلام الله عليها) بود كه پس از پيامبر غصب گرديد.

پاورقی:
1. ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغه، ج 16، ص 16 - صدر، فدك في التاريخ، ص 21.
2. سيره حلبي، ج 3، ص 391 – موسوي قزوين، فدك، ص175.
3. صدر، فدك في التاريخ، ص21.
4. همان، ص 22.
5. ابن ابي الحديد، نهج البلاغه، ج 16، ص 216.
6. صدر، فدك در تاريخ، ص23.
7. همان، ص23.
8. همان، ص23.
9. ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغه، ج16، ص217.
10. فدك در تاريخ، ص24.
11. فدك در تاريخ ص24.
12. شرح نهج البلاغه، ج16، ص217.

سلام بر معدن چی عزیز
و قبول عزاداری شما
یا حسین
فدک اگر چه همان باغ بود ولی از سیره امامان مشخص می شود که منظور از فدک فقط مطالبه آن باغ نبود چراکه فاطمه زهرا سلام الله علیها با مطالبه آن می خواستند به مسلمانان تفهیم کنند که این دستگاه غاصب است وکسی که زمین شخصی را غصب کرد می تواند حکومت را هم غصب کرده باشد
دلیل بر این ادعای بنده
1. علی علیه السلام در زمان خلافت متعرض فدک نشدند چون اصل نبود
2.امام کاظم علیه السلام :
روزى هارون الرشيد به امام موسى بن جعفرعليهما السلام عرض كرد: مى‏خواهم ‏فدك را به تو برگردانم. امام فرمود: من فدك را نمى‏خواهم مگر باحدود آن. هارون گفت: حدود آن رامشخص كن. امام فرمود: اگر حدودش‏را بگويم آن را به من نخواهى داد. هارون اصرار كرد و گفت: فدك‏ را با حدودش به امام خواهد بخشيد. امام فرمود: حد اول فدك، عدن‏است. هارون باشنيدن اين جمله درهم كشيده شد. امام فرمود: حد دوم آن سمرقند ، حد سوم آن آفريقا و حد چهارم آن نواحى درياى ‏خزر و ارمنستان است. هارون الرشيد در حالى كه به شدت عصبانى‏شده بود، گفت: با اين حال چيزى براى ما باقى نمى‏ماند. امام‏فرمود: من از اول گفتم که : اگر فدك را بخواهم با حدود آن است و توآن را به ما نخواهى داد. (1)

1. بحار، ج 48، ص 144.

سلام

پادشاهی چیه؟

امام از طرف خدا خلیفه مسلمین بود و این حق از ایشون غصب شده بود. با گرفتن این حق از امام علی و فرزندانشون اسلام به انحراف افتاد.
امام برای خودشون مسلم است که چیزی نمیخواستن. منظور امام این است که خلافت از ما غصب شده. مقامی که خدا به ما داده است تا بوسیله آن دین را حفظ کنیم و مردم را هدایت.

اين که مي بينيد هارون الرشيد حضرت موسي بن جعفر(ع) را مي گيرد و چندين سال حبس مي کند... نه از اين جهت است که سيد و اولاد پيغمبرند و اين ها با پيغمبر(ص) مخالفند...

اين ها مي دانستند که اولاد علي(ع) داعيه خلافت داشته و بر تشکيل حکومت اسلامي اصرار دارند و خلافت و حکومت را وظيفه خود مي دانند.
چنان که آن رو که به امام(ع) پيشنهاد شد حدود «فدک» را تعيين فرمايد تا آن را به ايشان برگردانند، طبق روايت، حضرت حدود کشور اسلامي را تعيين فرمود. يعني، تا اين حدود حق ماست و ما بايد بر آن حکومت داشته باشيم و شما غاصبيد.
حکام جائر مي ديدند که اگر موسي بن جعفر(ع) آزاد باشد، زندگي را بر آن ها حرام خواهد کرد؛ و ممکن است زمينه اي فراهم شود که حضرت قيام کند و سلطنت را براندازد. از اين جهت مهلت ندادند و ايشان را به شهادت رساندند

و اگر اولاد پيغمبر بر حق نبودند چرا در زمان مامون پيشنهادبازگرداندن فدک با تعویض ولایتعهدی به امام رضا (علیه السلام) مطرح شد.

پس مطمئنا خود خلفا عباسي هم ميدانستند كه اين حكومت حق ذريه پيامبر است

سلام
این مثل این است که بگویید خداوند به پیامبران نیرویی بدهد تا همه مردم را بزور مسلمان کند.

در صورتی که خداوند در قرآن فرموده که «همانا خداوند حال قومی را تغییر نمیدهد مگر آنکه خود تغییر دهند»(رعد 11)

چطور هدایت میکردند؟ اگر نخواهند هدایت شوند که نمیشود بزور هدایتشون کرد.
دلیلش همان عدم پذیرش حق توسط مردم بود.

اگر اسلام را مانند کشتی در نظر بگیریم که بناست مسلمانان را از دریایی طوفانی گذرانده وبه بهشت برساند،خداوند برای این کشتی ناخداهایی تربیت کرده که فقط آنها می توانند این کشتی را برانند ودیگران قادر به حرکت دادن این کشتی نیستند ولی با ابزارهای خود آمده اندو هدایت کشتی را از ناخدای اصلی گرفته اندو دارند کشتی راغرق می کنند آیا ناخدا نباید به پا خیزد و از غرق شدن کشتی که همه مسلمانان را از بین می برد نجات دهد
خلافت همان ناخدای غصبی است وامامت ناخدایی است که برای هدایت کشتی اسلام خدا تربیت کرده است
به همین جهت است که در شورای شش نفره عمر، وقتی عبدالرحمن بن عوف به حضرت علی علیه السلام گفت : با توبیعت می کنم به شرطی که به سنت پیامبر صلی الله وعلیه واله وسلم وسنت شیخین وفادار باشی ، ایشان فرمودند سنت پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم آری ولی سنت شیخین نه، چرا که شیخین ناخدایی نمی دانستند و اسلام را به جزایر پرت برده بودند
پس کسی که منصوب از جانب خداست باید از بین رفتن اسلام جلو گیری کند و منصبی که خداوند ایشان را برای آن منصب آماده کرده از دست غاصبان بگیرد البته شرایط در برخورد با این ناخدای قلابی فرق می کند که همان داستان سکوت وصلح وقیام امامان است

جريان فدك اين بود كه آن منطقه درامد خوبي داشت و حضرت زهرا ان را بين فقيران تقسيم ميكرد

و ابوبكر نيز براي رسيدن به قدرت و گرفت خلافت به درامد آنجا نياز داشت كه ان را بيت المال اعلام كرد ولي زماني كه ابوبكر ميخواست خطبه بخواند حضرت زهرا امد و با دلايل قرآني ثابت كرد كه آنجا مال او هست و مجبورا براي اينكه ابوبكر خلافتش به مشكل بر نخورد آن را پس داد ولي با ترفندي عمر آن را پس گرفت كه اتفاقاتي افتاد.....

چون حق آنهاست كه جامعه را رهبري كنند چون معصوم بودند .

وظيمه پيامبران دعوت به سوي خدا هست شايد نتوانند در اين مسير حكومت اسلامي تشكيل بدهند ولي وظيفه امامان تشكيل حكومت اسلامي است به درخواست مردم .

روايتي در اين مورد هست به امام حسين گفتند چرا اول به كوفه نرفتي گفت زماني كه كوفيان نامه نوشتند مجبور بودم بروم چون مردم دعوتم كرده بودند.(با اين كه ميدانست شهيد ميشود ولي چون مردم ميخواستند حكومت اسلامي بايد ميرفت)

در اين جا 2 تا جواب ميشود داد

اول اينكه حكومت اسلامي تشكيل دادن فقط با خواسته نميشود بايد اين را ثابت كنند و از امتحان سربلند بيرون بياند كه در امتحان الهي مردم شكست خوردند

حتي خود پيامبران نيز امتحان ميشدند بعد به مقام هاي بالا ميرسيند دليل حرف امتحان حضرت ابراهيم.

دومين اينكه فكر ميكنيم هميشه بايد معجره انجام شود يعني خدا بخواهد و امامان حكومت تشكيل بدهند ولي اينطوري نيست هميشه معجزه نيست پيامبران وامام راه خود را ميرفتند در زماني كه خداوند احساس ميكرد خطري هست با معجزه يا با وحي كمك ميكرد.

مثلا پيامبر زمان جنگ فرماندهان را جمع ميكرد و مشاوره ميگرفت از علي (ع) و ديگر فرماندهان كه چطوري بر دشمن پيروز شوند

در بعضي از جنگ ها نيز مسلمانان شكست خوردند در حالي كه بايد خدا كاري ميكرد پيروز بشند.نمونه جنگ احد

در واقعه عاشورا نيز امام حسين تاكتيك جنگي ميريختند .

جوري به ما گفته شده و در ذهن ما نقش بسته كه جبريل هميشه به پيامبر ميگفت بايد چيكار كند و چيكار نكند.

الان در آخرالزمان هم زماني كه امام زمان ظهور ميكنند همه جا را با معجزه پر از عدل داد نميكنند بعضي جاها با فرماندهان مشاوره ميكنند جنگ ميكنند و...

اگر قرار بر اين باشد همش با خواست خدا باشد خوب از همان اول مردمي با دين مسلمان مي آفريد و نيازي هم به پيامبران و امامان نبود .

مدرک ارائه دهید

1- ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، شیخ صدوق، ص 261؛ بحار الأنوار، ج 46، ص 182

[=Century Gothic]
با سلام
جناب معدنچی
حقایق را از کتب شیعه بخوانید نه از کتبی که دست بنی امیه در آنها باز بوده
در ضمن در این تاپیک در همین مورد توضیح داده شده
یک شبهه تاریخی (مساله فتوحات اعراب در ایران )
یک حدیث فیس بوکی برای ایرانی‌ها(کارشناس :پیام)
.

خیلی ببخشید ها ، یه نویسنده شیعه هیچوقت نمیاد بنویسه :

با سلام
کدام استاد تاریخی به شما به جای اینکه روش درست تحقیق در تاریخ را بیاموزد و پرده برداری از جعلیات تاریخ کند به شما توصیه کرده که کتب مخالف را بخوانید !!
باید در مورد این استاد شک کرد!
بنده که برای شما نمونه گذاشتم از کدام صورت مسئله سخن میگوید
در ضمن جناب معدنچی لطف کرده و بیش از این تاپیک را به انحراف نکشانید و از این شاخه به ان شاخ نپرید
خدا را شکر که اسک دین به تمامی شبهه ها ت جواب داده و خواهد داد

اولا :کجای طبری وثانیا:خود طبري درباره کتابش مي گويد:
آنچه در این کتاب جمع آوری شده همگی صحیح نیست و آنها را از افراد مختلف شنیدم و جمع آوری کردم شاید در آن چیزهایی باشد که باعث ناراحتی شود اما این سخنان از من نیست و من فقط آنها را جمع آوری کرده ام.مراجعه شود به مقدمه تاريخ طبري

پوزش ميخواهم بنده الان ارسال هاي شما رو ديدم

كسي نگفت امام حسين شكست خورده شما رو چه حسابي گفتيد نميدونم

بنده جنگ احد مثال زدم كه مسلمانان رفتن براي جمع كردن غنيمت هاي دشمن.

ايران با جنگ كردن مسلمان نشد فهميد كه دين كامل هست.

اگر با جنگ ميخواست عوض شود زمان مغلان عوض ميشد كه اينهمه جنايت كردند .

و اين يك نوع خواست الهي بود مادر امام سجاد ايراني باشد.

براي مطالع بيشتر http://www.askdin.com/showthread.php?t=246

[="red"]

این مطلب بنده بود ه است

قسمت مشکی مطلب بالا متعلق به شماست
مثل اینکه متوجه اشکال بنده نشده اید، چون در پست 33جواب بنده نیامده
بنده می گویم چه فرقی بین شیعه وسنی است که سنی این مطالب را نوشته و شیعه آن را کتمان کنند
ما می گوییم شیعه این مطالب را قبول ندارد وگرنه اگر بنا بود به دلایلی که مد نظر شماست کتمان کند ، همین دلایل مد نظر شما، برای اهل سنت هم هست ، باید آنها هم کتمان می کردند