چهره حواريون در انجيل و قرآن
تب‌های اولیه
[="]چهره حواريون در عهد جديد. [/]
[="]چهره ديگر حواريون در عهد جديد. [/]
[="]حوارى دزد. [/]
[="]گرفتارى مسيح و خواب شيرين حواريون. [/]
[="]پيشواى مسيحيان از مسيح، تبرى مى جويد. [/]
[="]پطرس، شيطان است. [/]
[="] (يِا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ اللّهِ كَمِا قِالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ مَنْ أَنْصارِى إِلَى اللّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللّهِ فَامَنَتْ طائِفَة مِنْ بَنِى إِسْرائِيلَ وَكَفَرَتْ طائِفَة فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرِينَ؛.[/]
اى افراد با ايمان، ياران خدا باشيد، هم چنان كه عيسى فرزند مريم به حواريون(1) گفت: ياران من (براى دعوت) به سوى خدا كيست حواريان گفتند: ما ياران خدا هستيم. گروهى از بنى اسرائيل ايمان آوردند و گروهى ديگر كفر ورزيدند. افراد با ايمان را بر ضدّ دشمنان كمك كرديم و سرانجام پيروز شدند).
حواريون عيسى دوستان و شاگردان خاصّ حضرتش بودند كه به وى از صميم دل ايمان آورده بودند و آيين او را پس از غيبت مسيح در جهان انتشار دادند و آنها دوازده نفرند و اسامى ايشان به قرار زير است:.
[="]1 . شمعون پطرس؛ 2 . اندرياس برادروى؛ 3 . يعقوب؛ 4 . يوحنا برادروى؛ 5 . فيلسيبوس؛ 6 . برتونما؛ 7 . لوقا؛ 8 . متى كه گاه به او لاوى نيز مى گويند؛ 9 . شمعون غيور؛ 10 . ليبوس كه گاهى به او يهودا گفته مى شود؛ 11 . يعقوب صغير النيوس؛ 12 . يهوداى اسخريوطى.
---------------------------------------------------
[/] [="]1. مفسران ولغت نويسان براى (حوارى) معانى متعددى ذكر كرده اند. ابن فارس در المقاييس مى نويسد: اصول و ريشه معانى (حور) سه چيز است:.[/] [=Tahoma]
[="]الف) لون و رنگ. از اين جهت لفظ (حور) در شدت سفيدى و سياهى چشم استعمال مى شود.[/][/]
[=Tahoma][="]ب) رجوع و بازگشت. مانند (ظَنّ أن لَنْ يحور؛ او انديشيد كه ديگر باز نخواهد گشت).[/][/]
[=Tahoma][="]ج) گردش و مدار . اگر به دوست صميمى انسان حوارى مى گويند، شايد از نظر پاكى و صفاى قلب آنهاست كه نقطه سياهى در روان او نيست.[/][/]
[=Tahoma][="]طبرسى در مجمع البيان (ج1، ص447) مى گويد: علت اين كه به دوستان مسيح (حوارى) مى گويند اين است كه، آنان شغل رخت شويى داشتند و لباس هاى مردم را سفيد مى كردند.[/][/]
[="] ادامه دارد
[/]
(1) قرآن و انجيل با كمال صراحت درباره حواريون حضرت مسيح داورى نموده اند: قضاوت قرآن در حقّ آنها كاملاً يك نواخت است و همه را به خاطر داشتن روح فداكارى و جان بازى در راه آيين مسيح مى ستايد، حتى در آيه مورد بحث براى تحريك مسلمانان به فداكارى در راه اسلام و اين كه در جرگه ياران خدا در آيند، جريان حواريون رانقل مى كند و مى گويد، آنان صريحاً به نداى يارى طلبانه مسيح چنين پاسخ گفتند: (نحن انصار اللّه؛ ما ياران خدا هستيم). پس شما هم اى مسلمانان به سان آنها ياران خدا باشيد و بدانيد بر دشمن پيروز خواهيد شد هم چنان كه آنها پيروز شدند.
ولى قضاوت انجيل درباره آنها كاملاً متناقض است: گاهى آنها را در پرتو قرب معنوى كه با مسيح داشتند صاحب كرامات و خوارق عادات معرفى مى كند(2)
در صورتى كه در برخى از اناجيل، چهره اى از آنها ترسيم مى شود كه نه تنها با آن مقام بلند و مرتبت رفيع آنان سازگار نيست، بلكه آنان را افراد فاسق ولاابالى معرفى مى نمايد.
يكى از دلايل اعجاز قرآن اين است كه پيرامون صدها موضوع سخن گفته و درباره آنها بحث نموده است، ولى هيچ گاه در قضاوت و داورى خود دچار تناقض و اختلاف نشده است، چنين مصونيتى از يك فرد امّى درس نخوانده، نشانه ارتباط وى با جهان وحى است، كه از هر نوع خطا مصون مى باشد و گواه بر اين است كه اين كتاب محصول و تراوش فكر وى نيست؛ زيرا عادتاً محال است كه يك فرد، آن هم مدتى طولانى در مورد موضوعات گوناگون بحث و بررسى كند و در اين مدت هرگز دچار اختلاف و تناقض گويى و يا لااقل شك وترديد نگردد.
هر يك از اين موضوعات كه قرآن درباره آن به طور مكرر بحث نموده نمونه زنده و گواه روشن براين مطلب است. يكى از آن نمونه ها موضوع (حواريون) مسيح است كه در اين آيه و آيات ديگر مورد بحث و گفتگو قرار گرفته است.اكنون ما تمام آيه هايى را كه درباره آنان وارد شده در اين جا گرد مى آوريم، سپس خود شما داورى نماييد كه آيا همه اين آيات، جز يك هدف، كه آن طهارت و پاكى و خلوص و ايمان راسخ آنان است، چيز ديگرى را تعقيب مى كند و بعداً داورى هاى متناقص انجيل را در حقّ آنان در اين جا منعكس مى سازيم، تا روشن شود كدام يك شايستگى كتاب آسمانى بودن را دارد.
-----------------------------------------------------------
[="]1. انجيل متى، باب 10، به اهتمام بيبل سوسيتى كرت سيم، چاپ لندن 1837؛ قاموس كتاب مقدس، ص414، ماده (رسول).
2. همان، باب 10، جمله 1 از همان چاپ، درباره اين دوازده نفرچنين مى نويسد: (پس دوازده شاگرد خود را طلب فرموده ايشان را برارواح پليد قدرت داد تا آن كه ايشان را اخراج نمايند و اين كه از هرمرضى و رنجى شفا بخشند...).