گناهی که تو را به بهشت میبرد!!!!!

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
گناهی که تو را به بهشت میبرد!!!!!

با سلام
پیامبر اکرم(ص)به ابوذر فرمودند:
گاهی انسان گناهی انجام میدهد و با آن گناه به بهشت میرود.

ابوذر به میگوید به پیامبر عرضه داشتم:
چگونه چنین چیزی امکان دارد؟ یا رسول الله!

ایشان فرمودند:
کسی که گناهش را همیشه جلوی چشمش دارد و از آن توبه میکند؛ و به سوی خدا میگریزد تا وارد بهشت میشود...
"فاراً اِلی الله حتّی یَدخُل الجَنَّه"

سنن النبی ج7 ص432 ح3

با دقت به این حدیث میتوان یکی از نشانه های مومن رو پیدا کرد...
خوف و رجا که یکی از نشانه های انسان مومن هستش از دل این حدیث با کمی دقت بیرون میاد

آدم همیشه باید از گناهی که انجام داده ترسان و گریزان باشه ولی این ترس اگه خودش به تنهایی در وجود انسان قرار بگیره، تمام فعالیت اون شخص رو مختل میکنه؛ بنایرین در کنار این ترس نیاز به یک امید و رجا داره که اون رو هم از رحمت خدا مطالبه میکنه
آدمی که از عمل خودش ترسان باشه ولی در همون حال به رحمت خدا به همون اندازه امید داشته باشه ،قطعا به سعادت میرسه و انسان متعادلیه...

سلام
از این حدیث خیلی خوشم اومد .
فکر کنم واسه گناه کاری مثل من خیلی خوب باشه. مگه نه؟

ولی میشه یه کم راجع بهش توضیح بدین؟

به نظر بنده امید برای یک گنه کار حرف اول رو میزنه.معمولا دو دسته از آدمها در گناه غرق میشن و هیچ وقت نجات پیدا نمیکنند

1.اون آدمی که بعد از گناه ، همه چی رو تموم شده میبینه و امیدش به خدا برای پاک شدن و برگشتن ناامید میشه و به خاطر اینکه همه چی رو تموم شده میبینه، خودش رو بدتر در گناه غرق میکنه ؛درست مثل یه قاتل که میدونه قرار اعدام بشه.میگن از همچین آدمی باید ترسید و فاصله گرفت

مصداق ضرب المثل "آب که از سر گذشت چه یک وجب چه صد وجب"

2. اون آدمی که بعد از گناه ، به دلیل امید بیش از حد و غیر منطقی به رحمت خدا، در توبه کردن، امروز و فردا میکنه و میگه بابا وقت بسیاره برا توبه کردن یا اینکه خدا اینقدر ها هم که شما میگید سخت گیر نیست.این آدم هم هیچ وقت فرصت توبه کردن رو پیدا نخواهد کرد چرا که هیچ زمانی رو برای توبه کردن دیر نمیدونه...

ما باید ،هم ترسان باشیم و هم امیدوار، تا بتونیم در برابر گناهی که کردیم یک بازگشت قهرمانانه رو به سمت خدا داشته باشیم

خب همه ی آدمهایی که گناه میکنن جزو همین دو دسته هستند دیگه.

یا بیخیالن و یا با اینکه میدونن این کارشون گناه و شرمنده هستن ، به خاطر لذت گناه اونو ادامه میدن .
ولی همیشه عذاب وجدان دارن .

تو حدیث پیامبر مقصودشون همون گروه دوم بوده دیگه ؟

ولی شما میگین که اینا هیچوقت نجات پیدا نمیکنن.
:Gig:

با سلام

اون دسته ایی که توی روایت ازشون حرف زده شده نه ناامیدند، به سبب گناهی که انجام داده اند؛ و نه اون قدر نسبت به رحمت خدا امیدوارند که هر کاری دلشون بخواد انجام بدند.

اگه اشتباه نکنم توی دعای ابوحمزه اومده که شخص گنه کار وقتی در مقابل خدا خودش رو قرار میده به خدا عرضه میداره که "این گناهی که من انجام دادم، یک خطیئه ایی بود که بر من عارض شد و نفسم اون رو برام زیبا جلوه داد و من مرتکب اون شدم" ولی با وجود اینکه از گناهش ناراحته و آزرده خاطره، باز هم توی اون حال ،نسبت به خدا و رحمت و بخشش اون امیدواره.

این دسته ایی که بنده ذکر کردم با دو دسته قبل که یا فقط امید خالی دارند یا اینکه فقط ناامیدی رو دنبال خودشون یدک میکشند، خیلی فرق دارند

هر انسانی ممکنه توی زندگیش خطا انجام بده ولی، مهم اینه که با پشیمونی از اون گناه، و برگشتن به سمت خدا، سعی در جبران داشته باشه و نذاره که توی اون حال بمونه تا بیشتر خراب بشه و معتاد به اون گناه بشه.

موضوع قفل شده است