آثار دنیوی گناه

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آثار دنیوی گناه

سالهاست من احساس می کنم به محض اینکه مرتکب گناهی می شوم بلافاصله اتفاق بدی برایم می افتد.به حدی که هراتفاقی را ناشی از یک گناه خاص می دانم.این موضوع زندگی عادی را از من سلب کرده واختیار وآزادی را که موهبت خداست برای رشد وامتحان ما انسانها کاملا ازمن سلب کرده.بعلاوه گناه نکردن که نباید به خاطردنیا باشد.دروضع خیلی بدی هستم.من که معصوم نیستم. درنتیجه هرلحظه منتظر تنبیه الهی هستم.نمی دانم چه کنم.دیگرجرءت هیچ کاری ندارم.آیا این فکرها درست است؟اگرنیست چرا عملا هربارگناه می کنم اتفاق بدی برایم می افتد؟

با سلام

بنده چند نکته عرض می کنم خدمتتان

-برخی اتفاقات برای انسان پیش می اید که قضایای اتقافیه است و نمی تواند بازتاب اعمال گناهی که انجام می دهیم باشد و چون حساس می شویم این طور به نظر می اید

- برخی اعمال واقعا بازتاب اعمال ماست و چه خوب است که بدانیم این مساله نتیجه گناه ماست و بیداری باشی است برای ما -- قدر این اعمال را بدانیم --

- انسان باید که بین خوف و رجا باشد خوف از این که هر ان احتمال خطا در انسان است و باید که مواظب خود باشد تا از گناه در امان باشد
و رجا به این که انسان به امید رحمت الهی زنده است و توبه بهترین راه بازگشت از خطاست و وقتی گناهی می کنیم باید زود توبه کنیم و از خطا خود برگردیم تا موجبات نزول رحمت الهی را فراهم اوریم

- انسان در این دنیا نیامده است جزاء خطاهای خود را ببیند و خداوند معاد را برای نتیجه اعمال انسان وعده داده است
و اگر گاها دچار برخی عذاب های دنیوی می شویم تنبهی است برای ما -- چه خوب است قدرش را بدانیم -- هستند انسانهایی که دایم در گناه اند و حتی اگر عذابی هم باشد متوجه ان نیستند

جوادی;149364 نوشت:
سالهاست من احساس می کنم به محض اینکه مرتکب گناهی می شوم بلافاصله اتفاق بدی برایم می افتد.به حدی که هراتفاقی را ناشی از یک گناه خاص می دانم.این موضوع زندگی عادی را از من سلب کرده واختیار وآزادی را که موهبت خداست برای رشد وامتحان ما انسانها کاملا ازمن سلب کرده.بعلاوه گناه نکردن که نباید به خاطردنیا باشد.دروضع خیلی بدی هستم.من که معصوم نیستم. درنتیجه هرلحظه منتظر تنبیه الهی هستم.نمی دانم چه کنم.دیگرجرءت هیچ کاری ندارم.آیا این فکرها درست است؟اگرنیست چرا عملا هربارگناه می کنم اتفاق بدی برایم می افتد؟

با سلام و تشكر:Gol:

هر اتفاقي كه در زندگي انسان مي افتد اعم از گرفتاري و مشكل و يا گشايش و توفيق، خارج از اين چارچوب نيست:

1 - يا اين مشكلات و گرفتاري ها، اقتضاي طبيعت زندگي مادي است يعني اينطور نيست كه هميشه زندگي بطور يكنواخت در راحتي و آسايش باشد بلكه زندگي پستي و بلندي و راحتي و سختي دارد، انسان بايد اقتضاءات زندگي مادي كه از ان جمله است سختي و مشكلات و گرفتاري ها و بن بست ها را در زندگي مادي بپذيرد اما اين عوامل نبايد وي را از مسير تكامل و سعادت بازداشته و دلسرد كند، ممكن است، گاهي بعد از ارتكاب گناه شما بطور طبيعي در شرايط سخت و دشوار و ناهمواري زندگي قرار بگيريد و به اشتباه اين تصور براي شما ايجاد شود كه مربوط به گناه اخيرتان است.

2- گاهي مشكلاتي كه براي ما پيش مي ايند نتيجه تدبير نادرست خود ماست كه نتيجه ان يعني قرار گرفتن در سختي و دشواري با ارتكاب به گناه، همزمان شده و ما تصور مي كنيم كه اين گرفتاري و مشكل، نتيجه و عقوبت گناه و معصيت ماست.

3- گاهي سختي ها براي انسان مومني كه هنوز استعداد درك هدايت الهي را دارد، جنبه تنبه و بيداري را دارد، و اين مشكلات، بعنوان لطف الهي براي توجه، تنبه و بيداري ما محقق مي شود.

4- گاهي مصيبت‏ها و گرفتارى‏ها در زندگى انسان، نوعى امتحان و آزمايش الهى است طبق آيات قرآن و روايات اهل‏بيت(ع) هيچ انسانى در دنيا خالى از آزمايش الهى نيست. آرى تا آزمايش نباشد و انسان در مقابل سختى‏ها قرار نگيرد ارزش مقاومت و تلاش او معلوم نمى‏گردد و مؤمن از غير مؤمن تمييز داده نمى‏شود.

5- خداوند گاهي مؤمنان را در دنيا به بلاها و رنج ها مبتلا مي كند تا اين گرفتاري ها كفاره گناهان آنان شود و در روز قيامت ديگر چيزي كه به خاطر آن عقوبت و كيفر شوند در كار نباشد و آنان را از نعمت خود برخوردار سازد، گاهي عامل بلاها و گرفتاري ها، برخي از گناهان و شکستن سدها و حريم هاي الهي است.

بايد توجه داشت كه مشكلات و گرفتاري هاي از اين دست، جنبه ي كلي نسبت به رفتار و كردار انسان دارد و اينطور نيست كه بشود آن را به گناه خاصي انتساب داد اينكه گمان كنيم اين مشكلات، ثمره و عقوبت گناه اخير ما يا فلان گناه است و از اين منظر چنين تصوري براي ما ايجاد شود كه همه مشكلاتي كه براي ما رخ مي دهد ثمره ي گناهان ما يا فلان گناه است. گرچه اين روحيه كه اگر انسان مشكلات و گرفتاري هاي زندگي اش را نتيجه گناه و عصيان و عدم رعايت حلال و حرام الهي بداند در تربيت نفس انساني بر امر مراقبت نفس، خودساختگي، رعايت تقوا و روح خوف و رجاء تأثير بسزائي دارد.

6- گاهي بلاها و حوادث تلخ زندگي براي دست يافتن به مقامات و درجات برتر و عالي است. گرفتاري ها و رنج و بلاهايي كه براي انبياء، ائمه (ع)، اولياء و پاکان پيشامد مي كرده از اين طريق قابل توجيه است و جمله معروف «البلاء للولاء؛ بلا براي دوستي و [دوستان] است» نيز مويد همين مطلب است. كه البته اين قسم، چنانكه بيان شد مخصوص مقام اولياء اصفياء و پاكان است.

7- بعضي ازگرفتاريها لطف وعنايت الهي هستند. شخص گرفتار بايد توجه داشته باشد كه بلاها غالباً از الطاف خاص الهى است و خداوند براى اين كه عنايت و توجه خاصى به او داشته، او را مبتلا فرموده است. مؤمن به قدر ايمان و حسن عملش به بلا مبتلا مى‏شود. پس كسى كه ايمانش صحيح و عملش نيكو باشد بلايش نيز شديدتر است. و كسى كه ايمانش ناقص و سست و عملش ضعيف باشد بلايش نيز كمتر است‏، (الكافى، ج 2، ص 252).

رسول خدا(ص) فرمود: بلای بزرگ به اجر بزرگ پاداش داده می‏شود، و هر گاه خدا بنده‏ای را دوست بدارد، او را به بلای بزرگ گرفتار می‏سازد، پس هركه به بلا راضى شود خدا از او راضى است. و هر كه به بلا راضى نشود خدا از او راضى نمى‏شود.

با اين تفصيل روشن مي شود كه اينطور نيست كه هر گرفتاري و مشكلي كه براي انسان مومن (بجز اولياء و اوصياء) رخداد مي كند نتيجه و ثمره ي گناهي است كه انجام داده اما از يك زاويه، بمنظور تقويت ارتباط با خدا و حفظ روحيه ي تقوا مي توان بنا به تصريح آيه شريفه قرآن، همه مشكلات و گرفتاري ها را ناشي از عملكرد خود انسان دانست آنجا كه مي فرمايد: "و هر [گونه] مصيبتى كه به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست و [خدا] از بسيارى درمى‏گذرد".

موفق باشيد ...:Gol:

ممنون از جواب حکیمانه هردو شما بزرگواران.التماس دعا

با سلام و تشکر از مطالب بیان شده

طاها110;150458 نوشت:
و رجا به این که انسان به امید رحمت الهی زنده است و توبه بهترین راه بازگشت از خطاست و وقتی گناهی می کنیم باید زود توبه کنیم و از خطا خود برگردیم تا موجبات نزول رحمت الهی را فراهم اوریم

امید به رحمت خدا می تونه تا این حد باشه که مطمئن بشیم با توبه و پشیمانی و تصمیم و سعی برای قرار گرفتن در مسیر صحیح همه گناهان ما بخشیده بشه .

یا توکل کردن به خدا و امید به رحمت خدا داشتن می تونه در حدی باشه که مطمئن باشیم در صورت سعی و تلاش خودمون همه گناهان آمرزیده بشن .

نمی دونم تونستم منظورم رو برسونم یا نه اما توضیح بیشترش اینکه

دو عامل توکل کردن به خدا در جهت کاملا بی گناه بودن و امید داشتن به رحمت خدا می تونه باعث بشه که مطمئن باشیم همه گناهمون آمرزیده شده ؟( این که باز شد همون:Gig:)

یه سوال دیگه هم داشتم
اینکه :

آیا ما امکانش هست توی همین دنیا دسترسی به کارنامه اعمالمون داشته باشیم که بدونیم در چه وضعی قرار گرفتیم و کجاها باید جبران بشن

پاسخ رو اینطور نفرمایید که خودمون خودمون رو مورد محاسبه قرار بدیم .
چون همه عالم نیستند که حساب کتاب دقیق اعمالشون رو بدونن .

زمانی که کنکور داشتم ، کنکور های آزمایشی که شرکت می کردیم روی کارنامه هایی که برامون می اومد ، می تونستم بدونم کجاها ضعیفم که بیشتر کار کنم یا کجا ها قوی ام
و اینکه برای هر کدوم چقدر وقت بذارم
و این برای سنجش وضعیت خودم خیلی مفید بود و باعث پیشرفت هایی می شد .

اما همچین کارنامه ای برای اعمال و کردار و حساب کتاب ما هم وجود داره که توی همین دنیا بهش دسترسی داشته باشیم ؟ کامل و دقیق هم باشه


با ت ش ک ر

روشنا;157684 نوشت:
با سلام و تشکر از مطالب بیان شده

امید به رحمت خدا می تونه تا این حد باشه که مطمئن بشیم با توبه و پشیمانی و تصمیم و سعی برای قرار گرفتن در مسیر صحیح همه گناهان ما بخشیده بشه .

یا توکل کردن به خدا و امید به رحمت خدا داشتن می تونه در حدی باشه که مطمئن باشیم در صورت سعی و تلاش خودمون همه گناهان آمرزیده بشن .

نمی دونم تونستم منظورم رو برسونم یا نه اما توضیح بیشترش اینکه

دو عامل توکل کردن به خدا در جهت کاملا بی گناه بودن و امید داشتن به رحمت خدا می تونه باعث بشه که مطمئن باشیم همه گناهمون آمرزیده شده ؟( این که باز شد همون:gig:)

یه سوال دیگه هم داشتم
اینکه :

آیا ما امکانش هست توی همین دنیا دسترسی به کارنامه اعمالمون داشته باشیم که بدونیم در چه وضعی قرار گرفتیم و کجاها باید جبران بشن

پاسخ رو اینطور نفرمایید که خودمون خودمون رو مورد محاسبه قرار بدیم .
چون همه عالم نیستند که حساب کتاب دقیق اعمالشون رو بدونن .

زمانی که کنکور داشتم ، کنکور های آزمایشی که شرکت می کردیم روی کارنامه هایی که برامون می اومد ، می تونستم بدونم کجاها ضعیفم که بیشتر کار کنم یا کجا ها قوی ام
و اینکه برای هر کدوم چقدر وقت بذارم
و این برای سنجش وضعیت خودم خیلی مفید بود و باعث پیشرفت هایی می شد .

اما همچین کارنامه ای برای اعمال و کردار و حساب کتاب ما هم وجود داره که توی همین دنیا بهش دسترسی داشته باشیم ؟ کامل و دقیق هم باشه

با ت ش ک ر


اینکه پروردگارکارنامه اعمال رادراین دنیامخفی کرده دلیل داشته.خداکه هیچ کاری را بی حکمت نمی کند.به نظرمن یک دلیلش می تواند این باشدکه انسان حالت اختیارواراده انتخاب آزادانه خودرا تا آخرعمر ازدست ندهد.انسان تا وقتی زنده است درمعرض امتحان ورشداست.اگرقرارباشدزودتر از
موقع ازنتیجه آگاه شوددرادامه حیاتش اثرمیگذارد.یعنی درشرایط انتخابهای بعدیش.واین نوعی تقلب درامتحان است.توجه داشته باشیدرشدودرس گرفتن انسان درتمام طول حیات ادامه داردوخود
اوبایدبفهمدویا با توجه به دانسته هایش تصمیم بگیرد بقیه راه را چگونه برود وچه راهی را انتخاب کند وبرآن اساس رشدکند.یه جورایی بر اساس آزمون وخطا .البته یک راهش آزمون وخطاست.
اگرانسان قرارباشد ازنتیجه اعمالش دراین دنیا مطمئن باشد دیگر ایمان به غیب ونادیدنیها معنا ندارد.خدا می خواهد بداندما تاچه حد به نادیدنیها ایمان داریم وبر این اساس عمل می کنیم؟
موضوع قفل شده است