ایا امامان توسط خدا از قبل انتخاب شده بودن یا توسط امام قبلی انتخاب میشدند

با سلام

محدث «کلینی(ره)» در کتاب اصول کافی،روایت صحیحه‌ای را نقل می‌کند :

زراره از امام باقر(ع) نقل می‌کند که فرمود: «پس از کشته شدن امام حسین(ع) محمد حنفیه از امام علی بن الحسین(ع) خواست تا در خلوت با او صحبت کند، آنگاه که به خدمت امام رسید عرض کرد: فرزند برادرم، می‌دانی که پیامبر خدا(ص) وصیت و امامت را بعد از خود به امیرمؤمنان(ع) داد و سپس به امام حسن(ع) و بعد از او به امام حسین(ع) واگذار کرد و پدر شما – که رضوان خدا و درود حق بر روانش باد – به شهادت رسید، و برای جانشینی بعد از خودش وصیتی نکرد! و می‌دانی که من، عموی شما و با پدرت با یک ریشه‌ام و زاده علی(ع) می‌باشم. من با این سن و سبقتی که بر شما دارم، از شما که جوانید به امامت سزاوارترم! پس با من در مسأله جانشینی و امامت کشمکش و درگیری نداشته باش.
امام علی بن الحسین(ع) در پاسخ عمویش، محمد حنفیه، با لحنی ملایم و دلسوزانه فرمود: «ای عمو! از خدا بترس و چیزی را که حقّت نیست مخواه، من تو را موعظه می‌کنم که مبادا از نادانان باشی، ای عمو! همانا پدرم (صلوات الله علیه) قبل از آنکه عازم عراق شود به من در این باره وصیت کرد و ساعتی قبل از شهادتش نیز با من تجدید عهد نمود، و این سلاح رسول خدا(ص) است که پیش من است، متعرّض این امر مشو که می‌ترسم عمرت کوتاه و حالت دگرگون شود. همانا خدای عزّوجل، امر وصیت و امامت را در نسل حسین(ع) مقرّر داشته است «
آنگاه امام (ع) برای اینکه مطالب را به شکل عینی برای عمویش اثبات کند فرمود:
»اگر می‌خواهی این مطلب را بفهمی، بیا نزد «حجرالاسود» رویم و از او داوری بخواهیم و مطالب را از آن بپرسیم!» امام باقر(ع) می‌فرماید: «این گفتگو میان آندو در مکه بود تا این که به حجرالاسود رسیدند. علی ابن الحسین(ع) به محمد حنفیه فرمود: اول تو به درگاه خدا دعا کن و از خدا بخواه تا حجرالاسود را به صدا درآورد و مطلب را از او بپرس. محمد، با تزرع و زاری و دعا به پیشگاه خدا از حجرالاسود خواست که مطلب را بیان کند. ولی حجر پاسخی نداد. علی‌بن الحسین(ع) فرمود: ای عمو! اگر تو وصی و امام بودی جوابت را می‌داد«
محمد گفت: پسر برادر، اینک تو دعا کن و از خدا بخواه.
» علی بن الحسین(ع) به آنچه خواست دعا کرد، سپس فرمود: «ای حجر، از تو می‌خواهم به آن خدایی که میثاق پیامبران و اوصیاء و همه مردم را در تو قرار داده است، وصی و امام بعد از حسین(ع) را به ما خبر ده؟! حجر، چنان بلرزه درآمد که نزدیک بود از جای خود کنده شود، سپس خدای عزوجل او را به سخن آورد و به زبان عربی فصیح گفت: بار خدایا، همانا وصیت و امامت، بعد از حسین ابن علی(ع) به علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب، پسر فاطمه(س) دختر رسول خدا(ص) رسیده است. پس محمد حنفیه از سخن خود برگشت و پیرو علی ابن الحسین(ع) گردید.

ضمنا وحی مراتبی دارد که بنص قرآن به زنبور عسل ومادر موسی وحی شد و به ائمه علیهم السلام نیز وحی میشده است.

محمد بن يحيى، عن محمد بن الحسين، عن يعقوب بن يزيد، عن علي بن أسباط، عن بعض أصحابه، عن أبي عبدالله عليه السلام قال: قلت له: الامام متى يعرف إمامته وينتهي الامر إليه؟ قال: في آخر دقيقة من حياة الاول.

با سلام

در اخبار بسیاری از فریقین پیامبر خدا (ص) از 12 امام خبر داده بود که اسلام در همه زمانها بوسیله آنها وتابعینشان عزیز و ظاهر است :

-عن جابر بن سمرة قال : سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول : " لا يزال الإسلام عزيزا إلى اثني عشر خليفة كلهم من قريش " . وفي رواية : " لا يزال أمر الناس ماضيا ما وليهم اثنا عشر رجلا كلهم من قريش " . وفي رواية : " لا يزال الدين قائما حتى تقوم الساعة أو يكون عليهم اثنا عشر خليفة كلهم من قريش " . متفق عليه

-عن عمير بن هانئ أنه سمع معاوية - - يقول: سمعت النبي - صلى الله عليه وسلم - يقول: (لا يزال من أمتي أمة قائمة بأمر الله، لا يضرهم من خذلهم ولا من خالفهم، حتى يأتيهم أمر الله وهم على ذلك). قال عمير: فقال مالك بن يخامر: قال معاذ: وهم بالشام، فقال معاوية: هذا مالك يزعم أنه سمع معاذاً يقول وهم بالشام، رواه البخاري.

- عن حميد بن عبد الرحمن أنه سمع معاوية - - قال: قال رسول الله - صلى الله عليه وسلم -: (من يرد الله به خيراً يفقهه في الدين، والله المعطي وأنا القاسم، ولا تزال هذه الأمة ظاهرين على من خالفهم، حتى يأتي أمر الله وهم ظاهرون)، رواه البخاري.
- وعن المغيرة بن شعبة - رضي الله عنه - عن النبي - صلى الله عليه وسلم - قال: (لا يزال ناسٌ من أمتي ظاهرين، حتى يأتيهم أمر الله وهم ظاهرون)، رواه البخاري ومسلم.

واین سنت خدای سبحان در همه ادوار است :

وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ {الأعراف/181}

با سلام
در مورد ظهور: توبه 32و33 ـ فتح 28 ـ صف 8 ـ انبياء 105 ـ نور 55.
در مورد غيبت آيه‌اي كه مستقيما دلالت كند نداريم، بلكه با توجه به روايات، مي‌توان به «بقره 3 ـ ملك 30» اشاره كرد.
در كتاب «مهدي موعود» به قلم علامه قزويني، نزديك به 450 آيه كه به شخص صاحب الامر اشاره دارد، بيان شده است.
یا علی ع

ألا إني أوتيت الكتاب و مثله معه

[=Times New Roman] [=Times New Roman]
[=Times New Roman]مناقب امام علی (ع) باسناد صحیح وحسن :


http://hojjah.googlepages.com/f.azael.zip

[=Times New Roman]http://hojjah.googlepages.com/google.doc
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]مناقب امام علی علیه السلام از تاریخ اسلام ذهبی واستیعاب :
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]http://hojjah.googlepages.com/manageb..doc

البته صرف نظراز مسیله الهام و امثال اینها این موضوع یک جواب ساده هم دارد. از دوست عزیز سوال کننده وهمه کسانی که موضوع جانشینی رسول خدا وامامان برایشان اینقدر بغریج هست یک سوال دارم.
شاگرداول یک کلاس چگونه تعیین می شود ؟ انتصابی است یا انتخابی؟امام تعیین نمی شود. فقط شناخته می شود! البته شناختش آسان نیست. خصوصا با وجود رذیله ای به نام حسادت.ولی غیرممکن هم نیست.
حتی به وسیله عموم مردم.مگر امام خمینی را چه کسی شناخت؟ مگر با وحی ایشان رهبر شد یا با رای گیری؟ در هر جامعه ای بهترین فرد شناخته می شود. اگر آن جامعه سالم باشد!

دوستان سلام همه شما استاد هستيد ولي من يك جمله به دوستان در مورد امامت بگم از قرآن خداوند، وقتي كسي راخداوند پاك مي كند ديگر هيچ چيزي نمي تواند آلودگي و خطا را به آن شخص برساند خدواند آيه تطهير را به حضرت علي و حسنين و فاطمه زهرا و خود پيامبر فرموده است و هيچ كس لياقت آن را ندارد خوب من شخصي هستم كه نمي توانم كاملا درست را تشخيص دهم مجبورم به شخصي مراجعه كنم كه عدالت گستر باشد و درستي و نادرستي را تشخيص دهد خوب من مي آم به قرآن و سنت رجوع مي كنم مي بينم كه وقتي خداوند آب پاكي را روي اينها ريخته خودم را سعي مي كنم به اينها برسانم و از آنها پيروي كنم حالا يه سوال پيش مي آد خداوند همه صحابه را مهاجرين و انصار را رانيز فرموده كه راضي از آنها است حالا من بايد از اينها نيز پيروي كنم يا نه باز برمي گردم به سنت و كتاب تاريخ مي بينم كه همه صحابه درست نبودند و بعضي ها منافق بودند حالا آيا منظور خداوند از اين آيه چيست آيا خداوند صحابه درست را فرموده است كه پيامبر بايد آنها را معرفي كند يا همه آنها هستند اينجا نتيجه مي گيرم كه بايد آنها كاملا با پيامبر همسو باشند تا مشمول اين آيه قرار بگيرند و اگر كوچكترين خطايي داشته باشند من ازآنها پيروي نمي كنم ولي بي قيد و شرط از آيه تطهير پيروي مي كنم چون خداوند آنها را پاك كرده و هيچكس نمي تواندمثل آنها باشد با تشكر

امام از سوى خدا تعيين مى‏شود
وَ إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ (بقره/124)

از آيه مورد بحث، استفاده مى‏شود كه امام (رهبر معصوم همه جانبه مردم) بايد از طرف خدا تعيين گردد، زيرا اولا- امامت يك نوع عهد و پيمان الهى است و بديهى است چنين كسى را بايد خداوند تعيين كند كه او طرف پيمان است.
ثانيا- افرادى كه رنگ ستم به خود گرفته‏اند و در زندگى آنها نقطه تاريكى از ظلم- اعم از ظلم به خويشتن يا ظلم به ديگران- و حتى يك لحظه بت پرستى وجود داشته باشد، قابليت امامت را ندارند و به اصطلاح امام بايد در تمام عمر خود معصوم باشد.
آيا كسى جز خدا مى‏تواند از وجود اين صفت آگاه گردد؟
و اگر با اين معيار بخواهيم جانشين پيامبر اسلام ص را تعيين كنيم كسى جز امير مؤمنان على ع نمى‏تواند باشد.
جالب اينكه نويسنده" المنار" از قول ابى حنيفه نقل مى‏كند كه او معتقد بود، خلافت منحصرا شايسته علويان است و به همين دليل شورش بر ضد حكومت وقت (منصور عباسى) را مجاز مى‏دانست و به همين دليل او حاضر نشد منصب قضاوت را در حكومت خلفاى بنى عباس بپذيرد.
نويسنده المنار سپس اضافه مى‏كند كه" ائمه اربعه اهل سنت" همه با حكومتهاى زمان خود مخالف بودند و آنها را لائق زعامت مسلمين نمى‏دانستند، چرا كه افرادى ظالم و ستمگر بودند.

شیخ حرعاملی در کتاب "اثبات الهداه بالنصوص و المعجزات" به تفصیل درباره نص بر امامت ائمه و نیز معجزات آنها روایاتی که به گفته ایشان تواتر نیز دارند ذکر کرده است.برخی از روایات تصریح دارند که رسول الله(ص) اسامی ائمه را به تفصیل بیان کرده اند.هر امامی نیز این عهد الهی را به امام بعدی متذکر میشده است

a

با سلام شیعه معتقد است مساله امامت انتصابی است و خدای تبارک و تعالی باید آنها را نصب کند و آنرا توسط پیامبر اکرم (ص) به مردم ابلاغ کند ؛ وپیامبر اکرم نیز آنرا به مردم ابلاغ نمود . دلیل این مدعا روایات بسیاری است که در کتب معتبر شیعه نقل شده است ، برای مثال دو روایت را نقل می کنیم :1- عَنْ جَابِرٍ الْأَنْصَارِيِّ قَالَ سَأَلْتُ النَّبِيَّ ص عَنْ قَوْلِهِ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ عَرَفْنَا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَمَنْ أُولِي الْأَمْرِ قَالَ هُمْ خُلَفَائِي يَا جَابِرُ وَ أَئِمَّةُ الْمُسْلِمِينَ بَعْدِي أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع ثُمَّ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَيْنُ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْمَعْرُوفُ فِي التَّوْرَاةِ بِالْبَاقِرِ وَ سَتُدْرِكُهُ يَا جَابِرُ فَإِذَا لَقِيتَهُ فَأَقْرِئْهُ مِنِّي السَّلَامَ ثُمَّ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ سَمِيِّي وَ كَنِيِّي حُجَّةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ بَقِيَّتُهُ فِي عِبَادِهِ ابْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الَّذِي يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى يَدِهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا ذَاكَ الَّذِي يَغِيبُ عَنْ شِيعَتِهِ غَيْبَةً لَا يَثْبُتُ عَلَى الْقَوْلِ فِي إِمَامَتِهِ إِلَّا مَنِ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ بِالْإِيمَانِ 1
2-عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ أَوْصَى أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع إِلَى الْحَسَنِ وَ أَشْهَدَ عَلَى وَصِيَّتِهِ الْحُسَيْنَ ع وَ مُحَمَّداً وَ جَمِيعَ وُلْدِهِ وَ رُؤَسَاءَ شِيعَتِهِ وَ أَهْلَ بَيْتِهِ ثُمَّ دَفَعَ إِلَيْهِ الْكِتَابَ وَ السِّلَاحَ ثُمَّ قَالَ لِابْنِهِ الْحَسَنِ يَا بُنَيَّ أَمَرَنِي رَسُولُ اللَّهِ أَنْ أُوصِيَ إِلَيْكَ وَ أَنْ أَدْفَعَ إِلَيْكَ كُتُبِي وَ سِلَاحِي كَمَا أَوْصَى إِلَيَّ رَسُولُ اللَّهِ وَ دَفَعَ إِلَيَّ كُتُبَهُ وَ سِلَاحَهُ وَ أَمَرَنِي أَنْ آمُرَكَ إِذَا حَضَرَكَ الْمَوْتُ أَنْ تَدْفَعَهُ إِلَى أَخِيكَ الْحُسَيْنِ ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَى ابْنِهِ الْحُسَيْنِ وَ قَالَ أَمَرَكَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْ تَدْفَعَهُ إِلَى ابْنِكَ هَذَا ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ ابْنِ ابْنِهِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ثُمَّ قَالَ لِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ يَا بُنَيَّ وَ أَمَرَكَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْ تَدْفَعَهُ إِلَى ابْنِكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ أَقْرِئْهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ مِنِّي السَّلَامَ ثُمَ‏أَقْبَلَ عَلَى ابْنِهِ الْحَسَنِ فَقَالَ يَا بُنَيَّ أَنْتَ وَلِيُّ الْأَمْرِ وَ وَلِيُّ الدَّمِ فَإِنْ عَفَوْتَ فَلَكَ وَ إِنْ قَتَلْتَ فَضَرْبَةٌ مَكَانَ ضَرْبَةٍ وَ لَا تَأْثَمْ 2
در روایت اول پیامبر اکرم(ص) به صراحت بیان می کند که جانشینان ایشان چه کسانی هستند و حتی تک تک آنها را نام می برد ، این در حالی است که اصلا امامان بعدی متولد نشده اند . لذا قطعا انتخاب آنها توسط خداوند متعال بوده است ، و توسط پیامبر خود آنرا به مردم ابلاغ نموده است . در روایت دوم نیز امیر المومنین (ع) به صراحت بیان می کند فرزندان او بکی بعد از دیگری امام هستند و این در حالی است که هنوز امامان بعدی متولد نشده اند که گویای علم امام به آینده و غیب است که منبعی جز خداوند متعال نمی تواند داشته باشد .
1- بحارالأنوار ج : 23 ص : 29،موسسه الوفا - بیروت ، لبنان ؛ 1404 ق.
2- الكافي ج : 1 ص : 299؛دارالکتب الاسلامیه ، تهران ؛ 1365 ش.