منظور از رکوعات قرآنی چیست؟؟؟(لطفا همه شرکت کنند....!!!!)

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
منظور از رکوعات قرآنی چیست؟؟؟(لطفا همه شرکت کنند....!!!!)

با سلام خدمت دوستان گرامی

می خواستم در مورد رکوعات قرآنی برام توضیح بدین...

البته شاید این اصطلاح برای شما آشنا نباشد چرا که بنده از افراد بسیاری این سوال را پرسیده ام ولی جوابی نگرفته ام (حتی از طلبه ها و برخی روحانیون!!!!!)...
به همین دلیل تصمیم گرفتم این موضوع را انتشار دهم...
لذا خواهشمندم همه ی دوستان و کارشناسان محترم در این بحث شرکت کنند چرا که اکثر مردم در این زمینه اطلاعی ندارند...

توضیح اینکه علامت رکوعات قرانی در قران حرف ع می باشد که در آخر بعضی آیات موجود می باشد...

لطفا کاربرد این علامت و مقصود و مراد این علامت را توضیح دهید...
با تشکر بسیار

یا علی:Sham:

برچسب: 

ركوع (يا ركوعات) يكى از تقسيم‏هاى قرآنى است. عدد ركوعات طبق قول مشهور، 540 فقره است. هر ركوع متشكل از چند آيه است كه هم موضوع و هم معنا است.
به ديگر سخن اين كه هر ركوع در قرآن، مبيّن قضيّه‏اى خاص در هر سوره است و ركوعات بيشتر در سوره‏هاى بزرگ وجود دارد. تقسيم‏بندى ركوعات، ريشه در رسم‏ها و احكام فقهى اهل سنت دارد؛ زيرا آنان برخلاف شيعيان، خواندن بخشى از سوره را به عنوان سوره در نمازها جايز مى‏دانند. بنابراين نمازگزار يا امام جماعت با انتخاب بخشى از سوره (جايى كه يك موضوع خاص تمام مى‏شود) خواندن سوره را ترك كرده و به ركوع مى‏رود. علامت ركوع كه در برخى قرآن‏ها وجود دارد، حرف «ع» است كه روى آخرين كلمه آيه آخرين مى‏گذارند.
براى آگاهى بيشتر ر.ك: فرهنگ تجويد، ص 56 ؛ دانشنامه قرآن، ج 1، ص 1117.
منبع سایت جواب

التفسير المظهري ج‏9 60 سورة ق ..... ص : 60
مكيّة و هى خمس و أربعون اية و ثلث ركوعات بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ربّ يسّر و تمّم بالخير.
التفسير المظهري ج‏9 103 سورة النجم ..... ص : 103
مكّيّة و هى اثنان و ستّون اية و ثلث ركوعات بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
همانگونه که میبینیم اصطلاحی است برای تقسیم بندی آیات قرآن

با سلام و تشکر از جواب استاید محترم
در کاربرد رکوعات قرآنی نقد هایی هم صورت گرفته است که عرض میکنم.
بر اساس نقل تاریخ، تا عصر عثمان که به یکسان سازی مصاحف (نسخه‌ها و دستنوشته‌های مختلف قرآنی) پرداخت، قرآن بدون علامت (نقطه، فتحه، کسره و ...) بوده است و پس از آن است که «ابوالأسود دوئلی» متوفای سال 69 قمری که از اصحاب امیرالمومنین علیه‌السلام بود، حرکات را با به‌کار گرفتن نقطه‌های رنگی در بالا، جلو و پایین کلمات وارد قرآن کرد.
پس این سخن که «... در صدر اسلام، خواندن یک رکوع در نماز به جای سوره کامل معمول بوده...» صحیح نیست، چرا که هنوز قرآن رکوع بندی نشده‌ بود. بر فرض اینکه شده باشد هم، این مربوط به فقه اهل سنت است نه شیعه، زیرا آنچه در فقه شیعه مشهور است قرائت یک سوره کامل پس از سوره حمد در رکعت اول و دوم نمازهاست نه بخشی از سوره (برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، ج9، ص 331).
بنابراین، راهیابی علامت رکوع «ع» را در قرآن‌هایی که در سرزمین‌های شیعه نشین با رسم الخط فارسی به نگارش در می‌آید یا باید از سر تقلید دانست یا باید از آن جهت که کسانی که به حفظ قرآن می‌پرداختند، به‌صورت رکوع به رکوع پیش می‌رفتند یا از آنجا که می‌توان در نماز مستحبی به‌جای سوره کامل، به بخشی از یک سوره (یک رکوع) بسنده کرد.

در مورد عدد رکوعات قرآنی هم این نظراتی که عرض می شود داده شده است:
1- استاد محمد کاظم شاکر در کتاب قواعد وقف و ابتدا در قرآن به نقل از کتاب «سرالبیان فی علم القرآن» نوشته حسن بیگلری آورده است: گرچه قطع قرائت در آخر آیات رواست، اما به نظر می‌رسد که اگر بعد از اتمام یک موضوع باشد بهتر است. اهل سنت از آنجا که در نماز، بعد از حمد، خواندن یک سوره کامل را واجب نمی‌دانند، بلکه خواندن آیاتی از قرآن را کافی می‌دانند، قرآن کریم را به هزار قسمت تقسیم کرده و هر جا قصه یا موضوعی تمام می‌شود، روی آخرین آیه آن حرف «ع» می‌نویسد که نشانه رکوعات است و در هر رکعت از نماز یکی از آن قسمت‌ها را می‌خوانند و به رکوع می‌روند و در نماز تراویح (که هزار رکعت نماز مستحبی در شب‌های ماه رمضان است) در هر رکعت، یک قسمت را می‌خوانند تا در پایان ماه رمضان، کل قرآن را در آن نماز قرائت کرده باشند.

2- شیخ علی ضباع از بزرگان علوم قرآنی بویژه علم قرائت در دوران معاصر است که در سال 1376 قمری وفات یافت. وی که به «شیخ المقاری مصر» و « مراجع مصاحف مصر» مشهور است، در انتهای قرآنی که زیر نظر او به چاپ رسیده تعداد آیاتی از قرآن را نشان می‌دهد که اگر کسی هر روز آن تعداد را حفظ کند، در 2 سال، تمام قرآن را حفظ خواهد کرد. طبق این گفته کل رکوعات باید حدود 730 عدد باشد.

3- استاد کاظم مدیر شانه چی و همچنین استاد خرمشاهی عدد رکوعات قرآن را طبق مشهور 540 رکوع می‌دانند که براساس آن به طور متوسط و تقریبی هر صفحه از قرآن یک رکوع دارد. البته استاد شانه‌چی در مقاله‌ای که در بالا نیز به آن اشاره شد در ادامه همین توضیح می‌نویسد:« عدد رکوعات قرآن مشهور 540 رکوع است ولی در قرآن طبع تهران به سال 1374 هجری قمری که به اهتمام ملامحمد جعفر تهرانی از روی چاپ لیپزیک مورخ 1242 هجری قمری نوشته شده عدد رکوعات را 584 رکوع مرقوم داشته است».

موضوع قفل شده است