"معما" در عالم نور چه چیزی گم می شود ؟

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
"معما" در عالم نور چه چیزی گم می شود ؟

سلام:Gol:
تصور کنید یک عالمی را که تماما از نور است . موجودات آن هم تمام نورانی اند فقط اندازه ها و شکلها با هم متفاوت است اما تماما نور است . به نظر شما در چنین عالم نورانی چه چیزی ممکن است گم شود ؟
خوب فکر بفرمایید جواب این معما مارا در فهم مساله ای مهم کمک خواهد کرد .
والحمد لله

برچسب: 

حامد;140081 نوشت:
سلام
تصور کنید یک عالمی را که تماما از نور است . موجودات آن هم تمام نورانی اند فقط اندازه ها و شکلها با هم متفاوت است اما تماما نور است . به نظر شما در چنین عالم نورانی چه چیزی ممکن است گم شود ؟
خوب فکر بفرمایید جواب این معما مارا در فهم مساله ای مهم کمک خواهد کرد .
والحمد لله

احتمالا سایه و تاریکی گم میشه :Gol: :ok::khandeh!:

سلام.
منظور از « گم شدن » در اینجا دقیقاً چیست؟
آیا یعنی اینکه در اینجا چه چیزی نمی تواند وجود داشته باشد؟
یا اینکه: چه چیزی بعد از اینکه مدتی در اینجا آشکار بود، امکان مفقود شدن یا مخفی شدن را دارد؟

بنام خدا

سلام

من فکر میکنم خود نور گم میشود

نور

سلام.

عالمی که همه چیزش از جنس نور باشد ما بالامتیازش به ما بالاشتراک بر می گردد وان نیز چیزی جز نور نیست ،پس چه امتیاز و چه اشتراک هر دو خارج از نور نیستند نتیجتا چیزی در خود نور ناپیدا نیست...ولی چون این نور شده است مرتبه یک شکل به صورت مطلق ان شکل روی هم رفته هم پیدا ست و هم ناپیدا ....پیداست چون نور شده است و ناپیداست چون نور نیست.....مانند جهان نسبت به سکون وحرکت...

یاحق

همه چیز توی اون نور فراگیر گم میشن.هستن ولی دیده نمیشن.فقط هرکس خودشو تشخیص میده البته اگه صدا نداشته باشن!:khandeh!:

سلام.
احتمالاً هیچ چیز قابل رویت نیست.
چون در عالم طبیعت که ما اشیاء را می بینیم، در حقیقت ترکیب سایه روشن ها را می بینیم. ترکیبی که باعث می شود در شدت نورها تفاوت ایجاد شود. به هر حال شرط تمییز اشیاء از یکدیگر، وجود امتیاز بین آنها یا اختلاف بین آنهاست. و این نیز به نوبه خود مستلزم آن است که آن عالم، حداقل از دو چیز مختلف تشکیل شده باشد تا بتوانند با ترکیب با هم، تفاوت و نتیجتاً تمایز را ایجاد کنند.

اگر در یک عالم فرضی، جز نور هیچ چیز دیگری وجود نداشته باشد، پس چیزی وجود ندارد که در ترکیب با آن نور، بتواند نورها را از هم متمایز کند و بین آنها تفاوت ایجاد نماید. لذا آن عالم یکپارچه نور خواهد بود و هیچ شی ایی از شی دیگری متمایز نخواهد بود.

در چنین شرایطی، به دلیل همان عدم تمایز، اشیاء فقط از حیث مفهومی و عقلی از هم جدا خواهند بود. وگرنه از حیث رویت، هیچ شی ایی قابل انفکاک از بقیه اشیاء نیست.

سلام و با تشکر

farzadd123;140109 نوشت:
احتمالا سایه و تاریکی گم میشه
یاقوت احمر;140140 نوشت:
منظور از « گم شدن » در اینجا دقیقاً چیست؟ آیا یعنی اینکه در اینجا چه چیزی نمی تواند وجود داشته باشد؟ یا اینکه: چه چیزی بعد از اینکه مدتی در اینجا آشکار بود، امکان مفقود شدن یا مخفی شدن را دارد؟

منظور این است که چه چیزی از ادراک عادی مخفی می ماند ؟
birang;140146 نوشت:
نام خدا سلام من فکر میکنم خود نور گم میشود نور

خوب دلیل ؟
erfan_alavi;140161 نوشت:
عالمی که همه چیزش از جنس نور باشد ما بالامتیازش به ما بالاشتراک بر می گردد وان نیز چیزی جز نور نیست ،پس چه امتیاز و چه اشتراک هر دو خارج از نور نیستند نتیجتا چیزی در خود نور ناپیدا نیست...ولی چون این نور شده است مرتبه یک شکل به صورت مطلق ان شکل روی هم رفته هم پیدا ست و هم ناپیدا ....پیداست چون نور شده است و ناپیداست چون نور نیست.....مانند جهان نسبت به سکون وحرکت...
هست هستی;140229 نوشت:
همه چیز توی اون نور فراگیر گم میشن.هستن ولی دیده نمیشن.فقط هرکس خودشو تشخیص میده البته اگه صدا نداشته باشن!
یاقوت احمر;140246 نوشت:
اگر در یک عالم فرضی، جز نور هیچ چیز دیگری وجود نداشته باشد، پس چیزی وجود ندارد که در ترکیب با آن نور، بتواند نورها را از هم متمایز کند و بین آنها تفاوت ایجاد نماید. لذا آن عالم یکپارچه نور خواهد بود و هیچ شی ایی از شی دیگری متمایز نخواهد بود.

تفاوت این عالم با عالم ما در اینستکه جنسش از نور است همانطور که این عالم جنسش از ماده است . با این فرض چه چیز در ادراک عادی موجودات این عالم مخفی می ماند ؟
موفق باشید

حامد;140519 نوشت:
تفاوت این عالم با عالم ما در اینستکه جنسش از نور است همانطور که این عالم جنسش از ماده است . با این فرض چه چیز در ادراک عادی موجودات این عالم مخفی می ماند ؟
ظاهراً « ادراک » یک مسأله مستقل از جنس عالم است.
جنس عالم، حس های همجنس خود را در موجودات می طلبد.
یعنی چون عالم ما ، مادی است؛ لذا حسهای ما (چشم، گوش، ... ) هم مادی است تا بتوانند این عالم را حس کنند. بدیهی است در عالمی از جنس نور، حس های موجودات هم همجنس نور خواهند بود.

اما از مرحله حس که گذشتیم، و نوبت به مرحله ادراک که رسید؛ ادراک، دیگر یک امر مجرد است و ربطی به جنس حس ها ندارد. یعنی: چه عالم ( و بنابر این، حس های موجودات آن عالم) مادی باشد چه نورانی، فرقی به حال ادراک ندارد. در هر صورت، ادراک یک امر مجرد و عقلی است.


اما چون ادراک، بر پایه حس و یک مرحله بعد از حس است، شاید بتوان گفت:
چیزی از « ادراک » این موجودات مخفی می ماند، که از « حس » آنها مخفی مانده باشد....

یاقوت احمر;140567 نوشت:
اما چون ادراک، بر پایه حس و یک مرحله بعد از حس است، شاید بتوان گفت: چیزی از « ادراک » این موجودات مخفی می ماند، که از « حس » آنها مخفی مانده باشد.

سلام
این یک بحث مبنایی است و قابل تامل است
اما بنده جواب را اینجا با دلیلش مطرح می کنم تا دوستان هم همراه شوند :
آنچه که در این عالم نورانی از ادراک و فهم افراد مخفی می ماند خود نور است . چه اینکه ادراک محدود این موجودات بجای توجه به اصل چیزی که از آن هستند به حدوداتش توجه دارند . یعنی بجای توجه به نور به حدودات نور در شکلها و هیاتها و غیره توجه می کنند .
این مشکل برای انسانها در دار وجود ، پیش آمده است یعنی انسانها بجای توجه به اصل و متن وجود به حدودات آن توجه دارند لذا واضحترین چیزها در دار وجود مغفول است و آن همان وجود و حقیقت عوالم است .
والحمد لله
موضوع قفل شده است