دست خدا را ببوسیم!!!!
تب‌های اولیه
سلام
خدا نزدیکتر و متفاوت تر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم .
در روایت است هرکس صدقه داد دستش را ببوسد چون دستش به دست خدا رسیده است .
یا در روایت است خداوند متعال به موسی ع فرمود من مریضم چرا به عیادتم نمی آیی . عرض کرد مگر شما مریش می شوی که به عیادتت بیایم . فرمود : فلان مومن مریض است چرا به عیادتش نمی روی که عیادت من است .
یا داریم که امیر مومنان علی ع دست خداست .
چون موجودات عالم تجلی و ظهور اویند و از او جدا نیستند ، ما در عین تعامل با خلق با او در تعاملیم و این است مبنای این روایات شریفه .
او کسی است که پایین است در بالایی اش و بالاست در پایینی اش . کسی که این بالا و پایین را با هم جمع کند یا به اصطلاح شرع مقدس همه امور را برای خدا انجام دهد کم کم شاهد این حقیقت می شود که عیادتش از مریض عیادت خداست و تماس دستش با دست فقیر تماس با دست خداست و باید این دست را ببوسد و اگر دست دهد بوسیدن وجود مقدس امیر مومنان ع که زهی عزت و شرف در بوسیدن دست خدا .
والحمد لله
سلام
چرا هر کسی دست خدا نیست ؟
هرکس از خودیت خود خالی شد و از حق گرفت و به خلق عنایت کرد اوست دست خدا لذاست که کمتر کسی عنوان یدالله را دارد چه اینکه افراد در مقابل حق ، بیخود نمی شوند . تا رسم دوئیت است کسی راشایسته مقام یداللهی نیست و کذلک مقام عین اللهی و سمع اللهی ، چون دو من در یک خانه نگنجد و دو پادشاه در یک ممکلت . یا تو ، تو هستی و او نیست و یا او هست و تو ، تو نیستی . اگر دومی را باور داری سوره توحید بخوان.
بسم الله الرحمن الرحیم قل هوالله احد ....
این معنا هرچند به لحاظی برای همه حاصل است اما چون افراد ، روشن به تبعیت از حقیقت کلیه نشده اند ( عبدالله نشده اند ) و هنوز اسیر مظاهر و مجالی محدودند ( عبد نفسند به لحاظ غیریت ) نه عطایشان عطای یدالله است و نه دیدنشان دیدن عین الله .
بلکه عطایشان عطای زید و عمرو است چه اینکه زید و عمر را در زیدیت و عمرویت بیشتر باور دارند تا مظهریت حق . هرگاه در نور تبعیت از محمد ص همچون او تابع حکم الله شدند و فعل و صفت و ذات در او مضمحل یافتند شایسته می شوند که آنها نیز یدالله و عین الله و سمع الله شوند " قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله "
رزقنا الله و جمیع المومنین بحق محمد حبیبه و آله الطاهرین