آیا برنامه خدای متعال شکست خورده است ؟

تب‌های اولیه

22 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا برنامه خدای متعال شکست خورده است ؟

سلام :Gol:
برنامه خدا در خلقت چیست ؟ آیا با توجه به آن برنامه و مشاهده اینهمه ظلم و جور و گناه و کفر و شرک می توان گفت که برنامه او تعالی با شکست مواجه شده است ؟
نظرتان چیست ؟
ما که می گوییم : نه
برهانش را هم خواهیم آورد اما دوستان هم نظر بدهند
موفق باشید

برنامه ی خدا چی بوده؟
اگر دنیایی پر مکر قرار داده شد تا انسان ازموده شود؟ می توان گفت بلی واقعا انسان ها دارن تو این تله ها ازمایش می شن و برنامه داره درست انجام می شود.

اگر قرار است وعده ی حکومت الهی برنامه تلقی شود؟ که خوب خدا هروقت اراده کند امام زمان را می فرستد و او با بینشی الهی این وعده را محقق می سازد.

اگر برنامه این بوده که انسان خود حق را دریابد؟ ممکن است دراینده این گونه شود!

اگر برنامه همان هدف خلقت است و آن بندگی انسان است؟ که تعدادی بنده شاید به واقع در هر دهه درحال بندگی واقعی باشند اما فقط تعدادی قلیل!
اما برنامه چیست؟

سلام

باور کنین من یکی اینو نمی تونم درک و حلاجی کنم اما به خدا اعتماد دارم لابد داره برای جای دیگه فراتر از بهشت برنامه ریزی میکنه و اینایی هم که داره اتفاق میافته و مشکلاتی که ذکر کردین همه و همه یه امتحان خیلی سخته تا اونایی که باید
برن مرحله بعدی ..(البته من با ذهنیت مادی و انسانی این فکر را کردم)از برنامه ریزی خداوند صحبت کردید پس نمی توان امکان برنامه ریزی بعد از این او را منکر شد//

حامد;138843 نوشت:
برنامه خدا در خلقت چیست ؟ آیا با توجه به آن برنامه و مشاهده اینهمه ظلم و جور و گناه و کفر و شرک می توان گفت که برنامه او تعالی با شکست مواجه شده است ؟

خداوند برنامه ای برای شکست خوردن ندارد. مگر اینکه بندگان برای خودشان برنامه ای پیش بینی و پیش گوئی کرده باشند که بخواهد بهم بخورد
والا خلقت انسان با زاد و ولد را داریم . بازگشت یعنی مرگ را هم داریم . هدایت هم در برنامه هر کسی موجود است . اختیار و جبر هم معین و همچنین گردش ایام قضا و قدر - رزق و روزی - وجود احزاب الهی ... الی انشالله یوم الحساب- مشکلی ندارند.

یاحق

hassan.hamidi;138877 نوشت:
اگر دنیایی پر مکر قرار داده شد تا انسان ازموده شود؟ می توان گفت بلی واقعا انسان ها دارن تو این تله ها ازمایش می شن و برنامه داره درست انجام می شود. اگر قرار است وعده ی حکومت الهی برنامه تلقی شود؟ که خوب خدا هروقت اراده کند امام زمان را می فرستد و او با بینشی الهی این وعده را محقق می سازد. اگر برنامه این بوده که انسان خود حق را دریابد؟ ممکن است دراینده این گونه شود! اگر برنامه همان هدف خلقت است و آن بندگی انسان است؟ که تعدادی بنده شاید به واقع در هر دهه درحال بندگی واقعی باشند اما فقط تعدادی قلیل! اما برنامه چیست؟

سلام
برادر با اگر و مگر که مساله ای به این مهمی حل نمی شه !

bina88;138902 نوشت:
خداوند برنامه ای برای شکست خوردن ندارد.

این هدفمند نبودن خلقت نیست ؟
والحمد لله

با سلام

وقال موسى ان تكفروا انتم و من فى الارض جميعا فان الله لغنى حميد.

موسى (به بنى اسرائيل ) گفت :اگر شما و هر كه در زمين هست همگى كافر شويد، خدا همواره و ذاتا بى نياز و ستوده است .

اما در عین حال هرروز در حال کاری است ودستانش باز : کل یوم هو فی شان ..بل یداه مبسوطتان ...وهیچکس را نرسد که در کارش فضولی کند :
لا يسئل عما يفعل و هم يسئلون ...
قال عذابى اصيب به من اشاء و رحمتى وسعت كل شى ء
و الله يحكم لا معقب لحكمه

واگر بنظر ما مشکلی بنظر میرسداز علم ناقص ماست و او قادر وحکیم مطلق و بزرگ بزرگان ؛ شاه شاهان ؛ جان جانان است ودر حال آزمایش ما : (فلا ياءمن مكر اللّه الا القوم الخاسرون )، (از مكر خدا ايمن نمى شوند مگر مردم زيانكار) .


بنابراین باید تسلیم ساحت کبریائیش بود ودعا کرد که مثل یهود برما سخت نگیرد :

ربنا لا تواخذنا ان نسينا او اخطانا ربنا و لا تحمل علينا اصرا كما حملته على الذين من قبلنا ربنا و لا تحملنا ما لا طاقه لنا به واعف عنا واغفر لنا وارحمنا انت مولينا فانصرنا على القوم الكفرين

حامد;138843 نوشت:
سلام :Gol:
برنامه خدا در خلقت چیست ؟ آیا با توجه به آن برنامه و مشاهده اینهمه ظلم و جور و گناه و کفر و شرک می توان گفت که برنامه او تعالی با شکست مواجه شده است ؟
نظرتان چیست ؟
ما که می گوییم : نه
برهانش را هم خواهیم آورد اما دوستان هم نظر بدهند
موفق باشید

در ارتباط با همین موضوع است ببینید

خیر البریه;138995 نوشت:
اما در عین حال هرروز در حال کاری است ودستانش باز : کل یوم هو فی شان ..بل یداه مبسوطتان ...وهیچکس را نرسد که در کارش فضولی کند : لا يسئل عما يفعل و هم يسئلون ... قال عذابى اصيب به من اشاء و رحمتى وسعت كل شى ء و الله يحكم لا معقب لحكمه واگر بنظر ما مشکلی بنظر میرسداز علم ناقص ماست و او قادر وحکیم مطلق و بزرگ بزرگان ؛ شاه شاهان ؛ جان جانان است ودر حال آزمایش ما : (فلا ياءمن مكر اللّه الا القوم الخاسرون )، (از مكر خدا ايمن نمى شوند مگر مردم زيانكار) . بنابراین باید تسلیم ساحت کبریائیش بود ودعا کرد که مثل یهود برما سخت نگیرد : ربنا لا تواخذنا ان نسينا او اخطانا ربنا و لا تحمل علينا اصرا كما حملته على الذين من قبلنا ربنا و لا تحملنا ما لا طاقه لنا به واعف عنا واغفر لنا وارحمنا انت مولينا فانصرنا على القوم الكفرين

سلام
این تعبد خوبی است اما تعقلش مانده که ما آنرا از دوستان طلب کرده ایم .
بزودی برهان پیروزی مطلق حضرت حق را دربرنامه آفرینش مطرح خواهیم کرد ان شاء الله
موفق باشید

سلام

برهان پیروزی مطلق خدا در برنامه خلقت

خدای متعال هدف از برنامه خلقت را عبودیت معرفی فرمود(ذاریات 56) و در روایت عبودیت به معرفت تفسیر شد پس مقصد معرفت است و معرفت آن علمی است که ذوق و چشیده شود و از آنجا که تمام عالم تجلی و ظهور حق تعالی است همه موجودات و از جمله انسان در حال ذوق و چشیدن اسماء و صفات اوست
وقتی انسان به عالم ظاهر مشغول است اسم ظاهرش را می چشد
وقتی به باطن مشغول است اسم باطن را می چشد
وقتی غذا می خورد اسم مطعم و وقتی آب می خورد اسم ساقی حق را می چشد
وقتی کار می کند اسم فعال حق را می چشد
وقتی ضرر می کند اسم ضار و وقتی نفع می برد اسم نافع اورا می چشد
وقتی نگاه می کند اسم بصیر و وقتی می شنود اسم سمیع را می چشد
وقتی زنده است اسم محیی و وقتی می میرد اسم ممیت را می چشد
در علو آسمان اسم عالی را و در دنو زمین اسم دانی را می چشد
در جنگ اسم جلال و در باغ و بوستان اسم جمال را می چشد
در صلح اسم سلام و در نزاع اسم قهار را می چشد
در نماز اسم ذاکر و در روزه اسم غنی را می چشد
انسان در لحظه لحظه زندگی خود در حال چشیدن حق تعالی از کانال وجودی خویش است و در این امر بین مومن و کافر هم تفاوتی نیست . تنها تفاوت این است که مومن در طریق روشن دین از مسیری حق را می چشد که بالاخره به این حقیقت می رسد که در حال چشیدن اوست اما کافر تا دیرگاهی این را نخواهد دانست و به این بهشت دست نخواهد یافت .
پس خدا حقیقت همیشه پیروز در برنامه و هدف خویش است .
خلاصه برهان :

خدا موجودات را برای معرفت آفرید
معرفت علم ذوقی است

موجودات عالم به اصل و فرع وجود خود ظهور اسماء و صفات الهی اند
پس موجودات به اصل و فرع وجود خود اسماء و صفات حق را می چشند

پس همه به حق معرفت دارند و هدف خلقت محقق است


والحمد لله

حامد;139252 نوشت:
خدای متعال هدف از برنامه خلقت را عبودیت معرفی فرمود(ذاریات 56)

سلام و عرض تبریک به مناسبت این عید سعید

در قرآن هدف از خلقت تنها عبودیت بیان شده؟؟؟
در این آیه که فرمودید،هدف از خلقت جن و انس عبودیت بیان شده. چگونه آنرا به همه آفرینش بسط دادید؟
مثلا اگر دایناسورها اصلا خلق نمیشدند برنامه عبودیت ناقص میشد؟؟ حالا که منقرض شدند چه؟؟ احتمال داره یک جایی از این برنامه به دلیل نبود دایناسورها ناقص بمونه؟؟

abcdefg;139455 نوشت:
در قرآن هدف از خلقت تنها عبودیت بیان شده؟؟؟ در این آیه که فرمودید،هدف از خلقت جن و انس عبودیت بیان شده. چگونه آنرا به همه آفرینش بسط دادید؟ مثلا اگر دایناسورها اصلا خلق نمیشدند برنامه عبودیت ناقص میشد؟؟ حالا که منقرض شدند چه؟؟ احتمال داره یک جایی از این برنامه به دلیل نبود دایناسورها ناقص بمونه؟؟

با سلام و تبریک متقابل
در تفسیر آیه 56 سوره ذاریات عبودیت به معرفت تفسیر شده است . اما در روایات دیگری از جمله روایت کنز ( کنت کنزا مخفیا فاحببت ان اعرف فخلقت الخلق لکی اعرف ) کل خلقت را برای مقصد معرفت می داند . پس این هدف برای تمام موجودات هست اما از آنجا که ما بحث گناه و ظلم را در جامعه بشری بعنوان امری که توهم شکست برنامه خلقت را به ذهن تداعی می کند مطرح کردیم لذا دلیل را منعطف به انسان کردیم . لذا خلقت موجودات برای معرفتی است که همان چشیدن صفات حق است که برای هر موجودی که در دایره هستی است ( چه زنده در این عالم و چه زنده در عوالم دیگر چه موجود و چه منقرض ) محقق است .
والحمد لله

با سلام

یادم میاد چند سال قبل در یکی از سایتهای مخالفین بحث میکردیم که یکی از دلایلشون علیه شیعه ، موضوع تنازل امام علی وامام حسن (ع) از خلافت بود که میگفتند اگر امامت حق ایشان بود چرا از حقشان کوتاه آمد ند؟!

ما هم با استناد به آیات زیر گفتیم پس خداوند هم از حکمش تنازل کرد آنجا که فرمود :

قال الله تعالی :

كتب الله لاغلبن انا و رسلي ان الله قوي عزيز

ولینصرن الله من ینصره ان الله لقوی عزیز

ان ينصركم الله فلا غالب لكم

إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا ....

ثم قال تعالی :

إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ

وقتلهم الأنبياء بغير حق

چطور در آیات بالا خدای متعال وعده حتمی وقطعی پیروزی رسولان ومومنین را میدهد اما در آیات آخر خبراز قتل رسولانش ؟؟؟؟؟؟!!!!!!

آیا انبیاء مومن و شایسته نصرت خدای سبحان نبودند یا اینکه خدای متعال خلف وعده کرده ؟؟؟!!!!

البته که جوابی جز حذف و عجز نداشتند :

http://www.aw6an.com/vb/showthread.php?t=2936

خیر البریه;139535 نوشت:
چطور در آیات بالا خدای متعال وعده حتمی وقطعی پیروزی رسولان ومومنین را میدهد اما در آیات آخر خبراز قتل رسولانش ؟؟؟؟؟؟!!!!!! آیا انبیاء مومن و شایسته نصرت خدای سبحان نبودند یا اینکه خدای متعال خلف وعده کرده ؟؟؟!!!!

سلام
جمع بین نصرت و قتل اینستکه نصرت در فرهنگ الهی صرفا نصرت ، پیروزی ظاهری نیست بلکه در این فرهنگ قتل هم می تواند از مصادیق نصرت باشد همانطور که در شهادت سیدالشهداء این نصرت واضح است . خداوند با قتل سیدالشهداء را نصرت داد و فکر و اندیشه او را بر اندیشه اموی غالب ساخت و تا امروز زنده و زنده تر شده است .
حضرات معصومین ع هم از مقام خود کوتاه آمدند چون انجام هر وظیفه ای شرایط خاص خودش را دارد و از جمله شرایط امامت ، مقبولیت است
والحمد لله

سلام
فانهم یالمون کما تالمون و ترجون من الله مالا یرجون (نساء 104)
پس کافران رنج می برند همچنانکه شما رنج می برید اما شما به خداوند امیدی دارید که آنها ندارند
تفاوت اهل ایمان در ذوق صفات حق را با کفار از آیه می توان فهمید
موفق باشید

[سوره البقرة (2): آيه 25]
وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ كُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً قالُوا هذَا الَّذِي رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً وَ لَهُمْ فِيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فِيها خالِدُونَ (25)
سلام
"اوتوا به متشابها" هم همان مساله ذوق صفات را را به رمز بیان فرموده است . از جمله "و لهم فیها ازواج مطهره" هم اینطور برداشت می شود که همه حقایق آن عالم زوج پاک حقایق این عالمند .
موفق باشید

حامد;139252 نوشت:
خدا موجودات را برای معرفت آفرید معرفت علم ذوقی است موجودات عالم به اصل و فرع وجود خود ظهور اسماء و صفات الهی اند پس موجودات به اصل و فرع وجود خود اسماء و صفات حق را می چشند پس همه به حق معرفت دارند و هدف خلقت محقق است

دوست عزیز به نظر حقیر برهان شما مشکل دارد.

فرض کنید من به وجود خود معرفت دارم و وجود من صفت الهی است.آیا منظور از هدف خلقت همین می شود؟یا فراتر از این شناخت هم لازم است؟در معرفت به خود هم توجه لازم است به همین خاطر گفته اند انسان از شناخت خود به شناخت خدا می رسد.
اگر همین مقدار معرفت کافی بود دیگر نیازی به ارشاد و تکلیف و امتحان انسان ها نبود.

نهایت سخنی که می شود گفت اینست که انسان به همان اندازه که به خود علم دارد به همان اندازه به یکی از صفات خدا علم دارد.

حامد;138843 نوشت:
برنامه خدا در خلقت چیست ؟ آیا با توجه به آن برنامه و مشاهده اینهمه ظلم و جور و گناه و کفر و شرک می توان گفت که برنامه او تعالی با شکست مواجه شده است ؟ نظرتان چیست ؟

هدف خداوند همانطور که فرمودید عبادت و معرفت است و این هدف با اختیار انسان و تلاش انسان حاصل می شود و خداوند انسان را آفرید تا به کمال برسد.

اینکه یک نفر خود با اختیار خود از حق گریزان و دور می شود شکست خدا در هدف نیست بلکه شکست خود انسان است.

علامه حلي;142431 نوشت:
فرض کنید من به وجود خود معرفت دارم و وجود من صفت الهی است.آیا منظور از هدف خلقت همین می شود؟یا فراتر از این شناخت هم لازم است؟در معرفت به خود هم توجه لازم است به همین خاطر گفته اند انسان از شناخت خود به شناخت خدا می رسد. اگر همین مقدار معرفت کافی بود دیگر نیازی به ارشاد و تکلیف و امتحان انسان ها نبود. نهایت سخنی که می شود گفت اینست که انسان به همان اندازه که به خود علم دارد به همان اندازه به یکی از صفات خدا علم دارد.

سلام
شما سوال را اگر درست بخوانید این اشکال را نمی کنید
برادر سخن از تحقق هدف خدا از خلقت است
خدای متعال می خواسته شناخته شود
موجودات هم که در متن واقع ، چشنده اسماء و صفات الهی بلکه عین ظهور تجلی آنها هستند
پس هدف خداوند محقق است
این به اینکه من بدانم یا ندانم چه هستم و چگونه هستم کاری ندارد هرچند در این مورد هم مشکل جهل است نه نچشیدن یعنی کسی که مورد قهر واقع شده دارد قهر الهی را می چشد اما به نظر او فلانی دارد به قهر رفتار می کند اما وقتی پرده جهل کنار رفت همه می گویند : و اوتوا به متشابها . با تعجب می گویند: ما که قبلا اینها را چشیدیم اما نمی دانستیم چیست .
موفق باشید

علامه حلي;142436 نوشت:
هدف خداوند همانطور که فرمودید عبادت و معرفت است و این هدف با اختیار انسان و تلاش انسان حاصل می شود و خداوند انسان را آفرید تا به کمال برسد. اینکه یک نفر خود با اختیار خود از حق گریزان و دور می شود شکست خدا در هدف نیست بلکه شکست خود انسان است.

سلام
از یکسو تحقق هدف الهی را منوط به اختیار و تلاش انسان می کنید و از سوی دیگر گریزان شدن فرد را نه شکست برنامه الهی بلکه شکست خودش می گیرید بالاخره این دو مطلب متضاد چطور با هم جمع می شوند ؟
اگر هدف الهی را از جهت خدای متعال مد نظر قرار دهید نیازی به این تفسیرهای متضاد نیست
موفق باشید

حامد;142442 نوشت:
سلام
شما سوال را اگر درست بخوانید این اشکال را نمی کنید
برادر سخن از تحقق هدف خدا از خلقت است
خدای متعال می خواسته شناخته شود
موجودات هم که در متن واقع ، چشنده اسماء و صفات الهی بلکه عین ظهور تجلی آنها هستند
پس هدف خداوند محقق است
این به اینکه من بدانم یا ندانم چه هستم و چگونه هستم کاری ندارد هرچند در این مورد هم مشکل جهل است نه نچشیدن یعنی کسی که مورد قهر واقع شده دارد قهر الهی را می چشد اما به نظر او فلانی دارد به قهر رفتار می کند اما وقتی پرده جهل کنار رفت همه می گویند : و اوتوا به متشابها . با تعجب می گویند: ما که قبلا اینها را چشیدیم اما نمی دانستیم چیست .
موفق باشید

با سلام
دوست عزیز من سوال شما را خواندم ولی متاسفانه مثل اینکه شما جواب من را نخواندید.

خداوند متعال هیچ نیازی به شناخته شدن ندارد بلکه این نیاز به ما بر می گردد.

دانستن و ندانستن رابطه مستقیم با شناخت دارد و همانطور که می گویید مشکل از جهل است من هم می گویم مشکل از جهل خود انسان ها است و بر طرف کردن جهل اختیاری است و با اختیار انسان جهل بر طرف می شود.

حامد;142445 نوشت:
سلام
از یکسو تحقق هدف الهی را منوط به اختیار و تلاش انسان می کنید و از سوی دیگر گریزان شدن فرد را نه شکست برنامه الهی بلکه شکست خودش می گیرید بالاخره این دو مطلب متضاد چطور با هم جمع می شوند ؟
اگر هدف الهی را از جهت خدای متعال مد نظر قرار دهید نیازی به این تفسیرهای متضاد نیست
موفق باشید

از کجای سخنان حقیر همچین برداشتی کردید که بنده هدف الهی را از جهت بندگان مد نظر قرار دادم؟
هیچ تضادی هم بین سخن من وجود ندارد.هدف خدا از شناخت خود را منوط به اختیار کردن انسان ها ، یعنی خدا انسان را آفرید تا انسان با اختیار خود نه به صورت جبری عبادت پروردگار کند.یعنی اختیار قید مهمی در این زمینه است و طبیعی است گریزان شدن فرد خللی به هدف الهی وارد نمی کند.

در ضمن من هم قبول دارم حتی به صورت جبری هم انسان ها از فیض شناخت بهره می برند اما سوال این است که آیا هدف خدا از شناخت صرفا همین مقدار است؟

مطلب واضح و آشکار است.

موفق باشید

علامه حلي;144493 نوشت:
از کجای سخنان حقیر همچین برداشتی کردید که بنده هدف الهی را از جهت بندگان مد نظر قرار دادم؟ هیچ تضادی هم بین سخن من وجود ندارد.هدف خدا از شناخت خود را منوط به اختیار کردن انسان ها ، یعنی خدا انسان را آفرید تا انسان با اختیار خود نه به صورت جبری عبادت پروردگار کند.یعنی اختیار قید مهمی در این زمینه است و طبیعی است گریزان شدن فرد خللی به هدف الهی وارد نمی کند. در ضمن من هم قبول دارم حتی به صورت جبری هم انسان ها از فیض شناخت بهره می برند اما سوال این است که آیا هدف خدا از شناخت صرفا همین مقدار است؟ مطلب واضح و آشکار است.

سلام
وقتی شما تحقق هدف خلقت را به اختیار صحیح انسان منوط می کنید معنایش چیست ؟ معنایش اینستکه در اختیار غلط هدف محقق نشده است . نتیجه غیر از این است ؟
اما هدف خلقت بالاتر از دایره بشریت است تا منوط به اختیار او شود .
وقتی از هدف خدا سخن می گوییم باید ببینیم او چه فرمود . او خود فرمود هدف من معرفت است ( کنت کنزا مخفیا فاحببت ان اعرف ) و هدف را مقید به هیچ قیدی نکرد و آنرا به هیچ موجودی هم اختصاص نداد .
لذا :
1- معرفت مقید به اختیار نیست
2- معرفت محدود به انسان هم نیست
پس دخیل کردن اختیار انسان در مساله معرفت لحاظ هدف خلقت از جهت اوست نه از جهت خدا چه اینکه در هدف گذاری خدا نه اختیار بود و نه انسان تنها .
و اما در پاسخ سوال شما عرض می کنم که :
انسان با تمام وجود خود صفات حق را می چشد الا اینکه فقط نمی داند از که می چشد .
او مهر را می چشد اما نمی داند مهر خداست او قهر را می چشد و نمی داند قهر خداست او یاری را می چشد و نمی داند یاری خداست .
تمام هم و غم دین آگاهانیدن این حقیقت است . البته گفتنش ساده است ولی یافتنش با جان به لب آوردن است .
موفق باشید
موضوع قفل شده است