برداشتن خاک از مزار اموات در بین مسلمانان

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
برداشتن خاک از مزار اموات در بین مسلمانان

از چه زمانی رسم شده که مسلمانان از قبر اموات مومن و صالح خاک به عنوان تبرک بر می دارند؟ چرا ؟

هوريا شاهويي;137627 نوشت:
از چه زمانی رسم شده که مسلمانان از قبر اموات مومن و صالح خاک به عنوان تبرک بر می دارند؟ چرا ؟


با سلام

تعدادي از منابع شيعي و غير شيعي ،(1)روايتي را از ام سلمه -همسر گرامي رسول خدا(ص) نقل کرده اند که با توجه به تعدد منابع گزارش کننده و نيز شخصيت مقبول و برجسته ي ام سلمه در ميان همسران پيامبر ،اين روايت شايان توجه است .

بر اساس روايت ابن قولويه از امام صادق(ع) در يک نوبت که رسول خدا(ص)،در حجره ام سلمه بود و جبرئيل نيز نزد آن حضرت حضور داشت ،ناگاه حسين (ع)داخل شد .

در اين هنگام ،جبرئيل به رسول خدا (ص)عرض کرد :امتت اين فرزند تو را خواهند کشت !آيا خاک زميني که در آن کشته خواهد شد نشانت ندهم ؟

رسول خدا(ص) فرمود :آري .پس جبرئيل دست برد و مشتي از خاک [کربلا]را به آن حضرت داد ،که به رنگ سرخ بود (2).

رسول خدا(ص) نيز ام سلمه را از ماجرا با خبر ساخته ،فرمود :جبرئيل مرا از اينکه امتم حسين را خواهند کشت آگاه ساخته ،و اين تربت را به من داده ،هرگاه خون تازه در آن ديدي ،بدان که حسين کشته شده است .

ام سلمه آن خاک را درون شيشه اي نهاد .اين شيشه و خاک درونش نزد ام سلمه بود تا زماني که امام حسين (ع) قصد خروج از مدينه کرد .

ام سلمه نزد حضرت رفته ،با نگراني ،پيش گويي رسول خدا (ص) درباره ي شهادت آن حضرت و جريان خاک را بازگو کرد .

امام در پاسخش فرمود :اگر نروم نيز کشته خواهم شد !سپس دستي بر چشمان ام سلمه کشيد ،و او ،مکان شهادت امام و يارانش در کربلا را مشاهده کرد .

در اين هنگام امام مقداري از خاک را به ام سلمه داد و فرمود:اگر اين خاک و خاکي که رسول خدا(ص) داده ،خونين شد بدان که من کشته شده ام .

وي پس از عزيمت امام به کربلا ،همواره به آن خاک مي نگريست و عصر روز عاشورا آن را خونين يافت ؛از اين رو ،فرياد واحسينا وابن رسول الله سر داد .زنان مدينه نيز همراه او گريستند ،و در مدينه آنچنان غوغايي بر پا شد که مثل آن ديده نشده بود .(3)


پی نوشت:
1.براي نمونه بنگريد به حافظ بن عبدالله بن محمد ابن ابي شبيه ،المصنف ،ج8ص632،ح258/طبري ،دلائل الامامة ،ص180/طبرسي ،اعلام الوري ،ج1،ص428/محمد بن علي سروي سبزواري ابن شهر آشوب ،مناقب آل ابي طالب ،ج3،ص213،ابن عساکر ،تاريخ مدينة دمشق ،ترجمه ي الامام الحسين عليه السلام ،ص245،ح22/خوارزمي ،مقتل الحسين عليه السلام ،ج2،ص107-108،ح33/طبري ،ذخائر العقبي ،ص147/زرندي حنفي ،نظم درر السمطين ،ص215/مجلسي،بحار الانوار ،ص44،ص241،ح34.


2.جعفر بن محمد ابن قولويه ،کامل الزيارات ،ص128،باب 17،ح2.

3.احمد بن ابي يعقوب يعقوبي ،تاريخ يعقوبي ،ج2،ص246/علي بن يونس بياضي عاملي ،الصراط المستقيم ،ج2،ص179.


با سپاس فراوان از پاسخ زیبای جناب طاها
می توان گفت، پرپیشینه ترین سندی که از برداشت خاک قبر مومنان جهت تبرک در تاریخ اسلام به چشم می آید، این سخن است که آورده اند، به هنگام شهادت سعد بن معاذ که پس از جنگ خندق و در اثر زخم وارد شده بر او در آن کارزار به شهادت رسید، شخصی از قبر او مشتی خاک برداشت که پس از آنکه دستش را باز کرد این خاک بوی مشک می داد. گفتنی است این کار در حضور پیامبر انجام می شد و آن حضرت هیچگونه مخالفتی از خود نشان ندادند و شاید از همین جاست که مسلمانان از قبور اولیاء خاکی جهت تبرک بر می دارند.
سند: الطبقات الكبرى، محمد بن سعد بن منيع الهاشمي بصري (م 230)، تحقيق محمد عبد القادر عطا، بيروت، دار الكتب العلمية، چ اول، 1410/1990، ج‏3،ص:329؛ تاريخ الاسلام و وفيات المشاهير و الأعلام، شمس الدين محمد بن احمد الذهبى (م 748)، تحقيق عمر عبد السلام تدمرى، بيروت، دار الكتاب العربى، چ دوم، 1413/1993،ج ‏2،ص325 ؛أسد الغابة فى معرفة الصحابة، عز الدين بن الأثير أبو الحسن على بن محمد جزرى(م 630)، بيروت، دار الفكر، 1409/1989، ،ج‏4،ص319
افزون بر آنچه گفته شد، در منابع تاریخی به گزارشی بر می خوریم که طی آن اشاره می شود که به هنگام دفن حضرت رسول الله، حضرت زهرا مشتی از خاک قبر پدر برداشته و بر صورت خویش می پاشد و گریه کنان این شعر را می خواند: :
ما ذا على من شمّ تربة أحمد--------أن لا يشمّ مدى الزّمان غواليا
صبّت عليّ مصائب لو أنّها-------------صبّت على الأيّام عدن لياليا
چه باك بر كسى كه خاك احمد را بوئيده، كه تمام عمر غاليه (بوی خوش)نبويد.
بر من مصيبت‏هائى فرو باريد، كه اگر بر روزها فرو مى‏ ريخت به شب مبدل مى ‏شدند.»

سند:سبل الهدى و الرشاد فى سيرة خير العباد، محمد بن يوسف صالحى شامى(م 942)، تحقيق عادل احمد عبد الموجود و على محمد معوض، بيروت، دار الكتب العلمية، چ اول، 1414/1993.، ج 12،ص337؛ نور الدين علي بن أحمد سمهودي‏
(د911 ق‏)بیروت: دار الكتب العلمية، چ اول: 2006 م‏ ،ج‏4،ص217.

گفتنی است، گرچه این سخن، صراحت در تبرک به خاک قبور ندارد اما می تواند این نکته را تایید کند که برداشتن خاک قبر بزرگان دینی به معنای یادکرد آنان، و یادمانی برای ایشان به شمار آید.

سلام

نمی دانم جاش هست یا خیر؟

اما من به یک نفر در جواب اینکه چرا برای امام حسین گریه می کنیم

گفتم حضرت محمد(ص) قبل از رحلتشان گریه کردن و گفته اند؟

خواستم ببینم اشتباه نکرده باشم؟

می شه سندشو بهم بگویید(فکر کنم سفارش شده باشد و توی کربلا پیامب گریه کردند درسته؟):Gig:

با سلام
بزرگوار، پاسخ شما در احادیث است، ما منتظر جواب دوستان گروه حدیث می مانیم اگر چناچه پاسخی داده نشد، انجمن تاریخ در خدمت شما خواهد بود.
التماس دعا

با سلام
پاسخ شما در این حدیث دیده می شود: وَ فِي مُسْنَدِ الرِّضَا ع عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع قَالَ حَدَّثَتْنِي أَسْمَاءُ بِنْتُ عُمَيْسٍ قَالَتْ لَمَّا كَانَ بَعْدَ الْحَوْلِ مِنْ مَوْلِدِ الْحَسَنِ ع وُلِدَ الْحُسَيْنُ ع فَجَاءَ النَّبِيُّ فَقَالَ يَا أَسْمَاءُ هَاتِي ابْنِي فَدَفَعْتُهُ إِلَيْهِ فِي خِرْقَةٍ بَيْضَاءَ فَأَذَّنَ فِي أُذُنِهِ الْيُمْنَى وَ أَقَامَ فِي الْيُسْرَى وَ وَضَعَهُ فِي حَجْرِهِ وَ بَكَى قَالَتْ أَسْمَاءُ فِدَاكَ أَبِي وَ أُمِّي مِمَّ بُكَاؤُكَ قَالَ مِنِ ابْنِي هَذا
بنابر این روایت پیامبر برای حضرت امام حسین سالها پیش از شهادت آن حضرت اشک ماتم می ریزند.

سند: طبرسی،إعلام الورى بأعلام الهدى، ص: 218

موضوع قفل شده است