گناهان کبیره در قرآن بروایت امام معصوم (علیه السلام)
تبهای اولیه
ماه رمضان فرصتی بس عظیم در کسب معارف الهی از سرچشمه های نور و حکمت است، حقیقتاً قرآن صامت، از زبان قرآن ناطق شنیدن دارد.
مرويست از حضرت كاظم عليه السّلام كه روزى عمرو بن عبيد «1» داخل شد بر پدرم حضرت صادق عليه السّلام و سلام كرد و نشست و اين آيه را تلاوت نمود: الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ* (شوری/35) و ساكت شد، آن حضرت فرمود چرا ساكت شدى؟ عرض كرد خواستم (بفرمائيد) بدانم گناهان كبيره در كتاب خداى عز و جل (قرآن) چيست؟
فرمود اى عمرو بزرگترين گناهان كبيره شرك بخداست و مشرك محروم از بهشت است چنان كه ميفرمايد: مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْواهُ النَّارُ (مائده/76) هر كه براى خدا شريك قائل شود خدا بهشت را بر او حرام گرداند و جايگاهش آتش دوزخ باشد.
و بعد از شرك نااميدى از رحمت خدا است، و هر كه نااميد باشد كافر است چنان كه ميفرمايد وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكافِرُونَ (یوسف/87) نوميد مشويد از رحمت خدا همانا مأيوس نميشوند از رحمت خدا مگر گروه كافر، و بعد از آن ايمنى از مكر (آزمايش و مجازات) خداست و ايمن نميشود مگر زيانكار چنان كه ميفرمايد: فَلا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ (اعراف/97) از مكر خدا ايمن نميگردند مگر جماعت زيانكاران...
ادامه دارد ...:Gol:
پاورقی____________________________________________
سلام مجدد:Gol:
ادامه گناهان کبیره ای که امام (علیه السلام) از قرآن روایت می کنند:
و ديگر خوردن اموال يتيم است كه آنهم در آخرت جز عذاب ثمره ديگرى ندارد چنان كه ميفرمايد إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً (نساء/11) آنان كه اموال يتيمان را بستمگرى ميخورند در حقيقت آنها در شكم خود آتش جهنم فرو ميبرند و بزودى در آتش افروخته خواهند افتاد.
و ديگر فرار از جنگ است (كه بدستور پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و يا امام عليه السّلام و يا نائب خاص پيغمبر و امام واجب شده باشد) چنان كه ميفرمايد: وَ مَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَيِّزاً إِلى فِئَةٍ فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (انفال/16) هر كه در روز جنگ فرار كرد همانا بطرف خشم و غضب خدا روى آورده و جايگاهش دوزخ كه بدترين منزل است خواهد بود.
ادامه دارد ...:Gol:
بنام خدا
سلام بر ماه خدا و شبهای قدر و بر شما روزه داران ...:Gol:
مرويست از حضرت كاظم عليه السّلام كه روزى عمرو بن عبيد «1» داخل شد بر پدرم حضرت صادق عليه السّلام و سلام كرد و نشست و اين آيه را تلاوت نمود: الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ* (شوری/35) و ساكت شد، آن حضرت فرمود چرا ساكت شدى؟ عرض كرد خواستم (بفرمائيد) بدانم گناهان كبيره در كتاب خداى عز و جل (قرآن) چيست؟
ادامه مطلب ...:Gol:
و ديگر سحر و جادو كردن (و ياد گرفتن و ياد دادن آن) است و خداى تعالى در مذمت ساحران فرموده: وَ لَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَراهُ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ (بقره/96) و محققا ميدانستند (و ميدانند) كه هر كه سحر كند (و ياد گيرد و ياد دهد) در عالم آخرت هرگز بهره (از بهشت) نخواهد يافت.
و ديگر زنا كردنست و خداى تعالى وعده عذاب به زناكنندگان داده چنان كه ميفرمايد وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ يَلْقَ أَثاماً يُضاعَفْ لَهُ الْعَذابُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ يَخْلُدْ فِيهِ مُهاناً (فرقان/68) هر كه زنا كند كيفرش را خواهد ديد و عذابش در قيامت مضاعف و دو چندان شود و با ذلت و خوارى بجهنم مخلد و جاويد گردد.
و ديگر قسم ناحق ياد كردن است يادكنندگان در آخرت بهره از رحمت الهى ندارند چنان كه ميفرمايد الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلًا أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ (آل عمران/71) آنان كه عهد خدا (أوامر و دين) و سوگند خود را به بهائى اندك بفروشند اينان را در آخرت بهره و نصيبى از رحمت خداوندى نيست.
و ديگر خيانت (بدين و مملكت و اموال و ناموس مردم) نمودن است و خائن را نيز بكيفر اعمالش ميرسانند چنان كه ميفرمايد: وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ (آل عمران/155) هر كس خيانت كند روز قيامت بكيفر آن خواهد رسيد.
ملتمس دعا ...:Gol:ادامه دارد ...:Gol:
با سلاممیخواستم بدونم گناهان کبیره با صغیره چه فرقی دارند؟؟؟؟؟؟
سپاس
این سوالی است که ذهن افراد زیادی را درگیر کرده است که برای دانستن آن توجه به چند نکته اساسی ضروری به نظر میرسد:
1ـ گناه به معنی خلاف است و در اسلام هر کاری که بر خلاف فرمان خدا باشد، گناه است، مخالفت امر خدا، هر اندازه کوچک باشد، چون در پیشگاه عظمت الهی واقع میشود، بزرگ است. صغیر شمردن شدن آنها نسبت به گناهان دیگری است که کبیره دانسته شدهاند. از این منظر که گناه نافرمانی حق تعالی است، نمیتوان هیچ گناهی را کوچک شمرد، چه این که کوچک شمردن گناه، از گناهان کبیره است (که در صورت عدم توبه) بخشیده نمیشود.(اصول کافی، ترجمه و شرح سید جواد مصطفوی، ج 3، ص 394)
از پیامبر اکرمصلیاللهعلیهوآله روایت شده که «به کوچکی گناه منگرید، بلکه به بزرگی کسی بنگرید که نسبت به او گستاخی کرده اید».(بحارالانوار، ج 77، س 168)
2ـ با استفاده از آیات و روایات، گناهان را در مقایسه با خود آنها و آثار و نتایج آن، به دو دسته صغیره و کبیره تقسیم می کنیم. این که ملاک و معیار در شناخت گناه صغیره از کبیره چیست؟، میان علما اختلاف نظر وجود دارد. امور زیر را به عنوان ملاک گناه کبیره ذکر کرده اند:
الف) هر گناهی که در قرآن بر آن وعدة عذاب داده شده است.
ب) هر گناهی که در اسلام برای آن «حدّ» تعیین شده است، مثل شرابخواری، زنا و....
ج) هر گناهی که بیانگر بی اعتنایی و بی حرمتی به دین و مقدّسات دینی است.
د) هر گناهی که از طرف شرع مقدّس، با شدت و تهدید از آن نهی شده باشد.
ه) هر گناهی که در قرآن یا سنّت پیامبر اکرم و ائمه اطهار علیهالسلام به کبیره بودن آن تصریح شده است.
3ـ در روایات، شمار گناهان کبیره متفاوت ذکر شده است. در بعضی روایات هفت گناه و در برخی نوزده گناه.
همین طور علمای اسلام آن را هفت و برخی ده و برخی بیست و بعضی سی و چهار و بعضی چهل و برخی بیشتر ذکر کردهاند. از مجموعه روایات و کلمات بزرگان دین میتوان فهمید آن چه ذکر شده، به عنوان نمونه ها و مصادیقی از گناهان کبیره است.
ادامه دار
مثالهایی از گناهان صغیره(به نظر من):
-خشم وغضب برای مسائل مادی وبی اهمیت دنیا
-نبخشیدن کسی که عذر خواهی کرده و او را شماتت کردن
-بی توجهی وبی تفاوتی به همسایه و دوست
-خودخواهی وفقط مصالح خود را در نظر گرفتن
-در رفتن از زیر کمک ویاری به مردم
-دنبال یاد گیری احکام نرفتن وبعد عذر آوردن که نمی دانستم
-دنیا دوستی ومال اندوزی(حلال)
-لحن بد وغیر محترمانه برخورد کردن(البته اگر تکبر وفحاشی باشد که کبیره است)کلا بد اخلاقی خصوصا با خانواده وهمسر
-تنبلی وبیکاری
-از زیر بار ازدواج شانه خالی کردن
-کارها را به گردن دیگران انداختن وعدم همکاری
-ارتباط زیاد وغیر ضروری با نامحرم
-حسادتی که فقط در دل است وبه عمل نمی رسد اما از موفقیت کسی ناراحت شدن
-جاه طلبی وریاست دوستی(برای خود نه برای خدا)
-پارتی بازی وسفارشی کار کردن(اگر حرام نباشد)
-بیشتر پورسانتها !!!
-در تجارت مطرح کردن نقاط ضعف کالای رقیب(اگر غیبت باشد که حرام است)
-در رقابتهای سیاسی مطرح کردن اشکالات کاری رقیب به قصد رای بیشتر برای خود جمع کردن(نه به قصد اصلاح امور)
اینقدر زیاده که خسته شدم!!! اگر شما هم فکر کنید یادتون می اد !!!
بازم یادم اومد.
-تشکر نکردن از لطف ومحبت بندگان خدا
-قضاوت بی دلیل کافی(چنانکه قرآن می فرماید بسیاری از گمانها گناه است)
معلوم می شود بعضی از گمانها ممکن است صحیح باشد اما اجتناب از کل آنها بهتر است.
-بدبینی به نظام عالم وتقدیر وبد شانسی و...
-قرآن می فرماید:ولا تتبعو خطوات الشیطان.در این مرحله مومن هنوز از دستور شیطان پیروی نکرده که در این صورت کبیره می شود.پس پیروی از وسوسه شیطان یا اجازه به شیطان برای کار صغیره است.چون مورد نهی خدا واقع شده.
-طلاق از روی تنوع طلبی وبدون دلیل موجه
-سرگرمیهای زیانبار وحتی بیهوده(مثل بعضی از این بازیهای کامپیوتری)
-سیگار(بعضی علما آن را حرام می دانند)
-اعمال جراحی زیبایی بدون ذلیل موجه(آیت الله بهجت کل این اعمال را حرام می دانند)
با سلاممیخواستم بدونم گناهان کبیره با صغیره چه فرقی دارند؟؟؟؟؟؟
سپاس
این تاپیک هم برای فهم بیشتر مسئله مفید هست: