چراهای نماز(نیت و تکبیرةالاحرام)

-جهت نیّت ما کدام سو باشد؟-

پاسخ-« أ قم الصلوة لذکری » ( سوره 20- آیه 14)

نماز برای ذکر و یاد خدا است.

پس باید در ابتدا صفحه ذهن و در وسط صفحه قلب و در انتها صفحه روح و جان را از غیر او پاک کرد وفقط و فقط به یاد او بود و بس.چرا که ذکر و یاد او است که ما را در مسیر عبودیّت پروردگاریش نگه می دارد ،و ذکر او همان مسیر عبودیّت اوست، و هدف خلقتش همین است.

« و ما خلقت الجنّ و الانس الّا لیعبدون »(سوره 51 آیه 56)

پیوسته باید به یاد او یود وبه یاد او حرکت نمود و همیشه متذکر به قدرت لایزال خداوندگاریش و جلال و عظمت کبریائش .....باشیم.

تداوم یاد او بر صفحه وجود ، زمینه نیل به مقام قرب را نتیجه خواهد داد.پس قربةً الی الله.

ـ چرا باید سر آغاز نمازمان تکبیرة الاحرام(الله اکبر) باشد؟

پاسخ ـ نماز یک حرکت همراه با تحول و دگرگونی است که به قصد قرب ، نزدیکی و وصول به آن وجود اقدس ربوبی صورت می گیرد پس :

1- مشخص می کنیم که آن وجود اقدس، الله است یعنی دارای جمیع صفات کمالیه و جمالیه می باشد، اعلی مقصدی است که نظیر ندارد .
در نتیجه نباید این حرکت و رفتن را دست کم گرفت یا اصطلاحاً سبک شمرد ، وبدانیم که نماز مسئولیّتی سنگین و قولی ثقیل است که رسول خدا(ص) هنگام نماز رنگ از رخسار مبارکش پریده و حالش دگرگون می شد .

2- اکبر است یعنی بزرگتر از وصف شدن است ، او اعلی مقصدی است بی نهایت.

نتیجه آنکه این حرکت و تحول و رفتنی دائمی و همیشگی است ، چرا که مقصد را حد و حدود و نهایتی نیست که به آن رسیده و حرکت را خاتمه دهیم . هر چه گوئیم و راه پو ئیم و به اندیشه و صفحه محدود ذهن آوریم و پیش رویم و نزدیک شویم باز هم دست نیافتنی است، البته در کنه ذاتش. پس هنوز می توان رفت و رفت .،و باید خود را برای حرکتی همیشگی تا بی نهایت کمال ، بی نهایت جمال و زیبائی و بی نهایت جلال و شکوه و عظمت آماده کنیم]
این پست ادامه دارد (ان شاالله تعالی)

[= ][/]