اعمال زناشویی ، ماه رمضان ، سلوک و کمال

کاش معنی فارسی مطالبتون را هم بفرمایید :Narahat az:

با سلام خدمت دوستان گرامی :
بنظر بنده هر کاری که از روی میل نفسانی انجام شود ممکن است انسان را از خدا دور کند به همین دلیل در بعضی احادیث اشاره شده که حتی امیزش زیاد قساوت قلب می اورد و ازدیاد زن برای بعضی از امامان ما دلیلش هوس نبوده که اگر این بود از خدا دور میشدند و به علت بعضی مصالح و مفاسد اجتماعی بوده و در حدیث بالا که به کثرت جماع اشاره شده منظور این است که بودن کنار همسر و توجه به او از فضایل است التماس دعا

به نظر بنده، خیر. درست است که انبیاء می فرمایند "انا بشر مثلکم" اما به هر حال آنها در زمینه های مختلف از افراد عادی برتر اند. مثلاً در زمینه عقل، در زمینه نیروی بدنی، و یکی از زمینه های قدرت آنها، زمینه آمیزشی است. آنها از این جهت هم قدرت بیشتری از افراد عادی دارند (نقل به مضمون از کتابی که قبلاً خوانده ام).

به نظر بنده، این مطالبی که ظاهرا با هم جمع نمی شوند، همگی در اصل درست هستند اما جهت آنها با هم مختلف است. به عبارتی، هر کدام دائر در مدار خاصی است متفاوت با مدار دیگری.
مثلاً بحث عوامل زیاد شدن عمر، برای کسی است که میل غالب او، ازدیاد عمر است.
بحث اخلاق پیامبران، شاید برای کسی است که میخواهد با آمیزش حلال زیاد، خود را از وقوع در حرام نگهدارد یا اندیشه خود را از خطورات ناسالم حفظ کند.

ضمناً هر چیزی (مثل آمیزش با زنان) ، خیر محض نیست. ما کمتر چیزی را داریم که خیر محض باشد. بالاخره در هر شی ایی هم ابعاد خیر هست و هم ابعاد شر.

مثلاً حدیثی هست که رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمود: «ازدواج کنید، بچه به دنیا آورید و زیاد شوید، زیرا من در روز قیامت به فراوانی شما در بین سایر امتها افتخار می کنم.
در عین حال حدیث دیگری هست که امیرالمومنین (ع) می فرماید: کمی عائله و نانخور، یکی از دو توانگری است.

خوب، آیا این دوتا ضد هم هستند؟ خیر. ازدیاد نسل هر دو اثر را دارد: هم باعث افزایش مسلمانان و امت پیامبر خاتم (ص) می شود هم باعث فشار اقتصادی بر انسان می شود. بستگی دارد ما در چه مداری باشیم و در چه حوزه ای صحبت کنیم و از چه زاویه ای به مسأله نگاه کنیم و در چه شرایطی (زمانی، مکانی، فرهنگی، اجتماعی، فردی،....) قرار داشته باشیم. در هر شرایط، یکی از ابعاد این قضیه اهمیت غالب پیدا می کند و سایر ابعاد را تحت الشعاع خود قرار می دهد.

نکته دیگری هم وجود دارد:
ما نباید کار انبیاء را مثل کار خودمان بدانیم و مثلاً اگر آنها زیاد آمیزش می کردند، بگوییم پس ما هم همینگونه باشیم. کار انبیاء تا کار ما تفاوت بسیار زیادی دارد. به قول معروف: