نقد وبررسی یک دلیل عقلی برای وجود امام زمان(ع)

یک دلیل عقلی برای وجود امام وانسان کامل در هر زمانی وجود دارد و تبیین آن به این صورت است:

خداوند متعال، غنی بالذات و کمال مطلق و فیض محض است. در مقابل همه موجودات(ممکنات) از جمله انسان عین فقر(نیاز) است و در هر لحظه برای وجود، نیازمند فیض و لطف الهی می باشند.
ولی از آن جا که فقرِ محض، توانایی و ظرفیتِ دریافت فیض را از خودِ فیّاضِ مطلق ندارد، نیازمند واسطه ای است که با ظرفیت بالایی که دارد، فیض را از فیض مطلق دریافت کرده و همه موجودات را از آن بهره مند سازد.

برای توضیح مطلب بالا تمثیلی بیان می شود که مثلاً نیروگاه برقی را تصور کنید که برق تولید می کند؛ از طرفی یک لامپ، برای روشنایی نیازمند نیروی برق است؛ ولی آیا این لامپ می تواند از نیروی برق مستقیماً استفاده کند؟
جواب منفی است، چون به محض اتصال به برقِ مستقیمِ نیروگاه، لامپ نابود می شود. بنابراین نیازمند واسطه ای مانند ترانسفورماتورها و ابزار دیگری است که نیروی برق نیروگاه را برای استفاده لامپ متناسب سازد.

در کسب فیض از ذات اقدس الهی نیز چنین است و موجودات برای بهره مندی از آن فیض، نیازمند واسطه ای می باشند که همان نمایندگان خدا در زمین یعنی انبیاء و امامان هستند که فیض را از فیاض مطلق دریافت کرده و تمامی موجودات را از آن بهره مند می سازند. در این زمان نیز این واسطه وجود دارد که اگر چنین نبود تمامی موجودات نابود می شدند.