نقش شیعیان در کشتن امام حسین

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
نقش شیعیان در کشتن امام حسین

نقش شیعیان در کشتن امام حسین : هیچ شکی وجود ندارد که مردم کوفه ،امام حسین را دعوت کردند و او را یاری نکردند و بعدا در کشتن او نیز مباشرت کردند . توجه به یک نکته لازم است که بعدها کوفه به صورت مرکزی برای شیعیان علوی درآمد و حتی در مقابل بنی عباس به خاطر غصب حاکمیت آل علی مخالفتهایی نشان داد . از این رو علاوه بر اینک همورخین و محدثین وابسته به اموی ها از مردم کوفه نفرت داشتند ،وابستگان به بنی عباس نیز دچار همین کینه ها بودند . پس مورخین وابسته به هر دو جریان سعی داشتند شیعه را به گونه ای نشان دهند که اهل وفای به عهد نیستند . درآغاز کار امام حسین و شروع نهضت ،بسیاری از مردم کوفه جانشینی مناسب برای جایگزین یزید نداشتند . و بر اثر جو عمومی حسین بن علی را برگزیدند . وقتی موضوع دعوت از امام حسین مطرح شد نه تنها عوام مردم ،بلکه کسانی که موقعیت خود را در خطر می دیدند نیز به اظهار حمایت از امام حسین پرداختند . این جو با حاکمیت نعمان بن بشیر که فردی سهل گیر بود ،گسترش یافت و تا وقتی که این زیاد به کوفه نیامده بسرعت روبه فزونی نهاد . احتمال دیگر هم این است که بزرگان کوفه چنین کرده باشند تا امام حسین به کوفه آمده و درانجا او را به قتل برسانند . امام فرمود: و ما کانت کتب الی الا مکیدة لی و تقربا الی ابن معاویة [1] . با آمدن ابن زیاد کسانی که عجول و زود تصمیم گیرنده بودند بوسیله تهدیدات ابن زیاد و تبلیغاتش مبنی بر آمدن ساه شام ،به کلی خد را باختند. اوضاع به کلی دگرگون شد به حدی که هنگامی ،که هانی بن عروه را دستگیر کردند ،او که رئیس بنی مراد بود و به گفته مورخین « چهار هزار اسب سوار و هشت هزار پیاده » حامی او بودند و اگر هم پیمانان آنها از کنده را به آنها اضافه کنیم به سی هزار می رسند ،را در بازار به روی زمین می کشیدند در برابر فریاد یاری طلبی او کمتر دادرسی برایش یافت شد [2]. و ا ندکی بعد او را به شهادت رساندند و کسی مخالفت نکرد . ابن زیاد در شهر دستور صادر کرد : هر مردی در کوفه بماند و از سپاه تخلف کند ،خونش به گردن خودش است [3]. یکی از کوفیان که به امام ملحق شد به نام مجمع بن عبدالله العائذی به امام گفت : اشراف کوفه همگی بر ضد تو هستند ،اما بقیه مردم قلوبشان با توست ،هر چند فردا به روی تو شمشیر خواهند کشید [4]. برخی از اخبار می رساند آن دسته از مردم کوفه که به زور به کربلا فرستاده شدند از نیمه راه گریخته و در کربلا حاضر نمی شدند . بلاذری گفته : فرمانده ای با هزار نفر فرستاده می شد ، اما وقتی به کربلا می رسید همراه او سیصد یا چهر صد و یا حتی کمتر بود [5]. علاوه بر فرار ،گروهی نیز قصد داشتند به امام ملحق شوند و بعضی هم باورنمی کردند کار به جنگ بکشد . حر از این دسته بود . [6] ابن سعد آورده است : صبح عاشورا حدود بیست نفر به امام ملحق شدند [7]. ابن قتیبه این تعداد را سی نفر نقل کرده است [8]. در این میان عده ای هم قصد داشتند به امام ملحق شوند که نتوانستد . نمونه آن ،هفتاد نفر از بنی اسد بودند که سپاه ابن زیاد نگذاشت به امام ملحق شوند [9]. علاوه بر تهدید ها ،بسیاری هم در زندان بودند از جمله مختار بن ابی عبید ثقفی . از آن سو ،ابن زیاد مردم را تطمیع کرده بود . او به کوفیان گفت : یزید برای من چهر هزار دینار و دویست هزار دهم فرستاده تا بین شما تقسیم کنم [10]. بلاذری آورده است : بسیاری از شیوخ اهل کوفه بر تپه ای ایستاده بودند و دعا می کردند که خدایا یاریت را نصیب حسین کن . به هر حال اما حسین را کوفیان به شهادت رساندند در حالی که تنها یک نفر شامی در میان آنان بود . [11]

[1] - انساب الاشراف ،ج3 ص 185 ؛ الفتوح ،ج5 ، ص 169 .

[2] - مروج الذهب فج3 ، ص 59

[3] - انساب الاشراف ،ج3 ص 178 ؛ اخبار الطوال ،ص 255 -254 .

[4] الکامل فی التاریخ ، ج 4 ، ص 48

[5] - انساب الاشراف ،ج 3 ، ص 179

[6] - تجارب الامم ، ج 2 ص 70

[7] - ترجمه الامام الحسین ،ابن سعد ص 178

[8] - الامامه و السیاسة ، ج 2 ص 7

[9] - انساب الاشراف ،ج3 ،ص 180 ؛ الفتوح ج5 ص 159 -160

[10] - الفتوح ج5 ص 157

[11] - الکامل فی التاریخ ج4 ص 28