جمع بندی سند دعای عهد

سلسله روات رو می خوام رضا جان

چه کسی از امام صادق علیه السلام روایت کرده؟

از سید بن الطاووس و شیخ کفعمی رحمت الله علیه به اونطرف دیگه سلسله روات مشخص نیست

با کمال تشکر از شما لطف می کنید و مختصر شرح حالی از روات نیز بگذارید؟

ایا وجود یک کذاب و غالی نمی تواند باعث ابطال شود؟

با سلام

رجال طریق فوق بشرح زیر است :

نقل من خط الشيخ محمد بن علي الجباعي (جد شيخ بهايی) نقلا من خط الشيخ
علي بن السكون (ثقه امامی ) قدس الله روحهما أخبرني شيخا وسيدنا السيد الاجل العالم الفقيه جلال
الدين أبو القاسم عبد الحميد بن فخار بن معد بن فخار العلوي الحسيني الموسوي
الحائري (؟) أطال الله بقاءه قراءة عليه، وهو يعارضني بأصل سماعه الذي بخط والده رحمه
الله المنقول من هذا الفرع في شهور سنة ست وسبعين وستمائة قال: أخبرني والدي (؟) رضي
الله عنه قال: أخبرني الاجل العالم تاج الدين أبو محمد الحسن بن علي بن الحسين بن
الدربي (؟) أطال الله بقاءه سماعا من لفظه وقراءة عليه في شهر ربيع الاول سنة ست وتسعين
وخمسمائة، قال: أخبرني الشيخ الفقيه العالم قوام الدين أبو عبد الله محمد بن عبد
الله البحراني الشيباني رحمه الله قراءة عليه سنة ثلاث وسبعين وخمس مائة، قال: قرأت
على الشيخ أبي محمد الحسن بن علي قال: قرأت هذا العهد على الشيخ علي بن إسماعيل
قال: قرأت على الشيخ أبي زكريا يحيى بن كثير، قال: قرأت على السيد الاجل محمد بن
علي القرشي (مشترک بين مجهول و ضعِيف کذاب غال) قال: حدثني أحمد بن سعيد بقراءته علي الشيخ علي بن الحكم انباری (ثقه جليل) قال: قرأت على
الربيع ابن محمد المسلي (ثقه ظاهرا) قال: قرأت على أبي عبد الله بن سليمان العامری (؟) قال: سمعت سيدنا الامام....

البته تا جایی که من بررسی کردم و سایر افراد نیز در زمره مجهول هستند .

بنابراین با توجه به عدم کفایت اطلاعات در مورد راویان نمیتوان حکم قاطعی در ابطال حدیث صادر کرد هرچند که سایر شواهد دال بر اعتبار حدیث میباشد.

ازجمله گفتار علامه مجلسی (رحمه الله ) مبنی بر اسناد معتبر که احتمالا نزد خودش بوده و تشابه با متن سایر ادعیه از سایر معصومین علیهم السلام .

با سلام و تشکر فراوان
چون دعای مذکور دارای اهمیت است از اساتید می خواهم که سخنان خود را مستند ذکر بفرمایند تا بیشتر استفاده ببریم.
طبق آنجه استاد محترم بیان نمودند روایت فوق دارای افراد مجهول است حال سؤال این است آیا با آوردن طریق دیگری که خود مشتمل بر مجاهیل است ضعف عمومی سند مرتفع می شود یا خیر؟وآیا چنین شاهدی کفایت بر امر می کند یاخیر؟
در جمله ای که استاد محترم آورد ه اند آمده: مشترک است بین مجهول و ضعیف و کذاب و غال .
بنده متوجه نشدم این تردید بین دو گزینه نیست بلکه تردید بین جهار گزینه است جون به هر حال ضعف دارای مراتب است و کذاب بدترین آن است در حالی که ضعیف به روایت ثقه نیز اطلاق می شود در صورتی که عوارضی داشته باشد.
متشکرم

با سلام

اولا که در چنین مواردی الزامی به سختگیری همانند اسناد اخبار احکام نمی باشد.

ثانیا گفتیم که مشترک بین دو آیتم : مجهول یا ضعیف کذاب غال است .

ثالثا بعلت وجود تشابه متن واشتهار بین سلف ، و تقریر بزرگان بر اعتبار حدیث که ذکر شد مشکلی احساس نمیشود.

به این جمله توجه کنید :

مقصود از معتبر: «روایتی است که به مضمون آن عمل شده باشد.» به این جهت روایت معتبر می‌تواند از نظر سند، صحیح یا غیر صحیح باشد، اما اعتبار صدور آن از معصوم (ع) باید با قرائن ثابت شده باشد. مثل این روایتِ شیخ طوسى: «اخبرنی الشیخ ابوعبدالله عن ابی القاسم جعفر بن محمد بن قولویه عن ابیه عن سعد بن عبدالله عن الحسن بن علی عن احمد بن هلال عن الحسن بن محبوب عن عبدالله بن سنان

عن أبي عبدالله عليه السلام قال لا بأس بأن يتوضأ بالماء المستعمل، وقال: الماء الذي يغسل به الثوب أو يغتسل به الرجل من الجنابة لا يجوز أن يتوضأ.

شیخ انصاری در باره این روایت می‌گوید: سند این حدیث به جهت وجود «احمد بن هلال» که به غلو متهم شده ، ضعیف است اما تأمل در قرائن نشانگر الحاق این روایت به صحاح می باشد.

در نقد رجال فرقی بین مستحبات و غیر آن نمی باشد اگر تسامح است دلیلی خارج از نقد سند است .

با سلام

تسامح در ادله سنن یعنی چه ؟ آیا این قاعده نزد شما معتبر است ؟

اولا که به من استاد خطاب نکنید چون همه ما در اینجا جمع شده ایم تا از یکدیگر فراگیریم .

ثانیا همانطور که میدانید علمای رجال در حکم بر رجال شدت و ضعف دارند وما مجموعه ای از گفتار را می آوریم تا نتیجه گیری آسانتر شود .

مثلا در باره :

محمد بن علي بن إبراهيم بن موسى أبو جعفر القرشي مولاهم، صيرفي، ابن أخت خلاد المقرئ، وهو خلاد بن عيسى وكان يلقب محمد بن علي أبا سمينة، ضعيف جدا، فاسد الاعتقاد، لا يعتمد في شي ء. وكان ورد قم وقد اشتهر بالكذب بالكوفة ونزل على أحمد بن محمد بن عيسى مدة، ثم تشهر بالغلو، فجفا، وأخرجه أحمد بن محمد بن عيسى عن قم، وله قصة. نجاشی.

وقال في ترجمة مفضل بن عمر بعد ذكر جماعة من الغلاة : " ومحمد
ابن سنان كذلك " .
وقال في ترجمة ( أبوسمينةمحمد بن علي الصير في ) : " وذكر فضل في
بعض كتبه من الكذابين المشهورين ، أبوالخطاب ، ويونس بن ظبيان ، ويزيد
الصائغ ، ومحمد بن سنان ، وأبوسمينة أشهر هم " ( إنتهى ) .معجم الرجال ج17ص121عن الکشی .

ابوسمینه مشهورترین غلات است !

آیا این شخص با این درجه جرح ، نمیتواند سخنان راستی هم گفته باشد ؟!

منتهی سخن حقیر ناظر به کلام حضرتعالی بود که جمع نموده بودید بین سه عنوان «ضعیف،کذاب، غال» که به نظر من این جمع درست نیست چون وقتی مرحلۀ بالای جرح ثابت بود نوبت به مرحلۀ پائین آن نمی رسد و آنچنان که قبلا عرض شد ضعف راوی با وثاقت او سازگار است چون ممکن حفظیاتش قوی نباشد و جمع این عنوان با کذاب که صیغه مبالغه است سازگار نمی باشد.