در جمهوری اسلامی، تعریف حریم شخصی مردم چیست؟ و چند سؤال دیگر
تب‌های اولیه
1.در جمهوری اسلامی، تعریف حریم شخصی مردم چیست؟
2.آیا داشتن ماه.وار.ه جزء حریم شخصی محسوب می شود؟
3.آیا نوع و موارد استفاده از اینترنت، جزء حریم شخصی محسوب می شود؟
4.آیا پلیس (بدون وجود شاکی و مورد پرونده)، حق دخالت در حریم شخصی افراد را دارد؟
5.چه سازمان هایی حق دخالت در حریم شخصی مردم را دارند؟ (بدون وجود شکایت یا مورد خاص)
با تشکر:Gig:
1.در جمهوری اسلامی، تعریف حریم شخصی مردم چیست؟
با تشکر:Gig:
جناب hydrghl
عرض سلام و تشکر و عرض پوزش از تأخیر:Gol:
گفتنی است حریم خصوصی در برخی از اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مورد توجه قرار گرفته است:
طبق اصل بیست و دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص ازتعرض مصون است مگر درمواردی که قانون تجویز کند.
قانونگذار ما در قانون اساسی ضمن اعلام تساوی حقوق همگان و حمایت یکسان قانونی از همه افراد ملت، حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص را مصون از تعرض اعلام کرده‌است .
همچنین در اصل ۲۳ قانون، تفتیش عقاید ممنوع شده‌است و هیچکس را نمی توان به صرف داشتن عقیده ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد.
بعلاوه در اصل ۲۵ بازرسی و نرساندن نامه‌ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابرات تلگرافی و تلکتس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق سمع و هرگونه تجسس منع شده‌است.
موفق باشید ...:Gol:
با تشکر:Gig:1.2.آیا داشتن ماه.وار.ه جزء حریم شخصی محسوب می شود؟
سلام مجدد:Gol:
در ادامه پست قبلی به عرض مبارک دوستان می رساند: صرفنظر از دلایل ممنوعیت آزادی ماهواره طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران و اینکه در حال حاضر چه وضعیتی در جامعه ما از لحاظ اقبال و یا ادبار مردمی دارد که در جای خود قابل بررسی است.
باید اضافه کنم، به هر صورت طبق قوانین فعلی جمهوری اسلامی ایران، استفاده از ماهواره برای عموم مردم ممنوع است. و این چند نکته را در خصوص سؤالات شما به ذهن متبادر می سازد:
1- اگر کسی بصورت مخفیانه از ماهواره استفاده کند بگونه ای که شخص یا اشخاصی که با آنها در ارتباط هستند متوجه نشوند و یا شائبه ترویج آن و یا اقدام به تکثیر و پخش برنامه های ماهواره ای را نداشته باشد، و نیز شاکی خصوصی ای هم در این رابطه وجود نداشته باشد، کسی حق مزاحمت و دخالت در حریم خصوصی وی را ندارد. اصولاً به بیانی روشن تر، تا این موضوع، وجهه اجتماعی پیدا نکرده و دلیلی بر ارتکاب جرم وجود ندارد که در دادگاه صالحه ثابت شود، احدی حق دخالت در حریم خصوصی وی را ندارد. "به عبارتی اصل بر برائت است مگر خلافش در دادگاه صالحه ثابت شود"
2- با توجه به اینکه در جمهوری اسلامی ایران، استفاده از ماهواره، الزاماً و در اکثر موارد بطور معمول، نیاز به نصب دیش و LNB در محل دید عموم دارد و این امر، از یکسو شائبۀ ترویج آن را تقویت می کند و از سوئی نیز، عده کثیری با اغراض خاص مادی و حتی سیاسی، به تهیه، تکثیر و توزیع برنامه های غیر اخلاقی و سیاسی مخالف موازین اسلامی و انقلابی ایران می پردازند، لذا طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران، این قبیل اقدامات، خلاف مقررات بوده و مستلزم پیگیرد قانونی از طریق مراجع ذیربط است.
1.2
3.آیا نوع و موارد استفاده از اینترنت، جزء حریم شخصی محسوب می شود؟
و اما در باره استفاده از اینترنت و امکانات مشابه، گفتنی است:
استفاده از اینترنت، در منزل و یا محل کار شخصی، و اطلاعاتی که در این رابطه در فایل های شخصی سیستم خانگی و یا فضاهای مجازی دارند، جزو حریم خصوصی افراد می باشد، اما اگر این قابلیت و فناوری جهت اجتماعی و سیاسی و یا اخلاقی پیدا کند، مثلاً وسیله ای برای ترویج و تبلیغ اندیشه های ضد دینی و مخالف ارزشهای اسلامی گروه و جریانی خاص شود، یا مورد تبلیغ اندیشه ای خاص، علیه نظام ج. ا. ا قرار گیرد، یا وارد حریم خصوصی افراد شده، اطلاعات دیگران را تصرف نموده و یا در معرض دید عموم قرار دهد و از این طریق به حقوق اساسی و حریم خصوصی آنها تعدی و تجاوز کند و یا مفاسد اخلاقی و اجتماعی و ضد ارزشها را در جامعه تبلیغ و ترویج نماید، از مصادیق جرم بوده و توسط مراجع ذیصلاح مستلزم پیگرد قانونی است.
موفق باشید ...:Gol:
1
4.آیا پلیس (بدون وجود شاکی و مورد پرونده)، حق دخالت در حریم شخصی افراد را دارد؟
5.چه سازمان هایی حق دخالت در حریم شخصی مردم را دارند؟ (بدون وجود شکایت یا مورد خاص)
با تشکر:Gig:
سلام مجدد:Gol:
در خصوص دخالت پلیس و نیروهای نظامی و انتظامی و امنیتی، گفته شد که الزاماً نیازی به وجود شاکی خصوصی نیست. در مواردی که بنا به مدارک و شواهدی (از طریق هر منبع مورد وثوق) شائبۀ تبلیغ و ترویج و یا زمینه سازی برای اقدامات مجرمانه افراد و گروه ها،
حتی در اماکن و حریم های خصوصی، علیه حقوق اساسی و سیاسی جامعه، یا علیه ارزشها و اصول نظام اسلامی، یا علیه امنیت کشور، و یا ترویج یبلیغ یکسری برنامه های مجرمانه و ممنوع، برای مدعی العموم (دادستان) ثابت شود، می تواند هر ارگان ذیربط و قانونی را بسته به نوع موضوع، اعم از حقوقی، فرهنگی، سیاسی امنیتی و ... برای تحقیق و بررسی و کشف مورد و برخورد با متخلفان به محل اعزام نماید.در ادامه باز هم اگر دوستان، سؤالی در این خصوص داشتند طرح بفرمایند، بنده و دیگر کارشناسان در خدمت تان هستیم.
ضمناً برای چندمین بار، بدلیل سرعت بالا و تراکم بیشمار سؤالات و تایپیک های جدید، از همه کاربران عزیز، دوستان خوبم در اسک دین، تقاضا می کنم:
1. در صورتیکه در تایپیک جدیدی سؤالی طرح می کنید اگر بعد از 48 ساعت از سوی کارشناسان و همکاران محترم و کاربران بزرگوار، پاسخی در تایپیک درج نشده و یا بحث مربوطه به جریان معمول خود نیفتاده بود، لینک تایپیک و سؤال مذکور را برای مدیر و یا کارشناسان انجمن مربوطه و یا مدیر کل محترم سایت و مدیر اجرائی ارسال نمائید.
2. از کاربران محترمی که از تایپیک های جدید و بدون پاسخ، دیدن می کنند استدعا می کنیم در صورتیکه تایپیک های مورد بازدید بعد از 48 ساعت هنوز بدون پاسخ باقی مانده اند، بمنظور مساعدت در بهبود وضعیت کمی پاسخگویی، مراتب را به مدیران و یا کارشناسان اطلاع دهند.
همکاری تک تک شما عزیزان، در این خصوص، بهبود کمی و کیفی و سرعت بخشی امر پاسخگویی، خصوصاً رفع شرمندگی خدمتگذارانتان در سایت، نسبت به شما و دیگر کاربران قدیمی و جدید را تضمین و ارتقاء می بخشد.
شاید یکی از تایپیک هایی که روزی از دست می رود، تایپیک خود شما باشد، بیاییم تایپیک همه را از آن خود بدانیم.
موفق باشید ...:Gol:
با تشکر از پاسخ کامل شما
با دقت در پاسخ ها متوجه شدم که با ذکر موردی به پاسخ های جالب تری خواهیم رسید!! ، منتها مطابق تجربه ی بنده، اگر مصداقی مطرح کنم تاپیک یا بسته یا پاک میشه پس فعلا مطرح نمیکنم.
1- اگر کسی بصورت مخفیانه از ماهواره استفاده کند بگونه ای که شخص یا اشخاصی که با آنها در ارتباط هستند متوجه نشوند و یا شائبه ترویج آن و یا اقدام به تکثیر و پخش برنامه های ماهواره ای را نداشته باشد، و نیز شاکی خصوصی ای هم در این رابطه وجود نداشته باشد، کسی حق مزاحمت و دخالت در حریم خصوصی وی را ندارد.
2- با توجه به اینکه در جمهوری اسلامی ایران، استفاده از ماهواره، الزاماً و در اکثر موارد بطور معمول، نیاز به نصب دیش و lnb در محل دید عموم دارد و این امر، از یکسو شائبۀ ترویج آن را تقویت می کند و از سوئی نیز، عده کثیری با اغراض خاص مادی و حتی سیاسی، به تهیه، تکثیر و توزیع برنامه های غیر اخلاقی و سیاسی مخالف موازین اسلامی و انقلابی ایران می پردازند، لذا طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران، این قبیل اقدامات، خلاف مقررات بوده و مستلزم پیگیرد قانونی از طریق مراجع ذیربط است
پس اگر بخوایم جمع بندی کنیم، با این که استفاده و نوع استفاده از ما.ه.واره جزء حریم شخصی است، منتها به دلایل فلان و فلان و فلان، دیگه جزء حریم شخصی محسوب نمیشه و استفاده از آن مطابق قانون ج.ا.ا غیرقانونیست.
با این توضیحاتی که شما دادید، تقریبا میشه گفت هیچ حریم شخصی وجود ندارد چرا که حدود 90درصد موارد حریم شخصی بر روی جامعه ای که شخص در آن زندگی می کند تأثیر گذار است.
صرفا خواستم جمع بندی و نتیجه گیری رو اعلام کنم. اگر اشتباه می کنم بفرمایید.
استفاده از اینترنت، در منزل و یا محل کار شخصی، و اطلاعاتی که در این رابطه در فایل های شخصی سیستم خانگی و یا فضاهای مجازی دارند، جزو حریم خصوصی افراد می باشد، اما اگر این قابلیت و فناوری جهت اجتماعی و سیاسی و یا اخلاقی پیدا کند، مثلاً وسیله ای برای ترویج و تبلیغ اندیشه های ضد دینی و مخالف ارزشهای اسلامی گروه و جریانی خاص شود، یا مورد تبلیغ اندیشه ای خاص، علیه نظام ج. ا. ا قرار گیرد، یا وارد حریم خصوصی افراد شده، اطلاعات دیگران را تصرف نموده و یا در معرض دید عموم قرار دهد و از این طریق به حقوق اساسی و حریم خصوصی آنها تعدی و تجاوز کند و یا مفاسد اخلاقی و اجتماعی و ضد ارزشها را در جامعه تبلیغ و ترویج نماید، از مصادیق جرم بوده و توسط مراجع ذیصلاح مستلزم پیگرد قانونی است.
اگر بنده بخواهمم از اینترنت در خانه ی خودم استفاده ی نادرست کنم و به سایت های غیر اخلاقی بروم (با فرض خالی بودن خانه(!) و عدم ترویج و انتشار)، عمل من کدام یک از استثنائات بالا را شامل می شود که از تعریف حریم شخصی خارج شده و قانون حقّ برخورد با بنده را دارد؟
با تشکر از پاسخ کامل شما
با دقت در پاسخ ها متوجه شدم که با ذکر موردی به پاسخ های جالب تری خواهیم رسید!! ، منتها مطابق تجربه ی بنده، اگر مصداقی مطرح کنم تاپیک یا بسته یا پاک میشه پس فعلا مطرح نمیکنم.
با سلام و تشکر از پیگیری شما:Gol:
هر طور صلاح شماست و گمانم به همین شیوه مصلحت آمیزتر است. بلکه بتوانیم در فضائی آرام بحث را دنبال کنیم.
پس اگر بخوایم جمع بندی کنیم، با این که استفاده و نوع استفاده از ما.ه.واره جزء حریم شخصی است، منتها به دلایل فلان و فلان و فلان، دیگه جزء حریم شخصی محسوب نمیشه و استفاده از آن مطابق قانون ج.ا.ا غیرقانونیست.
اولاً دلایل فلان و فلان نه، بلکه دلایلی که بصورت منطقی در پست های قبلی ذکر شد و اگر بر استدلالات بنده نقدی دارید بفرمایید و استدلال کنید که آیا واقعاً مخالف تأثیر بسیاری از امور من جمله استفاده از ماهواره و امثالهم در اجتماع هستید؟
و اصولاً آیا حکومت باید در برابر این قبیل تأثیرات که فرایند هدفگذاری رشد و تعالی جامعه را مخدوش می کند بی تفاوت باشد؟
آیا حکومت نباید در برابر آزادی های فردی و شخصی که به حریم های اجتماعی آسیب می زند اقدام قانونی کند؟
ثانیاً این اصل یعنی برخورد قانونی و محدود کردن آزادی های شخصی و فردی که با حقوق دیگران و اجتماع در تعارض باشد بطور نسبی در تمام کشورها رایج است و البته ملاکات و معیارها و کیفیت و قوانین هر کشوری بر اساس نوع جهان بینی و ایدئولوژی که دارد متفاوت است.
موفق باشید ...:Gol:
این عمل شما مربوط به اخلاق فردی تان می شود و البته بدون شک، گناه محسوب شده و در شخصیت و رفتار و اندیشه شما تأثیر منفی خواهد گذاشت لکن در این خصوص، مادامیکه بصورت فردی مرتکب شوید و قصد ترویج انها را نداشته باشید هیچ برخورد قانونی بر آن متصور نیست،تنها در صورتیکه از عملتان توبه نکنید مستوجب عقوبت و عذاب الهی است. لکن این مسأله از مسئولیت حکومت درقبال اهداف عالیه ای که برای رشد و تعالی جامعه دارد چیزی نمی کاهد، بلکه وظیفه حکومت آنست که بلحاظ حفظ اخلاق فردی و اجتماعی آحاد جامعه، از هر طریق ممکن، با سیستم فیلترینگ و ... امکان دسترسی شما را به سایتهای مستهجن و غیر اخلاقی محدود و یا بطور کلی منتفی سازد.
شما چرا عموما دو تا جواب می دید که پاسخ دوم، پاسخ اولتون رو نفی می کنه؟ 
پاسخ اول رو آبی و پاسخ دوم رو قرمز کردم!
چرا میگم دو تا پاسختون هم دیگر رو نقض میکنن؟
چون شما بهتر از بنده میدونید که مطابق قانون خرید و فروش و استفاده از فی.ل.تر شکن جرمه!! پس به صورت غیر مستقیم به بنده ی کاربر اینترنت، گفته شده که عزیزم شما حق نداری به سایت هایی که ما میگیم بَدِه رجوع کنی!!
اگر درست نمیگم دقیقاً بفرمایید کدوم قسمت رو اشتباه میگم!!
سؤال بنده این بود: اگر بنده بخواهم از اینترنت در خانه ی خودم استفاده ی نادرست کنم و به سایت های غیر اخلاقی بروم (با فرض خالی بودن خانه(!) و عدم ترویج و انتشار)، عمل من کدام یک از استثنائات بالا را شامل می شود که از تعریف حریم شخصی خارج شده و قانون حقّ برخورد با بنده را دارد؟
پس به طور کلی پاسخ سؤال بنده این میشه که بله قانون حق داره دخالت کنه و با شما برخورد کنه! (علی رغم این که این نوع استفاده رو جزء حریم شخصی بنده می دونید!)
پس کلا حریم شخصی برا ما نذاشته مملکت اسلامی!!! حتی استفاده ی شخصی بنده از اینترنتم!!
(ضمنا بنده در مورد سایر کشورها هیچ حرفی ندارم و برام اهمیتی نداره اونا چی کار میکنن!، لطفاً مثال نیاورید!)
________________________________________________________________________________________________
توضیحات بنده به هیچ وجه منجر به نتیجه گیری اینچنینی و تعیین آمار نمی شود فلذا این جمعبندی و آمار و نتیجه گیری شما چیزی جز، نتیجه ای ذهنی و فرضی نبوده و فاقد ارزش علمی است، لذا توصیه می کنم کمی عالمانه و البته واقعی تر و بر اساس مصالح عمومی و اجتماعی به موضوع بنگرید و احساسات را در آن دخالت ندهید تا نتایج تان به صحت و صواب نزدیکتر باشد.
این عرض بنده رو نقد کردید که گفتم:
با این توضیحاتی که شما دادید، تقریبا میشه گفت هیچ حریم شخصی وجود ندارد چرا که حدود 90درصد موارد حریم شخصی بر روی جامعه ای که شخص در آن زندگی می کند تأثیر گذار است.
نیاری نیست بنده دلیل بیارم برای اثباتش! پاسخ شما به سؤال بنده(اون قسمتی که قرمز کردم) خودش مهر تأییدی است بر گفته ی من! قضاوت با خوانندگان عزیز!
شما چرا عموما دو تا جواب می دید که پاسخ دوم، پاسخ اولتون رو نفی می کنه؟
پاسخ اول رو آبی و پاسخ دوم رو قرمز کردم!
چرا میگم دو تا پاسختون هم دیگر رو نقض میکنن؟
چون شما بهتر از بنده میدونید که مطابق قانون خرید و فروش و استفاده از فی.ل.تر شکن جرمه!! پس به صورت غیر مستقیم به بنده ی کاربر اینترنت، گفته شده که عزیزم شما حق نداری به سایت هایی که ما میگیم بَدِه رجوع کنی!!
اگر درست نمیگم دقیقاً بفرمایید کدوم قسمت رو اشتباه میگم!!
با سلام مجدد:Gol:
هیچکدام ناقض دیگری نیست و این به خطای برداشت شما مربوط می شود.
ببنید شما علیرغم حرمت استفاده از شراب و گوشت حیوانات حرام گوشت و فیلمهای مستهجن از نظر شرع مقدس، می توانید در حریم خصوصی تان (در منزل شخصی)، بصورت مخفیانه از این امور حرام استفاده کنید
(البته از نظر شرع مقدس، مجاز نیستید) اما این مطلب، دلیل نمی شود که حکومت اسلامی خرید و فروش این امور حرام را در جامعه با این عنوان که شما در داخل منزلتان استفاده می کنید مجاز بشمارد و آزاد بگذارد.بر حکومت اسلامی فرض است که از ورود و خروج و تولید و توزیع این محرمات جلوگیری و ممانعت کند، آیا این ممانعت حکومت بمعنای مداخله در حریم شخصی و خصوصی شماست؟
قطعاً هر انسان با خرد و اندیشه ای به حکم عقل، این امر را دخالت نمی داند بلکه تأیید می کند که حکومت بر اساس قوانین و اهدافی که برای رشد و تعالی جامعه دارد در قبال فرد و جامعه وظایفی دارد و نباید به حکم عقل و شرع، امکان فساد و حرام را اگر چه در فضا و مکان خصوصی استفاده و استعمال شود آزاد و سهل بگذارد.
سؤال بنده این بود: اگر بنده بخواهم از اینترنت در خانه ی خودم استفاده ی نادرست کنم و به سایت های غیر اخلاقی بروم (با فرض خالی بودن خانه(!) و عدم ترویج و انتشار)، عمل من کدام یک از استثنائات بالا را شامل می شود که از تعریف حریم شخصی خارج شده و قانون حقّ برخورد با بنده را دارد؟
پس به طور کلی پاسخ سؤال بنده این میشه که بله قانون حق داره دخالت کنه و با شما برخورد کنه! (علی رغم این که این نوع استفاده رو جزء حریم شخصی بنده می دونید!)
پس کلا حریم شخصی برا ما نذاشته مملکت اسلامی!!! حتی استفاده ی شخصی بنده از اینترنتم!!
(ضمنا بنده در مورد سایر کشورها هیچ حرفی ندارم و برام اهمیتی نداره اونا چی کار میکنن!، لطفاً مثال نیاورید!)
پاسخ این برداشت های خطا آلود شما هم در پست های پیشین و هم در مطالبی که گذشت داده شده است.(بیشتر دقت کنید)
این عرض بنده رو نقد کردید که گفتم:
با این توضیحاتی که شما دادید، تقریبا میشه گفت هیچ حریم شخصی وجود ندارد چرا که حدود 90درصد موارد حریم شخصی بر روی جامعه ای که شخص در آن زندگی می کند تأثیر گذار است.نیاری نیست بنده دلیل بیارم برای اثباتش! پاسخ شما به سؤال بنده(اون قسمتی که قرمز کردم) خودش مهر تأییدی است بر گفته ی من! قضاوت با خوانندگان عزیز!
و ایضاً این قسمت کلام شما نیز پاسخ داده شد، استدعای ما اینست که اگر استدلال منطقی دارید بفرمایید در غیر اینصورت با تکرار مکررات و اصرار بی مورد، خودتان را از حقیقت دورتر نکنید.
با یک مثال دیگر، مطلب را خاتمه می دهم، شما و فرد فرد یک جامعه دوست دارند درب خانه شان باز باشد و یا برای امنیت بیرونی خانه شان هیچ تمهیدی نیندیشیده اند، چون حریم شخصی شان است و به کسی مربوط نیست.
آیا این مسأله از وظیفه حکومت برای تأمین امنیت شهر، محله و حتی خانه ها می کاهد؟ آیا حکومت هم باید بگوید حال که خود مردم برای امنیت خانه هاشان اهمیتی قائل نیستند، تکلیف از من حاکم و ارباب جمعی حکومت، ساقط است؟ آیا حکومت نباید هیچ تمهید پیشگیرانه ای در برابر ناامنی های احتمالی و اختلالگران نظم و امنیت کند؟ آیا در مواجهه با مشکل امنیتی که ممکن است در اثر این مسامحه برای افراد و خانواده ها رخداد کند، حکومت باید بی تفاوت باشد؟ آیا باید با مجرمین و سارقین و اصحاب اختلال امنیت هیچ برخوردی نکند؟
و ده ها سؤال دیگر ...؟؟؟
آیا این مسائل به معنای دخالت در امور شخصی زندگی مردم و شکستن حریم های خصوصی است؟
آیا حکومت نباید با استفاده از ابزار های اطلاعاتی قوی و بروز، امکان برنامه ریزی، نقشه ریزی و اقدامات مفسدان و کسانیکه مخل نظم و امنیت کشور و شهرها هستند و معمولاً در فضاها و حریم های خصوصی صورت می گیرد را رصد کند تا پیش از هر اقدامی علیه امنیت و نظم عمومی، اقدامات پیشگیرانه بعمل آورد؟
آیا این ملاحظات حکومت که به حکم عقل ضروری است و در بسیاری موارد مسلزم ورود و نظارت بر رفت و آمدهای مشکوک و حتی در بسیاری موارد ورود در حریم های خصوصی است به معنای شکستن حریم های خصوصی و شخصی افراد است؟
آیا گمان نمی کنید در پشت این ملاحظات و اقدامات حکومتی حکمت و ضرورتهایی خوابیده است؟
لطفاً کمی منطقی تر بیندیشید ...:Gol:
سلام علیکم،
اصولاً حریم شخصی تا زمانی وجود دارد که امنیت حکومت به خطر نیفتد. در مواقع ضروری، نظام با در نظر گرفتن مصلحت می تواند نظر شورای نگهبان را تامین نکند و از قانون اساسی و بعضی احکام شرعی صرف نظر کند.