منشا اضطراب چیست؟

ما از ابتدای فهممان از عالم، اول با دیگران آشنا شدیم مادر پدر و... حتی ان قدر که درفهم دور وبرمان کمکمان کردند اصلا به خودمان نخواندندمان حتی اندام ظاهریمان تامدتها ناشناخته ما بود ولی هرچیز دیگر را می فهمیدیم .دراین وضعیت اگاهی از خود رشد کردیم ومواجه با هرچه غیر بود شدیم چه بدتر آن که من هنوز خود ناشناس می بایست دیگرغیر خودم را خوب بشناسم ودرباره گزند بسیاری ومنفعت بسیاری دیگر چاره اندیشی کنم.من درحصاری سر بیرون کردم که کمی قبل از آن دیگران محصور برایم ساخته بودند.اگر از ابتدا نوزاد وبه مراتب کودک ونوجوان وجوان وبزرگسالمان گفتند همه از نگاه دیگران بوده .این مقدمه ایجاد اضطراب بود.درتاپیکهای بعد به بسط همین معنا خواهم پرداخت.

اما چون گریزی از ارتباط بادیگر غیرخود نیست پس چاره چیست؟علاج الداء فی الداء ؟
اگر انسانی ابتدا با خودش به نحو کامل (جسم و روح )آشنا شود،شناخت هرچیز دیگر برایش آسان می شود حتی خدا(رب)وقتی شناخت صورت گرفت وچون جای پا محکم شد حال هرچه خواهی بساز که متزلزل نخواهد بود.تزلزل از اضطراب است واضطراب از عدم شناخت خود.