معناي دميدن روح خدا در انسان چيست؟

از آیات که در مورد آفرینش انسان است،(1) استفاده میشود که وی از دو چیز مختلف آفریده شده که یکی در حد اعلای عظمت و دیگری ظاهراً در حد پایین از نظر ارزش است. جنبه مادی انسان را گِل بدبوی تیره رنگ (لجن) تشکیل میدهد، و جنبه معنوی او روح خدا است. باید توجه داشت، خدا نه جسم دارد و نه روح، و اضافه روح به خدا (روح خدا) اضافه تشریفی است و دلیل بر این است که روحی بسیاری پر عظمت در کالبد انسان (اعم از موحد و کافر) دمیده شده است، همان گونه که خانه کعبه را به خاطر عظمتش "بیت اللّه" میخوانند، و ماه مبارک رمضان را به خاطر برکتش "شهر اللّه" (ماه خدا) مینامند.روح، آفریده الهی است و مؤمن یا کافر، هر دو آفریده الهی هستند و روح هر دو از جانب خدا است.پس منظور از دمیدن "روح خدا" در انسان این است که وی روحی با عظمت دارد و استعدادهای فوق العاده‏ای در او نهفته است که میتواند تجلّی گاه انوار خدا باشد. آدمی با اختیار خود میتواند استعدادها را شکفته کند و به مراحل عالی سیر تکاملی خود برسد. نیز میتواند قدم روی همه استعدادهای با عظمت گذاشته و راه انحطاط را انتخاب نماید.پس روح خدا به معنایی که گفته شد، در تمام انسان‏ها دمیده میشود. پی نوشت‏ها:1. حجر (15) آیه 29 و 28؛ ص (38) آیه 72 و 71.

با سلام

می توانید برای استفادۀ بیشتر، به پست زیر که تا حدودی به موضوع سؤالتان، مرتبط است مراجعه کنید:
http://www.askdin.com/showthread.php?t=555

موفق باشید ...