جمع بندی ایران در عصر ظهور

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ایران در عصر ظهور

بسم الله الرحمن الرحیم

اعراب قدر رسول اکرم (ص) را نمی دانستند و باعث آزار و اذیت آن حضرت میشدند. تا اینکه آیه ی 54 سوره مائده نازل گردید:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ

در این آیه از قومی صحبت شده که خدا آنها را دوست دارد و آنها (نيز) او را دوست دارند، در برابر مؤ منان متواضع و در برابر كافران نيرومندند، آنها در راه خدا جهاد مي‏كنند و از سرزنش ‍ كنندگان هراسي ندارند.

بنا به روایات، رسول اکرم (ص) پس از نزول این آیه این قوم را قوم سلمان معرفی کردند.

مردم ایران از قدیم الایام دوستدار اهل بیت علیهم السلام بوده اند، و اکثر مشاهیر جهان تشیع از ایران است.

در روایات آخر الزمانی نیز، در حدیثی از حضرت امیرالمومنین که شهرهای یاران حضرت بقیه الله را نام میبردند نیز شاهد هستیم که اکثر این 313 نفر از ایران هستند.

اما روایاتی هم داریم که می توانیم از آنها بفهمیم که بخشی از ایرانیان نیز مانند سایر کشور ها در برابر حضرت خواهند ایستاد و آن مناطق بدست یاران حضرت فتح خواهد شد.
از جمله این روایات، روایت مشهور فتح قسطنطیه، چین و کوه های دیلم (گیلان) است.
یا روایتی که در آن مردم ری بعنوان یکی از 14 موردی که با آنها جنگ خواهد شد آورده شده است.
در این روایات اکراد یعنی کرد ها نیز آمده بود.
یا روایتی در مورد شهر تهران و روایات دیگر در مورد زورا

به هر حال اگر شهر تهران به حدی رسیده که یاران حضرت باید آنرا فتح کند بعلت مردم آنست، در حالیکه در ایران اکثر شهرها بویژه کلان شهرها مردم و زندگی آنها کمی از تهران ندارند.

پس باید این آمادگی را داشته باشیم که ممکن است شهرهای ما نیز مرکز دشمان حضرت بقیه الله گردد.
و صدا و سیما خلاف این مطالب را در گوش مردم پرکرده است و ایران را بعنوان منجی عالم و تنها یاور امام زمان و بعنوان کشوری که بدون نیاز به لشکر کشی فتح خواهد شد معرفی کرده است.

حال ببینیم نظر کارشناسان عزیز چیست!!!!

کهیعص;110841 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم

اعراب قدر رسول اکرم (ص) را نمی دانستند و باعث آزار و اذیت آن حضرت میشدند. تا اینکه آیه ی 54 سوره مائده نازل گردید:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ

در این آیه از قومی صحبت شده که خدا آنها را دوست دارد و آنها (نيز) او را دوست دارند، در برابر مؤ منان متواضع و در برابر كافران نيرومندند، آنها در راه خدا جهاد مي‏كنند و از سرزنش ‍ كنندگان هراسي ندارند.

بنا به روایات، رسول اکرم (ص) پس از نزول این آیه این قوم را قوم سلمان معرفی کردند.

مردم ایران از قدیم الایام دوستدار اهل بیت علیهم السلام بوده اند، و اکثر مشاهیر جهان تشیع از ایران است.

در روایات آخر الزمانی نیز، در حدیثی از حضرت امیرالمومنین که شهرهای یاران حضرت بقیه الله را نام میبردند نیز شاهد هستیم که اکثر این 313 نفر از ایران هستند.

اما روایاتی هم داریم که می توانیم از آنها بفهمیم که بخشی از ایرانیان نیز مانند سایر کشور ها در برابر حضرت خواهند ایستاد و آن مناطق بدست یاران حضرت فتح خواهد شد.
از جمله این روایات، روایت مشهور فتح قسطنطیه، چین و کوه های دیلم (گیلان) است.
یا روایتی که در آن مردم ری بعنوان یکی از 14 موردی که با آنها جنگ خواهد شد آورده شده است.
در این روایات اکراد یعنی کرد ها نیز آمده بود.
یا روایتی در مورد شهر تهران و روایات دیگر در مورد زورا

به هر حال اگر شهر تهران به حدی رسیده که یاران حضرت باید آنرا فتح کند بعلت مردم آنست، در حالیکه در ایران اکثر شهرها بویژه کلان شهرها مردم و زندگی آنها کمی از تهران ندارند.

پس باید این آمادگی را داشته باشیم که ممکن است شهرهای ما نیز مرکز دشمان حضرت بقیه الله گردد.
و صدا و سیما خلاف این مطالب را در گوش مردم پرکرده است و ایران را بعنوان منجی عالم و تنها یاور امام زمان و بعنوان کشوری که بدون نیاز به لشکر کشی فتح خواهد شد معرفی کرده است.

حال ببینیم نظر کارشناسان عزیز چیست!!!!

با سلام

اينكه در ايران هم عده اي در مقابل امام زمان(عج) خواهند ايستاد،امر بعيدي نيست،اما آنچه مهم است اين است كه ايران در فراهم كردن زمينه ظهور و نقش آفريني در حكومت جهاني امام زمان(عج) جايگاه ويژه اي خواهد داشت،در اين رابطه مطالبي خدمت شما عرض مي كنم:

تمام منابع روايي شيعه و سني اتفاق نظر دارند كه ظهور امام زمان(عج) پس از نهضتي بوقوع خواهد پيوست كه زمينه ساز ظهور حضرت است.در اين نهضت صاحبان درفش هاي سياه از ايران،اماده كننده مقدمات فرمانروايي او هستند،و وجود دو شخصيت ايراني موعود،يعني سيد خراساني يا هاشمي خراساني و ياور او شعيب بن صالح نقشي قابل توجه دارند.{عصر ظهور،علي كوراني،ص215}.

مجموعه روايات وارده در مورد ايرانيان نشان مي‌دهد كه اين گروه، زمينه‌سازان حكومت حضرت مهدي(عج) در جهان هستند و بيشترين تأثير را در روند استقرار حكومت آن خورشيد عالم‌تاب دارند، و در حقيقت حضرت مهدي(عج) به همراه ياران از جمله ايرانيان با دشمنان به مبارزه برمي‌خيزد.

با توجه به روايات مي‌توان شرايط ايران را تا حدودي اين گونه ترسيم كرد: «دانش و معارف دين اسلام و مكتب تشيع، از ايران و قم، به جهانيان صادر مي‌شود. لذا موقعيت علمي ايران ممتاز است و اصلي ترين مركز دين اهل بيت(عليهم السلام) خواهد بود.

در روايتي از وجود مقدس امام صادق(عليه السلام) نقل شده است: «به زودي، كوفه، از مؤمنان خالي مي‌گردد و دانش مانند ماري كه در سوراخش پنهان مي‌شود، از آن شهر رخت برمي‌بندد؛ سپس علم ظاهر مي‌شود در شهري به نام قم؛ آن شهر معدن علم و فضل مي‌گردد(و از آنجا به ساير شهر‌ها پخش مي‌شود) به گونه‌اي كه باقي نمي‌ماند در زمين جاهلي نسبت به دين، حتي زنان در خانه‌ها. اين قضيه نزديك ظهور قائم(عليه السلام) واقع مي‌شود ... علم، از قم به ساير شهر‌ها در شرق و غرب پخش مي‌شود و حجت بر جهانيان تمام مي‌شود به گونه‌اي كه در تمام زمين، فردي پيدا نمي‌شود كه دين و علم به او نرسيده باشد. بعد از آن قائم، قيام مي‌كند و سبب انتقام خدا و غضب او بر بندگان(ظالم و معاند) مي‌شود؛ زيرا، خداوند انتقام (و عذاب) بر بندگان روا نمي‌دارد، مگر وقتي كه حجت را انكار كنند»؛ {بحار الانوار، ج 57و60، ص213}.

طبق برخي از روايات خيزش و جنبشي بزرگ براي دعوت مردم به طرف دين، در ايران روي مي‌دهد.
از امام كاظم(عليه السلام) نقل شده است: «مردي از اهل قم، مردم را به سوي حق دعوت مي‌كند. گروهي، دور او اجتماع مي‌كنند كه مانند پاره‌هاي آهن‌اند و باد‌هاي تند(حوادث) نمي‌تواند آنها را از جاي بركند. از جنگ خسته نمي‌شوند و كناره‌گيري نمي‌كنند و بر خدا توكل مي‌كنند. سر انجام، پيروزي براي متقين و پرهيزكاران است».(بحار، ج60، ص216، ح37).

روايت زمان قيام را مشخص نكرده است اما در تاريخ قم و ايران وجود چنين شخصيتي با چنان ياراني قبل از امام خميني و طرفدارانش سابقه نداشته است.

گويا اين حركت، همان حركتي است كه از امام باقر(عليه السلام) نقل شده است: «گويا مي‌بينم گروهي از مشرق زمين خروج مي‌كنند و طالب حق هستند، اما به آنان پاسخ داده نمي‌شود. مجدداً برخواسته‌ي خود تاكيد مي‌كنند ولي جواب نمي‌شنوند. پس چون چنين ديدند، شمشير‌ها را به دوش مي‌كشند، در مقابل دشمن مي‌ايستند تا حق به آنها داده مي‌شود، اما اين بار قبول نمي‌كنند بلكه قيام مي‌كنند و نمي‌دهند آن را (پرچم قيام را) مگر به صاحب شما(امام زمان-عليه السلام-)،كشته هاي آنان شهيدند،اگر آن زمان را درك مي كردم،خويشتن را براي ياري صاحب اين امر(يعني امام زمان-عليه السلام- نگه مي داشتم».(بحار الانوار، ج52، ص243، ح116).

توجه به اين نكته در حديث لازم است كه نهضت ابتدائي ايرانيان را با عبارت«خروج» مطرح كرد اما از نهضت دوم كه متصل به ظهور حضرت است با عبارت«قيام» ياد نمود.از اين بيان امام باقر(عليه السلام) مي توان فهميد كه نهضت دوم مهمتر و عظيم تر از نهضت ابتدائي و مرحله تكامل يافته آن است كه طي ان ايرانيان با خيزش همگاني و قيام الهي خويش زمينه را براي ظهور حضرتش فراهم خواهند ساخت.{عصر ظهور،علي كوراني،ص233}.

خروج سيد حسني و خراساني كه در روايات به آنها اشاره شده است را مي‌توان در اين باره دانست. بنابراين، موقعيت اجتماعي آن روز ايران حركت به سوي حق طلبي و دعوت به آمادگي براي ظهور است.

در بستر اين جامعه نيز ياران حضرت شكل مي‌گيرند. در حديثي از امام صادق(عليه السلام) نقل شده است: «قم را قم ناميدند، چون اهل او، اجتماع مي‌كنند با قائم آل محمد(صلي الله عليه و آله) و با او قيام مي‌كنند و او را ياري مي‌كنند».(بحار الانوار، ج 57و 60، ص216، ح38).

در روايات داريم كه حكومت ايران به چند مرحله تقسيم مي شود.
در مرحله اول كه آغاز نهضت ظهور مي باشد شخصي از قم قيام مي كند (بحارالانوار ج60 / ص216).

در مرحله دوم ايران وارد جنگ طولاني مي شود (بحارالانوار ج51 / ص83).

در مرحله سوم خروج سيد خراساني و شعيب بن صالح صورت مي گيرد (بحارالانوار ج52 / ص217).

در مرحله چهارم سپردن پرچم اسلام به دست مبارك قائم آل محمد(ص).

انقلاب جمهوري اسلامي ايران كه به رهبري امام خميني(ره) درسال 1357 به پيروزي رسيد که احتمالا گواه اين مطلب است كه ايران مرحله اول را طي كرده و اما مرحله دوم، احتمال دارد اشاره به جنگ ايران و عراق داشته باشد ولي چون به مدت طولاني اشاره دارد ممكن است كه درگيري بين ايران و شيطان بزرگ آمريكا باشد.

در رابطه با رواياتي كه در مورد نقش ايرانيان در ظهور امام زمان(عليه السلام) وارد شده اند،بايد به يك نكته توجه داشته باشيم و آن اينكه در روايات گاهي در وقت گفت‌وگو از ايران، به جاي ايران به فارس، قم، ‌طالقان، خراسان و ري اشاره كرده‌اند كه جملگي كنايه از منطقة بزرگ مردم پارس و ايران اسلامي دارد.

جناب rashid بحث خوبی را مطرح کرده اند و پاسخ داده اند
جمهوری اسلامی داعیه این را دارد که شمعی کوچک از خورشید فروان عدالت مهدوی است و امام راحل(ره) نیز به این مطلب اشاره کردند که ما انقلاب می کنیم و چراغی کوچک روشن می کنیم تا مردم به ظهور امیدوار بشوند

دوستان عزیز به شما توصیه میکنم اول بعد از نماز صبح 5 دقیقه از خوابشون بزنند و به خاطر امام زمان دعای عهد رو بخونن باور کنید انقدر برکات دارند (تازه روایت داریم آقا به غیر از 313 نفر یاران خاص یه لشکر 10 هزار نفری دارند که این افراد (کسانی که دعای عهد رو از روی معرفت خوندند) تشکیل میدهند
دوم حتما کتاب عصر ظهور حجت الاسلام و مسلمین آقای علی کورانی را بخونند
حی علی المهدی

دوستان این آیات و روایات چقدر صحت دارند؟

delete;281824 نوشت:
تازه روایت داریم آقا به غیر از 313 نفر یاران خاص یه لشکر 10 هزار نفری دارند که این افراد (کسانی که دعای عهد رو از روی معرفت خوندند) تشکیل میدهند
عزیز، میشه سند روایت فوق رو بیاورید ممنون

جمع بندی
_________________

سوال:
از برخی روایات استفاده می شود که بخشی از ایرانیان هنگام ظهور در برابر امام زمان(عج) خواهند ایستاد، از جمله این روایات، روایت مشهور فتح قسطنطیه، چین و کوه های دیلم (گیلان) است، یا روایتی که در آن مردم ری بعنوان یکی از 14 موردی که با آنها جنگ خواهد شد آورده شده است، یا روایتی در مورد شهر تهران و روایات دیگر در مورد زورا، پس باید این آمادگی را داشته باشیم که ممکن است شهرهای ما نیز مرکز دشمان حضرت بقیه الله گردد.

پاسخ:
اولا: بسیاری از این روایات خبر واحد هستند که نمی توان نسبت به آنها اعتقاد قطعی پیدا کرد، اما با فرض پذیرش این روایات از حیث سند و دلالت، باید توجه داشت که در مقابل این روایات معدود، روایات بسیاری به تمجید ایرانیان و نقش آنها در زمینه سازی ظهور پرداخته اند که به چند مورد اشاره می کنیم:

پیامبر(ص) فرمودند:
«و الذي نفسي بيده لو كان الايمان منوطا بالثريا لتناوله رجال من فارس‏» (1)
قسم به آن کسی که جانم در دست اوست اگر ایمان بستگی به رفتن به کهکشان ها داشته باشد، مردانی از فارس به آن دست می یابند.

یا روایاتی چون:

« أَهْلُ خُرَاسَانَ أَعْلَامُنَا وَ أَهْلُ قُمَّ أَنْصَارُنَا» (2)
مردم خراسان، بزرگان ما، و مردم قم، یاران ما هستند.

«رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ يَدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ يَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّيَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا يَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا يَجْبُنُونَ وَ عَلَى اللَّهِ يَتَوَكَّلُونَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِين‏» (3)
مردی از اهل قم، مردم را به سوی حق فرا می‌خواند. گروهی مانند پاره‌های آهن، همراه او جمع می‌شوند که بادهای تند، آنان را منحرف نمی‌کند. از نبرد، خسته نمی‌شوند و نمی‌ترسند و بر خداوند توکل می‌کنند و عاقبت برای اهل تقوا است.

یا روایاتی که از قیام مردم مشرق با درفش های سیاه سخن گفته‌اند، که مراد ایرانیان می باشند.(4)

یا روایاتی که از اهل طالقان و زمینه سازی و یاری حضرت(ع) گفته اند، و مراد از اهل طالقان نیز تمامی اهل ایران است، نه خصوص منطقه جغرافیایی طالقان امروزی(5)

و روایات ناظر به شخصیت هایی چون سید خراسانی، و شعیب بن صالح که از زمینه سازان ظهور، و یارارن آن حضرت هستند و البته ایرانی اند(6)
با این اوصاف محال است بتوان در نقش ایرانیان در مقدمه چینی ظهور مناقشه کرد(7)

البته این روایات هرگز به این معنا نیست که تمام ایرانیان بدون استثناء از یاران و مریدان آن حضرت بوده و در رکاب او مردانه خواهند جنگید، بلکه این امر نسبی است، اصلا بسیار بعید است که بتوان منطقه ای را در نظر گرفت که تمام مردم آن در سلایق، و عقائد خویش هیچ اختلافی نداشته باشند؛ لذا برخی از مصنفین علت تأخیر سپاه خراسانی در بیرون راندن سفیانی از کوفه را درگیری های داخلی در ایران می دانند(8) اما رویکرد اصلی ایران، و قاطبه مردم این سرزمین در هنگام ظهور، زمینه سازی برای قیام و یاری دادن آن حضرت(ع) پس از ظهور است.
_______________________

1) الدرالمنثور، سیوطی، كتابخانه آية الله مرعشى نجفى‏، 1404ق، قم، ج6، ص67.
2) بحارالانوار، علامه مجلسی، دار إحياء التراث العربي‏، چاپ دوم، 1403ق، بیروت، ج57، ص214.
3) همان، ج57، ص216.
4) عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه عباس جلالی، موسسه انتشارات امیرکبیر، چاپ دهم، 1383، تهران، ص248.
5) همان، ص260.
6) همان، ص266.
7) همان، ص261.
Dirol همان، ص268.

موضوع قفل شده است