آیا مباهله در میان ادیان پیش از اسلام سابقه داشت

با سلام

در کتاب «سيرت رسول الله» مباهله اين گونه تعريف شده است: «اصل مباهلت آن بود که دو تن يا دو گروه، دعاي بد کنند بر يکديگر،پس هر يکي که ظالم باشد، حق تعالي وي را رسوا گرداند و نعمت و عذاب خود بر وي فرو فرستد و او و ذريّت وي را متأصل بکند و مهلک گرداند».(1)
ميبدي در «کشف الاسرار»آن را چنين تعريف کرده: «مباهلت آن بود که دو تن يا دو قوم به کوشش مُستقصي [نهايت کوشش] يکديگر را بنفرينند و ازخداي عزّ و جلّ لعنت خواهند از دو قوم برآنکه دروغ زنان اندو «بهله»
نامي است لعنت را. مباهلت، تباهل و ابتهال در لغت يکي اند و [خدا] خود تفسير ابتهال در عقب لفظ بگفت:«فنجعل لعنة الله علي الکاذبين».(2)
در«مجمع البحرين» مباهله، چنين معنا شده است:«مباهله آن است که دو شخص يا دو گروه يکديگر را لعنت کنند از ريشه «بهل» به معناي «ملاعنه»، نفرين کردن،ابتهال و تضرع به درگاه خدا براي دفع بلا ازخود يا نزول بلا برظلم است.
و اين کارازديرباز ميان عرب متداول بوده و درچنين اوقاتي مي گفتند:«لعنة الله علي الظّالم منّا؛لعنت خداوند بر فرد ظالم از ميان ما».(3)
با تعاريف روشن شد که اصل مباهله آن است که دو نفر يا دو گروه پس از مناظره و استدلال در برابر يکديگر، چنان چه به نتيجه اي که مقبول طرفين باشد، نرسند،و هريک ادعاي کتمان عمدي حق از سوي ديگري را داشته باشد، در اين مرحله دو طرف براي اثبات ادعاي خود مسئله را به خدا واگذار مي کنندو هريک از خدا مي خواهد که اگر ديگري در ادعاي خود عمداً دروغ مي گويد و حق را دانسته، کتمان مي کند، فوراً عذاب را بر او نازل کند تا حق روشن شود و چنان چه اشاره شد، اين آيين در پيش از اسلام نيز در ميان اعراب و ساير اقوام رايج و شايع بوده است.
در چنين برنامه اي که يک دستورالهي است خداوند فوراً پاسخ مي دهد تا حجّت را بر مردم تمام نمايد چنان که در روزگار پيامبر پيشين نيز اين مسئله بارها اتفاق افتاده و مخالفانشان با معجزه الهي به عذاب گرفتار آمدند و حق بر همه روشن گرديد،امّا در تاريخ 23 ساله رسالت پيامبرخاتم (ص) تنها يک باراتفاق افتاد و با مسيحيان نجران درسال دهم هجري بود.

1.سيرت رسول الله، انشاي رفيع الدّين اسحاق بن محمد همداني، به تصحيح اصغر مهدوي،ج1،ص514.
2.کشف الاسرار، امام ميبدي، به اهتمام علي اصغرحکمت، ج2،ص147.
3.مجمع البحرين طريحي به نقل از فرهنگ غدير، جواد محدثي، صص 526-527.

با سلام و احترام
بر اساس استناد قرآن کریم (آل عمران /61)و اینکه مسیحیان برای مباهله به مشورت پرداختند، این مسئله نشان مى دهد که مباهله براى آنان امرى شناخته شده و سابقه دار بوده است وگرنه مسیحیان قبل از هر چیز از حقیقت و ماهیت مباهله سؤال می کردند.