چرا اجل مهلت نمیده؟

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا اجل مهلت نمیده؟

سلام به دوستان اسک دینی :Gol:

میگم چرا خدا جون بعضی ها رو تو سن کم میگیره؟ خیلی دوسشون داره؟ قضیه چیه؟

اگه اون دنیا بندش بهش گفت تو به من مهلت ندادی که گناهانمو جبران کنم جواب خدا چیه؟

مثلا یکی از دوستای خودم که دو سال ازم کوچیکتر بود یعنی 17 سال داشت چند روز پیش فوت کرد!!!

اگه ادم صالحی باشه که هیچی ولی اگه گناهکار باشه چی؟؟

یا علی

blackhat;110337 نوشت:
میگم چرا خدا جون بعضی ها رو تو سن کم میگیره؟ خیلی دوسشون داره؟ قضیه چیه؟


با سلام

ما طبق عقاید دینی و اصول عقلی خداوند را موجودی عادل و حکیم و قادر و ......می دانیم که جامع جمیع صفات متعالی است

تمام اعمال و کردار خداوند طبق اصول اعتقادی از روی حکمت است و مصلحت و عمر هر انسانی نزد خداوند مشخص است

و این که چه کسی چند سال عمر نماید و چه کسی چه مدت در این جهان زندکی کند دست خداوند است و غیر از خداوند کسی از این مساله اطلاعی ندارد

هرچند همین خداوند برخی اعمال را برای طولانی شدن و کم شدن عمر انسان در اختیار انسان قرار داده است که با انجام انها عمر انسان زیاد و یا کم می شود

مثلا خداوند این اختیار را به انسان داده است که اکر خودش را از بلندی پرت نماید می میرد
یا اگر رگ گردن خود را بزند می میرد و....

البته این که میگویم اختیار داده است نه اینکه این کار را بکند
اختیار داشتن یک مساله است و انجام ان عمل مساله ای دیگر
انسان به انجام خیلی اعمال اختیار دارد ولی این که انجام دهد یا ندهد را قوانین دین تعیین می کند

ادامه دارد.....

با تشکر از طاهای عزیز

ولی من جواب خودمو نگرفتم

نقل قول:
اگه اون دنیا بندش بهش گفت تو به من مهلت ندادی که گناهانمو جبران کنم جواب خدا چیه؟

blackhat;110337 نوشت:
میگم چرا خدا جون بعضی ها رو تو سن کم میگیره؟ خیلی دوسشون داره؟ قضیه چیه؟ اگه اون دنیا بندش بهش گفت تو به من مهلت ندادی که گناهانمو جبران کنم جواب خدا چیه؟


با سلام
معذرت از تاخیر چند روزه

بنده در مقابل شما بزرگوار چند سوال می پرسم:

اولا که عمر و زندگی مگر چیست؟؟

زندکی انسان در این دنیا مگر غیر از این است که بنده و عبد خداوند باشد و مطیع فرامین الهی

خب این اطاعت از فرامین و دستورات خداوند که زمان و مکان ندارد و سن خاصی نمی خواهد

انسان در تمام مراحل زندگی خود باید عبد و بنده خداوند باشد چه جوان و چه مرد وچه پیر مرد چه.....

انسان اگر بنده خداوند باشد برایش فرقی نمی کند که در چه زمانی از سن خود سفر دنیوی خود را به پایان برساند
و اگر عبد خداوند نباشد چه در جوانی و چه پیری در هر زمان که بمیرد نافرمان خداست و حساب و کتابش مشخص
مهم این نیست که انسان در چه زمانی بمیرد مهم است که با چه توشه ای بمیرد و چه اعمالی در کارنامه خود داشته باشد

این یک طرف قضیه

باز سلام

شما چه تضمینی می دهید که فردا توبه کند؟؟

بحث دیکر توبه فرد است
این فرد زمانی از خداوند می تواند این سوال را بپرسد که خداوند برای توبه ایشان زمان ومکان و....تعریف کند
(البته خلط مبحث با برخی مکانها و زمانها مثل شب قدر و روزهای مخصوص و... نشود)

ولی خداوند خود فرموده است که ادعونی استجب لکم
انسان در هر ساعت از شبانه روز اگر خدای خویش را بخواهد و از کرده های گناه خود واقعا پشیمان باشد خداوند می بخشد
و در روایت هم داریم که کسی که توبه کرده است مانند نوزادی است که تازه متولد شده است

خب وقتی که خداوند راه بازگشت و توبه را برای انسان فراهم کرده و سن خاصی هم قرار نداده است و از طرفی توبه را بعد از گناه ؛ ضروری شمرده است

چرا انسان باید از خداوند چنین توقعی داشته باشد و چنین سوالی بکند
اتفاقا اگر انسان در جوانی گناه کرد و توبه نکرد و در همان حال مرد

خداوند باید سوال کند که چرا توبه نکردی ؟؟؟
چرا بعد از نافرمانی من و متوجه بودن به ان نافرمانی توبه نکردی ؟؟؟

عبد چه جوابی می دهد و چه جوابی می تواند داشته باشد؟؟

blackhat;110337 نوشت:
مثلا یکی از دوستای خودم که دو سال ازم کوچیکتر بود یعنی 17 سال داشت چند روز پیش فوت کرد!!! اگه ادم صالحی باشه که هیچی ولی اگه گناهکار باشه چی؟؟

با سلام

این بحث هم جوابش گذشت که :
انسان باید در همه حال اعمال صالح انجام دهد و اصل بر خلقت انسان این است که چنین باشد و انسان گناه کرد باید که زود توبه کند و روی بر درگاه خدا اورد

ولی این که چرا اجل زمان از پیش تعیین نمی کند و انسان وقت مرگ خود را نمی داند را هم با یک سوال می توان جواب داد که:

انسانی که نمی داند کی می میرد و چه زمان وقت مرگ اوست و هر لحظه احتمال فوت و ترک این در دنیا را دارد این گونه طغیان می کند و هر چه نفس اش می خواهد انجام می دهد و با گناهان و نافرمانی های خود؛ دنیا بر دیگران تنگ کرده است

چه رسد به زمانی که انسان بداند 20 سال در این دنیا ماندگار است وبعد از پایان زمان زندکی ترک دنیا می کند
خب انسانی که خیالش راحت است به راحتی هر کاری که بخواهد انجام می دهد و مدتی مانده به زمان مرک توبه می کند و خلوت می گزیند و دعا و گریه و .......

ایا واقعا چنین اعمالی و توبه ای ارزش دارد؟؟

انسان هر لحظه اماده سفر است و هر زمان را زمان فوت می داند و چنین فردی هر لحظه به فکر اعمال صالحه است
و از گناه دوری می کند و اگر گناهی مرتکب شد فورا توبه می کند و اماده سفر است

چنین اعمال و زندکی را مقایسه کنید با زندکی انسانی که قطعا می داند که زمان زندگی ومرگ مشخص است

با تشکر فراوان از طاهای عزیز

خیلی ممنون بنده هم به جوابم رسیدم:Gol:

موضوع قفل شده است