آیا فاطمه«علیها السلام» امانت خاص خدا نبود؟

1- نور فاطمه«علیها السلام»در بهشت امانت الهی بود.
در روایتی سلمان می گوید:عماربه من گفت:...فاطمه(علیها السلام)به علی (علیه السلام) عرض کرد:(ای ابوالحسن ، بدان که خداوند متعال نور مرا خلق نمود وآن نور پیوسته مشغول تسبیح حقّ جلّ جلالَُه بود،سپس آن نور را در یکی از درختان بهشتی به امانت سپرد که آن درخت نور افشانی نمود .
هنگامی که پدرم داخل بهشت شد، خداوند متعال به وی وحی واِلهام نمود که: آن میوه را از آن درخت بچین و در دهانت بگردان،و او چنان کرد. به این ترتیب خداوند مرا در صُلب پدرم (صلی الله علیه و اله)به ودیعت نهاد و وی نیز این ودیعه را به خدیجه دختر خُوَیلِد سپرد،تا این که من از ایشان متولّد شدم ،ومن از آن نور هستم...).[1]

2- سفارش پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله)در شب عروسی فاطمه (علیها السلام)به امیرالمومنین(علیه السلام).
پیامبراکرم (صلی الله علیه و اله وسلم)درشب زفاف آن حضرت دست فاطمه را در دست علی گذارده و فرمودند[=Times New Roman] :ای ابوالحسن!این ودیعۀ خداوند و ودیعۀ رسول او در نزد توست؛ خدا را در نظرداشته باش و نیز علاقه مرا در مورد او در نظر داشته باش![2]

[1] .بحارالانوار،ج43،ص8،از روایت 11.

[2] . شجرۀ طوبی ،ج1،ص:250

3- سفارش پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله و سلم) به امام علی(علیه السلام) در آخرین روزهای حیات شریفشان.
پیامبر (صلی الله علیه و اله وسلم) به ام سلمه فرمودند کنار در بایست و نگذارکسی وارد خانه شود آنگاه علی(علیه السلام)را فرا خواند، پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) در حالی که در یک دست، دست علی (علیه السلام)و در دست دیگر دست فاطمه (سلام الله علیها)راگرفته بودند دست زهرا(سلام الله علیها)را برای مدتی طولانی برروی سینه خود قرار دادند ،سپس حضرت خواستند سخن بگویند که بغض گلوی آن حضرت را گرفت و اشک از چشمان مبارکش جاری گشت و نتوانست صحبت نمایند،فاطمه با دیدن این صحنه منقلب گردید و به سختی گریست...بعد از مدتی پیامبر (صلی الله علیه وآله) دست فاطمه را در دستان علی قرار داده فرمودند
:(یا اباالحسن هذه والله ودیعة الله و ودیعة رسوله محمد عندک فاحفظ الله واحفظنی فیها؛ای علی فاطمه به خدا قسم امانت الهی و امانت رسول او در نزد توست با حفظ او خدا و رسولش را حفظ نما).[1]

4- سخنان امام علی(علیه السلام) به هنگام خاکسپاری زهرا(علیها السلام)
امام علی (علیه السلام) با اینکه کوهی از صبر و استقامت بودند اما در فراق زهرای مرضیّه تاب و توانش به سر آمد و با آهی جانکاه خطاب به پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) عرضه داشت :ای رسول خدا!،صبرم از فراق دختر برگزیده ات به سر آمده ، وتوان و استقامتم از دوری سیدۀ زنان عالم از بین رفته ولی در تأسیّ به سنّت تو چنانکه در مصیبت دوری تو که سنگین تر بود صبر کردم ،در این مصیبت نیز صابر خواهم بود ،سپس جمله ای فرمودند:
(بلی فی کتاب الله لی أنعم القبول :إنا لله و إنا إلیه راجعون،قَداستَُرجِعَتِ الوََدیعَةُ،و اُخِذَتِ الرَهینَةُ،وَ اُخلِصَتِ الزهراء،فما أقبَحَ الخَضراءُو الغَبراءُ! یا رسول الله )[2]
بله در کتاب خدا است و من به بهترین وجه آنرا می پذیرم ،که ما از خداییم و به سوی او باز میگردیم ای رسول خدا فاطمه امانتی بود که از من گرفته شد(نه اینکه من کوتاهی نموده باشم) .آنگاه حضرت شدت سختی و مصیبت را این چنین بیان می دارد :چه اندازه آسمان نیلگون و زمین ،که در نزد دیگران زیباست ،نزد من زشت است ، یعنی :تا فاطمه بود ، همه چیز به محبت او نیکو و زیبا مینمود ،ولی بعد از او هیچ چیز در نظرم زیبا نمی آید .

[1].بحار الانوار ،ج:22،ص484.الصراط المستقیم:ج2،ص93.

2.کافی،ج1،ص459. نهج البلاغه:خطبه 202.

سپس حضرت افزودند :
حزن و اندوه من ،ديگر هميشگي است،و شبهايم بدون فاطمه به بيداري به سر مي رود،واندوه فراق او،نه اندوهي است كه از دلم بيرون رود ،بلكه همواره در اين غصه بسر مي برم تا خداوند مرا به خانه اي كه تو اي رسول خدا ،در آن مأوی داري ، اقامت دهد.زخم دل من،زخمي عميق ،واندوه من ،اندوهي است شدّت يافته ،چقدر زود بين من و فاطمه فاصله افتاد!به خدا شكوه مي برم :

1.امالی شیخ طوسی :ص109.

راستی مگر فاطمه همان حوریِّۀ بشری نبود که پیامبر (صلی الله علیه واله) هر زمان مشتاق بوی بهشت می شد ،او را می بوئید و می فرمود هر گاه فاطمه را می بوسم ،بوی درخت طوبی را استشمام می نمود[1].

مگر وی همان کسی نبود که پدرش فرمود :«فداهاأبوها،پدرش به فدایش».
مگر او همان بانویی نبود که رضایتش رضایت پیامبر را، و غضبش غضب پیامبر را در پی داشت ،
فاطمه مگر مصداق اعلای آیه تطهیر نبود که خداوند متعال او را پاک و مطهّر نموده بود و از تمام ناپاکی ها باز گرفته بود.
مگر او سیدۀ زنان عالم از اوّلین تا آخرین آنها نبود که احترام به او و حفظ حریم مقدسش تنها مزد رسالت پیامبری بود که بشریِّت را از ظلمات جهل و نادانی نجات داد و به ساحل نجات رستگاری رساند: (قل لا أسألكم عليه أجرا إلا المودة في القربى).

آیا امت آن حضرت مزد رسالتش را ادا نمودند؟اگر نمودند چرا فاطمه از آنها غضبناک گردید و با آنها دیگر سخنی نگفت و وصیّت نمود شبانه علی(علیه السلام)،بدون اطّلاع دیگران آن حضرت را غسل و کفن نموده و شبانه او را دفن نماید[2] و قبر وی را برای احدی آشکار نسازد[3] تا زمانی که فرزندش مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تشریف بیاورند و حقیقت آشکار گردد و ظالم به سزای خود برسد.

[=Times New Roman][1][=Times New Roman]. ،«فما قبلتها قط إلا وجدت رائحة شجرة طوبى منها»؛ تفسیر القمی،ج1ص365؛ بحار الانوار،ج43ص6

[2].صحیح بخاری:کتا ب ا لخمس و کتاب غزوه خیبر،حدبث3035و4156.

3.جامع الاحادیث شیعه،ج3،ص202،بحار الانوار،ج43،ص206،دلائل الامامة،محمدبن جریرالطبری،ص133.