خــواص خـــوراکـــی هـــآ از قـــول 14 مـــعـــصـــوم

تب‌های اولیه

46 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
خــواص خـــوراکـــی هـــآ از قـــول 14 مـــعـــصـــوم

امام على عليه السلام :
أَكلُ السَّفَر جَلِ قُوَّةٌ لِلقَلبِ الضَّعيفِ وَهُوَ يُطَيِّبُ المِعدَةَ وَيُذَكِّى الفُؤادَ وَيُشَجَّعُ الجَبانَ وَيُحَسِّنُ الوَلَدَ؛
خوردن به، قلب ضعيف را قوى، معده را پاك، ترسو را شجاع و فرزند را زيبا مى كند.

تحف العقول، ص 101

امام صادق عليه السلام :
الَو يَعلَمُ النّاسُ ما فِى التُّفّاحِ، ماداوَوا مَرضاهُم إِلاّ بِهِ، أَلا وَإِنَّهُ أَسرَعُ شَىْ ءٍ مَنفَعَةً لِلفُؤادِ خاصَّةً وَإِنَّهُ نَضوحَةٌ؛
اگر مردم مى دانستند چه خواصى در سيب وجود دارد، بيماران خود را تنها با آن درمان مى كردند. سيب از هر چيزى سريع تر به قلب فايده مى بخشد به ويژه آن كه خوشبو كننده مى باشد.

طب الأئمه، ص 135

امام على عليه السلام :
اَلعَسَلُ شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ وَلا داءَ فيهِ يُقِّلُ البَلغَمَ وَيَجلُو القَلبَ؛
عسل شفاى هر بيمارى اى است و هيچ بيمارى در آن نيست، بلغم را كم و قلب را جلا مى دهد.

مكارم الأخلاق، ص 166

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
يا عَلىُّ عَلَيكَ بِالعَدَسِ فَإِنَّهُ مُبارَكٌ مُقَدَّسٌ وَهُوَ يُرِقُّ القَلبَ وَيُكثِرُ الدَّمعَةَ وَإِنَّهُ بارَكَ عَلَيهِ سَبعونَ نَبيّا؛
اى على تو را سفارش مى كنم به خوردن عدس، زيرا مبارك و پاك است، قلب را رقيق و اشك را زياد مى كند و هفتاد پيامبر پيوسته از آن استفاده مى كردند.

وسايل الشيعه، ج17، ص100، ح9

امام صادق عليه السلام :
نِعمَ الطَّعامُ الزَّيتُ يُطَيِّبُ النَّكهَةَ وَيَذهَبُ بِالبَلغَمِ وَيُصفِى اللَّونَ وَيَشَدُّ العَصَبَ وَيَذهَبُ بِالوَصَبِ وَيُطفِى ءُ الغَضَبَ؛
زيتون غذاى خوبى است، دهان را خوشبو مى كند، بلغم را از بين مى برد، چهره را باز، اعصاب را محكم مى كند و مرض را مى برد و خشم را خاموش مى كند.

مكارم الاخلاق، ص 190

به . عدس . عسل . زیتون . سیب

دیگه چی بخوریم؟؟ :khandeh!:

امام رضا عليه السلام :
اَلتّينُ يَذهَبُ بِالبَخرِ وَيَشُدُّ العَظمَ وَيُنبِتُ الشَّعرَ وَيَذهَبُ بِالدّاءِ وَلايُحتاجُ مَعَهُ إِلى دَواءٍ؛
انجير بوى بد دهان را برطرف، استخوانها را محكم، رويش مو را زياد، بيمارى را برطرف مى كند و با وجود آن احتياجى به دارو نيست.

وسائل الشيعه، ج17، ص133، ح1

امام صادق عليه السلام :
(سَمِعتُ أَبا عَبدِاللّه عليه السلام يَقولُ فِى الغُبَيرا:) إِنَّ لَحمَهُ يُنبِتُ اللَّحمَ وَعَظمُهُ يُنبِتُ العَظمَ وَجِلدُهُ يُنبِتُ الجِلدَ وَمَعَ ذلِكَ فَإِنَّهُ يُسَخِّنُ الكُليَتَينِ وَيُدَبِّغُ المِعدَةَ وَهُوَ أَمانٌ مِنَ البَواسيرِ وَالتَّقطيرِ وَيُقَوِّى السّاقَينِ وَيَقمَعُ عِرقَ الجُذامِ؛
از امام صادق عليه السلام درباره سنجد شنيدم كه مى فرمودند: گوشت سنجد براى گوشت، هسته آن براى استخوان و پوست آن براى پوست مفيد است و در عين حال كليه ها را گرم، معده را ضدعفونى كرده و بازدارنده از بواسير و تسلسل بول است. ساق پا را تقويت و جذام را از بدن ريشه كن مى كند.

مكارم الاخلاق، ص 176

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
كُلُوا الثّومَ وَتَداوَوا بِهِ فَإِنَّ فيهِ شِفاءً مِن سَبعينَ داءً؛
بخوريد سير را و مداوا كنيد با او، كه هفتاد بيمارى را شفا مى دهد.

مكارم الاخلاق، ص 182

رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :

اَلجَنَّةُ بَناؤُها لَبِنَةٌ مِن فِضَّةٍ وَلَبِنَةٌ مِن ذَهَبٍ وَمِلاطُهَا المِسكُ الأَذفَرُ وَحَصباؤُهَا اللُّؤلُؤُ وَالياقوتُ وَتُربَتُهَا الزَّعفرانُ... ؛
ساختمان بهشت خشتى از نقره و خشتى از طلاست، گِل آن مُشك بسيار خوشبو و سنگريزه آن لؤلؤ و ياقوت و خاك آن زغفران است... .

نهج الفصاحه، ح‏1327

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :

نِعمَ السِّواكُ الزَّيتونُ مِن شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ، يُطَيِّبُ الفَمَ وَ يَذهَبُ بِالحَفَرِ، وَ هُوَ سِواكى وَ سِواكُ النبياءِ قَبلى؛
چه خوب مسواكى است زيتون! از درختى پر خير و بركت كه دهان را خوشبو مى‏كند و جِرم دندان را از ميان مى‏برد. اين مسواك من و پيامبران پيش از من است.

مكارم الاخلاق، ص 49

امام على عليه السلام :
كُلُوا التَّمرَ فَإِنَّهُ فيهِ شِفاءٌ مِنَ الدواءِ؛
خرما بخوريد كه شفاى دردهاست.

مكارم الاخلاق، ص 168

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
عَلَيكُم بِالزَّبيبِ فَإِنَّهُ يَكشِفُ المِرَّةَ وَيَذهَبُ بِالبَلغَمِ وَيَشُدُّ العَصَبَ وَيَذهَبَ بِالعياءِ وَيُحَسِّنُ الخُلقَ وَيُطَيِّبُ النَّفسَ وَيَذهَبُ بِالغَمِّ؛
شما را سفارش مى كنم به خوردن مويز، زيرا صفرا را برطرف مى كند، بلغم را از بين مى برد، اعصاب را قوى، خستگى را دور،اخلاق را خوب مى كند، به روح آرامش مى بخشد و غم را مى برد.

خصال، ص 344

رسول اللّه‏ صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :
مَن أدمَنَ أكلَ الزَّبيبِ عَلَى الرّيقِ ، رُزِقَ الفَهمَ وَالحِفظَ وَالذِّهنَ ، ونَقَصَ مِنَ البَلغَمِ .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :
هر كس ناشتا به خوردن مويز مداومت كند ، فهم و حافظه و ذهن ، روزى او مى‏شود و از بلغم وى ، كاسته مى‏شود.

بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 271 ، حديث 70

امام صادق عليه‏السلام :

مَنْ اَكَلَ سَفَرجَلَةً عَلَى الرِّيقِ طابَ ماؤُهُ وَ حَسُنَ وَلَدُهُ ؛
هر كس ناشتا يك بِهْ بخورد ، نطفه‏اش پاكيزه مى‏شود و فرزندش نيكو مى‏گردد .

كافى ، ج 6، ص 357، ح 3

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :
اَطْعِمُوا الْمَرأَةَ فى شَهْرِها الَّذى تَلِدُ فيهِ التَّمْرَ فَاِنَّ وَلَدَها يَكونُ حَليما نَقيّا ؛
،به زن، در ماهى كه زايمان كرده خرما بدهيد ، چرا كه فرزند او بردبار و پاك مى‏شود.

مكارم الأخلاق ، ص 169

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :
ما مِن اِمْرَاَةٍ حامِلَةٍ اَكَلَتِ الْبِطِّيخَ اِلاّ يَكونُ مَولودُها حَسَنَ الْوَجْهِ وَ الْخُلُقِ ؛
هيچ زن باردارى نيست كه خربزه بخورد ، مگر اين كه فرزندش زيبا و خوش اخلاق مى‏گردد .

طب النبي صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، ص 10

رسول الله صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :
تَفَكَّهوا بِالبِطّيخِ ؛ فَإِنَّها فاكِهَةُ الجَنَّةِ ، وفيها ألفُ بَرَكَةٍ وألفُ رَحمَةٍ ، وأكلُها شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :
نياز خود به ميوه را با خربزه برآوريد ؛ چرا كه ميوه بهشت است ، در آن ، هزار بركت و هزار رحمت است و خوردنش شفاى هر درد است .

طبّ النبيّ صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم ، صفحه 8 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 296

پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

« خربزه را دندان بزن وآن را قطعه قطعه مخور؛ چرا که میوه ای است خجسته٬ خوش٬ مایه ی پاکی دهان و تقدس بخش دل ٬ دندان ها را سفید می کند٬ خدای را خرسند می سازد٬ بویش از عنبر و آبش از کوثراست٬ گوشت آن ازپردیس٬ لذت آن از بهشت ٬ و خوردن آن عبادت است

طب النبی(صلی الله علیه و آله و سلم)

نهی از خوردن خربزه در حالت ناشتا

• امام صادق (علیه السلام) می فرمایند

« خوردن خربزه در ناشتا٬ سست اندامی می آورد

الإمام الرضا عليه‏السلام :
فَضلُ خُبزِ الشَّعيرِ عَلَى البُرِّ كَفَضلِنا عَلَى النّاسِ ، وما مِن نَبِيٍّ إلاّ وقَد دَعا لاِكِلِ الشَّعيرِ وبارَكَ عَلَيهِ ، وما دَخَلَ جَوفا إلاّ وأخرَجَ كُلَّ داءٍ فيهِ ، وهُوَ قوتُ الأَنبِياءِ وطَعامُ الأَبرارِ ، أبَى اللّه‏ُ تَعالى أن يَجعَلَ قوتَ أنبِيائِهِ إلاّ شَعيرا .

امام رضا عليه‏السلام :
برترىِ نان جو بر گندم ، همانند برترىِ ما بر ديگر مردمان است . هيچ پيامبرى نيست كه براى خورنده جو دعا نكرده و براى او بركت نخواسته باشد و هيچ درونى نيست كه جو بِدان درآمده و همه دردها از آن بيرون نرفته باشد . آن ، خوراك پيامبران و غذاى نيكان است . خداوند متعال ، جز اين را نخواسته است كه خوراك پيامبران خويش را جو قرار دهد .

بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 274 ، حديث 1


امام على عليه‏السلام :
كُلُوا التُّفّاحَ فَاِنَّهُ يَدْبَغُ المَعِدَةَ؛
سيب بخوريد، چرا كه معده را پاك مى‏كند.

كافى، ج 6، ص 357، ح 11

امام صادق عليه‏السلام :
اَلْكُمَّثرى يَدْبَغُ الْمَعِدَةَ وَ يُقَوّيها، هُوَ وَ السَّفَرجَلُ سَواءٌ، وَ هُوَ عَلَى الشِّبَعِ اَ نْـفَعُ مِنْهُ عَلَى الرِّيقِ وَ مَنْ اَصابَهُ طَخاءٌ فَـلْيَأكُـلْهُ ـ يَعنى عَلَى الطَّعامِ ؛
گلابى، معده را پاك و تقويت مى‏كند و بِه هم مثل گلابى است. خوردنش روى غذا سودمندتر است تا ناشتا. هر كس احساس سنگينى مى‏كند، آن را روى غذا بخورد.

كافى، ج 6، ص 358، ح 2

با سلام

حدود 5 حدیث معتبر در باره خواص سیب داریم :

از کافی :

بسند معتبراز حضرت صادق عليه السلام منقول است كه سيب معده را جلا ميدهد.

محمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد بن عيسى، عن محمد بن سنان، عن إسماعيل بن جابر قال: سمعت أبا عبدالله عليه السلام يقول: التفاح نضوح المعدة

عدة من أصحابنا، عن سهل بن زياد، عن محمد بن الحسن بن شمون، عن عبدالله بن عبدالرحمن، عن مسمع بن عبدالملك، عن أبي عبدالله عليه السلام قال: إن أمير المؤمنين عليه السلام قال: كلوا التفاح فإنه يدبغ المعدة.

همچنین روایت شده است كه خوردن سيب دفع تب و رعاف وطاعون مى كند.
أبوعلي الاشعري، عن محمد بن عبدالجبار، عن ابن فضال، عن ابن بكير قال: رعفت سنة بالمدينة فسئل أصحابنا أبا عبدالله عليه السلام عن شئ يمسك الرعاف فقال لهم: اسقوه سويق التفاح فسقوني فانقطع عني الرعاف.

در روايت معتبره ديگر منقول است كه سويق سيب خشك قطع رعاف مى كند و فرمود كه هيچ دوائى در دفع زهرها بهتر از سويق سيب نيست و فرمود كه اگر مردم بدانند كه چه منفعتها در سيب هست هر آينه بيماران خود را دوا نكنند مگر بسيب .

محمد بن يحيى، عن محمد بن موسى، عن بعض أصحابنا رفعه إلى أبي عبدالله عليه السلام أنه قال: ما أعرف للسموم دواء أنفع من سويق التفاح.عنه، عن أبيه، عن يونس، عمن ذكره، عن أبي عبدالله عليه السلام قال: لو يعلم
الناس ما في التفاح ما داوو امرضاهم إلا به، قال: وروى بعضهم عن أبي عبدالله عليه السلام قال: أطعموا محموميكم التفاح فما من شئ أنفع من التفاح.
درحديث معتبر از حضرت موسى بن جعفر منقول است كه نه چيز است كه كردن آنها موجب غلبه فراموشى است : خوردن سيب ترش و گشنيز و پنير و نيم خورده موش و بول كردن در آب ايستاده و خواندن نوشته قبرها و راه رفتن در ميان دوزن و شپش را انداختن و حجامت كردن در پشت گردن .

خصال صدوق: حدثنا أبي رضي الله عنه قال : حدثنا سعد بن عبد الله ، عن محمد بن عيسى

عن عبيد الله بن عبد الله الدهقان ، عن درست بن أبي منصور عن إبراهيم بن -

عبد الحميد ، عن أبي الحسن الاول عليه السلام قال : تسعة يورثن النسيان : أكل التفاح يعني

الحامض ، والكزبرة ( گشنيز ) والجبن ، وأكل سؤر الفأر ، والبول في الماء الواقف ، وقراءة

كتابة القبور ، والمشي بين امرأتين ، وطرح القملة ، والحجامة في النقرة .

احادیث پزشکی مثل بقیه حدیثا باید توسط کارشناسای حدیث بررسیی بشن تا مورد ارزیابی قرار بگیرن، چون بعضی حدیثا فقط به بعضی آدما گفته شده و بعضی حدیثا برا شرایط خاصیه و بعضیاشونم جعلی و ضعیفن:
نقل قول:
ارزيابى احاديث طبّى از نگاه شيخ صدو ق

بزرگ محدّثان شيعه ، محمّد بن علىّ بن بابويه قمى ، معروف به صدوق رحمه الله حاديث طبّى را به گونه اى ارزيابى مى كند كه جز در موارد خاص ، نمى توان به آنها اعتماد كرد .
وى مى نويسد : عقيده ما درباره اخبار و احاديثى كه درباره طب رسيده ، آن است كه اين احاديث ، بر چند گونه اند:

ـ برخى از آنها با نظر به آب و هواى مكّه و مدينه گفته شده اند و به كار بستن آنها در ديگر شرايط آب و هوايى ، درست نيست ؛ ـ در برخى از آنها ، معصوم عليه السلام برپايه آنچه از حال و طبع سؤال كننده مى دانسته ، پاسخ داده و از همان موضع ، فراتر نرفته است ؛ چه اين كه امام ، بيش از آن شخص به طبع وى آگاهى داشته است ؛
ـ برخى از آنها را مخالفان ، با هدف زشت نماياندن چهره مذهب در نگاه مردم در ميان احاديث گنجانده اند؛
ـ در برخى از آنها ، سهوى از راوى حديث ، سر زده است ؛
ـ در برخى از آنها بخشى از حديث حفظ شده و بخشى ديگر از آن ، فراموش شده است ؛
///

http://www.askdin.com/showpost.php?p=118102&postcount=49
http://www.askdin.com/showthread.php?t=11590&page=5

http://www.askdin.com/showthread.php?t=12367


:Gig::Gig::Gig: لطفا کارشناسان محترم حدیث نظر بدن

منتقد;118114 نوشت:
احادیث پزشکی مثل بقیه حدیثا باید توسط کارشناسای حدیث بررسیی بشن تا مورد ارزیابی قرار بگیرن، چون بعضی حدیثا فقط به بعضی آدما گفته شده و بعضی حدیثا برا شرایط خاصیه و بعضیاشونم جعلی و ضعیفن:


با سلام و احترام

و با تشکر از زحمات جناب صلوات محترم

سرکار منتقد عزیز

ارزیابی احادیث پزشکی از دیدگاه شیخ صدوق رحمت الله علیه در مورد این نوع احادیث نیست، احادیث پزشکی چندین هزار حدیث هست که در بعضی ائمه علیهم السلام مشخصا داروهای مفرد یا معجون، روش های درمانی از جمله فصد، حجامت، تنقیه، استفراغ، سعوط (دارو در بینی چکاندن) و ... برای افراد تجویز فرموده اند.

این روایات اکثرا معتبر هستند.

حتی اگر فرض رو بر این بگیریم که شاید سندش ضعیف باشه انجام دادنش هیچ ضرر و زیانی به آدم نمی رسونه.

لطفا این تاپیک رو به بحث های حاشیه ای نکشید و اجازه بدین جاب صلوات این احادیث زیبا رو جمع آوری کنند. اگر سوالی یا نظری داشتین در تاپیک زیر مطرح بفرمایید.
http://www.askdin.com/showpost.php?p=118102&postcount=49

حداقل بیایم به همون اندازه که به حرف یک دانشمند و محقق غربی اعتماد داریم، برای یکبار هم که شده به کلام معصومین علیه السلام اعتماد کامل کنیم.

وفقکم الله؛ :Gol:

نقل قول:
حتی اگر فرض رو بر این بگیریم که شاید سندش ضعیف باشه انجام دادنش هیچ ضرر و زیانی به آدم نمی رسونه.
این جمله حاصل تحقیقات و تجربیات شماست؟
میشه ما رو هم از جزئیات این تحقیقات خودتون آگاه کنید. شدیدا مشتاقم تا مقالات مربوط به این تحقیقات رو بخونم.
اگر این جمله سند و مدرکی نداشته باشه، عملا یک تاپیک خوب و قابل استفاده و به یک موضوع چالش برانگیز تبدیل میشه!

(این سوال هم همچنان بی پاسخ مانده:
http://www.askdin.com/showpost.php?p=118105&postcount=51)

با تشکر


آذر بانو;118180 نوشت:
[/right]

حتی اگر فرض رو بر این بگیریم که شاید سندش ضعیف باشه انجام دادنش هیچ ضرر و زیانی به آدم نمی رسونه.

منجم باشی;118184 نوشت:

این جمله حاصل تحقیقات و تجربیات شماست؟
اگر این جمله سند و مدرکی نداشته باشه، عملا یک تاپیک خوب و قابل استفاده و به یک موضوع چالش برانگیز تبدیل میشه!

با سلام و احترام

لطفا شما بفرمایید انجام دادن این فرمایشات اهلبیت علیهم السلام که در باب خواص خوراکی ها فرموده اند چه آسیبی احتمال داره به سلامت افراد بزنه؟!!!

با تشکر
موفق باشید

آذر بانو;118180 نوشت:
[/right]

با سلام و احترام

و با تشکر از زحمات جناب صلوات محترم

حتی اگر فرض رو بر این بگیریم که شاید سندش ضعیف باشه انجام دادنش هیچ ضرر و زیانی به آدم نمی رسونه.

وفقکم الله؛ :gol:

آذر بانو;118565 نوشت:
با سلام و احترام

لطفا شما بفرمایید انجام دادن این فرمایشات اهلبیت علیهم السلام که در باب خواص خوراکی ها فرموده اند چه آسیبی احتمال داره به سلامت افراد بزنه؟!!!

با تشکر
موفق باشید

سلام علیکم و رحمة الله

شما فرض دیگری میکنید و سوال دیگری می پرسید.
اگر فرض بر این بگذارید که دارید در مورد مطلبی با سندی ضعیف صحبت میکنید یعنی احتمالش ضعیف است که از جانب اهل بیت باشد.
اگر از جانب اهل بیت نباشد دیگر بر بی ضرر بودن آن نمیتوان یقین کرد الا به تجربه.

منظور را متوجه شدید ان شاالله؟

اگر یقین حاصل شد که مطلبی از جانب اهل بیت است، و جزئیات آن نیز به دقت نقل شده باشد، مثل حجامت که در مورد آن شکی نداریم، آنگاه چون من نیز مثل شما به عصمت ائمه اعتقاد دارم پس نه فقط بر بی ضرری بلکه بر سود آن هم یقین میکنیم.

منجم باشی;118566 نوشت:

اگر فرض بر این بگذارید که دارید در مورد مطلبی با سندی ضعیف صحبت میکنید یعنی احتمالش ضعیف است که از جانب اهل بیت باشد.
اگر از جانب اهل بیت نباشد دیگر بر بی ضرر بودن آن نمیتوان یقین کرد الا به تجربه.

با سلام و احترام

بله کاملاً در این زمینه درست می فرمایید. :ok:

انشاالله روی اسناد روایات از طرف کارشناسان دقت بیشتری میشه؛

وفقکم الله؛

^
قرار نیست فقط و فقط احادیث یا سند صحیح نقل بشن. اتفاقا اینجا برعکس بسیاری جاهای دیگه چون ابزار آزمایش و تجربه در اختیار ماست، از احادیث ضعیف هم استقبال میکنیم. چون میتوانیم در محک تجربه بسنجیمشان.

مسئله اینجاست که متوجه باشیم، تا زمانی که این موارد در یک مسیر علمی به دستورالعمل درمانی تبدیل نشده اند، به عنوان طب اسلامی برای عموم به عنوان مطالب قطعی و بی ضرر قابل توصیه نیستند.
همین

البته دو نکته در نظرم هست:

اولاً : در مورد روایات خواص خوراکیها، (که مدنظر این تاپیک هست) و به نیت این خواص خوردن اگر مستند هم نباشه آسیبی نمی زنه، فوقش این خواص به بدن نمی رسه.

البته در بعضی احادیث که ائمه علیهم السلام مشخصا داروهای خاص مفرد یا معجون، روش های درمانی از جمله فصد، حجامت، تنقیه، استفراغ، سعوط (دارو در بینی چکاندن) و ... برای افراد تجویز فرموده اند باید با دقت و تامل بیشتر و زیر نظر پزشک بکار گرفته بشه


ثانیاً: ان الاعمال بالنیات :Cheshmak::Nishkhand: ، من عقیده دارم در زمینه ی خواص خوراکیها اگر یک چیزی خوردیم به نیت کلام معصوم علیهم السلام خدا اون اثر مثبت رو در وجودمون ظاهر میکنه انشاالله. (در بحث تلقین مریض آب میخوره به نیت دارو و بعد خوب میشه، حالا اگر کسی به نیت فرمایش معصومین علیهم السلام بخوره دیگه مسلماً جای خودش رو داره)

وفقکم الله؛

با سلام


احادیثی در باره گوشتها و خواص شیر حیوانات وپرندگان و برنج وترید و کباب وحلیم وحلوا ، ماهی ، نمک ، سرکه ، روغن ، تخم مرغ ،شکر، ماست ، عدس ، نخود ، ماش ، انار، انگور ، خرما ، کشمش ، گلابی ، به ، سیب، آلو ، سبزیجات ، هویج ، کاهو ، چغندر ، شلغم ، سیر ، پیاز ، خیار ، کدو ، ترب ، کاسنی ، تره ، کرفس ، بادمجان، خربزه ، مرکبات ، موز ، انجیر، سنجد ، ذرت وآب خوردن و ..... از اصول کافی :

https://sites.google.com/site/hojjah/miveh.zip

اسناد احاديثي كه حكمي برآنان نشده صحيح هستند ودر حكم بر ساير احاديث هم بايد به شواهد وقرائن دیگر مراجعه نمود .

امام صادق عليه‏السلام :
كُلُوا الرُّمّانَ بِشَحْمِهِ، فَاِنَّهُ يَدْبَغُ الْمَعِدَةَ وَ يَزيدُ فِى الذِّهْنِ؛
انار را با پيه‏اش بخوريد، چرا كه معده را پاك مى‏كند و مايه رشد ذهن مى‏شود.

كافى، ج 6، ص 354، ح 12

امام صادق عليه‏السلام :
اَكْلُ الباقِلّى يُمَخِّخُ السّاقَينِ وَ يَزيدُ فِى الدِّماغِ وَ يُوَلِّدُ الدَّمَ الطَّرىَّ؛
خوردن باقلا، مايه تقويت مغز استخوان‏هاى ساق پا مى‏شود، توان مغز را افزون مى‏سازد و خون تازه توليد مى‏كند.

كافى، ج 6، ص 344، ح 1

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :
عَلَيْكُمْ بِالدُّبّاءِ فَاِنَّهُ يُذَكِّى الْعَقْلَ وَ يَزيدُ فِى الدِّماغِ؛
كدو بخوريد، چرا كه عقل را تيز و (كارآيى) مغز را زياد مى‏كند.

بحارالأنوار، ج 63، ص 229، ح 18

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :
لِلاِمامِ الحُسَيْنِ عليه‏السلام : يا بُنَىَّ كُلِ الكَرَفْسَ، فَاِنَّها بَقْلَةُ الاَنْبياءِ مَغفولٌ عَنْها وَ هُوَ طَعامُ الخَضِرِ وَ اِلْياسَ وَ الْكَرَفْسُ يَفْتَحُ السُّدَدَ وَ يُذَكِّى الْقَلْبَ وَ يَرِثُ الْحِفْظَ وَ يَطْرُدُ الْجُنونَ وَ الْجُذامَ وَ البَرَصَ وَ الْجُبْنَ؛
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : فرزندم: كرفس بخور، چرا كه كرفس سبزى پيامبران است، از آن غفلت شده، خوراك خضر و الياس عليهماالسلام است. كرفس گرفتگى رگ‏ها را باز مى‏كند، دل را طراوت مى‏بخشد، حافظه را زياد مى‏كند و ديوانگى، جذام، پيسى و ترس را دور مى‏كند.

الفردوس، ج 5، ص 370، ح 8468

کاش یه جور منظم میکردین که مثلا حدیث درباره فلان میوه یا خوراکی در کذوم پست هست

امام صادق عليه‏السلام :
اَطْعِمُوا الْمَبطونَ خُبزَ الاَْرُزِّ، فَما دَخَلَ جَوْفَ الْمَبطونِ شَىْ‏ءٌ اَنْفَعُ عَنْهُ، اَما اِنَّهُ يَدْبَغُ الْمَعِدَةَ وَ يَسُلُّ الدّاءَ سَلاًّ ؛
به كسى كه دل درد (اسهال)، دارد نان برنجى بدهيد، چرا كه براى دل درد چيزى مفيدتر از آن نيست. بدانيد كه آن، معده را پاك و درد را كاملاً آرام مى‏كند.

كافى، ج 6، ص 305، ح 2

امام على عليه‏السلام : نِعْمَ الاِْدامُ اَلْخَلُّ يَكْسِرُ الْمِرَّةَ وَ يَطْفِئُ الصَّفْراءَ وَ يُحْيِى الْقَلْبَ؛
سركه، خوب خورشتى است، زرداب را مى‏شكند، صفرا را فرو مى‏نشاند و قلب را زنده مى‏كند.

كافى، ج 6، ص 329، ح 7

امام صادق عليه‏السلام :

اَلْبَصَلُ يَذْهَبُ بِالنَّصَبِ وَ يَشُدُّ الْعَصَبَ وَ يَزيدُ فِى الْخُطى وَ يَزيدُ فِى الْماءِ وَ يَذْهَبُ بِالحُمَّى؛
پياز، خستگى را مى‏برد، اعصاب را قوى مى‏كند، قدم‏ها را چاپك و نيروى جنسى را زياد مى‏كند و تب را مى‏برد.

كافى، ج 6، ص 374، ح 2

خاتون مهر;115876 نوشت:
الإمام الرضا عليه‏السلام :
فَضلُ خُبزِ الشَّعيرِ عَلَى البُرِّ كَفَضلِنا عَلَى النّاسِ ، وما مِن نَبِيٍّ إلاّ وقَد دَعا لاِكِلِ الشَّعيرِ وبارَكَ عَلَيهِ ، وما دَخَلَ جَوفا إلاّ وأخرَجَ كُلَّ داءٍ فيهِ ، وهُوَ قوتُ الأَنبِياءِ وطَعامُ الأَبرارِ ، أبَى اللّه‏ُ تَعالى أن يَجعَلَ قوتَ أنبِيائِهِ إلاّ شَعيرا .

امام رضا عليه‏السلام :
برترىِ نان جو بر گندم ، همانند برترىِ ما بر ديگر مردمان است . هيچ پيامبرى نيست كه براى خورنده جو دعا نكرده و براى او بركت نخواسته باشد و هيچ درونى نيست كه جو بِدان درآمده و همه دردها از آن بيرون نرفته باشد . آن ، خوراك پيامبران و غذاى نيكان است . خداوند متعال ، جز اين را نخواسته است كه خوراك پيامبران خويش را جو قرار دهد .

بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 274 ، حديث 1


سلام و تشكر از شما.:Gol:
چه خوب ميشد دستور پخت نان جو و غذايي كه بشه با جو تهيه كرد رو هم ميگفتين تا كاربردي تر بشه.
و آيا آب جو اسلامي بدون الكل هم داريم؟

امام على عليه‏السلام :
اَكْلُ الْجَوزِ فى شِدَّةِ الحَرِّ يُهَيِّجُ الحَرَّ فِى الْجَوفِ وَ يُهَيِّجُ القُروحَ عَلَى الْجَسَدِ وَ اَكْلُهُ فِى الشِّتاءِ يُسَخِّنُ الكُلْيَتَيْنِ وَ يَدْفَعُ الْبَرْدَ ؛
خوردن گردو در گرماى شديد، حرارت بدن و زخم‏هاى تن را تحريك مى‏كند، امّا خوردن آن در زمستان، كليه‏ها را گرم مى‏كند و سرما را دفع مى‏كند.

كافى، ج 6، ص 340، ح 1

امام كاظم عليه‏السلام :
عَلَيْكَ بِاللِّفْتِ فَكُلهُ ـ يَعْنى اَلسَّلجَمَ ـ فَاِنَّهُ لَيْسَ مِنْ اَحَدٍ اِلاّ وَ لَهُ عِرْقٌ مِنَ الْجُذامِ، وَ اللِّفْتُ يُذيبُهُ؛
شلغم بخور، زيرا هيچ كس نيست كه در او رگى از جذام نباشد، و شلغم اين رگ را مى‏سوزاند.

كافى، ج 6 ، ص 372، ح 1
موضوع قفل شده است