عرف یعنی چه ؟

با سلام
لغت عرف اصطلاحاً به عادت های افراد جامعه که دارای رنگ و صبغهء خاصی باشد، اطلاق می شود، مثلاً عرف مسلمانان ، عرف مسیحیان ، عرف ادبا و شاعران ، عرف ادیبان . مناطق و مکان های مختلف عرف مخصوص به خود دارند، مانند:عرف شمالی ها، عرف بندری ها، عرف چادر نشینان ، عرف بالاشهری هاو پایین شهری ها.
حال آن چه مورد بحث باید باشد، عرف متشرعه و مسلمانان است . دین داران به خاطر دین داری شان تحت تأثیر آداب دینی خود می باشند و خُلق و خوی دینی به خود گرفته اند و در مجالس و نشست و برخاست ها وگفت و گوها دارای آداب و رسومی هستند که از دین متأثر است ، مثلاً در برخوردها به یک دیگر سلام می کنند یابه یک دیگر احترام می گذارند.
بعضی از موضوعات احکام شرعی توسط عرف مشخص می شود، مثلاً می گویند آب مضاف پاک کننده نیست ؛ حال اگر در موردی شک داریم آب مضاف شده یا نه ، می گویند عرفاً ـ یعنی نزد عرف ـ اگر آب مضاف باشد و مردم بگویند آب مضاف است ، حکم شرعی بر آن مترتب خواهد بود.
مثال دیگر، اگر کسی بخواهد مکان جدیدی را برای خود وطن قرار دهد، باید مدتی در آن جا بماند، تاعرف بگویند این آقا، این جایی شده است و از اهل آن جا حساب می شود. در این صورت حکم وطن که تمام بودن نماز و صحّت روزه است ، بر او مترتب می شود.
اما درست نیست ؛ احکام از جانب خدا است و بعضی ازموضوعات توسط عرف مشخص می شود.
این که هم درست نیست ، حتی موضوعاتی که توسط عرف مشخص می شود، این طور نیست که یک روز چیزی پذیرفته شود و روز دیگر ردّ شود. ثانیاً تغییرموضوع اگر باعث تغییر حکم شود، اشکالی ندارد. مثلاً اگر در زمانی خرید و فروش خون هیچ منفعت محلّل وحلال نداشت و خرید و فروش آن جائز نبود، حال اگر بر اثر پیشرفت علم پزشکی ، خون دارای منافع فراوانی باشد، خرید و فروش یا واگذاری و مصالحهء آن اشکالی نخواهد داشت . اگر اگر خوردن مواد چربی زا و قندزابرای انسانی ضرر نداشت ، حلال خواهد بود، ولی بر اثر بیماری فشار خون یا بیماری قند، خوردن برخی چیزهاحرام است ، چون به بدن ضرر می رساند.
این گونه تغییرات به جهت عوض شدن موضوع ، اشکالی ندارد و موجب نگرانی نیست . درست مانند این که تا انسان سالم است ، غذاهای سرخ شده و کباب و ترشی می خورد و اشکالی ندارد، اما اگر سرماخوردگی پیدا کرد، نباید غذاهای چرب یا سرخ شده و یا ترش بخورد و اگر بخورد، کار حرامی انجام داده است .