علت تفاوت در احکام جنسی در مرد و زن؟!

زن هم انسان است و ممکن است نیاز جنسی اش مانند مرد نوسان داشته باشد گاهی کم باشد و گاهی زیاد برای برخی کم و برای عده ای زیاد باشد؟

اگر در کمتر از این زمان موجب مفسده ای در زن شود بنابر احتیاط مرد باید تقاضای زن را قبول کند

با سلام
خدمت دوستان محترمم در انجمن کلام یکی از سئوالاتی که پرسشگران می پرسند فلسفه تفاوت در احکام جنسی مرد و زن است برای نمونه سئوال زیر را بیان می کنم.
سئوال: مراجع می فرمایند: ترک همخوابی با زن بیشتر از چهار ماه جایز نیست. اگر در کمتر از این زمان موجب مفسده ای در زن شود بنابر احتیاط مرد باید تقاضای زن را قبول کند

چر اسلام برای زن در این مورد اهمیت ویژه ای قائل نشده ؟ زن هم انسان است و ممکن است نیاز جنسی اش مانند مرد نوسان داشته باشد گاهی کم باشد و گاهی زیاد برای برخی کم و برای عده ای زیاد باشد؟

مرد می تونه بدون عذر موجه زنش رو طلاق بده، مرد می تونه بدلیل خوره، کوری، برص، شلی و... عقد رو فسخ کنه، در صورتی که اگر خود مرد چنین باشه زن چنین حقی نداره، مرد می تونه درخواست آمیزش زنش رو اجابت نکنه، در حالیکه خودش حق داره هر وقت که اراده کنه، حتی وقتی زنش وسط نمازه، اون رو وادار به آمیزش کنه، و زن فقط سالی سه بار، اون هم به مدتی خیلی کوتاه، چنین حقی داره، مرد حق داره به زنش دروغ بگه، مرد می تونه مانع شرکت زنش در مراسم تشییع جنازه و دفن و ترحیم پدرش بشه و...

اینا برداشتای فقهیه نه قوانین پیامبر

حالا سوال اینه که آیا از منظر شیعه که داعیه ی عقلگرایی و بحث حسن و قبح عقلی رو داره، اینها بی عدالتی آشکار نیست؟(بنا به ایده ی حسن و قبح عقلی، عقل تا حد خوبی قادر بر تشخیص زشتی و زیبایی های اخلاقیه)، آیا پذیرفتن اشعری گونه ی این بی عدالتی آشکار به عنوان فقه اهل بیت(ع)، با تکیه بر خبر واحد مقبوله؟(اشعری گری از جمله از نظر همین بحث حسن و قبح عقلی در برابر دیدگاه عقلگرای شیعه است)، آیا اینها نشانه ای بر اشتباه در پروسه ی استنباط نیست؟...

هرچند دقت نظر بیشتر در احکام هیچ جای اشکالی ندارد ولی ظاهرا اصل یک موضوع فراموش شده است و آن اینکه :
ازدواج یک قرار داد است و احکام مربوط به آن به عنوان شروط ضمن عقد شرعی محسوب می شوند پس :
1- زن حق دارد ازدواج نکند
2- زن حق دارد شروطی را به عقد اضافه کند و حق و حقوقی را برای خود تعیین نماید ( در حدی که شرع می پذیرد و موجب از بین رفتن ماهیت ازدواج نشود )
3- مرد هم می تواند از حقوقی صرف نظر کند
وقتی چنین راه حلهای وجود داشته باشد چه جای شکستن حرمت ادله شرعی بوسیله قیاس عقلی است ؟ مگر نه اینکه فرمودند : دین خدا با عقل مردم مقایسه نمی شود . اگر فرض را بر صحت صدور همین اخبار آحاد بگیریم شما یا هرکس دیگری جرات تبدیل و تغییر آنرا دارد ؟ ما که در یک دو رکعتی بودن نماز صبحش مانده ایم چه جای ادعای فهم عقل در این مباحث است ؟ حتی بزرگان فلاسفه هم هیچوقت وارد حوزه احکام عملی نشده اند . احکام شرعی حوزه اختصاصی ولایت الله است و حتی خود پیامبر ص هم در آن دخیل نمی شوند چه رسد به عقول آحاد رعیت امت ایشان .
"ما لکم لا ترجون لله وقارا "
سلوک کدام راه مطمئن تر و عاقلانه تر است ؟
موفق باشید

حکم خدا با احکام ثانویه و برداشتهای فقهی فرق میکنه بعضیا نمیتونند درک کنند که اختلاف در فتواها وجود داره،فکر میکنند هرمرجع تقلید هرچی بگه عین حکم خداست!! برداشت فقهی ،لزوما حکم خدا نیست

جناب حامد سوالی از شما دارم امیدوارم صادقانه پاسخ بدین، برای یک لحظه هر نوع ربط و نسبت این مطلب با دین و فهم دینی تعدادی از فقها رو کنار بذارین و برکنار از این ربط و نسبت ها تنها و تنها خود این مطلب رو از حیث عقلی مورد قضاوت

بعضی از دوستان کم اطلاع این قبیل مطالب رو به حساب دین مبین و شارع «حکیم» اون ننویسن، بلکه به حساب تعدادی از فقها بنویسن که از «عقلانیت دینی» فاصله گرفتن...

آیا اگه این مطلب رو در نظام فکری دیگه ای می دیدین، مثلا دین بودایی، اون رو تقبیح نمی کردین؟...

خب حاصل این تامل چیه؟

همان حرفی را که به خانم منتقد زدم به شما هم می زنم . یا باید تقلید را در تمام احکام بپذیرید یا خیر ؟ حد وسطی جز اجتهاد خود شما وجود ندارد . یعنی فقط وقتی می توانید رها از تقلید در باب شرعیات اظهار نظر بفرمایید که مجتهد باشید وگرنه نمی توانید در یک مساله ای که با عقل شما مشکل پیدا کرده تقلید را رد کنید و در جای دیگر که به مذاقتان چسبیده قبول . شما که خردمندید درست نیست ؟

خداوند ما را با دو وسیله هدایت میکند! یکی که ظاهری است ----> پیامبران و امامان! دومی باطنی----> عقل(خوب چیزیه! خدا قسمت همه بکند!!!)

پس باید پذیرفت که عقل هم محدودیت دارد و در همه حوزه ها نمی تواند اظهار نظر مستقل نماید از جمله در حوزه جزئیات احکام دین .

مشکل اساسی همین جاست که بنده به شما عرض می کنم گزاره های دینی را با عقل نسنجید و شما می فرمایید بسنجید شما اول امکان درک عقلی از مبانی احکام شرعی را ثابت بفرمایید بعد سراغ فهم بروید

همان حرفی را که به خانم منتقد زدم به شما هم می زنم . یا باید تقلید را در تمام احکام بپذیرید یا خیر ؟ حد وسطی جز اجتهاد خود شما وجود ندارد . یعنی فقط وقتی می توانید رها از تقلید در باب شرعیات اظهار نظر بفرمایید که مجتهد باشید وگرنه نمی توانید در یک مساله ای که با عقل شما مشکل پیدا کرده تقلید را رد کنید و در جای دیگر که به مذاقتان چسبیده قبول . شما که خردمندید درست نیست ؟
موفق باشید

انصافا اگه به همین عقول اهل فضل و ایمان این مطلب عرضه بشه، اما به هیچ وجه ربط و نسبت اون به دین و فهم دینی تعدادی از فقها لحاظ نشه، قضاوت اونا چی خواهد بود؟ غیر از اینه که اون رو ناعادلانه می دونن؟...

اتفاقا اشکال تخصیص از جانب ما مطرحه که شما چرا به حجیت عقل تخصیص می زنین

چسبیدن به مذاق! رو هم معمولا در جایی مطرح می کنن که با توجه به قرائن بحث هوای نفس مطرحه، فک می کنین من که یه مردم در نقد این مطلب چه منفعت دنیایی و حیوانی دارم:

همونطور که گفتم نگاه شما شبیه نگاه جناب سجاده، حقیر در همون تاپیک «فقه و چالش های معاصر» با جناب سجاد در این باره مباحثی رو طرح کردم و قصد تکرار اونا رو در این تاپیک ندارم که تکرار اونا برای حقیر ملال آوره، دوستان برای اطلاع از تفاوت این دو نگاه به همون تاپیک مراجعه بفرمان...

ما نشستیم الکی سر این موضوعات که هیچ وجه عقلی و علمی و انسانی نداره بحث میکنیم!!!

ما نشستیم الکی سر این موضوعات که هیچ وجه عقلی و علمی و انسانی نداره بحث میکنیم!!!

...مرد می تونه درخواست آمیزش زنش رو اجابت نکنه، در حالیکه خودش حق داره هر وقت که اراده کنه، حتی وقتی زنش وسط نمازه، اون رو وادار به آمیزش کنه، و زن فقط سالی سه بار، اون هم به مدتی خیلی کوتاه، چنین حقی داره...

من از دوستان سوالی دارم، آیا این از مصادیق رفتار نیکو و شایسته است؟: نقل ...مرد می تونه درخواست آمیزش زنش رو اجابت نکنه، در حالیکه خودش حق داره هر وقت که اراده کنه، حتی وقتی زنش وسط نمازه، اون رو وادار به آمیزش کنه، و زن فقط سالی سه بار، اون هم به مدتی خیلی کوتاه، چنین حقی داره... در حیرتم که انس با اعوجاجات تا چه حد می تونه ذهن آدمی رو دچار اعوجاج کنه...

به نظر بنده اینجا دو مبحث با هم خلط شده است
1- بحث اخلاقیات
2- بحث حقوق
و تفاوت این دو بحث واضح است . آن سخت گیری و شدتی که در حقوق است در اخلاقیات نیست . مثلا در بحث قصاص ما یک حکم قصاص داریم که حق ولی دم است که خیلی سخت گیرانه و شدید به نظر می رسد و یک توصیه به عفو داریم که جنبه اخلاقی دارد : و ان تعفوا اقرب للتقوی .
در این بحث هم همین مطلب قابل تطبیق است که مرد به لحاظ حقوق جنسی ویژگیهایی داشته باشد و در عین حال توصیه به اخلاق و رفتار شایسه( معروف ) هم بشود .
موفق باشید و مبری از اعوجاج

صداقت لازم برای تامل در این باره رو پیدا کنین...

مرد می تونه بدون عذر موجه زنش رو طلاق بده، مرد می تونه بدلیل خوره، کوری، برص، شلی و... عقد رو فسخ کنه، در صورتی که اگر خود مرد چنین باشه زن چنین حقی نداره، مرد می تونه درخواست آمیزش زنش رو اجابت نکنه، در حالیکه خودش حق داره هر وقت که اراده کنه، حتی وقتی زنش وسط نمازه، اون رو وادار به آمیزش کنه، و زن فقط سالی سه بار، اون هم به مدتی خیلی کوتاه، چنین حقی داره، مرد حق داره به زنش دروغ بگه، مرد می تونه مانع شرکت زنش در مراسم تشییع جنازه و دفن و ترحیم پدرش بشه و...

در حیرتم که انس با اعوجاجات تا چه حد می تونه ذهن آدمی رو دچار اعوجاج کنه...

در اينجا مناسب است برخي از روايات باب را كه ناظر به احكام فقهي مورد اشكال است ، ذكر كنم كه با سند صحيح و موثق و بواسطه كتب معتبر به ما رسيده است :

1- عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ مَنْ كَانَتْ عِنْدَهُ امْرَأَةٌ فَلَمْ يَكْسُهَا مَا يُوَارِي عَوْرَتَهَا وَ يُطْعِمْهَا مَا يُقِيمُ صُلْبَهَا كَانَ حَقّاً عَلَى الْإِمَامِ أَنْ يُفَرِّقَ بَيْنَهُمَا

أبو بصير گويد: از امام باقر عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود:

هر آن كس كه زوجه‏اى دارد و بحال او رسيدگى نمى‏كند با لباس مناسبى او را نمى‏پوشاند و خوراك درستى باو نمى‏دهد بر حاكم است كه طلاق او را از مرد بگيرد، و از يك ديگر جدايشان سازد. (من لايحضره الفقيه ج 3 ص 441)

2- مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ جَاءَتِ امْرَأَةٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا حَقُّ الزَّوْجِ عَلَى الْمَرْأَةِ فَقَالَ لَهَا تُطِيعُهُ وَ لَا تَعْصِيهِ وَ لَا تَصَدَّقُ مِنْ بَيْتِهَا شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ لَا تَصُومُ تَطَوُّعاً إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ لَا تَمْنَعُهُ نَفْسَهَا وَ إِنْ كَانَتْ عَلَى ظَهْرِ قَتَبٍ وَ لَا تَخْرُجُ مِنْ بَيْتِهَا إِلَّا بِإِذْنِهِ فَإِنْ خَرَجَتْ بِغَيْرِ إِذْنِهِ لَعَنَتْهَا مَلَائِكَةُ السَّمَاءِ وَ مَلَائِكَةُ الْأَرْضِ وَ مَلَائِكَةُ الْغَضَبِ وَ مَلَائِكَةُ الرَّحْمَةِ حَتَّى تَرْجِعَ إِلَى بَيْتِهَا

محمد بن مسلم از امام باقر عليه السلام روايت مي كند كه امام باقر عليه السلام فرمود:‌

زنى به نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله آمد و عرض كرد: يا رسول اللَّه حقّ مرد بر زوجه‏اش چيست؟ فرمود: آنكه او را فرمان ببرد و از نافرمانيش بپرهيزد و از مال شوهر (بدون رضاى او) چيزى بفقير ندهد، و نيز بدون اجازه او روزه مستحبّى نگيرد، و او را از كاميابي مانع نشود هر چند بر جهاز شترى سوار باشد، و از خانه‏اش بدون رخصت وى خارج نشود كه اگر بدون اجازه از منزل بيرون رفت فرشتگان آسمان و فرشتگان زمين و فرشتگان غضب و رحمت همگى او را لعنت كنند تا بخانه‏اش باز گردد.(من لايحضره الفقيه ج 3 ص 438)

3- عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَيُّمَا امْرَأَةٍ خَرَجَتْ مِنْ بَيْتِهَا بِغَيْرِ إِذْنِ زَوْجِهَا فَلَا نَفَقَةَ لَهَا حَتَّى تَرْجِع‏

از حضرت صادق از پدرش عليهما السّلام روايت شده كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرموده است: هر بانوئى كه بدون إذن همسرش از منزل بيرون رود نفقه و مخارج او با شوهر نيست تا زمانى كه باز گردد.(من لايحضره الفقيه ج 3 ص 439)

4- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ‏ اِنَّ رَجُلًا مِنَ الْأَنْصَارِ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ ص خَرَجَ فِي بَعْضِ حَوَائِجِهِ وَ عَهِدَ إِلَى امْرَأَتِهِ عَهْداً أَلَّا تَخْرُجَ مِنْ بَيْتِهَا حَتَّى يَقْدَمَ قَالَ وَ إِنَّ أَبَاهَا مَرِضَ فَبَعَثَتِ الْمَرْأَةُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَتْ إِنَّ زَوْجِي خَرَجَ وَ عَهِدَ إِلَيَّ أَنْ لَا أَخْرُجَ مِنْ بَيْتِي حَتَّى يَقْدَمَ وَ إِنَّ أَبِي مَرِيضٌ فَتَأْمُرُنِي أَنْ أَعُودَهُ فَقَالَ لَا اجْلِسِي فِي بَيْتِكِ وَ أَطِيعِي زَوْجَكِ قَالَ فَمَاتَ فَبَعَثَتْ إِلَيْهِ فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبِي قَدْ مَاتَ فَتَأْمُرُنِي أَنْ أُصَلِّيَ عَلَيْهِ فَقَالَ لَا اجْلِسِي فِي بَيْتِكِ وَ أَطِيعِي زَوْجَكِ قَالَ فَدُفِنَ الرَّجُلُ فَبَعَثَ إِلَيْهَا- رَسُولُ اللَّهِ ص أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ غَفَرَ لَكِ وَ لِأَبِيكِ بِطَاعَتِكِ لِزَوْجِك‏

عبد اللّه بن سنان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: در زمان رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله مردى از انصار بطلب حاجتى از خانه‏اش بيرون شده بمسافرت رفت و با زوجه‏اش پيمان بسته بود كه در نبودن وى از منزل خارج نشود تا مرد باز گردد، و اتّفاقا پدرش مريض شد، زن كسى را نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرستاد و گفت شوهرم بسفر رفته و با من پيمان بسته كه از خانه‏ام خارج نشوم تا باز گردد، و اكنون پدرم مريض شده شما اجازه مى‏فرمائيد بعيادتش روم؟ فرمود: نه، در خانه‏ات بنشين و بفرمان شوهرت عمل كن، فرمود: پدرش از دنيا رفت باز از رسول خدا سؤال كرد پدرم وفات كرد شما اجازه ميدهى در نمازش شركت كنم، فرمود: نه، در منزل خود بمان و اطاعت امر شوهر نما، فرمود: پدر را دفن كردند رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله كسى را نزد زن فرستاد و پيغام داد كه خداوند عزّ و جلّ بدون شك تو و پدرت هر دو را بجهت اطاعتى كه از فرمان شوهر بردى بيامرزيد. (من لا يحضره الفقيه، ج‏3، ص: 442)

تبعیت از اعوجاجات ذهنی اتهام بزرگی به فقهای بزرگوار و حافظان شریعت اسلام در زمان غیبت است.
احکام اسلامی بر گرفته از قرآن و روایات معتبر است اگر هم تفاوتی در احکام جنسی زن و مرد است بر اساس تفاوت نیازهای آنان است که جناب حامد گرامی هم فرمودند.

با سلام
این مطالب برگرفته ای از صفحات 45-43 کتاب «عقل فقهی»(تالیف حجت الاسلام عباس یزدانی) و صرفا نمونه هایی برای پیش بردن بحثه:

مرد می تونه بدون عذر موجه زنش رو طلاق بده، مرد می تونه بدلیل خوره، کوری، برص، شلی و... عقد رو فسخ کنه، در صورتی که اگر خود مرد چنین باشه زن چنین حقی نداره، مرد می تونه درخواست آمیزش زنش رو اجابت نکنه، در حالیکه خودش حق داره هر وقت که اراده کنه، حتی وقتی زنش وسط نمازه، اون رو وادار به آمیزش کنه، و زن فقط سالی سه بار، اون هم به مدتی خیلی کوتاه، چنین حقی داره، مرد حق داره به زنش دروغ بگه، مرد می تونه مانع شرکت زنش در مراسم تشییع جنازه و دفن و ترحیم پدرش بشه و..

انصافا بحث جالبی است اما اگر سه مساله روشن نشود نتیجه ای نمی گیریم. اولا: جناب سید ضیا از شخصی به نام یزدانی نقل قول کرده اند. سوال من این است که مگر ایشان جز فقها و مراجع هستند که حرفشان سند باشد. کجای اسلام گفته شده که...

حامی;106816 نوشت:

با سلام
خدمت دوستان محترمم در انجمن کلام یکی از سئوالاتی که پرسشگران می پرسند فلسفه تفاوت در احکام جنسی مرد و زن است برای نمونه سئوال زیر را بیان می کنم.
سئوال: مراجع می فرمایند: ترک همخوابی با زن بیشتر از چهار ماه جایز نیست. اگر در کمتر از این زمان موجب مفسده ای در زن شود بنابر احتیاط مرد باید تقاضای زن را قبول کند

چر اسلام برای زن در این مورد اهمیت ویژه ای قائل نشده ؟ زن هم انسان است و ممکن است نیاز جنسی اش مانند مرد نوسان داشته باشد گاهی کم باشد و گاهی زیاد برای برخی کم و برای عده ای زیاد باشد؟

با سلام
مطلبی قریب به همین رو حقیر در تاپیک «فقه و چالش های معاصر» مطرح کردم، این مطلب در اونجا موضوعیت نداشت و صرفا مثالی برای پیش بردن بحث بود اما مبانی اون مورد نقد قرار گرفت، به عنوان نمونه این پست هفتم اون تاپیکه:

seyedziya;57118 نوشت:

برای توضیح بیشتر به همون تاپیک «فقه و چالش های معاصر» مراجعه بفرمایید...

احکام اسلامی بر گرفته از قرآن و روایات معتبر است

مرد می تونه بدون عذر موجه زنش رو طلاق بده، مرد می تونه بدلیل خوره، کوری، برص، شلی و... عقد رو فسخ کنه، در صورتی که اگر خود مرد چنین باشه زن چنین حقی نداره، مرد می تونه درخواست آمیزش زنش رو اجابت نکنه، در حالیکه خودش حق داره هر وقت که اراده کنه، حتی وقتی زنش وسط نمازه، اون رو وادار به آمیزش کنه، و زن فقط سالی سه بار، اون هم به مدتی خیلی کوتاه، چنین حقی داره

با عرض سلام

میشه روایت این حکم را بیاورید با منبع؟

همانطور که در پست های اخیر عرض کردم همه این سخنان مورد تأیید مراجع و فقهای عظام و حکم دقیق فقهی نیستند .

این مطالب برگرفته ای از صفحات 45-43 کتاب «عقل فقهی»(تالیف حجت الاسلام عباس یزدانی) و صرفا نمونه هایی برای پیش بردن بحثه:

مرد می تونه بدون عذر موجه زنش رو طلاق بده، مرد می تونه بدلیل خوره، کوری، برص، شلی و... عقد رو فسخ کنه، در صورتی که اگر خود مرد چنین باشه زن چنین حقی نداره، مرد می تونه درخواست آمیزش زنش رو اجابت نکنه، در حالیکه خودش حق داره هر وقت که اراده کنه، حتی وقتی زنش وسط نمازه، اون رو وادار به آمیزش کنه، و زن فقط سالی سه بار، اون هم به مدتی خیلی کوتاه، چنین حقی داره، مرد حق داره به زنش دروغ بگه، مرد می تونه مانع شرکت زنش در مراسم تشییع جنازه و دفن و ترحیم پدرش بشه و...

با سلام نقل نمایش پست ها نوشته اصلی توسط : سجاد همانطور که در پست های اخیر عرض کردم همه نقل نمایش پست ها نوشته اصلی توسط : سجاد این سخنان مورد تأیید مراجع و فقهای عظام و حکم دقیق فقهی نیستند . -------------------------------------------------- نقل مرد می تونه بدون عذر موجه زنش رو طلاق بده

ماده 1133 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران است که فسخ ازدواج را به صورت کاملا یک طرفه برای مرد کاملا آزاد قرار داده و مرد می تواند بدون ارائه هیچ دلیل و مدکی زن خود را طلاق دهد. این قوانین مورد تایید نیستند؟؟!!!

حاكم شرع مى‌تواند اجازۀ طلاق مرد را به مواردى موكول كند كه عذر موجّهى داشته باشد.(1)

برداشت کردین که اینها فتواهای خود حجت الاسلام یزدانیه؟!

ماده 1133 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران است که فسخ ازدواج را به صورت کاملا یک طرفه برای مرد کاملا آزاد قرار داده و مرد می تواند بدون ارائه هیچ دلیل و مدکی زن خود را طلاق دهد.

استنباط احکام شرعی از قرآن و روایات ، یک کار بسیار تخصصی است که صرف توان استنباط فقهی ،حتی برای انسان هایی با استعداد ذهنی فوق العاده ، با حدود بیست سال تلاش جدی حاصل می شود

جالبه حاکم بگه برو یه دلیل موجه پیدا کن برگرد!!!! 1001 عذر به راحتی میتونه پیدا کنه... هر کی باور نداره یه آتو از خانمش به من بگه من راهنماییش میکنم چطوری علیهش استفاده کنه!!!!!!!

و اگر مرد نبود خداوند،زن را نمی آفرین

بذارین از همون تاپیک «فقه و چالش های معاصر» مثالی بزنم(قابل توجه خانم ها!)، مشهور فقها اینه که مرد بدون نیاز به اذن همسر اول می تونه همسر دوم اختیار کنه و اگه فقیهی شرط اذن همسر اول رو مطرح کنه عده ای ... با برچسب بدعت بیچارش می کنن و آبرو براش نمی ذارن!، این در حالیه که در قانون به جز مواردی خاص مرد برای ازدواج مجدد نیاز به اذن همسر اول داره، در اینجا بی سر و صدا رویه ای شبیه رویه ی مورد نظر ما اجرا شده، ولی اگه اسمشو بیاریم قاطبه ی فقها، که از «عقلانیت دینی» فاصله گرفتن، به نحو رادیکال روبروش می ایستند!، و کسانی هم که به خودشون مجال تامل در این مسائل رو نمی دن با تبعیت از این رویه و حمایت از اون به ادامه ی این رویه کمک می کنن...

من میخوام دروغ بگم! چون برا زنها حلاله! تو قرآن به مردها گفته شده نه زنها! من میخوام غیر از دستوراتی که به زنها و مردها مشترکا گفته شده،بقیه دستورات قرآنو انجام ندم! عیبه؟؟ آخه تو قرآن فقط مردا گفته و خطابش به مردهاست!

بعضی از دوستان اشکال کردن که باید در برابر حکم خداوند تسلیم بود، اتفاقا تمام حرف ما همینه که حکم خداوند سبحان چیه، و بطور خاص حکم خداوند سبحان برای زمانه ی ما، آیا احکامی که با تعالیم اخلاقی متعالی دین مبین تعارض دارن و زمینه ی هزار و یک جور سوءاستفاده و ظلم به زنان رو توسط مردانی که در این جور جاها دچار لغزشهایی می شن و کم هم نیستند فراهم می کنن احکام خداوند متعالند؟، این رویه ی کش دار و مریضی که فقه ما گرفتارشه حاصلی جز وهن دین مبین نداره...