حج حضرت موسى(ص)

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
حج حضرت موسى(ص)

با ورود به اخبار و روايات و احاديث وارده از سنت شريفه خواهيم ديد كه موساى كليم بر خلاف حج پيامبران سلف حج نكرده اند. آن پيامبر گرامى نيز به سوى بيت الله عتيق حج كرده و طواف نموده و تلبيه گفته، به گونه اى كه پدران و نياكانش كه پيام آوران حق و فرمانبرداران دستورات آسمانى بوده اند، حج كردند. اين مطلبى است كه روايات حج پيامبران بر آن تأكيد مىورزد.
اكنون به چند مورد اشاره مى كنيم:

ابن عباس گويد: «در محضر پيامبرخدا(ص) بوديم، مسافت ميان مكه و مدينه را مى پيموديم كه به يك وادى رسيديم. پيامبر(ص) فرمود: نام اين وادى چيست؟ پاسخ دادند: «وادى ازرق» فرمود: گوئيا مى نگرم موسى(ص) را كه با گيسوان بلند در حالى كه انگشتان دستش را در گوش ها نهاده بود و تلبيه حج مى گفت،ازاينوادى مى گذشت و آهنگ حجّ مكه مكرمه و كعبه مشرفه را داشت.»

همچنين از حضرت ابى جعفر، باقر(ع) روايت شده كه فرمود: «موسى بن عمران(ص) با گروهى مركّب از هفتاد تن از پيامبران به قصد حج از گذرگاه «روحاء» عبور مى كرد در حالى كه مى گفت: «لَبَّيْكَ عَبْدُكَ ابْنُ عَبْدَيْكَ».

و نيز از قول آن حضرت نقل شده كه: «موسى(ص) از رمله مصر محرم شد و از «صفائح الروحاء» با حالت احرام گذشت و بر ناقه اى سوار بود كه مهار آن از برگ خرما بود و دو جامه قطوانى (سفيد) بر تن داشت و تلبيه مى گفت و كوه ها او را در تلبيه همراهى مى كردند.»

و نيز از امام صادق(ع) است كه فرمود: «موساى پيامبر(ص) از صفائح روحاء عبور كرد و بر شتر سرخ موى سوار بود كه افسار آن از برگ خرما بود و دو جامه قطوانى (سفيد و كوتاه) دربرداشت و مى گفت: لَبَّيْكَ يا كَرِيمُ لَبَّيْك».

و ازرقى گويد: «پيامبر خدا، موسى(ص) بر شتر سرخ موى سواره حج كرد و به روحاء گذشت و دو جامه قطوانى دربرداشت كه يكى را به صورت لنگ بست و ديگرى را بر دوش افكند و طواف خانه كرد و سپس سعى صفا و مروه نمود و درحالى كه صفا و مروه را سعى مى كرد، ندايى از آسمان شنيد كه مى گفت: «لَبَّيكَ عَبْدي أنا مَعَك» و موسى(ص) با شنيدن اين ندا به خاك افتاد و سجده كرد».

حضرت موسى(ص) از پيامبران اولوالعزم بود و امكان نداشت از طريق حجّ صحيح منحرف گردد و به راهى كه جز رضاى خداوند است، ره بسپارد.

بنابراين، انحراف هايى كه در حج يهود رخ داده، عملكرد پيروان موسى(ص) است كه به تعاليم و اوامر خداوند ملتزم نشده و در نتيجه به انحراف گراييدند و عقوبت گناهانشان را ديدند و به خفّت و ذلّت موسوم شدند