اگر مقدار جزیه کم باشد،...احساس حقارت نمى‏کنند!!!!!!

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
اگر مقدار جزیه کم باشد،...احساس حقارت نمى‏کنند!!!!!!

امام صادق: اگر مقدار جزیه کم باشد، در پرداخت تفاوتى در روحیّه‏ آنان حاصل نشده و احساس حقارت نمى‏کنند.

(تفسیر نورالثقلین؛ کافی، جلدِ ۳، صفحه ۵۶۶)

***************************

لطفا بررسي شود

مبلغ جزيه براي ايجاد حس حقارت در اهل كتاب و غير مسلمانان هست !! با توجه به متني كه در بالا گذاشتم!

سلام دوست عزیز

مبلغ جزیه که یک حقوق مالی برای اهل کتاب است جریمه یا عاملی برای به استضعاف کشاندن اهل کتاب نیست , بلکه در مقابل پولی است که مسلمانان به عنوان خمس و زکات می پردازند و اهل کتاب از پرداخت آن معاف هستند .
و معلوم نیست که حتی به اندازه وجوه پرداختی مسلمانان برسد یا اینکه برابر با آن باشد .
ثانیا: در منابع تاریخی شیعه و اهل سنت آمده است که رسول خدا(ص) و امام علی(ع) با اهل کتاب معامله ، داد و ستد ، قرض و امانت و حتی همسفر می شده اند و حتی وقتی امام علی (ع) در زمان خلافتشان با اطلاع شدند که غارتگران معاویه که به لحاظ دینی مسلمان هم بودند ، خلخال از پای یک زن یهودی ربوده اند ، امام علی (ع) فرمودند که اگر یک مرد مسلمان از این غم و ناراحتی بمیرد ، نباید او را سرزنش کرد .
ثالثا : در خصوص این سوال اینکه ما بخواهیم یک جمله عربی را با معانی و اصطلاحات فارسی ترحمه کنیم و معنا گذاری نماییم ، قطعا دچار همین اشتباهات خواهیم شد . حتی به اعتقاد برخی اندیشمندان هیچگاه ترجمه یک لغت و جمله از زبان اصلی ، همان معنای مورد نظر گوینده ر نخواهد داشت . از این رو ترجمه قرآن کریم گرچه دارای معانی والایی است ولی به لحاظ ادبی و ساختاری دیگر اعجاز و فصاحت و بلاغت متن اصلی خود را نخواهد داشت .
حس حقارت در این حدیث و متون دیگر به معنای ایجاد حس تسلیم و سلم شدن ، و معترف شدن به پذیرش حکومت اسلامی است نه دین اسلام
همانطور که هر دولتی از شهروندان خود با هر دین و آیینی پایبندی به قانون اساسی کشور را مطالبه می کند .
و همانطور که نه تنها اهل کتاب ، زرتشتیان و .... بلکه هم کیشان مسلمان غیر شیعه نیز باید به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پایبند باشند .
در گذشته ، پرداخت جزیه توسط اهل کتاب، هم پرداخت مالیاتی بود که مسلمانان با عنوانی دیگر می پرداختند و هم اعتراف و اعلام پایبندی به حکومت و نظام اسلامی در آن مقطع. :Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:

من با سند از يك تفسر اسلامي گذاشتم . در مورد علت جزيه گرفتنم حرفي نميزنم !!!
در مورد مبلغ و ... و اين اظهار نظر تفسير نور الثقلين و حديث امام صادق نوشتم

سلام دوست عزیز

من هم می خواستم ، معنای « ایجاد احساس حقارت » را برای شما بیان کنم

به امید سلامی دوباره:Gol:

باسمه تعالی

[=&quot]جواب شبهه شما را بوسیله آیه ای از قرآن مجید که درباره همین موضوع است پاسخ می دهم. [/]

قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ ( توبه29)
ترجمه:
با كسانى از اهل كتاب كه ايمان به خدا، و نه به روز جزا دارند، و نه آنچه را خدا و رسولش تحريم كرده حرام مى‏شمرند، و نه آئين حق را مى‏پذيرند، پيكار كنيد، تا زمانى كه جزيه را به دست خود با خضوع و تسليم بپردازند.


[=&quot]جزیه چیست؟[/]

[=&quot] "جزية" از ماده" جزاء" به معنى مالى است كه از غير مسلمانان كه در پناه حكومت اسلامى قرار مى‏گيرند گرفته مى‏شود و اين نامگذارى به خاطر آن است كه آن را به عنوان" جزاء" در برابر حفظ مال و جانشان، به حكومت اسلامى مى‏پردازند. [/][=&quot](اين مطلبى است كه از سخنان راغب در كتاب مفردات استفاده مى‏شود)[/]



[=&quot]"جزيه" يك نوع ماليات سرانه اسلامى است كه به افراد تعلق مى‏گيرد، نه بر اموال و اراضى، و به تعبير ديگر" ماليات سرانه سالانه" است.[/]



[=&quot]بعضى معتقدند كه ريشه اصلى آن غير عربى است و از" كزيت" كلمه فارسى باستانى كه به معنى مالياتى است كه براى تقويت ارتش اخذ مى‏شود، گرفته شده ولى بسيارى معتقدند كه اين لغت يك لغت عربى خالص است، و همانگونه كه سابقا نقل كرديم از ماده" جزاء" گرفته شده، به مناسبت اينكه، ماليات مزبور جزاى امنيتى است كه حكومت اسلامى براى اقليت‏هاى مذهبى فراهم مى‏سازد.[/]



[=&quot]"جزيه" قبل از اسلام هم بوده است، بعضى معتقدند نخستين كسى كه" جزيه" گرفت انوشيروان پادشاه ساسانى بود، ولى اگر اين مطلب را مسلم ندانيم، حد اقل انوشيروان كسى بود كه از ملت خود جزيه مى‏گرفت، و از همه كسانى كه بيش از بيست سال و كمتر از پنجاه سال داشتند و از كاركنان حكومت نبودند، از هر نفر به تفاوت 12 يا 8 يا 6 يا 4 درهم ماليات سرانه اخذ مى‏كرد.[/]



[=&quot]فلسفه اصلى اين ماليات را چنين نوشته‏اند كه دفاع از موجوديت و استقلال و امنيت يك كشور وظيفه همه افراد آن كشور است، بنا بر اين هر گاه جمعى عملا براى انجام اين وظيفه قيام كنند، و عده‏اى ديگر به خاطر اشتغال به كسب و كار نتوانند در صف سربازان قرار گيرند وظيفه گروه دوم اين است كه هزينه جنگجويان و حافظان امنيت را به صورت يك ماليات سرانه در سال بپردازند.[/]



[=&quot]قرائنى در دست داريم كه اين فلسفه را در مورد جزيه چه قبل از دوران اسلام و چه در دوران اسلامى تاييد مى‏كند:[/]




[=&quot]1- [/][=&quot]گروه سنى جزيه دهندگان در عصر انوشيروان كه هم اكنون نقل كرديم (ما بين بيست تا پنجاه سال) گواه روشنى بر اين مطلب است، زيرا اين گروه سنى در حقيقت مربوط به كسانى بوده است كه قدرت حمل اسلحه و شركت در حفظ امنيت و استقلال كشور را داشته‏اند، ولى به خاطر اشتغال به كسب و كار بجاى آن جزيه مى‏پرداختند.[/]



[=&quot]2- در اسلام جزيه بر مسلمانان لازم نيست، زيرا جهاد بر همه واجب است و به هنگام لزوم همگى بايد در ميدان نبرد در برابر دشمن حاضر شوند، اما چون اقليتهاى مذهبى از شركت در جهاد معافند بجاى آن بايد جزيه بپردازند، تا از اين طريق در حفظ امنيت كشور اسلامى كه در آن آسوده زندگى مى‏كنند سهمى داشته باشند.[/]



[=&quot]3- معاف بودن كودكان اقليت‏هاى مذهبى و هم چنين زنان، پير مردان و نابينايانشان از حكم جزيه دليل ديگرى بر اين موضوع است.[/]



[=&quot]از آنچه گفته شد روشن مى‏شود كه جزيه تنها يك نوع كمك مالى است، كه از طرف اهل كتاب در برابر مسئوليتى كه مسلمانان به منظور تامين امنيت جان و مال آنها به عهده مى‏گيرند، پرداخت مى‏گردد.[/]



[=&quot]بنا براين آنها كه جزيه را يك نوع" حق تسخير" به حساب آورده‏اند، توجه به روح و فلسفه آن نداشته‏اند، آنها به اين حقيقت توجه نكرده‏اند كه اهل كتاب هنگامى كه به صورت اهل ذمه در آيند حكومت اسلامى موظف است آنان را از هر گونه تعرض و آزارى مصونيت بدهد.[/]



[=&quot]و با توجه به اينكه آنها در برابر پرداخت جزيه علاوه بر استفاده از مصونيت و امنيت هيچ گونه تعهدى از نظر شركت در ميدان جنگ و كليه امور دفاعى و امنيتى بر عهده ندارند، روشن مى‏شود كه مسئوليت آنها در برابر حكومت اسلامى به مراتب از مسلمانان كمتر است. [/]



[=&quot]آیا جزیه برای ایجاد احساس حقارت اهل کتاب است؟[/]



[=&quot]در آیه شریفه ،" صاغر" از ماده" صغر" (بر وزن پسر) به معنى كسى است كه به كوچكى راضى شود و منظور از آن این است كه پرداختن جزيه بايد به عنوان خضوع در برابر آئين اسلام و قرآن بوده باشد، و به تعبير ديگر نشانه‏اى براى همزيستى مسالمت‏آميز و قبول موقعيت يك اقليت سالم و محترم در برابر اكثريت حاكم بوده باشد.[/]



[=&quot]و اينكه بعضى از مفسران آن را به عنوان تحقير و توهين و اهانت و سخريه اهل كتاب كرده‏اند، نه از مفهوم لغوى كلمه استفاده مى‏شود و نه با روح تعليمات اسلام سازگار است و نه با ساير دستوراتى كه در باره طرز رفتار با اقليتهاى مذهبى به ما رسيده است تطبيق مى‏كند.[/]



برگرفته از تفسیر نمونه

يعني امام صادق با اونمهمه علم و شيوايي سخن !!! نميتوانستند منظوز خودشونو واضح بگند ؟!

ضمنا اين ترجمه من نيست ترجمه از (تفسیر نورالثقلین؛ کافی، جلدِ ۳، صفحه ۵۶۶) هست
. در ضمن جزيه دادن براي پذيرفتن و تسليم حكم حكومت اسلاميه ...من بحثم روي مبلغ آن هست كه ميگه مبلغش نبايد كم باشه و بايد فشاري بهشون بياره!!! و احساس حقارت كنند
خب اسلام با توسري زدن به اديان ديگه ميخواد خودشو برتر نشون بده !!!
يه جا تو آيه سوره توبه ميگه مشركين نجسند :nini:
چرا غيرمسلمين جزيه بايد بدند بايد احساس حقات كنند !!

ببخشيد در كشورمون ايران ما ايراني هستيم اول يا مسلمون ؟ كه بايد جزيه هم بديم !!!!!:Narahat::geryeh:
مگه شهداء از ارامنه نداريم ؟! مگر غير مسلمين ايراني نبودند در جنگ شركت نكردند ؟! چرا بر مسلمونايي كه از نسل اعرابيند كه به ايران حمله كردند و..... جزيه نيست ولي بر غير مسلمونايي كه ايراني الاصلند و مال همين سرزمين جزيه هست!؟:Sokhan:

بسمه تعالی
1-علت جزیه تمسک ایشان به کفر است وعقوبتی که باید تحمل کنند .چرا که از ولایت الله خارج شدن و به ولایت شیطان د رآمدن عقوبت دارد وذلت واقعی را به همراه دارد چه آن شخص بخواهد وچه نخواهد
2-علت دیگر جزیه حفظ ذمه و حفظ خونشان وبرای رفع حاجات ایشان است بالاخره باید امکانات داشته باشند تا بتوانند زندگی کنند .
3-وهم صاغرون ؛مراد خضوع ایشان در برابرسنت اسلامی وحکومت دینی عادل است که در جامعه اسلامی احساس شخصیت آزاد ومستقلی نداشته باشندوآنچه از کفر وعقائد فاسد دارند در جامعه آشکار نسازند.ظاهر آیه احساس خضوع در برابر حکومت اسلامی است نه اهانت ایشان از سوی اولیاء اسلامی چرا که این حالت مغایر ادب اسلامی است . المیزان ،ج9،ص250و251.
4-بسیار جالب است در کشور های یهودی ومسیحی حتی بعض کشورهای اسلامی که حاکمان آنها وهابی هستندخون ومال وهمه چیز شیعان مباح شمرده میشود راحتی هر چه تمامتر از کنار آن میگذرید
وکاملا برایتان طبیعی است چه رسد سوال ایجاد شود وشبهه کنید .حال برای یک کلمه «صغار »که مفسرین بعضا اختلاف نظر دارند غوغایی راه می اندازید که وای اسلام به دیگران تو سری میزند ونگران احساسات کسی که به دلیل عقیده غلطش ذلت واقعی را انتخاب کرده هستید ولی آیا شده از خود بپرسید چرا یک شیعه با این جمعیت اندک امنیت جانی ومالی در کشور های فوق را ندارد.آیا شیعه جان ندارد ؟احساس ندارد ؟آزادی اندیشه ،آزادی در عبادت فردی حتی و...نمیخواهد.

باسمه تعالی
باید توجه داشت که کلام معصوم علیه السلام عین همان ترجمه نیست و اشتباه در ترجمه ، امری ممکن است.و نمی شود این ترجمه را قول امام علیه السلام قلمداد کرد. اما جای تعجب است که از میان ترجمه های انجام شده تنها این ترجمه را انتخاب کردید و از سایر تفاسیر که در بالا به آن اشاره شد چشم پوشی کردید.همانطور که دوستان هم اشاره کردند این ترجمه نه با روح تعالیم اسلام سازگار است و نه با سایر دستوراتی که درباره طرز رفتار با اقلیتهای مذهبی به ما رسیده تطبیق می کند.

در مورد شماره 1 - جناب زمزم كفر و شريعت رو شما مشخص نميكنيد هر ديني خودشو برتر و به حق ميدونه . ملاك تشخيص بهترين فكر و ديدگاه براي بشر شما نيستي! شايد انچه هم ملك شما باشد براي ديگري ملاك نيست شايد همينطور پيروان اديان ديگه شما رو منحرف بدونند.!
مورد 2 - آقا علت ذمه به كنار من علتو نپرسيدم بلكه درمورد شرايط جزيه گرفتن ( به گونه اي باشد كه احساس حقارت كنند ) پرسيدم اين شونصد بار !!!!!!!!!!
!مورد 3-آره لابلاي كتاب چيزاي قشنگي مينويسيند و در عمل ...مريم و مرضيه ها به زندانند..

مورد 4- به ما چه ! من عربستان زندگي نميكنم !!! شما هم ميتونيد بريد داد بزنيد اعتراض كنيد من جلوي شما رو نگرقتم .. و هرگونه كشتار و وجشي گري در هرجاي دنيا توسط هرحكومتي رو محكوم ميكنمضمنا حق نداريد با تكبر ( كه من زياد در بين مسلمين حسش كردم خود برتربيني و تكبر شديد رو )...... تفكر كسي رو باعث ذلتش بدانيد و بناميد عقايد هركس براي خودش محترمه . شايد شما هم در ذلت باشيد از ديد مردم كشورهاي ديگه و اديان ديگر!!

پرسش:
آیامبلغ جزيه براي ايجاد حس حقارت در اهل كتاب و غير مسلمانان است؟

پاسخ:

"جزية" از ماده" جزاء" به معنى مالى است كه از غير مسلمانان كه در پناه حكومت اسلامى قرار می ‏گيرند گرفته مى‏شود و اين نامگذارى به خاطر آن است كه آن را به عنوان" جزاء" در برابر حفظ مال و جانشان، به حكومت اسلامى می ‏پردازند. (اين مطلبى است كه از سخنان راغب در كتاب مفردات استفاده می ‏شود)



"جزيه" يك نوع ماليات سرانه اسلامى است كه به افراد تعلق می ‏گيرد، نه بر اموال و اراضى، و به تعبير ديگر" ماليات سرانه سالانه" است.

فلسفه اصلى اين ماليات را چنين نوشته ‏اند كه دفاع از موجوديت و استقلال و امنيت يك كشور وظيفه همه افراد آن كشور است، بنا بر اين هر گاه جمعى عملا براى انجام اين وظيفه قيام كنند، و عده ‏اى ديگر به خاطر اشتغال به كسب و كار نتوانند در صف سربازان قرار گيرند وظيفه گروه دوم اين است كه هزينه جنگجويان و حافظان امنيت را به صورت يك ماليات سرانه در سال بپردازند.


قرائنى در دست داريم كه اين فلسفه را در مورد جزيه چه قبل از دوران اسلام و چه در دوران اسلامى تاييد می ‏كند:



1- گروه سنى جزيه دهندگان در عصر انوشيروان كه هم اكنون نقل كرديم (ما بين بيست تا پنجاه سال) گواه روشنى بر اين مطلب است، زيرا اين گروه سنى در حقيقت مربوط به كسانى بوده است كه قدرت حمل اسلحه و شركت در حفظ امنيت و استقلال كشور را داشته‏اند، ولى به خاطر اشتغال به كسب و كار بجاى آن جزيه مى‏پرداختند.



2- در اسلام جزيه بر مسلمانان لازم نيست، زيرا جهاد بر همه واجب است و به هنگام لزوم همگى بايد در ميدان نبرد در برابر دشمن حاضر شوند، اما چون اقليتهاى مذهبى از شركت در جهاد معافند بجاى آن بايد جزيه بپردازند، تا از اين طريق در حفظ امنيت كشور اسلامى كه در آن آسوده زندگى مى‏كنند سهمى داشته باشند.



3- معاف بودن كودكان اقليت‏هاى مذهبى و هم چنين زنان، پير مردان و نابينايانشان از حكم جزيه دليل ديگرى بر اين موضوع است.



از آنچه گفته شد روشن می ‏شود كه جزيه تنها يك نوع كمك مالى است، كه از طرف اهل كتاب در برابر مسئوليتى كه مسلمانان به منظور تامين امنيت جان و مال آنها به عهده می ‏گيرند، پرداخت می گردد.



بنا براين آنها كه جزيه را يك نوع" حق تسخير" به حساب آورده‏اند، توجه به روح و فلسفه آن نداشته ‏اند، آنها به اين حقيقت توجه نكرده‏اند كه اهل كتاب هنگامى كه به صورت اهل ذمه در آيند حكومت اسلامى موظف است آنان را از هر گونه تعرض و آزارى مصونيت بدهد.



و با توجه به اينكه آنها در برابر پرداخت جزيه علاوه بر استفاده از مصونيت و امنيت هيچ گونه تعهدى از نظر شركت در ميدان جنگ و كليه امور دفاعى و امنيتى بر عهده ندارند، روشن می ‏شود كه مسئوليت آنها در برابر حكومت اسلامى به مراتب از مسلمانان كمتر است.

پرسش:
بالاخره آیا جزیه برای ایجاد احساس حقارت اهل کتاب است؟

پاسخ:

در آیه شریفه ،" صاغر" از ماده" صغر" (بر وزن پسر) به معنى كسى است كه به كوچكى راضى شود و منظور از آن این است كه پرداختن جزيه بايد به عنوان خضوع در برابر آئين اسلام و قرآن بوده باشد، و به تعبير ديگر نشانه‏ اى براى همزيستى مسالمت ‏آميز و قبول موقعيت يك اقليت سالم و محترم در برابر اكثريت حاكم بوده باشد.



و اينكه بعضى از مفسران آن را به عنوان تحقير و توهين و اهانت و سخريه اهل كتاب كرده ‏اند، نه از مفهوم لغوى كلمه استفاده می ‏شود و نه با روح تعليمات اسلام سازگار است و نه با ساير دستوراتى كه در باره طرز رفتار با اقليتهاى مذهبى به ما رسيده است تطبيق می ‏كند.

منبع:
تفسیر نمونه،آیت الله مکارم شیرازی،ذیل آیه 29 توبه





موضوع قفل شده است