الگو بودن امامان برای ما

با سلام و تشکر:Gol:

در پاسخ گفتنی است: پرسش اساسى مطروحه توسط شما همان پرسشی است کهگاه از آن با عنوان «موهبتى بودن عصمت» ياد مى شود، که به آن پاسخ هاى مختلفى داده شده است.[1] يكى از آن پاسخها كه در تأييد آن، از روايات مختلفى سود جسته است، راه حل اين مشكل را در علم پيشين الهى جست و جو مى كند.

به اين بيان كه خداوند پيش از آفرينش آدميان، با علم ازلى خود مى دانست كه گروهى از آنان، بيش از سايرين از اختيار خود بهره مى گيرند و حتّى اگر مورد موهبت هاى ويژه قرار نگيرند، با اعمال اختيارى خود، سر آمد همگان خواهند شد. اين منزلتى كه اينان با سير اختيارى خويش بدان مى رسيدند، سبب گرديد كه خداوند، موهبت ويژه ى خويش را به آنان عطا نمايد و ايشان را از علم و اراده اى برخوردار كند كه به واسطه ى آن، به مصونيت كامل برسند و در پرتو آن، راه نمايانى مطمئن براى همه ى افراد بشر گردند. به عبارت ديگر، دليل اعطاى چنين موهبتى، علاوه بر پاداش به خود آن ها، فراهم نمودن وسايل هدايت براى ساير انسان ها است. [2]

اين نكته را مى توان به خوبى از فرازهاى آغازين دعاى ندبه استفاده نمود. هم چنين در روايتى از امام صادق(عليه السلام) در باره ى موهبت هاى ويژه ى پيامبران، چنين آمده است.

از آن جا كه خداوند به هنگام آفرينش پيامبران، مى دانست كه آنان از او فرمان بردارى مى كنند و تنها او را عبادت نموده، هيچ گونه شركى روا نمى دارند (از موهبت هاى ويژه ى خويش، برخوردارشان ساخت). پس اينان به واسطه ى فرمان بردارى از خداوند به اين كرامت و منزلت والا رسيده اند. [3]

پس عصمت ایشان علاوه بر اینکه از یکسو اختیاری و اکتسابی بوده، مسأله موهبتی و اعطائی بودن آن با علم ازلی و ابدی خداوند که توضیح آن گذشت حل می شود، از اینرو عصمت انها اجباری نیست که الگو بودن آنها برای بشریت را مورد اشکال قرار دهد.

موفق باشید ...:Gol: