وصف بهشت
تب‌های اولیه
بسم الله الرحمن الرحیم
امیرالمؤمنین علیه السلام به احنف بن قیس فرمودند: «اى احنف شاید نظر تو در ظاهر این باشد كه دنیا را پر از نعمت و خوشى مشاهده مىكنى ولى [آگاه باش كه] در باطن، همه بیمارى می باشد.
دنیا خانه اى است پر از نقش و نگار و رواقى است پر از زرق و برق كه پرده ها بر آن افكنده اند و بادها و گرمی ها، میوه هاى آن را رسانیده است، ولى این خانه با همه ی اینها جاى همیشگى نیست ولى همین دنیا تو را از خانه ی آخرت باز داشته است.
خانه ی آخرت كه از لؤلؤ سفید ساخته شده و نهرها در آن جارى گردیده و درختها در آن كاشته شده و میوههاى آن رسیده، و حوریان در آنجا مهیا گشته است، و خداوند، دوستان و مطیعان خود را در آن جاى داده است.
اى احنف اگر آنها را مشاهده كنى هنگامى كه بر پیشگاه خداوند حاضر مىگردند، چگونه بر مركبهایى سوار مىشوند كه كسى مانند آنها را ندیده است، صداهایی از آن مركب ها شنیده مىشود كه كسى مانند آن صداها را نشنیده است.
ابرهایی بر آنها سایه مىافكنند و بارانهایی از مشك و زعفران بر آنها ریزش مىكنند و فریاد و شیهه ی اسب هاى آنها در میان كشتزارهاى بهشت بلند مىباشد، شترهاى آنها از میان تپههایی از زعفران عبور مىكنند، و قدم هاى آنها در میان لؤلؤ و مرجان جاى دارند.
كارگزاران از آنها استقبال مىكنند و دسته هایی از گل براى آنها مىآورند و بادى از طرف عرش وزیدن مى گیرد و بوهاى یاسمین بر آنها نثار مىكند، آنها به طرف بهشت مىروند و رضوان [كه خزانه دار بهشت است،] درِ بهشت را براى آنها باز مىكند، و آنها در آنجا خداوند را سجده مى كنند.
در این هنگام خداوند متعال به آنها خطاب مىكند: سرهاى خود را بلند كنید كه من سختی هاى عبادت را از شما برداشتم و شما را در بهشت رضوان جاى دادم