مکالمه اهورا مزدا با یک چوپان به نام «جم»

به متن وندیداد توجه کنید:
وندیداد - فرگرد دوم
فرگرد دوم
بخش یکم
...
اهوره مزدا پاسخ گفت :
ای زرتشت اشون !
جم هور رمه دار بزرگ، نخستین کس از مردمان بود که پیش از تو - زرتشت - من - اهوره مزدا - با او سخن گفتم و آنگاه دین اهوره و زرتشت را بدو آموختم.

3
ای زرتشت !
پس من - که اهوره مزدایم - او را گفتم :
هان این جم هورچهر، پسر ویَونگهان !
تو دین آگاه و دین بردار من [ در جهان ] باش.
ای زرتشت !
آنگاه جم هورچهر، مرا پاسخ گفت :
من زاده و آموخته نشده ام که دین آگاه و دین بردار تو [ در جهان ] باشم.

4
ای زرتشت !
آگاه من - که اهوره مزدایم - او را گفتم :
ای جم !
اگر دین آگاهی و دین برداری را از من نپذیری، پس جهان مرا فراخی بخش؛ پس جهان مرا ببالان و به نگاهداری [ جهانیان ] سالار و نگاهبان آن باش.

5
ای زرتشت !
آنگاه جم هورچهر، مرا پاسخ گفت :
من جهان تو را فراخی بخشم. من جهان تو را ببالانم و به نگاهداری [ جهانیان ] سالار و نگاهبان آن باشم.
به شهریاری من، نه باد سرد باشد، نه [ باد ] گرم، نه بیماری و نه مرگ.

6
پس من - که اهوره مزدایم - او را دو زین بخشیدم : «سوورا»ی زرین و «اشتر»ی زرنشان.(1)

7
[ اینک ] جم، برنده ی شهریاری است !

8
آنگاه به شهریاری جم، سیصد زمستان بسر آمد و این زمین از رمه ها و ستوران و مردمان و سگان و پرندگان و آتشان سرخ سوزان؛ و رمه ها و ستوران و مردمان، چنان پر شد که بر روی زمین برای سکونت مردمان و ستوران جای خالی باقی نماند.

9
پس من به جم هورچهر آگاهی دارم :
ای جم هورچهر پسر و یونگهان !
این زمین پر شد و بر هم آمد از رمه ها و ستوران و مردمان و سگان و پرندگان و آتشان سرخ سوزان. و رمه ها و ستوران و مردمان، بر این [ زمین ] جای نیابند.

10
آنگاه جم به روشنی، به سوی نیمروز، به راه خورشید فراز رفت. او این زمین را به «سوورا» زرین برسُفت و به «اشترا» بشِفت و چنین گفت :
ای سپندارمذ !
به مهربانی فراز رو و بیش فراخ شو که رمه ها و ستوران و مردمان را برتابی.

11
پس جم این زمین را یک سوم بیش از آنچه پیش تر بود، فراخی بخشید و بدان جا رمه ها و ستوران و مردمان فراز رفتند، به خواست و کام خویش، چونان که کام هر کس بود.

12
آنگاه به شهریاری جم، ششصد زمستان بسر آمد و این زمین پر شد از رمه ها و ستوران و مردمان و سگان و پرندگان و آتشان سرخ سوزان، و رمه ها و ستوران و مردمان بر این [ زمین ] جای نیافتند.

13
پس آنگاه من به جم هورچهر، آگاهی دادم :
ای جم هور چهر، پسر ویَونگَهان !
این زمین پر شد و برهم آمد از رمه ها و ستوران و مردمان و سگان و پرندگان و آتشان سرخ سوزان. و رمه ها و ستوران و مردمان، بر این [ زمین ] جای نیابند.

14
آنگاه جم به روشنی، به سوی نیمروز، به راه خورشید فراز رفت. او این زمین را به «سوورا» ی زرین برسُفت و به «اَشترا» بشِفت و چنین گفت :
ای سپندارمذ !
به مهربانی فراز رو و بیش فراخ شو که رمه ها و ستوران و مردمان را برتابی.

15
پس جم این زمین را دو سوم بیش از آنچه پیش تر بود، فراخی بخشید و بدان جا رمه ها و ستوران و مردمان فراز رفتند، به خواست و کام خویش، چونان که کام هر کس بود.

16
آنگاه به شهریاری جم، نهصد زمستان بسر آمد و این زمین پرشد از رمه ها و ستوران و مردمان و سگان و پرندگان و آتشان سرخ سوزان؛ و رمه ها و ستوران و مردمان، بر این [ زمین ] جای نیافتند.

17
پس من به جم هورچهر آگاهی دادم :
ای جم هورچهر، پسر ویَونگهان !
این زمین پر شد و برهم از رمه ها و ستوران و مردمان و سگان و پرندگان و آتشان سرخ سوزان، و رمه ها و ستوران و مردمان، بر این [ زمین ] جای نیابند.

18
آنگاه جم به روشنی، به سوی نیمروز، به راه خورشید فراز رفت. او این زمین را به «سوورا»ی زرین برسُفت و به «اشترا» بشِفت و چنین گفت :
ای سپندارمذ !
به مهربانی فرازرو و بیش فراخ شود که رمه ها و ستوران و مردمان را برتابی.

19
پس جم این زمین را سه سوم بیش از آنچه پیش تر بود، فراخی بخشید و بدان جا رمه ها و ستوران و مردمان فراز رفتند، به خواست و کام خویش، چونان که کام هر کس بود.

20
... و بدان جا رمه ها و ستوران و مردمان فراز رفتند، به خواست و کام خویش، چونان که کام هر کس بود.

با سلام
ارتباط گفتاری شما را با موضوع تاپیک متوجه نشدیم لطفا بیشتر توضیح دهید

با سلام

اولا که این کار بیهوده نیست !و برعکس خیلی هم مفید است
از اینکه به سایت خودتان آمدید متشکریم دوستان لطف کنند در انجمنها جستجو کنند !!
بله شما درست میفرماید هرچند خود زرتشتیان برای فرار چنین سخنی میگویند !!اما ما ثابت کرده ایم که به گاتها هم اعتباری نیست !!و سوالات ما از طرف موبدان زرتشتی بی جواب مانده !
در این تاپیک میتوانید اسناد را ببینید

بی اعتباری گاتها ......!!!!!!!!!!!

.

با سلام
اگر سخنی شخصی دارید در پیام خصوصی در خدمتم
و اما سوال اگر در مورد همین موضوع است بفرماید در خدمتیم