آیا غیر خدا پاداش می دهد؟

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا غیر خدا پاداش می دهد؟

در سرود دوّم گاتاهای زرتشت، اشتودگاه، یسناهات ۴۳، بند ۱۶، چنین می خوانیم:
«(بشود که) «منش نیک» کردارهای ما را پاداش دهد.»(ترجمۀ جلیل دوستخواه)

«وهومن هر یک را بحسب کردار از پاداش نیک بنوازد.»(ترجمۀ پورداود)

«پروردگارا، به کسانی که در پرتو منش پاک و خرد، کاری انجام میدهند، پاداش بخش.»(ترجمۀ موبد آذرگشسب)

«آرمئیتی و وهومن ما را به حسب کردار نیکمان پاداش و مزد بخشد.»(ترجمۀ موبد شهزادی)

«ارمایتی از وهومن ملهم شده به اعمال ما برکت بخشد.»(ترجمۀ پروفسور شوشتری)

«و اندیشه نیک کارهای ما را به پاداش نیکو برساند.»(ترجمۀ وحیدی)

به غیر از ترجمۀ جناب موبد آذرگشسب، که به کل متن را دگرگون فرموده اند، سایر ترجمه ها تقریباً چیز واحد می گویند، طبق ترجمۀ آنها از وهومن یا آرمیتی، منش یا اندیشه نیک، خواسته شده است که پاداش و مزد عمل را بدهند.

ایراد اساسی که به این جمله از گاتهای زرتشت وارد است، این می باشد که غیر خدا را به پاداش دهی و برکت دادن به عمل انسان، داخل می کنند و این شرک است.

ایراد دیگر هم این است، که اساساً وهومن و آرمیتی، منش یا اندیشه نیک، موجودات زنده ای نیستند که بخواهند به کسی پاداش دهند یا عملش را برکت بخشند.

jomhoori;100004 نوشت:
ایراد اساسی که به این جمله از گاتهای زرتشت وارد است، این می باشد که غیر خدا را به پاداش دهی و برکت دادن به عمل انسان، داخل می کنند و این شرک است. ایراد دیگر هم این است، که اساساً وهومن و آرمیتی، منش یا اندیشه نیک، موجودات زنده ای نیستند که بخواهند به کسی پاداش دهند یا عملش را برکت بخشند.

سلام
شاید منظور پاداش دادن بواسطه اندیشه نیک یا عمل نیک باشد همچنانکه در روایت است : الاعمال بالنیات و در جای جای قرآن کریم هم آمده که پاداش بواسطه عمل نیک است و این بخاطر دخالت اندیشه و عمل نیک در پاداش بلکه عینیت آندو با پاداش می باشد .
نظر ما اینستکه معارف روشن و والای اسلام میزان خوبی برای تاویل و تفسیر متون ادیان دیگر است .
موفق باشید

سلام

دوستان

شایسته است که با احتیاط و استدلال کتب دیگر را مورد بررسی قرار دهیم

زیرا خیلی از موارد گفته شده در دین ما نیز هست
و بهترین میزان قران است:Gol::Gig:

با سلام و تشكر از پاسخ شما. انما الاعمال بالنيات به ما پاداش نميدهد. عمل آدمي بستگي به نيت او دارد. نيت به ما پاداش نميدهد. پاداش را خدا ميدهد. چه اينكه شخصي كار خيري انجام ميدهد ، نيتش هم خير است اما نفس عملش خير و به صلاح نيست و موجبات بدبختي و بيچارگي خود و خانواده و جامعه اش را فراهم مي آورد. پاداش را خداي عز و جل ميدهد ولا غير

jomhoori;100325 نوشت:
با سلام و تشكر از پاسخ شما. انما الاعمال بالنيات به ما پاداش نميدهد. عمل آدمي بستگي به نيت او دارد. نيت به ما پاداش نميدهد. پاداش را خدا ميدهد. چه اينكه شخصي كار خيري انجام ميدهد ، نيتش هم خير است اما نفس عملش خير و به صلاح نيست و موجبات بدبختي و بيچارگي خود و خانواده و جامعه اش را فراهم مي آورد. پاداش را خداي عز و جل ميدهد ولا غير

سلام
به پاسخ دقت نفرموده اید دوباره آنرا مطالعه کنید
باء باء سببیت است یعنی نیت و عمل سببند مثل اینکه بگویند برو فلان جا هدیه مارا بگیر . به دلیل دخیل بودن عمل در پاداش بلکه عینیت عمل و پاداش نسبت می تواند مجاز بلکه حقیقت باشد
موفق باشید

برادر بحث ما چيز ديگري است. من ميگويم مگر كليه امور دست ايزد قادر توانا نيست؟ اگر نيست كه هيچي. اگر هست كه هست اينكه گفته شود پاداش خير را كس ديگري بدهد شرك است... خوش باشيد

jomhoori;100599 نوشت:
برادر بحث ما چيز ديگري است. من ميگويم مگر كليه امور دست ايزد قادر توانا نيست؟ اگر نيست كه هيچي. اگر هست كه هست اينكه گفته شود پاداش خير را كس ديگري بدهد شرك است... خوش باشيد

سلام
اینکه همه چیز دست خدای متعال است شکی در آن نیست اما دست خدای متعال یعنی همان اسبابی که خود خدا آنها را برای رساندن فیض به مخلوقات جعل فرمود . کسی نمی تواند دخالت موجودات عالم را در دریافت فیوضات الهی نفی کند . قرآن کریم که مرجع علوم و معارف ماست نیز همین را می گوید . ضمن اینکه لازم است بحث عمل و پاداش هم کاملا روشن شود تا این تصور قدیمی غلط یعنی تفاوت عمل و پاداش آن تصحیح گردد
موفق باشید

ایراد دیگر هم این است، که اساساً وهومن و آرمیتی، منش یا اندیشه نیک، موجودات زنده ای نیستند که بخواهند به کسی پاداش دهند یا عملش را برکت بخشند.
وهومن كيست؟
آرميتي كيست؟
آيا در يك كتاب الهي و ديني پاداش را بايد كس ديگري بدهد يا اهورا مزدا كه خالق قادر است؟
اگر وهومن و آرميتي پاداش ندهد آيا اهورا مزدا ميتواند پاداش بدهد؟

jomhoori;100004 نوشت:

ایراد اساسی که به این جمله از گاتهای زرتشت وارد است، این می باشد که غیر خدا را به پاداش دهی و برکت دادن به عمل انسان، داخل می کنند و این شرک است.

ایراد دیگر هم این است، که اساساً وهومن و آرمیتی، منش یا اندیشه نیک، موجودات زنده ای نیستند که بخواهند به کسی پاداش دهند یا عملش را برکت بخشند.


با سلام و تشکر:Gol:

در قرآن و روایات اسلامی این مسأله به خوبی روشن شده است: خداوند در بعضی آیات زنده کردن و میراندن، هدایت و ضلالت، گرفتن جانها و توفی انفس، حرکت دادن ابرها و فرستادن باران و پاداش و عذاب بندگان را مستقیماً به خودش نسبت می دهد و در برخی آیات به اسباب و وسایط مخصوص خودش نسبت می دهد.

مثلاً در این میان اسباب مربوط به مرگ و توفی انفس را به ملائکه الهی مرگ، هدایت را به رسولان و ضلالت را به شیطان و نفس، حرکت دادن ابرها را به بادها، فرستادن باران را به ابرها، و پاداش و عذاب بندگان مؤمن و کافر را به ملائکه بهشت و جهنم نسبت می دهد.

پس دادن پاداش الهی بوسیله وسایط و وسایل اعم از ملائکه الهی و اولیاء الهی و دیگر اسباب فیض الهی هیچ منافاتی با اراده و قدرت خدا ندارند و همه در یک رشته طولی به اراده و قدرت خداوند می رسد.

تفاوت پاداش دهی خداوند با پاداش دهی غیر خدا در این است که خداوند در این امر وابسته به کسی و قدرتی دیگر نیست بلکه مستقل علی الاطلاق است اما دیگر وسایط و مسببات امر پاداش دهی، وابسته و محتاج و غیر مستقل بوده و با اذن الهی پاداش می دهند.

آیا گرفتن پاداش و مزد کار خیر و تلاش و مجاهده خیری که کرده ایم از دست بشر، شرک است و باید تا روز قیامت از گرفتن پاداش و مزد کارهای خیرمان به این دلیل که شرک است پرهیز کنیم؟

موفق باشید ...:Gol:

موضوع قفل شده است